short fic [The Avenger] Yaoi

ลำดับตอนที่ #2 : Stony >> family or friend or love 2

Love :Stony , Hawkwin , Thorki ,



--------------------------------------------------------------------------------------------



"เขารู้หรอว่าโทนี่อยู่ไหน?"ฮอว์คอายกระซิบถามแฟนสาวในขณะที่พวกเขากำลังวิ่งตามกัปตันอเมริกามาสักพัก �นาตาชายักไหล่อย่างไม่สนใจ เรื่องนี้เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกัน คงทำตามสัญชาตญาณมั้ง ว่าแล้วก็เหลือบมองคนข้างตัวที่ไม่มีอาการเหน็ดเหนื่อยใดๆจากการวิ่งแถมความเร็วยังคงที่อีก


"ว่าแต่นายเป็นใคร?"คนถูกถามเอียงคอครุ่นคิดสักพักก่อนจะเอ่ยตอบ

"อืม ก็เป็นคนธรรมดาเนี่ยแหละ ถ้าจะถามนะทำไมมาอยู่ที่นี่ คำตอบก็คือไม่รู้เหมือนกันอยู่ๆไอตัวตาเดียวก็เดินมาลากฉันที่กำลังทำงานอยู่ในโรงพยาบาลมาเฉยเลย"พูดแล้วก็เซ็ง เพราะกำลัง
ทดสอบยาแบบใหม่ที่คิดค้นขึ้นอยู่ดีๆ ก็มีใครไม่รู้บุกห้องส่วนตัวของเขาแล้วลากมาในตึกสูง ยังโชคดีที่เจอเพื่อน เลยทำให้พอรู้สาเหตุบ้างไม่งั้นได้อาละวาดแน่ๆ


"นายรู้จักกับโลกิหรอ?"คราวนี้เป็นฮอว์คอายที่หันมาถามอย่างสนใจ

"จะว่างั้นก็ได้ เป็นเพื่อนกันนะ" ห๊ะ? เพื่อน?? สตีฟถึงกับหันขวับมาอย่างตกใจ�

"นายเป็นคนนี่ เอ่อ จะว่าไรดีละ โลกิเป็นเทพนี่นาไม่น่าจะรู้จักกันได้เลย"พอพูดจบก็ถึงเป้าหมายพอดี ตอนนี้ทั้งสี่อยู่สถานที่สูง เหมือนหน้าผา มันเหมือนไม่ใช่ประเทศที่เขาอยู่เลยสักนิด หรือว่ามันเป็นโลกคู่ขนาน? ก่อนนาตาชาจะหันไปเห็นอีกกลุ่มนึงเดินมาจากอีกฝากหนึ่ง�


"มันซับซ้อนอะนะ แล้วผมก็ชื่อฮีล ซาระ บลัดเลอร์ เรียกผมว่าฮีลเฉยๆก็ได้"หันไปมองสภาพตึกที่ใกล้จะหักพังอย่างสงสัย ตอนออกมาจากตึกสตาร์คทุกอย่างก็สงบสุขไม่มีอะไร แต่พอสักพักเหมือนมาอยู่อีกโลกหนึ่ง เพราะทุกอย่างกลับตาลปัตรกันหมด ความรุ่งเรืองกลายเป็นความพินาศ�


"เรากำลังอยู่อีกมิติหนึ่ง สงสัยโลกิช่วยพวกเราให้ข้ามมาโดยไม่รู้ตัว"ดร.บรูซ แบนเนอร์เดินเข้ามาหาพร้อมอธิบาย ก่อนจะนำทางไปอีกฝั่งที่เป็นถ้ำขนาดใหญ่ แต่เมื่อเข้าไปแล้วพบว่ามันกลายเป็นห้องที่มีขนาดกว้างมาก แบ่งออกเป็นหลายโซน �เวทมนต์นี่มันน่ากลัวจริงๆ

