ว่ากันว่า คนเรานั้น รู้หน้า หากแต่ไม่มีทางรู้ใจ
คู่หูแสงเงาแห่งเซย์รินเองก็เช่นกัน...แม้ว่าในสนามจะสามารถเข้ากันได้ดีแค่ใน แต่ทั้งสองก็ไม่ได้เข้าใจกันอย่างแท้จริง
หลังจากจบศึก Winter cup ช่วงปิดเทอมที่หลายคนรอคอยก็มาถึงในที่สุด แต่ไม่ใช่สำหรับคุโรโกะ....
คางามิต้องเดินทางกลับไปหาพ่อที่อเมริกาช่วงปิดเทอม มีทุกคนในทีมไปส่งที่สนามบิน...แต่ไม่มีคุโรโกะ
หากเมื่อเครื่องบินเหินทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า สายตาของคุโรโกะมองตามนกเหล็กลำนั้นไปเรื่อยๆจากกระจกร้านกาแฟข้างสนามบิน จวบจนมันละสายตา...
ข้อความสุดท้ายที่พวกเขาส่งหากันยังคงแสดงอยู่บนหน้าจอของโทรศัพท์มือถือข้างกาย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น