ถั่วทำพิษ

เนื้อเรื่อง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายคนหนึ่งหลงใหลในรสชาติของถั่วอบเป็นอันมาก แม้ว่า
>เขาจะรู้สึกตะขิดตะขวงใจบ้างยามเมื่อต้องปล่อยแก๊สออกมา
>แต่เขาก็ยังชอบที่จะกินถั่ว
>
>แล้ววันหนึ่งเขาพบหญิงสาวสวยถูกใจมากนางหนึ่ง หลังจากใกล้ชิดสนิทสนมกันพอควรเขา
>ก็ตกหลุมรักหล่อนและตกลงใจปลงใจที่จะแต่งงาน
>ตามด้วยการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ที่จะเลิกกินถั่ว!! เพราะขืนยังกินอยู่ต้องอาย
>สาวเจ้าน่าดู๊...
>
>หลังจากงานแต่งงานผ่านไป 2-3 เดือนวันหนึ่งระหว่างทางขับรถบ้าน หลังเลิกงานรถ
>เจ้ากรรมเกิดเสีย...เนื่องจากบ้านของเขาอยู่ในชนบท
>จึงไม่มีรถประจำทางไปถึงหนทางเดียวที่จะกลับบ้านได้คือ ต้องเดิน เขาจึงโทรศัพท์
>ไปหาภรรยา เพื่อบอกว่าเขาอาจจะถึงบ้านช้าสักหน่อย
>เพราะรถเสีย และต้องเดินเท้ากลับบ้านระหว่างทางกลับบ้าน
>
>เขาเดินผ่านร้านมินิมาร์ทแห่งหนึ่ง แล้วกลิ่นถั่วอบก็โชยออกมายั่วใจเขาเขาจึง
>คิดเข้าข้างตัวเองว่า กว่าจะเดินกลับถึงบ้านก็ต้องใช้เวลา
>และพลังงานมากน่าดู น่าจะหาอะไรรองท้องสักหน่อย แล้วเขาจึงเดินเข้าไปสั่งถั่ว
>อบ 3 ถุงใหญ่พิเศษ! เพื่อเดินกินระหว่างทางกลับบ้านเขาเดินไปกินไป
>อย่างเพลิดเพลินจนถั่วหมดโดยไม่รู้ตัว และเขาก็ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพครั้นเมื่อกด
>กระดิ่งปุ๊บภรรยารักเดินออกมาเปิดประตูพร้อมกับพูดว่า
>“สวัสดีค่ะ ที่รัก.. น้องมีสิ่งจะทำให้พี่ประหลาดใจอย่างที่สุดในอาหารมื้อเย็น
>วันนี้เลยละค่ะ” ว่าแล้วเธอก็ควักผ้าปิดตามาปิดฉับลงที่ใบหน้าสามี
>และจูงเขามานั่งที่เก้าอี้ที่หัวโต๊ะอาหาร และให้เขาสัญญาว่าจะไม่ใช้แทคติคใดๆ
>แอบมองอย่างเด็ดขาด
>
>ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวในท้องของเขา โชคช่วยที่
>เผอิญมีเสียงกริ่งโทรศัพท์ดังขึ้น
>ภรรยาที่กำลังจะเอื้อมมือมาเปิดผ้าผูกตาจึงบอกว่าขอเวลาไปรับโทรศัพท์ประเดี๋ยว
>แต่พี่ห้ามแอบดูก่อนน้องจะกลับมานะ เธอย้ำแล้วก็ไป...
>
>ขณะที่ภรรยาไปรับโทรศัพท์ เขาก็ฉวยโอกาสนี้ผายลม เสียงของมันไม่ดังนัก แต่เหม็น
>ราวไข่เน่าทีเดียวจนแม้แต่ตัวเขาเองยังต้องใช้ผ้าเช็ดหน้าโบก
>ไล่กลิ่น หลังจากรู้สึกว่าดีขึ้น ลมระลอกใหม่ก็เริ่มบุกอีก แน่นอนเขาเริ่มผายลม
>ระลอกใหม่ เสียงมันดังราวเครื่องยนต์ดีเซลกำลังทำงานกลิ่นแย่ยิ่งกว่าเดิม
>อีก...
>
>เขาจึงใช้ผ้าเช็ดหน้าโบกไปมาอย่างรวดเร็วโดยหวังว่า จะทำให้กลิ่นมันจางลงไปบ้าง
>แต่ไม่ทันไร ข้าศึกชุดใหม่ก็มาถึง คราวนี้แย่ยิ่งกว่า 2ครั้งแรก
>หน้าต่างสั่นไหวเพราะแรงลม จานบนโต๊ะเขย่า และนาทีต่อมาดอกไม้บนโต๊ะก็เ!!่ยว
>เฉา
>
>ก็เพราะสัญญาว่าจะไม่เปิดตา เขาจึงไปไหนไม่ได้ นอกจากต้องนั่งอยู่ที่โต๊ะ รอจน
>กว่าภรรยาจะกลับมาเขานั่งรออยู่ราว 10 นาที และเป็น 10 นาที
>ที่มีกิจกรรมแบบว่าตลอด ผายลม..โบกผ้าเช็ดหน้า.. ซ้ำไปซ้ำมา..
>
>เมื่อเขาได้ยินเสียงภรรยาวางโทรศัพท์ เขาจึงรีบพับผ้าเช็ดหน้าใส่กระเป๋า และ
>ยิ้มให้ภรรยาอย่างไร้เดียงสาราวกับว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
>ภรรยากล่าวขอโทษที่คุยโทรศัพท์นานไปหน่อย และถามว่า เขาไม่ได้แอบดูแน่นะ...
>เมื่อเขายืนยัน เธอจึงปลดผ้าผูกตาให้เขา
>
>พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงอันชวนตื่นเต้นว่า“Surprise”เป็นช่วงเวลาอันน่าสะพึง
>กลัว... ที่เขาพบว่า
>มีแขกนั่งอยู่รอบโต๊ะกินข้าว12 คน เพื่อร่วมงาน Surprise party ในงานวันเกิดของ
>เขานั่นเอง .......*(^_^)*