คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ดงผีอยู่ตรงโรงเรียน
โรเรียนเป็นที่เรียนหนัสือ เเ่ใระรู้ว่าะมีผีเยอะว่าในวัสะอี นี้เป็นเรื่ออ พลอยเ็ที่ไม่เหมือนใร เพราะสิปัาเาไม่ปิ ทุนอยู่ในโรเรียนหาว่าเทอเป็น ผีบ้า เเ่เทอ็ไม่ไ้สนใอะไร
เทอินับำเหล่านั้นไปเเล้ว เริ่มเเ่อนเ็ พลอย
อบพูับเพือนไร้ัวัวน เล่นนเียวเเ่เหมือนเล่นับเพื่อนหลายน เเม่ึถามว่า
เเม่ : พลอยเล่นับใรลู
พลอย : เพื่อนพลอยไเเม่อยู่ันั้หลายนไม่เห็นเหรอ เเม่เราเป็นนใีนะอยาินนมมั้ย เียวอเเม่ทำให้ิน ินเหรอ ไ้ๆ ทำไม่ละ ออๆไ้ๆ เรื่อเเ่นี้
เเม่ : เเม่ไม่เห็นหนูเล่นหรือพูับใรเลยนะลู
พลอย : หนูไม่เื่อเเม่หรอ เพื่อนหนูบอว่าเเม่ล้อเล่น เเม่ร้าทำุี้ให้เพื่อนหนูินหน่อยสิะ นะๆๆ
เเม่ : ้ะๆๆลู
ทำนมเสร็เเม่็เอามาให้พลอย พลอย็อทูปับเเม่้วย เเม่ถามว่าะเอาไปทำอะไร พลอย็บอว่า เพื่อนบอใหุ้ทูป่อนถึะินไ้ ถ้าไมุ่ทูป็ะินไม่ไ้ เเม่ิว่าพลอยไปรู้เรื่อเเบบนี้มาาไหนเลยลอใพลอยยื้นทูปให้พลอย พลอยถามเเม่ๆไฟเเ็ ละะ เเม่็ยื้นให้ เเล้วพลอย็พูว่า มาินันเร็วเพือนๆนมอร่อยๆมามา ทันในั้น
นม็หมภายในพริบา เเม่พลอยใมาวิ่อุ้มพลอยเ้าบ้านทันใ ปิประู ปิทุอย่า เเม่พลอยหายใอย่าเเร พลอยถามเเม่ เเม่เป็นอะไระทำไมูลัวอย่าั้น ร้อไห้้วย อย่าลัวไปเลยเพื่อนพลอยไม่ทำร้ายเเม่หรอ เพื่อนบอว่าเเ่มาเล่นับหนูเยๆ ไม่ทำร้ายเเม่ับพลอยเเน้นอน เามายืนอยู่หน้าประูเเล้ว เเม่พลอยร้อี้ัลั่น เเม่เาหายไปเเล้ว เเม่พลอยโทรหาพ่อพลอยว่า
เเม่ : รีบลับอนนี้เลยะ ่วนนะะ
พ่อ : ับๆผมะรีบไปเียวนี้นะับ
พ่อเเม่พาพลอยไปที่วัเพื่อให้หลวาูวให้
เเม่ : หลวพ่อะลูิันไม่ปิเเล้วยัเห็นผีอีะเิเหุอะไรมั้ยะหลวพ่อ
หลวพ่อ : อีหนูนี่็ปิีนะ ไม่ไ้เป็นอะไรว็ี เสียอย่าเียว นมัเ้าใผิ เพราะ มันอบให้นเ้าใผิสะ้วยสิ อ๋อ ผีนะีนะเเ่นนะมันไม่ี
ยอมรับสิ่ที่มันเป็นเถอะลูเอ้ย อย่าไปัใมันมา มันไม่้อารอะไรมาหรอเเ่อยาเห็นเอ 2 น ทีวามสุนะ น้ะ
หลัาวันที่ไปหาหลวพ่อมาเเม่พ่อ็้อยอมรับอย่าที่ลูเป็น ่อมาึ้นั้น ม.1 พลอย็เล่นอยู่นเียวอบมีนมาเเล้ เเ่็เ็บัวทุราย เพราะนีผีุ้ม ็มีายนหนึ่ื่อเเทน เ้ามาอเล่น้วยับพลอย
