ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักลุ้น ลุ้น ของยัยวุ่นวาย

    ลำดับตอนที่ #1 : ~ความฝันที่หน้าปะหลาด(แต่ก็ดีใจนะ)~

    • อัปเดตล่าสุด 29 พ.ย. 49


       ตอนที่ 1 ~ความฝันที่หน้าปะหลาด (แต่ก็ดีใจนะ)~
        
          " ฉันอยู่ไหนเนีย นี่คือที่ไหน ฉันทำอะไรอยู่ แล้วฉันมาได้ไง"(แกเคยรู้อะไรซักอย่างมันเนี่ย นางเอกตรู) 

          ฉันถามตัวเอง ในสถานที่ที่ไม่รู้จักแม้แต่น้อยมีแต่ความมืด และอากาศที่หนาวเย็น อย่างมาก


         
    "ว้าย ! ไอ้งูบ้าแกมารัดฉันทำมัย ไอ้งูน้อยแกคิดจะมารัดฉันหรอ แกยังเด็กเกินไปที่จะรัดคนอย่างฉัน

           ฉันมีความรู้สึกว่าเหมือนมีอะไรมารัดขาฉันไว จึงก้มลงดู อ๊ากกกกกก! งู ตัวเท่าดินสอ เองอ่ะ (แล้วแกจะร้องทำมัยวะ ไอ้เพลง) 0o0


         
    " อ้าย  มันใหญ่ขึ้นอะ จะทำยังไงดี งูจ้า หนูกลัวแล้วอย่าทำอะไรหนูเลย

          อะเมซิ้งมากค่ะทั่นทั้งหลาย งูตัวใหณขึ้นทันตาเห็นเลยอ่ะ มันกินลมเข้าไปแน่เลยอ่ะ

          " ไอ้งูบ้าถ้าฉันออกไปได้นะ แม่จะจับทำลาบงูกินซะเลยนี่" ( ตอนเขียนคนแต่งกำลังอยากกินลาบอะ) และแล้วไอ้งูมันก็ปล่อยฉันมันคงกลัวถูกจับกินจริงๆมั้ง 555 กลัวอะดิไอ้งูน้อย


         
    "ไอ้เพลงแกจะตื่นได้ยังวะ ฉันเรียกแก ปากแทบฉีกถึงท้ายทอยแล้ว " เสีอใครแวะ

        
         
    "อะไรกันวะ กูกำลังนอนอย่ากวนดิ" ด่าใครก็ไม่รู้ รู้อย่างเดียวจานอนต่ออ้า

        
         
    "มึงจะตื่นไม่ตื่นถ้าไม่ตืน แม่จะจุ๋ ตูดให้ดู"  โหดวะ ใครวะเนียอ๋อ ไอ้ฝนนี่เองเดียวนี้ชักโหดเว้ย 
          ไอ้ฝนเนียเพื่อนสนิทเรา มันหน้ารักนะ แต่เก้งก้างอ่ะ แต่มันมีแฟนนะจะบอกให้ รักกันมากคุยเช้าคุยเที่ยง คุยบ่าย คงก่อนนอนด้วยมั้ง ดีไม่คุยตอนอาบน้ำ (แกจะบ้าหรอวะไอ้เพลง ไอ้บ้า :ฝน)


          
    เออลืมแนะนำตัวไปเลยเม้าเพลิดไปหน่อย เราชื่อเพลง ชื่อจริงชื่อ นางสาวเพลงเพราะ
    มีพี่ชื่อพี๊ท เราเป็นคนไม่น่ารัก แต่เร้าใจนะ ไม่ใช้ เราเรียนอยู่ ม.
    5 โรงเรียนรัฐมีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ


         
    "ไอ้ฝนทำมัยเดียวนี้แกโหดจังวะ กูกลัวมึงเลนนะเนี่ย"

          "ก็เขาปลุกแกตั่งนานกว่าแกจะขยับพระวรกายได้แทบตาย" อย่าทำหน้าลิงดิแก

          "เออ ขอโทษละกัน อืม มีเรื่องจะเล่าให้ฟังอ่ะ"

          "อะไรของแกวะ ไอ้เพลงเอาแบบมีสาระนะเว้ย ไม่งั้งกลายเป็นกล่วยแน่ " ไอ้ฝน ไอ้หน้าลิง ถ้าฉันพูดเรื่องไม่มีสาระ คงกล้าเป็นกล้วยแน่


         
    "ตอนที่นอนเมื่อกี้อ่ะ กูฝันอ่ะ ว่างูลัดวะ แต่แปลกนะแก ว่ามันเล็กแล้วก็ใหญ่อะ ตลกดีวะ" ตลกจริงๆนะเนี่ย


         
    "เนี่ยนะสาระของแก แต่ถ้าแกฝันแบบนี้ มันแปลว่าจะเจอเนื้อคู่นะเฟ้ย แต่หน้าตาอย่างแกจะมีเนื้อคู่หรอวะ แปลกใจ"

