รักลุ้น ลุ้น ของยัยวุ่นวาย

ลำดับตอนที่ #3 : การตามล้า&เด็กใหม่

ณ โรงเรียน

“หนูมาแล้วจ้าทุกคน”การทักทายที่ทุกคนคุ้นเคย

“เฮ้ยเพลง มีข่าวอะไรจะบอก”อะไรของแกวะแจง

“อะไรของแกวะ ถ้าไรสาระไม่ฟังนะเว้ย”

“เห็นมีคนบอกว่าจะมีนักเรียนย้ายมาใหม่จา อเมริกาเชียวนะแก แล้วแกรู้รึปล่าวเข้าย้ยมาม. อะไร”

“อ่าวแกแกล่งโงปะเนีย แกเล่วให้ฉันฟังเมื่อกี้แล้วเขาจะไปตรัสสรู้มัย”

“เออ เขาย้ายมา ม.เราด้วยแถมเป็นห้องเราด้วยนะแก”

“เออหรอ ชั่งมัน”

“เออ อีกเรื่องนึง มันนี้เข้าแถวหน้าเสาธงนะเห็น ผอ มีเรื่องจะประกาศ”

“หรอ ถ้างั้งกรูจะขึ้นมาทำมัยให้เมื่อยตุ่มวะ”

“กรูว่าลงเลยดีกว่า เดียวได้นั่งหน้า แดดร้อนโคตร”

“ไปพวกเรา ไปกันเถอะ”

“สาหวัดดีนักเรียนทุกคน วันนี้ครูมีเรื่องจะพูดสองเรื่อง เรื่องที่หนึ่ง โรงเรียนเรามีการจัดให้นักเรียนทุกคนเข้าค่ายเทอมละสองครั้ง สำหรับ ม.1 เราจัดให้ไปเข้าค่ายที่จังหวัดสมุทรปรากรา”

“โหยยยยยยยย”เสียงของเด็ก ม.1ที่ไม่อยากไปเข้าค่าย

“แต่สำหรับนักเรียน ม.2จะมีการเข้าค่ายพุทรทคุณที่โรงเรียนของเรา สำหรับเอกสารแจ้งผู้ปกครองเดียวจะแจกให้ตอนไกล่จะสอบปลายภาค”

“โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”

ผอ. ซึ่งหน้าไม่ต่างจากภาโรงพูดไปเรื่อยจนถึง ม.5

“สำหรับ ม.5 เราจะพาไปเพชรบุรี แต่ของ ม.5 จะเข้าเร็วกว่า คือภายในเดือนหน้า”

“เย้ยยยยยยยยยยยยยย”>O</

“ได้ไปเที่ยวแล้วเพื่อน กรูจะเล่นน้ำให้สมใจอยากเลยเว้ย”อยากให้มาถึงเร็วๆอ่ะ >O<

      แล้วผอ. แกก็พูดต่อไปจนนักเรียนเกือบทั้งโรงเรียนหลับ

“สำหรับเรื่องที่สอง เรามีนัเรียนย้าย มาจากประเทศอเมริกามาต่อโรงเรียนของเรา จะเข้าเรียนร่อลวมกับนักเรียน ม.5 ครูกีเรื่องพูดแค่นี้ แยกย้ายกัยขึ้นห้องเรียนได้”

“นักเรียนกราบ”

“หวัดดีค่ะ/ครับ”

พรึบ

“ง่วงนอนอย่างแรงเลยอ่ะ”

ห้อง ม.5/5

“อ่าวนักเรียนทุกคนนั่งที่ ครูจะแนะนำเพื่อนไหม่ให้รู้จัก นายปรเมศ เข้ามาได้”

“ครับ”

OoO(เรา) O-o(ฝน) T_T(วิว) T^T(อินน์) >O<(แจง) TT_TT(พลอย) T___T(แพร)

พวกเราตกตะลึงกันคนละแบบแต่คนที่ตกตรึงมากที่สุดคือเรา มันตามมารังควานฉัน ม้ายยยยยยยยยยยยยยย

“สวัดดีครับผมชื่อนาย ปรเมศ เชี่ยวชาญเวษ ผมย้ายมาจาอเมริกาชื่อเล่นคืด ไนท์”

