ดารา มาเฟีย ♥ รักเนี้ย มีเพียงเธอ [ Yuri ]

ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6 : กระจอก

"จะรีบไปไหน" ร่างบางถามเพื่อน เมื่อเห็นเพื่อนลากิจไปต่างประเทศอาทิตย์นึง

"มีธุระนิดหน่อย" รู้ๆกันอยู่ ว่าไอธุระนี่ มันคืออะไร

"ระวังตัวด้วยนะยะ ฉันไม่อยากไปงานศพใคร"

"อืม"



อยู่บนเครื่องบินแล้ว อีก 10 ชั่วโมง คงจะถึง

อืม กลับมาก็ต้องไปทำงานเลยแฮะ น่าสงสาร โถ ตัวเล็กของเจ้

คิดมากน่า

แล้วมีอะไรติดตัวหรือเปล่าเรา

ปืน 2 กระบอก มีดพก 3 อัน

คงพอมั้ง เผื่อมีอะไรซะก่อน

อือ

ดูแลตัวเองดีๆล่ะ

อือ



"เฮ่อ พักผ่อนดีกว่า จะได้มีแรง" ร่างสูงบ่นกับตัวเองก่อนจะหลับไป

หล่อนหลับไปถึง 8 ชั่วโมงกว่าทีเดียว 

พอตื่น นั่งอ่านหนังสือไปได้ซักพักเครื่องก็ลง


พอเดินมาถึงหน้าสนามบิน ไม่ต้องหารถนาน แทกซี่ จอบยุบยับไปหมด

พอคุยเรื่องสถานที่จะไปเรียบร้อย ร่างสูงก็โยนกระเป๋าสัมภาระขึ้นรถไปก่อนจะขึ้นตามไปเช่นกัน

ตามสูตรคนที่ไม่รู้ว่าจะเกิดอันตรายกับตัวเองหรือจะโดนปองร้ายเมื่อไหร่

พอขึ้นรถกับคนที่ไม่รู้จัก ต้องแกล้งหลับทันที

และคราวนี้ ร่างสูงสะดุ้งเล็กน้อย มือเรียวยาวค่อยๆหยิบปืนออกมาจากแถบรัดขามาใส่ในสาบเสื้อโดยที่โชเฟอร์ไม่รู้

ใช่แล้ว โชเฟอร์ขับรถผิดทาง ทางไปบ้านเธอต้องตรงไป แต่ เมื่อถึง 3 แยก กลับเลี้ยวขวา

บลู ไม่คิดจะทำร้ายคนขับ อยากรู้เหมือนกัน ว่าพวกไหนที่คิดจะลองดี

รถแล่นไปเรื่อยๆ ได้ประมาณ 30 นาที ก็หยุด

ร่างสูงหรี่ตามองเล็กน้อย ตรงหน้าเธอคือโกดังที่ติดกับแม่น้ำ มีชายฉกรรจ์ยืนอยู่ 5 คน

"มันกะจะฆ่าหั่นศพลอยน้ำหรือไงวะ" หล่อนพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะแสร้งลืมตาขึ้นมา

"อ้าว ถึงแล้วเหรอ เฮ่ย นี่ไม่ใช่ที่ที่ฉันจะไปนะ คุณขับรถผิดทางเหรอ" หล่อนทำตาโต ทำท่าตกใจ

"ไม่ผิดหรอก ลงไปเถอะ เดี๋ยวก็จะรู้เอง" คนขับรถพูดเสียงเยาะๆ ก่อนจะมากระชากประตูฝั่งที่ บลู นั่งอยู่ออก และลากตัวลงมา

"อย่ามาลากฉัน ฉันเดินเองได้" ร่างสูงพูดเนิบๆ ไม่มีท่าทีกลัวอะไรเลย

"ไง มาดูถูกฉัน เห็นไหม นังนี่น่ะโง่จะตาย นั่งมาโดยไม่สงสัยอะไรเลย" คนขับรถพูดกับคนในนั้น