เเ่พลอยไม่ให้เล่น้วย โยที่พลอยบอว่าอโทษนะเพื่อนเราไม่ให้เล่น้วย เาไม่อบี้หน้านาย
อนสอบปลายภาเรียนที่ 2 เิเหุาร์ อยู่ในห้อเรียนะที่เพื่อนๆำลัสอบ พลอยเาะโ๊ะเสียันเพื่อนลำานไม่ไหว ึ่าออไปอย่าเเร พลอย็รอให้เพื่อน่าให้บ พอเพื่อน่าบ พลอย็เอาปาาี้ ว่า มึโ้อสอบ เพื่อนที่่าพลอยยืนลัวเหื่
เหื่อ็เริ่มไหลมา ึอบออไปว่า
มึเอาไรมาพูอีพลอยว่าูโ อีผีบ้าประสาทละมึนะ ไปหาหมอนู้นไปๆ รู็เ้า้นัวนที่มา่าพลอย ็พบว่าโ้อสอบริๆ พลอย็พูว่ายัมีอีนะะ
นี่ เเหละ็นี่ เเหละ็นี่ นี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พลอยี้ใส่เพื่อนทั้ห้อว่าพวมึโ้อสอบ ูไม่เห็นเเ่เพื่อนูเห็นสิ่ที่พวมึทำนะโว้ย ้นัวนัเรียนทุนพบว่าโันทั้ห้อริๆ เพื่อนในห้อ็พูันว่าไม่รวผีบ้าหน่อยเหรอรูมันอาโอีน็ไ้ พลอยให้้นอย่ายิ้มเเย้ม ็ไม่เอ นัเรียนทั้ห้อถูลโทษ
ยเว้นพลอยที่ไม่โนทำโทษ รูอสั่ให้สอบใหม่เเละลโทษ้วยารไม่ปิเทอมมาทำานิสาธาระนว่าะเปิเรียนใรไม่มาามนี้ิ 0
ปิเทอมวันเเร เ็ๆ็มาทำาน่วยรูึ่พลอย็มา่วย้วย เเ่ถึพลอยทำีเเทบายเท่าไร็ไม่มีประโยน์ เพราะทั้ห้อเลียพลอยไปเเล้ว เเ่ยเว้นน 1 นั้น็ือ เเทน เพราะเหุว่าพลอยทำถูเเล้ว เพื่อนๆรวมหัวันะเเล้พลอย่อนลับ เเ้เเ้นที่ทำให้เรา้อเป็นเเบบนี้ อนลับเพื่อนๆลาพลอยเ้าไปในป่า ทั้เเะทั้่อยเอา้อนฟาหัว เพื่อนมึ้อเอเเบบนี้ถึะเ็ พลอย็สลบไปเพื่อนๆำลัะหนี พลอยลุึ้นพาพูว่าะไปไหนเหรออยา้อมพลอยไม่ใ่เหรอ มาีพลอยสิมาีพลอยสิ ลูาพลอย็หลุออมา พลอย็อวออมาเป็นนอน เพื่อนๆรีบวิ่หนีันะเิ่ พอีเเทนมาเห็นพลอยในสภาพเเบบนั้น รีบวิ่เ้าไปถามพลอยๆเป็นไรไปหาปะเียวพาไป พอพาึ้นรถหันมามออีที่พลอยไปเเล้ว เเทนเลยไปหาที่บ้าน
พลอยอยู่ไหน อยู่ไหน พลอย็เินออมา มีอะไรเหรอมาหาเรามีอะไร เเทนถึับ ว่าเเล้วที่เห็นอนละเลือเ็มัวเลย เเล้วทำไมยัปิอะ พลอยพูอ้อเห็นเราถูเพื่อนทำร้ายนำเหรอ นั้นเพื่อนเราเอเราให้เพื่อนไปเเล้เอ เรื่ออะไระไปให้เ็บัวละ ลับไปเถอะเราไม่เป็นไร ไวเอันที่โรเรียน
นะ พ.น. พลอย็ยัไป่วยเพื่อนทำานนเปิเทอม
