ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ บัวทอง
เหล่าาวบ้านและทหารประำประูเมือธีบส์่าใับบวนเินทาาอียิป์ล่าเนื่อามีนาให่มามายไป้วย้าวอและเรื่อราบรราารที่ัส่มาพร้อมับเ้าายเมอร์ที่ทรี่ม้านำบวนเ้ามาในเมือธีบส์ แ่อะไรไม่สำัเท่าับอบัวทอำอให่ที่ลีบบาใสั่ผ้าแพรั้นเลิศ ถูัวาอยู่บนเสลี่ย
นาให่ใ้แรม้าลาอีทั้เาวูบไหวอสาวามในำนานที่อนนี้ล่ำลือไปทั่วแผ่นินอียิป์นั่อยู่้านใน พร้อมทั้ลิ่นหอมอ่อนออบัวยามเ้าโยายมาาอบัวอนี้ ผู้ใไ้ลิ่น่าหลลืมสูมเ้าไป และหลิว่าอยู่ในแนสวรร์หรือไร ผู้นที่ไ้ยินำร่ำลือ่ารุมล้อมเ้ามาเพื่อยลโมสาวามผู้นี้ แ่ไม่มีผู้ใเห็นหน้านาไ้ัเนแม้แ่น้อย นายทหารั้นผู้ให่ที่อยเฝ้าประำประูะโนบอให้าวบ้านที่เ้ามาเบียบวนอเ้าายเมอร์ถอยออไปห่าๆ
“พวเ้าถอยออห่าาบวนหน่อย เี๋ยวะโนลโทษหรอ แล้วเ้านะ อย่าเ้าไปใล้บวนเส็มานัสิ เี๋ยว้า็้อโทษ้วยหรอ ถอยออไป เ้าพวนี้นี่” นายทหารผู้นั้นปาพู่อว่าาวบ้านแ่สายาับำเลือมออบัวทอำอให่ที่ส่ลิ่นหอมวนใ เ้าายเมอร์ไ้เห็นอาารเหล่านี้็ลั้นพระสรวล
ไม่อยู่ พลาล่าวับนายทหารผู้นั้นอย่าใีว่า
“เ้าไม่้อลัวหรอเราไม่ว่าอะไร เพียแ่อย่าเบียเ้ามาใล้อบัวธิาแห่ไอิสมานั นาะอึอัเพราะนาไม่เยออมาท่อเที่ยวไลบ้านนานี้ วันนี้เราวนนามาเพราะนาอยาูพิธีบวสรวเทพีแห่ไนล์ว่าะเหมือนที่อียิป์บนหรือไม่”
“อบพระทัยอย่าสูพะยะ่ะ ระหม่อม็ไม่รู้ว่าะห้ามเ่นใี าวบ้านเหล่านี้ไ้ยินำร่ำลือหนาหูมาเี่ยวับธิาแห่ไอิส แห่อียิป์ล่า่าอยามายลโมนาว่าะานั่รูปวาที่มีนาผู้หนึ่เยนำมาใส่รอบที่นี่ว่าริหรือเปล่า” นายทหารผู้นั้นล่าวและ่วยนำเส็ผ่านฝูาวบ้านรไปยัวัหลว
ที่หน้าวัหลวแห่เมือธีบส์ อ์ฟาโรห์สเมนาเรและพระายาอนัูนามุน ่าออมารอรับบวนเส็อเ้าายเมอร์ เนื่อาไ้่าวาม้าเร็วมาบอว่ารั้นี้เ้าายเมอร์ไ้นำธิาแห่ไอิสร่วมบวนมา้วย วามริพระอ์็มิไ้อยามาเนื่อา่วนี้พระอ์รู้สึร่าอพระอ์ไร้เรี่ยวแรแ่ัพระนาอนัูนามุนไม่ไ้เนื่อานาอยาออมารับเส็เ้าายเมอร์ว่าเป็นแบ้านแเมือพี่เมือน้อันพระอ์ึ้อำยอมมาทั้ที่ไม่อยามา วรอ์ออ์สเมนาเรนโนเนวนเะล้มเนื่อาแเริ่มะแรึ้น โีที่มีมืออผู้่วยหมอหลวนใหม่่วยพยุไว้อย่าทันท่วที มิะนั้นพระอ์้อล้มลแน่ๆ พระอ์ทรไ้ยินเสียแว่วอพระายาล่าวเบาว่า
“ูิเพะ บวนเส็อเ้าายเมอร์เที่ยวนี้่าให่มาเลยนะเพะ แสประายวิบๆที่เห็นอยู่ไลๆนั่นเป็นอบัวอธิาแห่ไอิสในำนานแน่ๆเลยนะเพะ” พระนาล่าวออมาให้พระสวามีฟัในะที่บวนอเ้าายเมอร์มาถึหน้าที่ประทับ
เ้าายเมอร์ไ้ลาหลัม้า เ้ามาถวายวามเารพทั้สอพระอ์ ่อนะเยหน้ามามออ์ฟาโรห์สเมนาเรนและพระายาอนัูนามุน
“ถวายพระพรพะยะ่ะ พระบิาอระหม่อมไ้ให้ระหม่อนนำเรื่อบวสรวอ์เทพีแห่ไนล์มาถวายในรั้นี้้วยระหม่อม”
“ท่านะไม่แนะนำนาในอบัวให้เรารู้ัหน่อยหรือ” พระายาอนัูนามุนรีบล่าวออมา้วยวามอยารู้
“ทูลพระายาอนนี้พระน้อนาเมอริยาอ้าพระอ์เหน็เหนื่อยาารเินทา อไ้โปรทรอภัยให้นา้วยเถิพะยะ่ะ ในานเลี้ย้อนรับืนนี้ระหม่อนะให้นานำเรื่อบรราารมามอบถึมือพระนาเลยพะยะ่ะ”
“ริ้วยอนัูนามุน ้าว่าเ้าอย่าไ้รีบร้อนไปเลย ยัไเ้า็้อไ้เห็นหน้านาแน่ ว่าแ่เ้าายเมอร์็เินทามาไลเ้าน่าะปล่อยให้เาไ้ไปพัผ่อน่อนเถอะ” อ์สเมนาเรล่าวบอพร้อมทั้ออเินนำไปอย่าระโหยโรยแร แ่เมื่อสายลมพัพาเอาลิ่นาอบัวทอมา้อพระนาสิ พระอ์็รู้สึเหมือนเรี่ยวแรที่หายไปไ้ลับฟื้นืนมา สีพระพัร์เริ่มมีเลือฝา ทำให้พระอ์หันไปมอทาอบัวทอ้วยวามสสัย แ่็ัใหันมาเินนำบวนเ้าวั ท่ามลารอยยิ้มแบบมีเลศนัยอนผู้หนึ่ที่เห็นอาารอพระอ์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น