สะดุจรักร้ายหวานใจนายจอมกวน

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

กรี๊ดดดดดดดดดดด!!

            “โอ้ย  หนวกหูโว้ยยยยย!!” เสียงอันแรงกล้าของฉันดังไปถึงดาวพลูโต  =”=

ทำให้คนในห้องที่ส่งเสียงกรี๊ดออกมานั้นได้หุบปากลง และสงบเสียมในที่สุด ไม่เข้าใจเลยจริงๆทำไมต้องมากลัวคนสวย(ตรงไหน)อย่างฉันด้วย เฮ้อ !! = =’

                “นี่ๆ ยัยเปเปอร์ ออกไปดูซิว่าพวกนั้นเค้ากรี๊ดอะไรกันอะ หูฉันจะระบมหมดแล้ว”

            “ฉันเป็นคนรับใช้แกหรอหะ ยัยกาย”

                “ออกไปดูให้ฉันหน่อยไม่ได้รึยังไงห๊ะ หรือแกอยากเห็นไอสกายคนนี้กายร่างห๊ะ”

                “โอ๊ะโอ ฉันไม่กล้าเดี๋ยวออกไปดูให้เดี๋ยวนี้แหละจ้า”ยังไม่ทันทีที่จะพูดจบประโยคมันก็รีบวิ่ง เเจ้นออกไปดูให้ฉันทันที ฮี่ๆ ^O^

            กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

แน่ะยังไม่เลิก นี่ฉันจะต้องทนฟังเสียงกรี๊ดแบบนี้อีกนานไหมเนี่ย  หนวกหูโว้ยยยยยยยยยย

                “นี่ ยัยกาย มีนักเรียนแลกเปลี่ยนแทน ยัยไวด้วยล่า หน้าตาหล่อเหลาเอาการใช้ได้เลยนะ เนี่ย อ๊ายยย ฉันจะมีเพื่อนร่วมห้องร่วมชั้นที่เป็นหนุ่มหล่อหรอเนี่ย อ๊ายยยไม่ไหวแล้ว ^OO^” ดูเพื่อนฉันสิคลั่งผู้ชายยิ่งกว่าอะไรดี ฉันทนคบกับมันมาได้ยังไงเนี่ย - -* ยังไม่ทันที่ไอเปมันจะกรี๊ดอาจารย์ประจำชั้นก็เดินเข้ามาก่อนแล้วจึงตามด้วยนัดเรียนแลกเปลี่ยนที่เพิ่งย้ายเข้ามา

                “นั่งที่ให้เรียบร้อยแล้วกรุณาเงียบและอยู่ในความสงบนะจ๊ะสาวๆ”อาจารย์พูดเชิงยิ้มให้นักเรียนหญิง ที่เตรียมท่าจะ บึ้ม ห้องเรียนอีกรอบ _*’_

                “อย่างที่เห็นกันในวันนี้ละอาจารย์คิดว่าพวกสาวๆในที่นี้คงจะรู้กันหมดแล้วซินะ ^^ งั้นอาจารย์จะบอกคนที่ไม่รู้ก็แล้วกัน วันนี้มีนักเรียนแลกเปลี่ยนที่มาจากประเทศญี่ปุ่นเค้าเป็นเด็กแลกเปลี่ยนกับไวญาการณ์ฝาแฝดกับไวรัตน์ที่เพิ่งจะบินไปต่างประเทศเมื่อสองสามวันที่แล้ว เค้าเป็นคน นิวยอร์กอาจารย์ไม่แปลกใจเลยทำไมเค้าถึงหน้าตาดีขนาดนี้ เอาละเชิญแนะนำตัวเลยจ๊ะ” วันนี้อาจารย์ยิ้มแปลกๆนะเนี่ยรู้สึกจะมีความสุขซะจริงๆเลยนะอาจารย์ - -‘

“หวาด ดี คร๊าบ ผมชื่อ แบล์ค ครับ ผมพูดไทยไม่ค่อยชัดเท่าไรนะครับยังไงช่วยสอนผมด้วยนะครับ ฝากเนี้อฝากตัวด้วยนะครับ ^^”นี่ขนาดพูดไทยไม่ค่อยชัดนะเนี่ยยังหว่านเสน่ห์ ได้ถึงขนาดนี้แล้วอะ

“ไอริณรับฝากหัวใจค่ะ จะเอามาฝากไว้ที่ไอริก็ได้นะ จ๊วฟๆ”

อ๊ายยยยยยยยยยยยย

เอาอีกแหละ พวกนี้ นี่ยังไงกันเนี่ย เอะอะก็กรี๊ด น่ารำคาญชะมัด (-_-a)

“นี่ๆ เงียบๆหน่อยสิห้องข้างๆเค้าเรียนกันอยู่นะ จุจุ เอาละยังไงก็ไปหาที่นั่งว่างๆมานั่งซะนะ”

“ครับๆ”