'เอาเป็นว่า ฉันมันซวยเองที่เลือกขึ้นรถคันนี้' บลู คิดในใจ

"เห็นแล้วน่า พูดมากอยู่ได้  แก เดินมาได้แล้ว ยุรยาท (เขียนยังไง ไม่แน่ใจ) อยู่ได้" 1 ในนั้น ชี้นิ้วมาที่เธอก่อนจะตะคอก

ส่วนคนโดนชี้ก็ไม่ได้แสดงท่ากลัวอะไรเลย นิ่งเสียจนบางคนในกลุ่มนั้นสะอึก

หล่อนเดินไปเนิบๆ

"จับฉันมาทำอะไรไม่ทราบ" หล่อนถามพลางเลิกคิ้วขึ้นข้างนึง

"ก็ไม่ได้ทำอะไรหรอก ฉันแค่จะให้เธอคายความลับอะไรบางอย่าง" มีคนเดินออกมาจากในโกดัง

ผมสีทองยาวพลิ้วตามลม แว่นดำเรย์แบรนด์ ใบหน้าถูกแต่งจัด ชุดแสคสีดำยาวแค่เขา รองเท้าส้นสูงสีดำ

"สเตฟานี่ ชิ!" ร่างสูงกดหัวคิ้วลง

"อืม ขอบใจที่ยังไม่ลืมฉันนะ ไนเจลล่า เอามันเข้าไป" สเตฟานี่  หันไปสั่งลูกน้อง

พวกที่ยืนอยู่ก็มาทำตามคำสั่งนายหญิง

"ฉัน เดิน เอง ได้ ปล่อย" หล่อนเน้นชัดทุกคำ

"โอเค ปล่อยหล่อนซะ" สเตฟานี่หันกลับมาพูดอีกครั้ง

--------------------------------------------------------------

"ทำไมตัวเล็กยังไม่ถึงบ้านอีกอ่ะ เจ้" เฟียร์ถามพี่สาว ด้วยความกังวลใจ

"นั่นอะดิ ทำไมมันยังไม่ถึง ความจริงน่าจะถึงได้แล้วนะ" พิ้งค์ ก็ตอบแบบคนไม่รู้เช่นกัน

"พวกเมิงจะสงสัยห่าอะไรนักหนา น่าจะรู้ไม่ใช่เรอะ ว่าถ้าป่านนี้ไม่กลับแสดงว่ามันโดนจับไปแล้ว" เฟียสเดินออกมาจากห้อง ก่อนจะกล่าวเสียงเรื่อยๆ

"หา? เฮียรูว่าตัวเล็กโดยจับตัวไป แล้วยังนิ่งอย่างนี้เนี่ยนะ" พิ้งค์ตวาดพี่ชาย

"แสบแก้วหูเว่ย ตะโกนหาอะไร น้องกรูเก่ง มันไม่ตายง่ายๆหรอก เมิงมีไรทำก็ไปทำป่ะ" เฟียสตอบน้องก่อนจะเดินออกไปทางประตู

"ไปไหนอีกล่ะ?" เฟียร์ถามพี่ชาย

"เที่ยว"

"เที่ยว ประสาทเหรอ ป๊าอยู่โรงบาล น้องโดนจับไป เมิงเอาอะไรคิดวะ แสดเอ๊ย" เวลาโกรธ พิงค์ก็เปลี่ยนสรรพนามให้พี่ชายเสร็จสรรพ

"เรื่องของกรูน่า" พี่ชายยังคงตอบสบายๆ

"เหรี้ย กรูถามจิงเหอะ ไอเฟียส นอกจากเที่ยวผู้หญิงเมิงทำห่าอะไรได้อีกมั้ย?"

