จุ๊ฟ !! ร้อยครั้ง นายเพล์บอย

ข้อมูลเบื้องต้น

  กรี๊ดดด...!!! ฉันจะทำยังไงดีในเมื่อฉันได้พบกะนายหนุ่มเพล์บอยที่ปากหวานเป็นที่สุด แต่สุดท้ายเค้าก็ทำให้ฉันร้องไห้เพราะความ กระร่อน และชอบม่อ สาวๆไปทั่วะยังต้องเจอกับพวกลิงชะนีอีกพันๆตัวที่คอยจับจ้องจะฆ่าฉัน คนที่ทำให้ฉันต้องตาย คือ นายหนุ่มจอมเพล์บอย TOT

เนื้อเรื่อง

ติ๊ด ๆๆๆ..!!! เสียงนาฬิกาปลุกบนหัวเตียงดังลั่นสนั่นบ้านเมื่อถึงเวลา 6.00 น 
"หาวววว~" เด็กสาววัย 16 ปี ผิวขาวอมชมพู เอวบาง ร่างเล็ก และตากลมโต เธอลุกขึ้นมาพร้อมกับหาวอย่างสีหน้างัวเงีย
สวัสดีค่ะ ^^ ฉันชื่อ "ข้าวปุ้น" น้ะค้ะ อายุ 16 ปี เรียนอยู่ที่ โรงเรียนปริ้นคูล์เปอร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ค่ะ ฉันอาศัยอยู่กับคุณพ่อและคุณแม่ ซึ่งฉันเป็นลูกคนเดียวค้ะ  ฉันเพิ่งย้ายบ้านมาใหม่ ใช่แล้วฉันก็ต้องไปโรงเรียนวันนี้เป็นวันแรกไม่รู้จะเจอกับอะไรบ้าง แต่ ฉันคิดว่าคงไปไม่รอด เพราะ ขนาดตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวก็ยังไม่ไหว = =
"ข้าวปุ้น ๆ" เสียงแม่ของฉันเรียกซึ่งเสียงก้องดังมาจากชั้นล่าง ซึ่งมันทำให้ฉันสะดุ้งและรีบลงไปหาแม่
"ค้ะ แม่" ฉันลงไปในชุดนอนต่อหน้าแม่ของฉัน
"ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้ เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทันหรอก แล้วก็รีบมากินข้าวนะ ห้ามกินช้าเดี๋ยวพ่อเค้าจะรีบไปทำงาน"
น๊าลลลล....ยาวเชียว นี่ล่ะแม่ฉัน เฮ้อออ...หูแล้วแล้วเจ้าค่าาา
"ค่ะ" ฉันตอบรับเพียงพยางค์เดียวแล้วก็รีบไปอาบน้ำแล้วก็ทานข้าว
******* เวลา 7.25 น ********
"ข้าวปุ้น เร็วๆสิ พ่อรีบ" พ่อของฉันรีบสาวเท้าไปยังโรงร๔พร้อมกับเร่งให้ฉันเดินไวๆ
"ค่ะ พ่อ" ฉันสาวเท้าถี่ในที่สุดก็ถึงรถ แฮ่กกก ๆ เหนื่อยชะมัด
******* ณ โรงเรียนปริ้นคลูเปอร์ *********
"สวัสดีค่ะ นักเรียนทุกคน"  คุณครูคนหนึ่งมวยผมเป็นระเบียบแบบว่าเนียบสุดๆแต่งกายปกปิดมิดชิด โอ้ววว โน้วว
"อื้ม ได้ข่าวว่ามีนักเรียนมาใหม่ไม่ใช่เหรอค่ะ ทำไมไม่มาแนะนำตัวให้เพื่อนๆรู้จักล่ะมัวไม่มุดที่ไหน หรือกำลังนั่งขุดบีบี"
กรี๊ดดด !! เมื่อฉันได้ยินคำเทศนาร้อยกว่าตัว ก็ไม่รีรอรีบออกไปหน้าห้องภายใต้สายตาของเพื่อนๆที่จ้องเหมือนฉันเป็นตัวประหลาดตัวหนึ่ง
"สวัสดีค่ะ ทุกคน ดิฉันน..." เมื่อฉันกำลังแนะนำตัวฉันก็ต้องชะงักทันทีเมื่อคุณครูพูดแทรกว่า
"สวัสดีแต่เพื่อนๆ แล้วไม่สวัสดีครูเหรอค่ะ" คุณครูจ้องตาเขม็ง
"เอิ่มมม... สวัสดีเพื่อนๆ และคุณครู นะค่ะ ดิฉันชื่อเล่นว่า ข้าวปุ้น ค่ะจะมาเรียนที่นี่ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ"
เมื่อฉันแนะนำตัวเสร็จฉันก็รีบเดินกลับไปนั่งที่อย่างรวดเร็ว ตุ้บบบบ !!!   
"โอ้ยยยย !! "  อยู่ดีๆฉันก็ล้มลงกับพื้น เหมือนถูกใครบางคนวิ่งชน
"ขอโทษ.." ชายร่างสูงประมาณ 170 กว่า ผิวขาวใส หน้าตาน่ารัก และหล่อเหลา >< เงยหน้ามองฉันและขอโทษฉันแบบเย็นชาาา มว๊ากกกก ๆ หล่อล้ะ เยือกเย็น