คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2-ลางสังหรณ์ (รีไรต์)
ร้อยำรวเอเสถียรสารวัรสืบสวน สภ.อมบึ ราบุรี นั่อยู่ในห้อทำานอนายแพทย์ธัยนายแพทย์ผูู้แลอาารอ
“วานฟ้า” ายหนุ่มที่ถูยิไ้รับบาเ็บและถูนำัวส่โรพยาบาลสมเ็พระยุพราอมบึ
ัหวัราบุรี
นายแพทย์ธัยมีอายุราวสี่สิบเศษ ร่าเล็ ัผมสั้นเรียนแทบิหนัศีรษะ ผิวาวแบบลูรึ่ีน
ในห้อทำานมีโฟาสีำั้หลบอยู่มุมหนึ่ บนโ๊ะทำานแทบไม่มีอใ้
นอเหนือไปาโน้บุ๊ แฟ้มเอสาร และหนัสือำราภาษาอัฤษเล่มหนาสอเล่มวาไว้เป็นระเบียบ
“ผม็รู้เท่าที่บอสารวัรไปนั่นแหละ”
เสถียรเอนหลัพิับพนัเ้าอี้เห็นแววาี้เล่นนึ่นั่ร้าม
“ารสูเสียวามทรำ ไม่ใ่โรสมอเสื่อมอย่านั้นหรือรับ”
นายแพทย์ธัยยมือยับแว่นสายา
ยื่นหน้าเ้ามาใล้
“ารสูเสียวามทรำ
แปลว่าไม่มีวามำ
อาเิาสมอหรือสภาพิใไ้รับารระทบระเทือน ึ่วามทรำึ่เสียไปนั้น
อาเสียไปบาส่วน หรือเสียไปทั้หม็ไ้”
“ถ้าอย่านั้น
นายวานนั่น”
“วานฟ้า เรียให้ถูสิรับ หมอเป็นนั้ื่อให้เอ
อนนี้เาสูเสียวามทรำริ แ่็้อูัน่อไปว่า ะเรียวามทรำลับมาไ้หรือไม่”
สารวัรหนุ่มมวิ้ว
นายแพทย์เ้าอนไ้ยแ้วน้ำึ้นื่ม
่อนอธิบาย่อว่า ผู้ป่วยสูเสียวามทรำ็ริ แ่วามสามารถส่วนอื่นยัอยู่รับ
ทั้พฤิรรม ารัสินใ ผิับผู้ป่วยโรสมอเสื่อม ึ่ะสูเสียวามสามารถหลาย้านไปพร้อมัน
เสถียรรู้สึว่านี่เาำลัเินเ้าสู่อุโม์อันมืมิหรือเปล่า แล้วปลายทาะมีแสสว่ารออยู่หรือ
“ารสูเสียวามทรอนายวานฟ้านนั้นเิเพราะอะไรันแน่
ไ้รับวามระทบระเทือนทาสมออย่านั้น ใ่มั้ยรับ”
“วามริารสูเสียวามทรำ็เิึ้นไ้หลายรี
อาะเป็นเพราะสุภาพิ ารไ้รับวามระทบระเทือนสมอส่วนึ่เี่ยวับวามำ
หรืออาะไ้รับสารพิษ”
สารวัรสืบสวน
สภ.อมบึยิ้ม พูน้ำเสียอ่อนโยนับนายแพทย์เ้าอไ้
“สารพิษหรือรับโนพิษาลูระสุน่าหา”
“แหม
สารวัรนี่อบพูลร้ายให้ฟัอยู่เรื่อย วามริเรื่อสารพิษ็เยมีรีทำให้สูเสียวามทรำเหมือนันนะรับ
เ่นโนสารพิษ ยาพิษ อะไรพวนี้ โอ๊ย ถ้าให้เล่าันริ็ยาวมา
ไม่้อทำานันละ”
เสถียรรีบยมือไหว้เมื่อรู้ว่าน้ำเสียที่ออไปเ็ม้วยวามระแว
สสัย
“อโทษเถอะรับุหมอ
ผมเป็นำรวสืบสวน็อาะู้ี้ ี้ระแวไปบ้า
แ่ถ้าหมอนั่นไม่โนนำัวมาส่เพราะถูยิเสียเลือโ
แถมฟื้นึ้นมายัำัวเอไม่ไ้อี
็ไม่้อเทียวไล้เทียวื่อระหว่าโรพัับโรพยาบาลอย่านี้หรอรับ”
นายแพทย์ธัยสบามอู่สนทนานิ่นานล่าวว่า
“สารวัร มีแนวโน้มว่าวานฟ้าะลืมวามทรำเี่ยวับัวเอไปนเือบหม
น่าะเป็นเพราะสมอไ้รับวามระทบระเทือนอย่ารุนแร ทำให้ฟื้นวามทรำืนมาอย่า้าๆ
นเรียไ้ว่า้ามาหรือ้าที่สุ”
“พอประมาไ้มั้ยรับว่าี่วัน
ี่เือน วามทรำอนไุ้หมอะลับมา”