“นี้ ที่รักขา มานั่งข้างๆไอริณสิมีที่ว่างอยู่พอดีเลย >O<”ไอริณว่าพลางทำมือไปที่เก้าอี้ข้างๆจากเกาอี้ตัวเอง แหมๆ เจอคนหล่อไม่ได้เลยนะยันไอริณ เด็กแลกเปลี่ยนคนนั้นยิ่งเข้ามาใกล้ก็ยิ่งหล่อเว้ย ผมสีน้ำตาลอ่อน มีแววตาสีฟ้าดูออกแนวขี้เล่นปนจริงจังผสมกันอยู่ในนั้น มีสันจมูกที่โด่งเผยถึงความมั่นใจเป็นอย่างมาก ปากดูได้รูปทรงสวย ออกแนวซาดิสไปด้วยซ้ำ  ดูจากแล้วนิสัยค่อนข้างดีนะ อาจจะดีเลิศด้วยซ้ำ ไม่แน่นะ กลับไปคราวนี้อาจได้ผู้หญิงติดตามไปเป็นพวงแน่ๆ แต่อย่างน้อยพวงนั้นไม่มี ฉันติดไปเป็นพวงพวกนั้นแน่นอน คิดว่าหล่อแล้วจะทำให้คนสวยอย่างฉันหลงรักงั้นหรอ เหอะๆ กลับไปนอนฝันทั้งชาติยังไม่เจอ

“นี่เธอ”

“........”เสียงอะไรว่ะทำไมมันดังอยู่ข้างๆฉันละ

“เธอ   เอ๊ะ”

“อ๊ะ”

“นี่เธอ จะจ้องหน้าฉันอีกนานไหม”หือออ ฉันไปจ้องหน้าเค้าตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย

“นี่นาย นายนั่นแหละเอาหน้ามาใกล้ฉันทำไม”

“ฉันเนี่ยนะจะจ้องหน้าเธอเหอะ มองไก่ยังดีกว่าอีก แล้วเธอเองนั้นแหละที่เข้ามาจ้องหน้าฉันก่อน คงจะตกหลุมรักฉันเหมือนคนอื่นๆละสิ”ดูนายแลกเปลี่ยนพูดดิ มองไก่ยังดีกว่าหรอ หึๆ รู้จัก ยัยกายคนนี้น้อยไปซะแล้ว

“เหอะๆ หลงตัวเองไปรึเปล่านายแลกเปลี่ยน ฉันเนี่ยนะจะตกหลุมรักคนอย่างนายได้ ต่อให้น้ำท่วม โลกแตกเป็นเสี่ยงๆ และเหลือนายกับฉันเพียงสองคนฉันขอขึ้นคานดีกว่า หึ”

“ทำปากดีไปเหอะ แล้วอย่ามาตกหลุมรักฉันก่อนก็แล้วกัน”

“ไม่มีวันซะหรอก เพราะยังไงฉันก็ไม่ตกหลุมรักนายเด็จขาด”

“หึ แล้วฉันจะคอยดูนะจ๊ะยาหยี^^” ดูนายเด็กแลกเปลี่ยนพูด ชิชะ มันจะมากเกินไปแล้วนะ

“ยาหยี หยี หยี๊ ดูเหมือนว่า เค้าคนนี้อยากจะเป็นยาหยีของนายมากกว่าน๊ะ”ฉันพูดทะเล้น พร้อมเดินไปหาเรื่องยัยไอริณ นายแลกเปลี่ยนดูเหมือนนายนั้นท่าจะอึ้งแหะ

“ฮ่าๆๆ หึงฉันหรอ หืม^^”

“ไม่มีทาง ซะหรอก”

“ฮ่าๆๆ อาการณ์ของเธอมันฟ้องแล้วน๊า ^^”

“ใครหึงนายกันย๊ะ ชิชะ”ฉันพูดพร้อมเบ้หน้าไปทางอื่นหึ ทุเรศตัวเองจริงๆเลย ปกติเวลาทะเลาะกับใครจะเจอหน้าจังๆ แต่ทำไมเราไม่กล้าสู้หน้าหมอนี่กันนะ

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _ _ _ _ _ _ _

เป็นไงกันบ้าง บทนำของเรา มันไหมผิดถูกตรงไหนบอกกันด้วยนะ เราจะได้เอาไปแก้ และถ้าสนุกละก็จะเอามาอั๊บเรื่อยๆน๊า  อย่าลืมโหวตๆๆๆๆ ให้ปลายด้วยนะค๊า

ทุกคน มีใครรู้จักเราบ้าง ฮ่าๆๆๆ  คงยังไม่มีหรอกเนอะ เพราะเราเพิ่งมาสมัคไม่กี่วันมานี้เองอะเราขอแนะนำตัวก่อนนะ เราเป็นเพื่อนของไมเคิล รีไซเคิลน่ะ _ *_ ฮ่าๆๆ            ( มีใครตลกกะเราบ้างไหมเนี่ย  _ _) ฮ่าๆๆ เหมือนบ้าอยู่คนเดียวเลยอะ  เราชื่อ ปลายน๊า นามปากกาคือ เจ้าชายปวดประสาทชื่อที่ไม่มีใครบ้าเท่าที่จะแต่งขึ้นมาได้ มั่ง อะๆ เราอายุ 14 ปี เราไม่ค่อยชอบเลขนี้เท่าไรหรอกนะ ฮ่าๆพล่าม มานานแหละ ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักด้วยนะค๊า  ฝากกระดูก เอาไว้เผาด้วย น๊า^^       อ๋อ  ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านทุกคนเลยนะค่ะ ขอบคุณมากๆๆ ปลายจะพยายามอั๊บเรื่อยๆน๊า