คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 : รู้จักกันบนเครื่องบิน
"เดี๋ยวอาทิตย์หน้าเจ้ถึงตามไปนะ จะไปอยู่ที่ไหนล่ะเนี่ยเรา"
"บลูมีที่อยู่"
2 สาวสนทนากันระหว่างที่ บลู กำลังจะขึ้นเครื่อง
"ดูแลตัวเองดีๆล่ะ บ้ายบายจ้ะ"
"อืม บาย"
พูดจบ บลู ก็เดินขึ้นเครื่อง
หล่อนเดินไปนั่งที่ ก่อนจะหยิบ Mp 4 คู่ใจมาฟัง ปากก็เคี้ยวหมากฝรั่ง
โดยที่ไม่ได้สังเกตว่ามีคนแอบมองอยู่ แต่ไม่นานโดยสัญชาตยานลูกมาเฟียก็รู้ (จนได้)
หล่อนปรายตามองกลับ จึงเห็นว่าคนที่มองหล่อนอยู่นั้น ใส่แว่นสีชมพูพลางตา มีเสื้อแจ้กเก็ตสีดำทับ
เกาะอกสีชมพูอยู่ กางเกงสีดำมันขายาว
ผิดคาด เธอคนนั้นกลับไม่หลบสายตา แต่..กลับยิ้มหวานใส่เข้าให้ ซึ่งเป็นสัญญานให้รู้ว่า เธอสนใจบลู
'ก็น่ารักดีนี่' บลูยิ้มมุมปาก ก่อนจะให้ความสนใจกับหนังสือที่พึ่งหยิบขึ้นมา
ซึ่งทำให้เธอคนนั้นไม่พอใจ ที่ทั้งๆที่รู้ว่ามีคนมองแต่ยังไม่สนใจอีก นั่นเป็นความคิดก่อนที่จะตัดสินใจเดิน
"Hi , Gal" ร่างบางที่ใส่แว่นสีชมพูทักทายร่างสูงที่นั่งไขว่ห้างอยู่
"Hi." ร่างสูงตอบสั้นๆ ก่อนจะอ่านหนังสือต่อ
"เฮ่ ไม่เอาน่า ฉันเห็นเธอครั้งแรกก็รู้แล้วว่าเธอน่ะ เป็นแบบไหน" ร่างบางกล่าวเป็นภาษาไทยด้วยคิดว่าร่างสูงพูดอังกฤษไม่ได้
ความอดทนหมดลง เจ้าของดวงตาสีนิลปิดหนังสือในมือก่อนจะเผชิญหน้ากับคนตรงหน้า
หล่อนหรี่ตาลงก่อนจะมองร่างบาง
"แล้วแบบไหนล่ะ? แบบที่ฉันเป็นอยู่ รึแบบที่เธอคิดว่าฉันเป็น"
"เธอนี่น้า เล่นตัวจริงๆ แต่ฉันชอบแบบนี้แฮะ ฉันชื่อ เอญ่า แล้วเธอล่ะ?"
"บลู"
"โอเค ฉันจะนั่งข้างเธอนะ" พูดเสร็จร่างบางก็ยืนขึ้นไปหยิบสัมภาระส่วนตัวเล็กน้อย ก่อนจะย้ายตัวมานั่งข้างร่างสูง
'วัยรุ่นสมัยนี้ ง่ายๆกันเลยเหรอเนี่ย'
บลูเอา แฮน เซ็ท ออกจากศีรษะก่อนจะเก็บลงในกระเป๋าพร้อมหนังสือ หลังจากนั้นก็คายหมากฝรั่งใส่กระดาษและทิ้งที่ถังขยะตรงข้างๆเท้า
"เธอเป็นคนไทยหรือ?"
"เปล้า เอญ่าเป็นคนอิตาลี่"
"เก่งนะ พูดได้หลายภาษา"
"แน่นอน เอญ่าเป็นนางแบบนะ พูดได้ 4 ภาษา"
"งั้นหรือ"
"แล้วเธอล่ะ เป็นคนอะไร?"
"อเมกัน ไทย"
"แต่หน้านี่ ไทยเต็มๆเลยแฮะ"
"เธอเคยเห็นคนไทยเหรอ"
"เอญ่าเคยไปถ่ายแบบที่ ภูเก็ต"
"อืม"
บลู มารับสายหน่อย เร็วๆนะจ้ะ
"ขอโทษนะ แปปนึง"
มีอะไร
คนอุส่าต์โทร.มา พูดดีๆไม่ได้หรือไงยะ
ฉันยังไม่ได้ว่าเธอเรื่องมาอัดเสียงในมือถือฉันเลยนะ
อุ๊ย แฮ่ๆ ขอโต้ดดดดดดดดด
เฮอะ สรุปว่ามีอะไร
จะถามว่าถึงไหนแล้ว
อยู่บนเครื่องบิน เดี๋ยวอีก 4 - 5 ชั่วโมงคงถึง ที่ไทยกี่โมงแล้วอะ?