กรี้ดดดดดดดด ใช่จริงๆด้วย

“กรี้ดดดดดดดดดด หล่อมาก คนอะไรก็ไม่รู้ขาว สูง ขิ้วเค้ม มีรักยิ้มด้วย โอ้ย ฉันจะละลายแล้วแก”

     ผู้หญิงทั้งห้องค่างพากันกรี้ดกร้าด เหมือนไม่เคยเห็นมนุษยตัวผู้ แต่สำหรับผู้ต่างพากันมองด้วยสายตาอาคาต แกจะมาแยงพวกผู้หญิงจากพวกเราหรอ

“ถ้างั้งเธอไปนั่งข้าง รูจิรัตน์ แล้วกัน”เสียงสวรรทรงอาคาต

“อาจารย์ตรงนี้มีคนนั่งค่ะ ปริญดานั่งค่ะ”ฝนแกนั่งกับฉันไช่มัย

“เพลง อาจารย์บอกเราว่า ให้เราไปนั่งกับไอ่พลอยวะ”

“รุจิรัตน์ ฉันให้ปริญดาไปนังกับ พรพิมลแล้ว ถ้างั้งปรเมษไปนั่งข้างรุจิรัตน์ สิ”

“ครับ” โอโห ไม่เอาอะไม่อยากตายก่อนวัยอันควร

“เธอไม่ลอดแน่ 55”มันยิ้มเจ้าเล มาทางเราอ่ะ

“TT_TT”

“อย่าทำหน้าอุบาตรได้ปะฉันไม่ฆ่าเธอหรอกหน้า แต่จะยัดหมกซ่วมแทน ><”โหดอ่ะ เราจะตายมัยเนีย

TT__TT

“ใครบอกว่าฉันกลัวนายหะ ใครจะไปกลัว ชิ”แต่ใจจริงแล้ว สุดแสนจะหัวหด

“แน่ใจนะว่าเธอจะไม่กลัวฉัน เดียวคอยดู แล้วเธอจะสยบต่อฉัน 555”ขำเหมือนคนบ้าเลยนะเนี่ย

“อะแฮม เธอสองคนเลยรู้จักกันมากก่อนรึงัย”อาจารย์ค่ะ ใครจะไปอยากรู้จักผู้ชายแบบนี้

“ปล่าวค่ะ/เคยครับ”เราตอบพร้อมกันแต่คนละความหมาย

“ฉันไม่อยากรู้จักกับนานมากหรอนะ และไม่อยากรู้จักมากที่สุดด้วย”

“แต่ฉันอยากนิ ต่อไปเราจะรู้จักกันอย่างดีเลยแหละ”ชาติหน้าอะดิ

“แต่ฉันไม่อยาก”

“พวกเธอสองคนหยุดเถียงกันได้แล้ว แล้วเตรียมตัวเรียนวิชาต่อไปได้”

“สวัดดีค่ะ/ครับ”พวกเราทั้งหมดสวัดดีอาจารย์พร้อมกัน แต่ก็ไม่วายทะเลาะกันต่อ

“แล้วนายมาโรงเรียนนี้ทำมัย”

“อ่าวฉันก็พึ่งยายมาจากต่างประเทษไง โง่ปะเนี่ย”

“แล้วเมื่อวานนายมาทำอะไรที่หน้าโรงเรียนหะ”

“ฉันก็มาดูโรงเรียนที่พ่อฉันสร้างขึ้นดิและอีกอย่างฉันมาสำรวจโรงเรียนว่าน่าเรียนรึปล่าวด้วย”

    โห อีตานี่เป็นถึงลูกเจ้าของโรงเรียน สำหรับโรงเรียนเรา จะมีเจ้าของโรงเรียน และผอ. ที่จะออกทุกๆหนึงปีหรือไม่ก็ตามความต้องการของเจ้าของโรงเรียน

“นายเนียนะลูกเจ้าของโรงเรียน เหอะ”

“ทำมัยคนอย่างฉันเป็นลูกเจ้าของโรงเรียนไม่ได้หรอไง”

“จะไปรู้เรอะ เรียนดีกว่าไม่อยากเสวะนากันคนบ้า”

“ฉันก็เหมือนกันและ”

เราทั้งคู่ต่างทะเลาะกันเหมือนเด็ก แต่มีสายตาอีกเจ็บคู่จ้องเราและหัวเราะกับความปัญญาอ่อนของเราสองคน