ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ไอ้ซีด
อิโนะอุเอะ ได้ถูกจับมาที่ลาส์ นอเช่ แต่เจ้าตัวเป็นคนแสบๆปากร้าย
จึงทะเลาะกับอุลทุกวัน ย้ำทุกวัน เช่นวันนี้
"กินไม่กิน"เสียงที่เร็มเย็นชา มือที่กำอยู่เริ่มแน่นขึ้น
"ไม่กิน ทำไมๆ"เสียงหวานเถียงไม่ตกฟาก อย่างไม่ยอมแพ้
"กิน!"อุลพูดด้วยเสียงที่แทบเรียกว่าตะโกน
"ไม่ว้อยยยยยยยยยย"อิโนะอุเอะ โอริฮิเมะ ตะโกนตอบ
คงไม่ได้กินแล้วมั้ง เล่นจ้องตากัน บรรยากาศมืดสนิท เริ่มมีก้อนเมฆสีดำสนิท
เริ่มลอยมา สายฟ้าเริ่มออกมาเป็นระยะๆ
"จะกินไม่กิน"อุลคิโอร่าจับคางแม่หญิงน้อยจอมปากจัดก่อนจะถือช้อนตักไว้ที่ปาก
"อ้า"
"ไม่ เจ้าซีดบ้า"ฮิเมะหันหน้าไปทางอื่น
อุคิโอร่ามองฮิเมะ ก่อนจะถอนหายไปมือที่ถือช้อนก่อนเริ่มเอายัดปาก
"เฮ้ย"ฮิเมะร้องอุลเห็นฮิเมะเปิดปากแล้วจึงยัดเข้าไปทันที
"อุ๊บ"
แค๊กๆๆๆๆๆๆ
ฮิเมะไอก่อนจะทุบหน้าอก อั๊กๆ ข้าวติดคอ
อุลคิโอร่าเห็น จึงหยิบน้ำให้กิน
อึ๊กๆ
ฮิเมะกินน้ำเหมือนไม่ได้กินมาหลายปีเมื่อเจ้าตัวเขมือบน้ำหมด ปากจึงเริ่มทำงาน
"ไอ้ซีดบ้า เจ้าบ้า เลว!ทำผู้หญิงตัวน้อยๆเกือบตาย"เสียงหวานด่าเรื่อยๆ
อุลคิโอร่าบัดนี้ ได้สำเร็จวิชา หูทวนลม
ฮิเมะเห็นท่าทางของอุลจึงเริ่มโกรธ เจ้าตัวเลยเอื้อมมือไปที่หู
อุลคิโอร่ามองขึ้นมาด้วยแววตางง จะทำอะไร
ฮิเมะแสยะยิ้มอย่างโหด(น่ากัว)ก่อนจะเอาบิดหู
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย"อุลคิโอร่าร้องด้วยความเจ็บเอามือไปแตะหู
ที่บัดนี้แดงเถือกด้วยฝีมือของคนตรงหน้า ที่บัดนี้ กระดิกหาง(เฮ้ย)และยิ้มอย่าง
สะใจ
"เจ้าทำอะไรของเจ้า!"เสียงที่เริ่มแข็ง
"กวาดบ้านมั้ง"เสียงที่ติดยียวนพูดขึ้นมาก่อนจะก้าวเดิน
ไปที่เก้าอี้ก่อนจะเริ่มกินข้าวที่ตอนนี้เริ่มเย็น(หรือเย็นไปแล้ว?)แต่ไม่วาย หันหน้ามายิ้มอย่างยั่วโมโห
อุลคิโอร่าเริ่มโกรธนิดๆแล้วนะเฮ่ย เดี๋ยวพ่อปั๋ดปล้ำ เอ๊ย! ข่มขืน เฮ่ย! (ใจเย็นลูกแม่ใจเย็นๆ) ก่อนจะเอามือที่เริ่มหายแดงเป็นสีชมพูนิดๆ
ก่อนจะเดินออกไป ให้เจ้าพยาบาล(หรือพยายม?)ไปตรวจดู
ว่าหูเขามีอะไรหักหรือแตกไปแล้วบ้าง(พูดยังกะแก้ว)
หลังจากอุลเดินออกไป ฮิเมะกินข้าวเสร็จพอดีก่อนจะกินน้ำต่ออีกอึกนึง
ก่อนจะนั่งไกว่ห้าง คิดวิธีแกล้งอุลคิโอร่าเจ้าซีดก่อน เพราะยังไงมันต้อง
กลับมาเอาจานไปเก็บ หึหึ นายเสร็จชั้นแน่ อุลคิโอร่า!เอสปาด้าหมายเลขสี่