"อ้าว หรือเมิงจะให้กรูเที่ยวผู้ชายฮะ ไอพิงค์ กรูไม่ใช่เกย์นะโว่ย" พี่ชายยังตอบ ขำๆ

"เมิงจะไปไหนก็ไปเลย เดี๋ยวกรูบอกยูกิให้" พอพูดถึงชื่อนี้ปุ้บ

"เมิงอยากตายเหรอ หา" ยูกิ หรือ ไอซาวะ ยูกิ แฟนตัวจริงเสียงจริงของเฟียส สาวน้อยน่ารัก ที่เฟียสใช้ความพยายามตามจีบถึง 3 เดือน

ทั้งที่ผู้หญิงทั่วไป แค่เห็นหน้าเขาก็พร้อมจะนอนด้วยแล้ว

"ถ้าก้าวออกไป น่าดู" พิ้งค์ ยักคิ้วท้าทาย

"เออ ไม่ไป พอใจเมิงยังวะ" พี่ชายตะคอกน้องสาว

"ดี กลับไปในห้องซะ เดี๋ยวจะมีของขวัญไปประเคนถึงที่" พิ้งค์ยิ้มกริ่มกับผลงานของตัวเอง

ส่วยเฟียสก็ตีหน้ายุ่งก่อนจะเดินกลับห้องไป

"โห เจ้ยอดไปเลย แจ่ม ทีหลังใช้บ้างดีกว่า มุกนี้อะ"

"เหอๆ" พิ้งค์เค้นขำ ก่อนจะกดโทรศัพท์


ยูกิเหรอ

ฮ้า พี่พิ้งค์ มีอะไรเหรอคะ? โทร.มาหายูกิถึงเนี่ย

มาปลอบใจแฟนเธอหน่อยสิ น้อยใจแอบอยู่ในห้องนั่นน่ะนะ

พี่เฟียสน่ะเหรอคะ พี่เขาน้อยใจเป็นด้วยเหรอ?

555 มาเถอะน่า

โอเคค่ะ ความจริงยูกิก็กำลังจะไปเยี่ยมพี่พิ้งค์ค่ะ ตอนนี้อยู่ห้างฯแถวบ้านพี่พิ้งค์น่ะค่า ซื้อของฝากอยู่

อ้าว เหรอจ้ะ งั้นแค่นี้นะ เอ้อ รีบมาล่ะ เดี๋ยวแฟนเธอผูกคอตายซะก่อน

ค่า


---------------------------------------------------------


"เท่ห์เหมือนเดิมเลยนะ ใจคอจะไม่สนใจบ้างฉันหรือไงอะเนี่ย?" สเตฟานี่ถามคนตรงหน้า (ลูกน้องออกไปแล้ว อยู่กันแค่ 2 คน)

"เธอจะสนใจคนที่จับตัวเองมาหรือเปล่า?" ร่างสูงกอดอกตอบพลางหรี่ตามอง

"ไม่เอาน่า พูดซะน่ากลัว"

"หรือไม่จริง?"

"เธอนี่ยังชอบพูดสั้นๆเหมือนเดิมเลยนะ อืม ฉันได้ข่าวมาว่าพ่อเธอถูกลอบยิงนี่นา ใช่ป่ะ?"

"ฉันหวังว่าคงไม่ใช่ฝีมือเธอ"

"ไม่แน่หรอกนะ อาจจะเป็นฉันก็ได้"

"กระจอกอย่างเธอเนี่ยเหรอ จะมาลอบฆ่าพ่อฉัน" ร่างสูงเหยียดยิ้มเย้ยหยัน

"หึ อย่ามาดูฉันนะ ไว้เธอหลุดออกไปได้ก่อนเถอะค่อยมาปากดี เด็กๆเข้ามา" คนพูดพยายามควบคุมอารมณ์

"ไนเจลล่า ฉันก็พอรู้มานะว่าเธอน่ะเก่ง แต่ แรงผู้หญิงกับแรงผู้ชายน่ะ ยังไงก็เทียบไม่ติด แถม นี่ตั้ง 5 คนแหนะ เอาเถอะๆ เด็กๆ

อย่าเล่นแรงนักล่ะ คนเนี้ย ของเล่นชิ้นโปรดของฉันนะ" สเตฟานี่ พูดพร้อมกับหัวร่อ เบาๆ และเดินไปนั่งเตรียมชมการต่อสู้              