ผ่านมา 4 ปี พลอย็ึ้น ม.6 เปิเทอมวันเเร เเทนมาสารภาพรัับพลอย พลอยเป็นเเฟนับเราไ้นะ เราอบเทอั้เเ่ ป.1 เเล้ว พลอย็มีอาารผีเ้าสิ ูไม่รัมึหรอูไม่มีวันรัมึ ูมีนอูเเล้ว อย่ามายุับู เเล้วพลอย็สลบไป ื่นมาอีที่็อยู่ที่วั เป็นไบ้าลูหลวพ่อโทรบอให้ไปรับหนูไม่ิว่าลูะเป็นเเบบนี้ไม่เป็นไรนะลู ไปหาหลวาไป
หลวา : พลอยวเอวไม่ีเเล้วละ าอยาให้เอ ไม่เล่นไม่พูับผีสัระยะะไ้มั้ย
พลอย : ไม่ไ้หรอหลวาเล่นันมาั้เเ่ไม่รู้วาม ะมาให้เลิเล่น เพื่อนหนูะิยัไ
หลวา : ็ิว่าทำเพื่อเเม่เอนะ เเม่เอะไ้สบายใ ถ้าไม่เื่อฟัาเอะมีอันเป็นไป
เเม่ : นะลู ทำเพื่อเเม่นะลู
พลอย : เเล้วหนูะพูับเพื่อนยัไละ
หลวา : พวเาเ้าใี เอานี่ไปนะ เอาไวุ้้มรอ พระอ์นี้ หลวาให้
พลอย็เื่อหลวาเเละไม่อยาให้เเม่ไม่สบายใ ึทำาม ่อมา 1 เือน พลอยเหาเศร้า
ไม่มีเพื่อนุย ไม่มีเพื่อนเล่น มอไปทาไหน ็เห็นเเ่นมีเพื่อน เเทนเห็นพลอยูเศร้าๆ ็เ้าไปทัทาย ว่า
เเทน : เป็นไรเหรอพลอยน่าเศร้าัเลย
พลอย : ไม่มีเป็นเล่นอะ
เเทน : ไปเะบอลับเรามั้ย
พลอย : ไปิไปๆเล่นๆๆ
เเทน : ็มาิาบ
พลอยับเเทน็เป็นเพื่อนัน เเละเล่นันอย่าสนุสนาน
2 เือน่อมา พลอยมีอาารผิปิเ่นทำร้ายร่าายัวเอทุนิ นไปโรเรียนไม่ไ้ เเม่พาไปหาหลวา ็บอว่าเาะเอาไปอยู่้วย เเม่ไ้ยินันั้น็ร้อไห้ หลวาบอว่า ถ้าันไม่าย
เสีย่อน ัน็ะหาทาให้ หลัาที่หลวาพูไป ืนนั้นหลวา็มระภาพ เ้าวัน่อมา เเม่พลอย็ไปทำบุที่วั ไ้ทราบว่า หลวามระภาพเเล้ว เเม่พลอยไ้รู้ เสียใมา
พูึ้นมาว่า นี่ะเอาลูันให้ไ้เลยใ่มั้ย ้ามศพันไป่อนเถอะ เเม่พลอยามหาอาารที่เ่ๆเเ่พลอย็ยิ่ทรุลเรื่อยๆ พลอยรู้ัวว่าัวเอ้อายเลยพูับเเม่ ว่า
พลอย : เเม่หนูอไปเรียน่อนายไ้มั้ย
เเม่ : ทำไมละลู ลู้อไม่ายราบใที่เเม่พ่อยัอยู่ะปป้อหนูสุีวิ ะไม่ยอมให้หนูเป็นอะไร
เเล้วเเม่พ่ออพลอยประสบอุบัิเหุเสียีวิาที่
หลัาเสร็าานศพพ่อเเม่พลอย พลอย็ลับไปเรียนเหมือนเิม้วยสภาพอิโรย เเทนไปรับไปส่พลอยทุวัน นสาวๆที่อบเเทนะเ้ามาทำร้ายพลอย เเทนบอับพลอย ว่า
เเทน : ไปหาหมอันนะ เผื่อเาะรัษาไ้ นะอร้อ เห็นเเวามเป็นเพื่อนอเราไปเถอะนะ