          อ่าวไอ้ฝนทำมัยพูดงี้อ่ะ เดียวแตะตกอากาศ แล้วอย่าหาว่าไม่เตือนนะเฟ้ย


         
    "อ่าวไอ้ฝนแกอยากตายก่อนวัยอันควรมัยเพื่อน" อยากมัยฝน เดียวจัดให้ทันตาเลย


         
    "ใครบังอาจว่าสุดที่รักเรา" เสียงป๊อปนั่นเอง ไอ้ป๊อปเนี่ยมันชอบเรามาตั่งแต่ตอนม.2แล้ว แต่มันก็เป็นเพื่อนที่ดีนะให้เราทุกอย่างเลยอ่ะ ของฟรีเราชอบเสมอแหละ (ไอ้คนเห็นแกตัว :ผู้เขียน)


         
    "ใครที่รักของแก ไอ้ป๊อป พูดให้ดีๆนะเว้ย" ฉันถามมัน มือก็กำพร้อมจะต่อยมันทุกเมื่อ


         
    "ทำเป็นไม่รู้ โง่จริงหรือ แกล้งอ่ะ" มันถาม กวนโอ้ยนะแกเนีย


         
    "ไปเลยไป ฝนไปเที่ยวกันตอนเย็นนะ" อยากไปจริงๆนะเพื่อน


         
    "แกก็ไปกับป๊อปดิ เราขี้เกียจไปอ่ะ"ไอ้ฝนมันพูด ดูเพื่อนเรา


         
    "แกอยากไปกับแฟนแกมากกว่าอะดิ" เราก็แกล่งหยอกมันเล่น


         
    "รู้แล้วถามทำมัย" อ่าว โอเคกรูผิดเองที่ถามแก


         
    "มึงก็ไปกับมันหน่อย จะได้ให้มันเลี้ยงไง ชอบไม่ไช่หรอ" เออ ก็ถูกอ่ะ ชอบเอาของฟรีมาล่อนะแก


         
    "โอเค" เราตอบแบบจงใจอย่างแรง


                     
    เลิกเรียน

          "เย้! เที่ยว เราจะได้เที่ยวแล้ว มีความสุข" เราตะโกนซะลั่นห้อง ทุกคนพร้อมตากันหันมามองคงคิดในใจว่า แกมันบ้าไปแล้วไอ้เพลง


          
    "เพลงแกกลัวคนอื่นไม่รู้หรอวะว่าแกจะไปเที่ยวอ่ะ" ให้ทายใคร ถูกต้อง ไอ้วิว นั่นเอง เออ อยาให้รู้เว้ย


          
    "โทรศัพท์ อยู่ไหน" เราเลยโทรหาป๊อปเพื่อนัดเจอกัน เราแทบไม่เคยโทรหามันเลยอ่ะ


         
    ใจเย็น จนเริ่มจะช้า ดา ดา ดิ๋ ดา เด่า ตัวเธอจะรู้บ่างม้ายยยยย


          (หวัดดีครับ) แกอย่าพึ่งรับดิกำลังฟังมันเลยอ่ะ


          "ป๊อปนี่เราเองนะ"


          (เพลงหรอ โอ้เพลงโทรหาเรา โอ้มายก๊อด) เอาเหอะแก


          "อยู่ไหนเนี่ย เราอยู่ใต้ตึกนะมาหาด่วน เราจะรีบไป"


          (จ้า
    2 วิจ๊ะ) ขอให้มันจริงเหอะ


          "มาแล้วจ้า หันหลังมาจิ รอนานมัยเรารีบมาเลยนะเนี่ย" เร็วจริงๆอ่ะ


          "โหนายอยู่ตรงไหนอ่ะ ทำมัยมาเร็วจัง"


          "ก็เราอยู่ข้างหลังเพลงไง เพลงไม่เห็นเราหรอ"


          "หรอไม่เห็นอ่ะ เออ ไปเที่ยวเป็นเพื่อนหน่อยจิ นะ" เราถามมัน


          "ได้ดิ ได้อยู่แล้วเพื่อเพลง" โอโหซึ้ง


          "อวก อวก ขอกะโถนหน่อยดิ อยากอวก" เสียงไอ้ฝน และกระบวนการแก็งเราพร้อมใจกันอวก


          "อวกอะไรของพวกแกวะ"


          "ชังพวกเราเหอะ แล้วแกไม่ไปกันแล้วหรอ" เออ ลืมเลยอ่ะ


          "ไปกันเถอะ" เราบอกป็อป


          "อืมไปดิ แล้วจะไปที่ไหนอ่ะ เรายังไม่รู้เลย" อืมขอโทษลืมบอก


          "ไปสยามแล้วกัน"


          "โอเคไปกันเหอะเดียวช้านะ"


          "ไป ไปกัน"