นายได้กระดูกพรุนสี่ที่แน่ๆหึหึ
จึงทะเลาะกับอุลทุกวัน ย้ำทุกวัน เช่นวันนี้
"กินไม่กิน"เสียงที่เร็มเย็นชา มือที่กำอยู่เริ่มแน่นขึ้น
"ไม่กิน ทำไมๆ"เสียงหวานเถียงไม่ตกฟาก อย่างไม่ยอมแพ้
"กิน!"อุลพูดด้วยเสียงที่แทบเรียกว่าตะโกน
"ไม่ว้อยยยยยยยยยย"อิโนะอุเอะ โอริฮิเมะ ตะโกนตอบ
คงไม่ได้กินแล้วมั้ง เล่นจ้องตากัน บรรยากาศมืดสนิท เริ่มมีก้อนเมฆสีดำสนิท
เริ่มลอยมา สายฟ้าเริ่มออกมาเป็นระยะๆ
"จะกินไม่กิน"อุลคิโอร่าจับคางแม่หญิงน้อยจอมปากจัดก่อนจะถือช้อนตักไว้ที่ปาก
"อ้า"
"ไม่ เจ้าซีดบ้า"ฮิเมะหันหน้าไปทางอื่น
อุคิโอร่ามองฮิเมะ ก่อนจะถอนหายไปมือที่ถือช้อนก่อนเริ่มเอายัดปาก
"เฮ้ย"ฮิเมะร้องอุลเห็นฮิเมะเปิดปากแล้วจึงยัดเข้าไปทันที
"อุ๊บ"
แค๊กๆๆๆๆๆๆ
ฮิเมะไอก่อนจะทุบหน้าอก อั๊กๆ ข้าวติดคอ
อุลคิโอร่าเห็น จึงหยิบน้ำให้กิน
อึ๊กๆ
ฮิเมะกินน้ำเหมือนไม่ได้กินมาหลายปีเมื่อเจ้าตัวเขมือบน้ำหมด ปากจึงเริ่มทำงาน
"ไอ้ซีดบ้า เจ้าบ้า เลว!ทำผู้หญิงตัวน้อยๆเกือบตาย"เสียงหวานด่าเรื่อยๆ
อุลคิโอร่าบัดนี้ ได้สำเร็จวิชา หูทวนลม
ฮิเมะเห็นท่าทางของอุลจึงเริ่มโกรธ เจ้าตัวเลยเอื้อมมือไปที่หู
อุลคิโอร่ามองขึ้นมาด้วยแววตางง จะทำอะไร
ฮิเมะแสยะยิ้มอย่างโหด(น่ากัว)ก่อนจะเอาบิดหู
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย"อุลคิโอร่าร้องด้วยความเจ็บเอามือไปแตะหู
ที่บัดนี้แดงเถือกด้วยฝีมือของคนตรงหน้า ที่บัดนี้ กระดิกหาง(เฮ้ย)และยิ้มอย่าง
สะใจ
"เจ้าทำอะไรของเจ้า!"เสียงที่เริ่มแข็ง
"กวาดบ้านมั้ง"เสียงที่ติดยียวนพูดขึ้นมาก่อนจะก้าวเดิน
ไปที่เก้าอี้ก่อนจะเริ่มกินข้าวที่ตอนนี้เริ่มเย็น(หรือเย็นไปแล้ว?)แต่ไม่วาย หันหน้ามายิ้มอย่างยั่วโมโห
อุลคิโอร่าเริ่มโกรธนิดๆแล้วนะเฮ่ย เดี๋ยวพ่อปั๋ดปล้ำ เอ๊ย! ข่มขืน เฮ่ย! (ใจเย็นลูกแม่ใจเย็นๆ) ก่อนจะเอามือที่เริ่มหายแดงเป็นสีชมพูนิดๆ
ก่อนจะเดินออกไป ให้เจ้าพยาบาล(หรือพยายม?)ไปตรวจดู
ว่าหูเขามีอะไรหักหรือแตกไปแล้วบ้าง(พูดยังกะแก้ว)
หลังจากอุลเดินออกไป ฮิเมะกินข้าวเสร็จพอดีก่อนจะกินน้ำต่ออีกอึกนึง
ก่อนจะนั่งไกว่ห้าง คิดวิธีแกล้งอุลคิโอร่าเจ้าซีดก่อน เพราะยังไงมันต้อง
กลับมาเอาจานไปเก็บ หึหึ นายเสร็จชั้นแน่ อุลคิโอร่า!เอสปาด้าหมายเลขสี่
นายได้กระดูกพรุนสี่ที่แน่ๆหึหึ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น