[Knb] How to...cook : Aokaga (END)

ลำดับตอนที่ #1 : First cooked

คางามิยังคงจำได้แม้ว่าจะเลือนลาง...ถึงตนเองในสมัยเด็กในยามที่เขาได้มีโอกาสก้าวเท้าเข้าสู่ ห้องครัว เป็นครั้งแรก

.

.

.

เด็กชายสาวเท้าเข้าไปหามารดาที่กำลังยุ่งอยู่บริเวณเคาท์เตอร์ กำลังทำอะไรบางอย่างที่ส่งเสียงกุกกักออกมาเป็นจังหวะ เรือนผมสีดำสนิทถูกเกล้าไว้บนศีรษะเป็นก้อนอย่างเรียบร้อยจนไม่มีส่วนใดเลยที่ไหลย้อยลงมาปรกใบหน้าสวยเข้ม ดวงตาสีนิลคู่นั้นกำลังจดจ่ออยู่กับภารกิจที่ตนกำลังทำอยู่จนไม่เอะใจว่ามีอีกหนึ่งชีวิตอยู่ในห้องครัวด้วย

กลิ่นหอมแปลกๆลอยอบอวลไปทั่วห้องครัวขนาดกลางของบ้าน เด็กชายเดินตรงไปข้างหน้า เข้าใกล้มารดาอีกนิด แล้วจึงเอ่ยปาก

‘แม่ครับ’

เสียงกุกกักที่กำลังดังอยู่จู่ๆก็เงียบหายไปเสียดื้อๆ หญิงสาวเบนสายตาลงมามองลูกชายวัย 5 ขวบที่ตอนนี้กำลังเอียงคอมองมาที่เธออย่างสงสัยใครรู้

‘มีอะไรหรือเปล่า ไทกะ?’

เด็กชายส่ายหน้า ส่งสายตาพยักพเยิดไปบนเคาท์เตอร์ที่มารดาพึ่งจะละมือจากมาเมื่อครู่นี้ ‘แม่กำลังทำอะไรอยู่น่ะครับ’

หญิงสาวคลี่ยิ้มออกมาจางๆก่อนจะตอบ ‘แม่กำลังทานอาหารเย็นให้ไทกะและคุณพ่อทานไงจ้ะ’

‘ให้ผมช่วยได้หรือเปล่า’

แว่วเสียงหัวเราะใสๆดังเข้ามาในโสตประสาท หญิงสาวส่ายหน้าเบาๆ เช็ดมือแล้วเดินมาหาเด็กชาย ออกแรงเพียงน้อยนิดก็สามารถพาร่างเล็กๆนั่นเดินไปในทิศที่เธอต้องการ

‘คางามิ ไทกะคุง เรื่องอาหารน่ะ ยกให้แม่เป็นคนจัดการเถอะนะ’ หญิงสาวดันร่างลูกชายไปยังถังเก็บข้าวสารก่อนจะเปิดฝาถังออก

‘แต่ถ้าอยากช่วยแม่จริงๆล่ะก็ แม่จะสอนวิธีหุงข้าวให้แล้วกันนะ’

.

.

.

สำหรับคางามิแล้ว ไม่มีอาหารจานไหนที่จะอร่อยเทียบเท่ากับอาหารที่แม่ทำให้

.

.

.

วันแรกที่คางามิเข้าครัวคือวันเดียวกับที่แม่สอนเขาหุงข้าว

หลังจากนั้นคางามิมีหน้าที่ในครัวคือการหุงข้าว และแม่ก็ไม่เคยสอนอะไรเขาอีก

ทุกอย่างดำเนินไปอย่างปกติจนสองปีให้หลังที่แม่เริ่มป่วยและเข้าออกโรงพยาบาล

ปีแรกที่แม่เริ่มสอนวิธีการทำอาหารให้เขา

‘แม่ไม่อยากให้ลูกอดตาย ยิ่งกินจุเหมือนพ่อขนาดนี้ด้วย’ แม่บอกเขาแบบนั้น

และคางามิในวัยเด็กก็เชื่ออย่างสนิทใจ

จนในปีที่ 3 ที่อาการของแม่ทรุดลงอย่างหนักจนไม่สามารถออกจากโรงพยาบาลได้อีก เธอถึงได้ยอมเผยสาเหตุที่แท้จริงที่สอนเขาทำอาหาร

.

.

.

‘แม่อยากให้ทุกครั้งที่ลูกทำอาหาร...แล้วคิดถึงแม่’

.

.

.

         แม่ของคางามิเสียตอนเขาอายุ 8 ขวบด้วยโรคมะเร็งร้าย

         และหลังจากงานศพจบลง ทั้งเขาและพ่อก็ย้ายมาอยู่ที่อเมริกาแทบจะในทันที