"เฮอะ ผู้หญิงคนเดียวเองนะครับนาย 2 คนก็หน้าจะอยู่แล้ว" ลูกน้องของสเตฟานี่เอ่ยขึ้นเสียงหยันๆ

ไม่รู้ฤทธิ์ของคนตระกูล รุดบิช เสียแล้ว รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นที่มุมปาก

"เฮ่ย จะเอายังไงก็เอา เสียเวลาฉัน เข้ามาหมดนั่นแหละ" ร่างสูงพูดออกไป

ชายคนนึงเดินฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าของร่างสูงเต็มแรง เธอไม่ได้ปัดป้อง แต่จงใจจะให้ตบ

แรงกระทบอย่างรวดเร็วทำให้มุมปากกระทบกับฟัน น้ำสีแดงไหลลงมา

ร่างสูงปัดออกด้วยสีหน้าเย็นชา ราวกับว่า ไม่รู้สึกเจ็บ

"คราวนี้ตาฉันบ้างนะ" บลูตวัดมีดพกอันเล็กออกมา ปาไปด้วยความเร็วสูง แต่ก็แม่นยำ มีดปักอยู่ที่หลอดลมของคนที่ตบหน้าเธอทันที

สเตฟานี่สะอึกเล็กน้อย

"หึหึ" ใบหน้ายังคงนิ่ง เด็กอายุ 16 ปี สามารถฆ่าคนทั้งที่ยังนิ่งอยู่

"ไง ใครจะลองดีอีก เข้ามาสิ"

"เฮ่ย รุมโว่ยยยยยยย" 1 ในนั้นตะโกน ก่อนที่ 4 คนที่เหลือตะกรูเข้ามารุมเธอ

"หมาหมู่ชะมัด" ร่างสูงสบถเบาๆก่อนจะตั้งการ์ดรับเต็มที่ 

คิดไปคิดมา ถ้ามือตอนนี้คงไม่เหมา ลูกปืนน่าจะดีกว่า

คิดได้ดังนั้นสาวร่างสูงหยิบปืนออกมาทันที

"อ้ากกกกก" ลูกน้องของสเตฟานี่พร้อมใจกันร้อง

ด้วยความแม่นยำและรวดเร็ว ลูกปืนถูกกราดยิงไป และ โดนทุกคนซะด้วย

เก้กซะหน่อยจะเป็นไรไป

บลู ควงปืนก่อนจะโยนแล้วรับ

"กระจอกน่ะ สเตฟานี่ นี่ฉันเล่นแค่เบาะๆนะ ยิงแค่ต้นขาเท่านั้น ทีหลังจะทำอะไร คิดดูหน่อยแล้วกัน"

ร่างสูงสะบัดก้นจากไป

----------------------------------------------------


"พี่เฟียสงอนอะไรไม่รู้ค่ะ พี่พิ้งค์ คุยกับหนู 2-3 คำเองง่ะ" ยูกิหน้าเจี๋ยมเจี้ยมออกมาจากห้องของเฟียส

หลังจากที่ยูกิใช้ความพยายามกับเวลาอย่างมากที่จะคุยกับเฟียส แต่... มันช่างไร้ผลสิ้นดี

"อ้าว งั้นเหรอ 55+"

"พี่อารมณ์ดีอะไรอะคะ? พี่ชายพี่งอนอยู่นะ"

"อย่าไปสนใจมันเลย ไปกินไอศครีมกับพี่ดีกว่า แล้วก็ ไปเที่ยวผับกัน" ประโยคที่พูดมานั้นเสียงดังเล็กน้อย เพราะ พิ้งค์จงใจให้ เฟียส ได้ยิน

"เจ้ร้ายจริงๆเลยนะ" เฟียร์พูดหลังจากเงียบมานาน

ตามคาด เฟียสเดินหน้ามุ่ยออกมาจากห้อง

"อารายของเมิงอิห่า เด็กกรูเว่ย สั ด นี่"