“เป็นวันเลยหรือ
เร็วไปมั้” นายแพทย์ธัยส่ายศีรษะ “ระยะเวลาสมอฟื้นัว ผมให้ัวเลร่าวๆ
ไ้ว่าอาะเป็นสามเือน หเือน หรือไม่็ปีนึ”
นายำรวหนุ่มเลิิ้วสูับำอบ
“แย่ยิ่ว่านั้น็ือ
ถ้าเินหนึ่ปีแล้วอาารยัไม่ีึ้น
ารฟื้นืนวามทรำะมีวามเป็นไปไ้น้อยมา”
สารวัรสืบสวนสภ.อมบึ ลืนน้ำลายลออย่ายาเย็น ่อนถาม้วยเสียัๆ ้าๆ “หมายวามว่าอาะไม่สามารถเรียืนวามทรำลับืนมาไ้เอาเสีย้วย อย่านั้นใ่มั้ยรับ”
“็ประมานั้นแหละ”
เ้าอห้ออบ “นี่หมายถึว่า นไ้อยู่ในวามูแลอแพทย์อย่าใล้ินะ”
“เวรเลย อ้าว
อโทษรับ”
“ไม่เป็นไรหรอสารวัร
ผมเอ็ิอย่านั้นเหมือนัน อย่าว่าแ่ำรวหรือหมอเลย
ัวอนายวานฟ้าเอ็ลุ้มไม่ผิับพวเราหรอ ื่นึ้นมาพบัวเอเป็นนไ้อยู่ในโรพยาบาล
ไม่รู้ัใร ไม่รู้ััวเอ ีวิ็มีแ่ำถามอยู่เหมือนัน”
“เหมือนเ็เิใหม่เลย
ั้นหรือรับ”
“รเผเลยสารวัร”
นายแพทย์ธัยอบทันวัน “นายวานฟ้าไม่มีอี อนา็อาะไม่มี มีเพียวันนี้
้อใ้ีวิับปัุบันเท่านั้น”
ร้อยำรวเอเสถียรถอนหายใ
ไม่รู้ว่าะเริ่มสืบหาวามริอย่าไรี รู้สึมึนหัวราวับลายเป็นนัมวยอ่อนหัึ้นเวทีหนแร
บาทีอาเริ่ม้น้วยารรวพิสูน์เอลัษ์บุลเป็นลำับแร ารรวสอบลายพิมพ์นิ้วมือผู้เปรียบเทียบับาน้อมูลประารอรมารปรอน่าะทำให้เรื่อ่ายึ้น
น่าะทำไ้ในเร็ววันนี้หลัาอาารบาเ็บภายนออนายวานฟ้าไม่มีอะไรให้้อัวลแล้ว
“ผม็ไม่รู้ะ่วยยัไ
แ่ที่แน่ๆ ั้แ่นายวานฟ้ามาอยู่ ็ทำเอาโรพยาบาลป่วนไปเหมือนัน”
“อ้าว ยัไรับ”
“็ไม่ไ้มีอะไรมา
พวพยาบาลสาวๆ นะสิ หลใหล ลั่ไล้นายวานฟ้าันให่ ็อย่าว่าแหละ
หน้าาหล่อเหลา รูปร่าสูให่เหมือนฝรั่ ูไปเหมือนพระเอละรทีวี
เสน่ห์แรนหมอๆ ัหมั่นไส้ไม่อยารัษาเสียแล้วสิ”
สารวัรสืบสวนแทบะหลุเสียหัวเราะึ้นมา
“ลืมบอไปอย่า
เราไ้ัวหมอนั่นมาเพราะมีนโทรศัพท์แ้ว่าพบนนอนสลบอยู่รริมทารถไฟ”
เสถียรรู้เรื่อนี้แล้ว
ทาเ้าหน้าที่รับเรื่ออทราบเบอร์ผู้แ้แ่ผู้หินนั้นบอว่าใ้โทรศัพท์สาธาระโทรมา
น่าแปลเพราะนยุนี้พโทรศัพท์มือถือิัวันหมแล้วทั้นั้น ู้โทรศัพท์สาธาระวันนี้ถูใ้หลบแ
หลบฝนอผู้นผ่านไปเท่านั้น
“ถ้าไม่ใ้โทรศัพท์มือถืออัวเอโทรมา็เพราะไม่้อารให้นทราบเบอร์นั่นเอ
ไม่ใ่อะไร”
“อันนั้นเป็นานอำรวอย่าสารวัรระมัรับ
หน้าที่อผมือูแลนไ้ ็หวัว่านายวานฟ้าะเรียวามทรำลับืนมาไ้เร็วๆ
อยาะรู้ััวริอหมอนั่นเหมือนัน”
สารวัรสืบสวนสภ.อมบึ
มีวามิล้อยามเ่นนั้นเหมือนัน ถึวามทรำอนายวานฟ้าะหายไปหม
แ่บุลิ วิธีารพูาโ้อบ อิไ้ว่า หมอนั่นอามีวามเป็นมาไม่ธรรมาเหมือนัน
รับราารำรวมานานนเสถียรมีลาสัหร์ประหลาเี่ยวับผู้ายื่อวานฟ้านนั้น
แววาอหมอนั่น เสือร้ายัๆ
ความคิดเห็น