"โลกิ!"ฮีลสาวเท้าเร็วขึ้นแล้วสวมกอดเพื่อนรัก �

"เจ้าโอเคนะ?"ราชินีแอสการ์ดตรัสถามสหายด้วยความเป็นห่วง ไม่ต้องกลัวว่าผู้เป็นสามีจะหึงหวง�
เพราะเคยมีครั้งหนึ่งตอนอยู่แอสการ์ด โลกิกับฮีลติดต่อกันทางเวทย์ที่โลกิทำไว้ให้ ธอร์เกิดความไม่พอใจเพราะหึง อาละวาดไปรอบหนึ่งและแน่นอนว่าโลกิไม่สะทดสะท้าน กลับนั่งมองนิ่งๆแล้วเดินหันหลังใส่ หลังจากนั้นราชาก็มิได้พบราชินีไปเกือบเดือนหนึ่งเต็มๆ......�


"ชินแล้วมั้ง อีเรื่องพรรค์เนี้ยะ"โลกิยิ้มแล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดี กับความหมายประชดแอบแฝงในประโยค ส่วนฮีลก็กรอกตาไปมาอย่างเซ็งๆ ลากไปนู่นลากไปนี่ จะอะไรอีกละ แอสการ์ดก็เคยไปมาแล้ว มันจะมีเรื่องอะไรให้ตกใจอีก?�


"อืม ขอโทษนะ คุณซากุระใช่ไหม"โคลสันเดินเข้ามาหาด้วยท่าทางมาดมั่น ส่วนคนที่ถูกเปลี่ยนชื่อกลับทำหน้าเหยแก �

"ผมชื่อซาระ ซากุระมันผู้หญิงไปรึเปล่าครับ"แก้ชื่อตัวเองด้วยน้ำเสียงฉุนๆ ได้ยินเสียงหัวเราะทุ้มแว่วมาจากด้านหลัง หันไปมองก็พบ ดร.แบนเนอร์ หรืออะไรนะ บรูซๆ?�

"อ่า ขอโทษทีทั้งเรื่องชื่อละเรื่องที่พาคุณมาเกี่ยวด้วยนะ พอดีเราต้องการให้คุณช่วยอะไรบางอย่างหน่อยนะ"ธอร์ที่กำลังสังเกตุสภาพนอกถ้ำหันมามองอย่างสนใจ�

"ทางพวกคุณก็มีเก่งๆทั้งนั้น ทั้งโจมตีตั้งรับรักษา"คิ้วขมวดด้วยความงุนงง "ผมก็แค่คนธรรมดา จะต้องการอะไรจากผมกัน"�

เหล่ากลุ่มAvengerหันมามองฟิวรี่กันเป็นตาเดียว ส่วนคนถูกมองก็ได้แต่ยิ้มอย่างสบายใจ�

"คุณก็มีความสามารถไม่ใช่หรอคุณซาระ"คำพูดกำกวมมันทำให้ชวนน่าหงุดหงิดไม่น้อยเลยทีเดียว
อะไรนักหนาวะ พูดประโยคสั้นๆไม่เป็นกันรึไงชอบนัก �ถามไปถามมา

"เลิกพูดอ้อมค้อมเหอะ น่ารำคาญ"ตาสีแดงที่เริ่มเจิดจ้าเพราะความไม่พอใจมันทำให้ฟิวรี่เริ่มขนลุก
โลกิเอื้อมมือมาบีบไหล่เพื่อนเพื่อเตือนสติ�

"ช่วยอยู่ที่นี่และรักษาคนที่กลับมา"ดวงตาสีมรกตและสีแดง สองสีหันมาสบตากัน ความลับของเพื่อนย่อมรู้ดีและเก็บรักษาความลับนี้ไว้ แต่บางทีมันก็จริงสำหรับประโยคที่ว่า