"เอ้า อย่ามาเล่นแรงนะ เดี่ยวพิ้งค์เล่นแรงกับยูกิบ้างนะ"

"อะไรเล่า พี่พิ้งค์หนูเป็นผู้หญิงนะคะ" ยูกิก้มหน้าอายงุดๆ

"พี่ล้อเล่นหรอกน่า  หายงอนแล้วดิเมิง อย่างอนบ่อยล่ะ กรูว่าเหมือนกระเทยว่ะ"

เฟียสโอบเอวยูกิหายเข้าไปในห้อง เพื่อไปทำธุระบนเตียง(???)นิดหน่อย

เหอๆๆๆ


"กลับมาแล้ว" ร่างสูงพูดก่อนจะล้มตัวลงที่โซฟาตัวที่ใกล้ที่สุด

"ตัวเล็กที่รัก เป็นไงบ้าง ทำไมกลับมาป่านนี้ ไปทำอะไรมา ไปอยู่ที่ไหน อยู่กับใคร เป็นอะไรบ้างหรือเปล่า" เฟียร์รัวมาชุด

"เฮ่ย ไอเหรี้ยเฟียสโว่ย ตัวเล็กกลับมาแล้ว" พิ้งค์ตะโกนเข้าไปในห้อง

เฟียสเดินออกมาพร้อมผ้าขนหนูพันรอบเอว

"อืม เป็นไงบ้าง?"

"ครบ 32" บลู ตอบเบาๆก่อนจะหลับตา

"กรูบอกแล้วน้องกรูเก่ง กรูไปต่อและ" เฟียสพูดก่อนจะหายไปในห้อง

"ตัวเล็กยังไม่ได้ตอบเฮียซักคำถามเลยนะ" เฟียร์ทำหน้ากระวนกระวาย

"เพลีย ง่วง อยากนอน" คำตอบไม่ได้ตรงกับคำถามเลย

"เอาเถอะ ไปอาบน้ำนอนไป" เฟียร์พยุงน้องก่อนจะพาเข้าห้อง

"ขอบคุณ" พูดจบก็ปิดประตูทันที

"อิจฉาบลูมันจิงๆเล้ย เฟียร์ฉันหวังว่าแกคงไม่เลือกที่จะมีรักต้องห้ามหรอกนะ" เสียงถามแบบขำๆทำให้เฟียร์สะดุ้ง

"จะบ้าเรอะ เหอๆ พูดซะน่าเกลียด มานี่ดิ มาๆ จะให้ดูไร" พูดไปก็กวักมือเรียกยิก

พิ้งค์เดินไปใกล้ๆน้องชาย ก็เห็นน้องชายเอารูปผู้หญิงออกมาจากกระเป๋าตังค์

"เฮ่ย น่ารักนี่ เด็กที่ไหน"

"เด็กที่เรียนอยู่ข้างๆมหาลัยเฟียร์ ชื่อ ซาเร เป็นคนเกาหลี อายุ 15 มั้ง"

"เฮ่ย เฟียร์ เมิงเป็นพวก โลลิค่อน เหรอ?"

"ก็ประมาณนั้นมั้ง"

"อ้าย รับไม่ได้ แกเป็นโลลิค่อน อ้ากกกก"

"บ้าเรอะ ห่างกันแค่ 4-5 ปีเอง"

"นั่นแหละ ว่าแต่จีบติดและเหรอ?"

"ติดนานแล้ว อืม ถึงเวลานัดแล้วไปก่อนนะ" เฟียร์พูดก่อนจะชิ่งไป


"อะไรเนี่ย เฟียสก็...อยู่ บลูก็หลับ เออ ทิ้งกรูไว้คนเดียว ไปเที่ยวผับก็ได้วะ" พิ้งค์สบถก่อนจะออกไป


------------------------------------------------

อัพยาว(คิดว่ายาวแล้ว)หวังว่าคงถูกใจคนอ่าน

วันนี้มา รี-ไรท์ ตอนแรกๆตาลายสุดๆ

cheerz •pLay Gals•