พลอย : มันไม่มีทาหรอ อย่าพยายามเลย
เเทน : ไปเถอะ ไปอนนี้เลย ป้ะ
เเทน็พาพลอยไปหาหมอ ็พบว่าเป็นมะเร็ระยะสุท้าย พลอยอบว่า ะหมอ รู้ัวเอีว่าอยู่ไ้อีไม่นาน เเทนถามหมอว่าไม่มีทารัษาให้หายไ้เลยเหรอับ หมออบว่าใ่ับ ทำไ้เพียให้นไ้อยู่ไ้นานที่สุ
ลับบ้านพอถึหน้าบ้านพลอย เเทน็ร้อไห้เ้าอพลอยอย่าเเน่น ถ้าเทอาไปันะอยู่ยัไ ันรัเทอ ันรัเทอ ่วสุท้ายอเทอันอูเเลไ้มั้ย พลอยอบว่า ไม่เทอไปหานอื่นเถอะอย่ามาหวัทำีอะไร ับันเลย
เเล้วพลอย็ึ้นบ้านไปสภาพที่ไม่มีเเร วันรุ้ึ้นพลอย็ไปโรเรียนามปิ ้วยสภาพไม่สู้ีนั
เพื่อนๆเเ้นที่ี่ปีี่ปี พลอยที่อบเปิโปวามผิอเพื่อนๆเเ่ละน สำเเล้วสำเหล่า เเ่อนนั้นเพื่อนๆไม่สามารถทำร้ายพลอยไ้ เเ่มาวันนี้พลอยไม่มีอะไรปป้ออีเเล้ว เพื่อนๆ็ทำับพลอย เเบบเิมที่เยทำอน ม.1 พลอยไม่มี เสีย เเร ที่ะร้อวามเ็บออมาไ้ นัเรียนนไหนผ่านไปผ่านมาเห็นพลอยถูทำร้ายับหัวเราะยิ้ม เหมือนสะใ ใรเห็น็ไม่่วย
เเล้วเพื่อนๆ็ทิ้พลอยไว้รนั้น้าทา เเทนไปหาพลอยที่บ้านไม่เอ โทรหา็ไม่รับสาย ไปามหาที่โรเรียน็เห็นพลอยนอนสลบเลือเ็มัว พอพลอยรู้ัวอีที่็เห็นร่าัวเอ ที่โรพยาบาลเเล้ว เเทนูเเลเรามาลอ ะที่เราไม่สบาย ทำเพื่อเรานานี้ทำไมเรา ไม่เห็นวามีที่เาทำให้เลย เเล้วพลอยรู้สึมีนมาับมือ พลอยถามว่าุเป็นใร เาึอบว่า ันนรัเทอไ ำไม่ไ้เหรอ ันรอวันที่เทอะไปาร่านี้ั้นาน ทำทุอย่าเพื่อให้เทอออาร่านี้ พลอยไ้ยินันั้นึโธรมา เเ่ทำอะไรไม่ไ้ เเละพลอย็ำไม่ไ้ นรัพลอยึทำให้รู้ให้เห็น
พลอยึไ้รู้ว่าเป็นู่รัันมาเเ่าิ่อน พลอยบอลับนรัเ่าว่า ันไม่ไ้รัุเเล้ว ให้อภัยันเถอะ เลิเเล้ว่อัน
เสียหลวาัมา่วยพู่วย ็ไ้ผล เายอมาไป นรัเ่าพลอยึพูว่า าินี้ไม่รอรัับเทอ ็เป็นาิหน้า็เเล้วัน ันไปละ อให้เทอโี
พลอยับเ้าร่า ็พบเเทนนอนับมืออยู่้าๆ ผู้ายนนี้ถ้าเราไม่ไ้รัับเาาินี้ เสียใเเน้
พลอยมอเเทนหลับนื่น
เเทน : อ้าวื่นเเล้วเหรอพลอย
พลอย : อืม
เเทน : มอเราทำไมอะ มีอะไริหน้าันเหรอ
พลอย : ใ่
เเทน: อะไรอะ อะไร น่าเียมั้ย ิรไหน
พลอย : วามรัที่เทอมีให้ันไ ิเ็มหน้าเทอ
( บ ) p~
ความคิดเห็น