เกือบจะ 8 โมง ที่นู่นล่ะ
จะบ่าย 3
งั้นเดี๋ยว เที่ยงครึ่ง ฉันจะไปรับเธอที่สนามบินนะ
อืมๆ
ที่ร้าน ete นะ ร้านเดิม
เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบเข้าร้านไอศครีม
เอาน่าๆ หาง่ายดี
งั้นแค่นี้นะ บายๆ
"แฟน โทร. มาเหรอ"
"ฉันไม่มีแฟน เพื่อนเฉยๆ"
"งั้นเหรอ อืม ฉันขอเบอร์โทร. กับ อีเมล์ เธอหน่อยสิ" พูดไปก็ยิ้มไป แต่ยิ้มแบบจะงาบบลูไงก็ไม่รู้แฮะ
"จะเอาไปทำอะไร เธอคิดว่า เรา จะได้เจอกันอีกหรือไง?"
"แน่นอน คนที่ฉันสนใจ มักไม่รอดไปหรอกนะ"
"หึหึ" ร่างสูงยิ้มมุมปาก
"เอามือถือมาสิ" บลู ส่งให้
เอญ่าก็โทร.เข้าเครื่องตัวเอง สรุป ได้เบอร์บลูไปเรียบร้อย
"ฉันง่วง ขอนอนหน่อย" ร่างสูงพูดเอาผ้าคาดตาแล้วก็นอนไป (ซะงั้น)
"Have a nice dream." ร่างบางพูดก่อนจะกดจมูกลงบนแก้มร่างสูงเบาๆ
และ ร่างบางก็หลับไปเช่นกัน
4 ชม. ผ่านไป
ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ฯฯฯ ........................
!@#@@^&*#!%%%@#$$$*&^6^
"ฉันขอเดินไปด้วยคนนะ ยังไม่มีคนมารับเลย"
"แล้วแต่..."
"เธอนี่เย็นชาจริงๆ"
"..............."
สองสาวเดินเคียงกันจนร่างสูงมองเห็นร้าน ete อยู่ลิบๆ
'นานา' ซึ่งไม่ได้เห็นเลยว่ามีคนเดินเกาะแขนเนมมาด้วย จึงโบกมือยิกๆ
ร่างสูงเดินถึงร้าน ซึ่งแม่ 'เอญ่า' ก็ยังเกาะแขนอยู่
"ไง" ร่างสูงเอ่ยทัก แต่...
ตอนนี้คนที่มายืนรอเห็นคนที่ตนรอควงใครไม่รู้มาด้วย ถึงกับฉุนกึกทันที
"ก็ไม่ไง" คนรอพูดแค่นั้นก่อนจะเดินเชิดหน้าไปทางที่จอดรถด้านหน้าของสนามบิน
"แฟน?"
"เปล่า"
"ทำไมทำอย่างกะแฟน"
"ไม่รู้ ฉันต้องไปแล้ว ไปนะ บาย"
"อืม แล้วเราจะต้องได้เจอกันอีก บาย" ร่างบางยิ้มหวานให้ ร่างบางก็ยิ้มมุมปากให้เช่นกัน
"เป็นอะไร"
"เธอให้ฉันมารอ แต่ควงใครก็ไม่รู้มาด้วยนี่นะ"
"ยังไม่ชินเหรอ" ร่างสูงแกล้งแหย่ ทำเอียงคอถาม
"ชินบ้าชินบออะไรเล่า ทีหลังก็ไปซื้อเองเลย เชอะ"
"ล้อเล่นน่า"
"แล้วตกลงนั่นใคร"
"ฉันพึ่งรู้จักบนเครื่องบิน เปรี้ยวซ่าก๋ากั๋น"
"เชื่อได้มั้ยเนี่ย หา?"
"แล้วแต่จะคิด"
"เอ้อ ไปได้ยัง"
"เอารถมาหรือเปล่า"
"เอามาสิยะ ตามมา"
ร่างสูงเดินตามร่างบางที่ก้าว ฉับๆๆ
"ฉันก็พอรู้นะว่าเธอรวย แต่ไม่น่าจะเปลี่ยนรถบ่อยขนาดนี้" ร่างสูงพูดเมื่อเห็น Porsche 911 GT3 สีม่วงประกายมุกคันงาม จอดวาววับอยู่
 |
"3 คันแล้ว"
"ก็นั่นมันของที่บ้าน เนี่ย ของฉันจริงๆมีคันนี้คันเดียว"
"เอาเถอะๆ ไปๆ เสียเวลา"
ความคิดเห็น