           
    ณ สูนกลางแหล่งเที่ยวของวัยรุ่น สยามสแคว นั่นเอง


            "ร้านนั้นก็สวยอ่ะ เข้าไปดูกัน"

            เราลากป๊อปเข้าไปดูของสวยๆงามๆ มันทำหน้ายังกะหนูได้พลอด เมื่อมันยืนอยู่ข้างๆเรา แต่มือของป๊อปกลับมีถุงต่างๆพะรุงพะรังเต็มไปหมด มันจะดีใจทำมัยวะ


            "โหสวยจัง ไม่เอาดีกว่ามันแพงอ่ะ ไปต่อกันเถอะป็อป" เราชี้ไปที่สร้อยคอ รูปมงกุฎ มีเพชรติดเต็มไปหมดเลยอ่ะ ส้วยสวย
    แต่แพงไปหน่อย 

            ได้มีอีกสายตาหนึ่งจับจ่องไปที่ของชิ้นเดียวกันนั่ยเอง เขาพยายามจดจำสิ่งตรงหน้า ชื่อร้าน และอะไรหลายๆอย่างที่จะทำให้เขาจำได้ว่ามันคืออะไร


            "เพลงเหนื่อยยัง เราว่าไปกินไอศกรีมกัน"


            "โอเค เราก็อยากกิน ป๊อปเลี้ยวเรานะ เพราะเราเริ่มเงินหมดและ"


            "ได้อยู่แล้ว"


            "จะรับอะไรดีค่ะ" พนังงานน่าตาน่ารักถามเรา จึงส่งเมนูให้เราสองคน


            "เอาช็อกโกแลตซันเดย์ แล้วกันค่ะ"


            "สองที่ครับ"


            กิน กิน แล้วก็กิน


            "อิ่มแล้วอ่ะ จะกลับบ้านกันได้รึยัง เออ ขอบคุณนะ"


            "อืม ไม่เป็นไร เพลงเรามีอะไรจะให้อ่ะ หลับตาก่อนนะ"


            "ทำมัยอ่ะ ต้องด้วยหรอ"มีอะไรน้า


            กริ้ง กริ้ง


            "ลืมตาได้แล้วครับเจ้าหญิง"O-O


            "โห สวยจัง แล้วนายไปซื้อมาตั่งแตเมื่อไหร่"


            "ก็ตอนที่ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนมากินไอศกรีมไง" เร็วมากเลยอ่ะ


            "หรออืม ขอบคุณมากนะ"เขินอ่ะ


            "ถ้างั้งเรากลับกันเถอะ" ป๊อปพูด แล้วนำฉันไปจ่ายเงิน


            "อืม กลับกัน"

            พอเราสองคนออกมาจากร้านไอศกรีม ก็ต่างคนต่างเดินไม่ได้คุยกัน แต่แนก็แอบหันไปมองหน้า ป๊อป หน้าป๊องี้แดงเป็นลูกตำลึงเลย 555 เขินอ่ะ ดิ เราก็เขินเหมือนกัน

       แอ็ด...


           "ขอบคุณนะที่มาส่ง ที่จริงเรากลับเองก็ได้"ฉันพูดพร้อมเปิดประตูรถ


           "อืม ไม่เป็นไร นอนหลับฝันดีนะ"


           "อืม เช่นกันนะ"


           "บาย"


           "บาย"


           "กลับมาแล้วค่ะแม่"ฉันทักแม่ที่กำลังนั่งดูที่วี และเล่นกับโก โก้


           "อ่าวกลับมาแล้วหรอลูก แล้วซื้ออะไรมาเยอะแยะหะ"


           "ไม่มีอะไรค่ะ หนูขึ้นห้องก่อนนะเมื่ออ่ะ"ชิ้ง ฉันต้องชิ่ง


           ลองใส่เสื้อดูดีกว่า


            ว้าว หน้ารักจัง ตัวนี้ก็หน้ารัก  หน้ารักเหมือนคนใส่เลย(อวกช่วยกันอวกหน่อยค่ะผู้อ่าน)


            "เพลงแกทำอะไรอ่ะ"


            "อ้ายยย! พี่พีท เข้ามาได้ไงอ่ะ"


            "ก็เปิดประตูดิ ตลกวะ แกโพสถ้าตลกๆให้ดูมัยดิ 555"


            "ออกไปแลยนะ ไป๊"


           
    ออ พี่ชายฉันเอง ชื่อพีท เรียนอยู่ปี
    1 มาหาลัยที่มีชื่อเสียงด้วยนะ สิ่งที่ภูมิใจที่สุดในตัวพี่ชายนะ คือ หน้าตาดี แอ่นเรียนเก่ง มาก แต่ขอเสียคือ ปากสุนัขอย่างแรงค่ะ


            "นอนดีกว่าฉัน หาว..... ไม่ไหวแว้ว"

           สุดท้ายเราก็หลับเป็นตายจนถึงเช้า ชีวิตคนหน้ารักก็มีแค่เนียแหละ

                   

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×