ความลับไม่มีในโลก

ยังไม่ทันที่ฮีลจะได้ตอบอะไร สตีฟก็วิ่งออกไปข้างนอกถ้ำพร้อมโล่คู่ใจ�

"โรเจอร์!"ฟิวรี่ร้องตะโกน�

ร่างสูงไม่สนใจเสียงอะไรทั้งนั้น เมื่อกี้เขาเหมือนได้ยินเสียงของคนรักอยู่ใกล้ๆ ต้องอยู่ที่นี่แน่ๆ..
คราแรกยังไม่เข้าใจ ว่าทำไมถึงมาต้องมาอยู่ในมิติอีกมิติหนึ่ง แต่พอได้ยินเสียงที่ดังขึ้นในหัวมันทำให้เข้าใจ �เพราะโทนี่เป็นคนสร้างจึงต้องทำลาย และการทำลายมันจะส่งผลให้เกิดความเสียหาย
การที่จะไม่ให้คนอื่นได้รับรู้ถึงความผิดพลาดนี้ จึงต้องหลอกล่อมาอยู่อีกมิติหนึ่ง แต่ว่าการกระทำแบบนี้คนเดียวมันแทบจะไม่มีสิทธิ์รอดเลยสักนิด ถ้าหากจุดศูนย์รวมพลังเกิดความเสียหายจนรับไม่ไหว มิติที่เปิดอยู่จะปิดทันที และต้องติดอยู่ที่นี่ตลอดไป....�


แต่ตอนนี้เขาอยู่ที่นี่ มิติเดียวกับโทนี่ แน่นอนว่าไม่มีทางยอมให้เกิดขึ้นเป็นอันขาด ไม่รู้ว่าเพราะความกังวลใจหรืออะไร มันทำให้ความเร็วและความแข็งแรงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยขณะที่กำลังตามหาอยู่นั้น ประสาทรับเสียงที่ดีเกินมนุษย์จากเซรุ่นพลันได้ยินเสียงต่อสู้แว่วๆ�











------------------


"คลิ้นท์ นายจะเอาไง"เจ้าหน้าที่หญิงโรมานอฟถามคุณธนูที่ยืนอยู่ในห้องทดลองบางอย่าง

"ผมก็คิดอยู่ งืมมม"ว่าแล้วก็เปิดโทรศัพท์ดูรูปในมือถืออย่างครุ่นคิด นาตาชาชะโงกหน้ามองรูปในโทรศัพท์แล้วหัวเราะ

"คิดถึงเมียกับลูกรึไง?"สบตากันแล้วหัวเราะลั่นอย่างสนุกสนาน พวกเขาไม่ได้เป็นแฟนกันหรอก
แค่เล่นหลอกพวกเพื่อนๆแค่นั้นแหละ ความจริงแล้วฮอว์คอายมีภรรยาและลูกสุดที่รักทั้งสองแต่ไม่ได้บอกใคร เพราะตอนนี้มันอันตรายเกินกว่าจะบอก ถ้าหากคนนอกรู้ แล้วเกิดการลักพาตัวหรือขู่ฆ่าขึ้นมาละ? แค่นี้ก็ไม่อยากจะคิดแล้ว�

"200,000 จ่ายมา" เสียงดังขึ้นจากด้านหลังทำเอาคู่รักกำมะลอสะดุ้ง ก่อนหันไปมองด้านหลัง ซึ่งเป็นเทพสองสามีภรรยา โดยเสียงไถเงินคือโลกิ

"อะไรเนี่ย ข้าแพ้อีกแล้วหรอ"เทพแห่งสายฟ้าเบะปากแบบเด็กๆเวลาไม่พอใจ ช่างไม่เข้ากับกล้ามล่ำๆ ทำให้ภาพตรงหน้าน่าอดสูเสียเหลือเกิน�

"ว่าแต่เจ้าดูมั่นใจมากเลยนะ ว่าสองคนนี้ไม่ได้เป็นแฟนกัน"ธอร์จ้องไปยังสุดที่รักจอมเจ้าเล่ห์ที่ยิ้มกว้างอย่างมั่นใจ�

"ลืมแล้วรึไง ว่าข้าเป็นใคร"เชิดใบหน้าสวยขึ้นแล้วเดินไปนั่งโซฟา ปล่อยให้ราชาแอสการ์ดยืนเจ็บใจอยู่ที่เดิม เสียรู้ภรรยาไปจนได้!