bad couple มีแฟนอย่างนายขอตายดีกว่า

ลำดับตอนที่ #7 : bad couple 7 : เซเนชาร์ม 1

7
เซเนชาร์ม 1
 

            "งั้นเราไปที่โต๊ะอาหารกันดีกว่าค่ะคุณพี่ ป่านนี้แม่บ้่านคงจัดโต๊ะเสร็จแล้ว"แล้วแม่ฉันก็พูดขึ้นมา
            "จ๊ะ ไปกันเถอะนู๋ด้าป้ามีเรื่องอยากคุยกับนู๋เยอะเลย"แล้วแม่ของโป๊กเกอร์ก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ห้องอาหารโดยมีฉันเดินตามไปด้วยส่วนโป๊กเกอร์ก็ทำตัวเป็นลูกแหง่ติดแม่เดินตามติดแม่เขาตลอด -*-
            "นู๋ปาด้าป้าน่ะซื้อน้ำหอมมาฝากนู๋ด้วยนะแล้วก็กระเป๋าสองใบแต่วันนี้ป้าไม่ได้ถือมาด้วยไว้เดี๋ยวให้เจ้าลูกชายป้าเอามาให้นะจ๊ะ ของนู๋ชาแนลด้วยนะ"คุณแม่ของโป๊กเกอร์พูดแล้วหันไปหาพี่สาวฉันซึ่งพี่ชาแนลก็ส่งยิ้มให้เธอแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ข้างแม่ตามด้วยฉันที่นั่งลงข้างพี่ชาแนลซึ่งอยู่ตรงข้ามกับโป๊กเกอร์ตามด้วยแม่ของเขาและพ่อของเขาส่วนหัวโต๊ะก็ว่างเพราะพ่อฉันยังไม่กลับ
            "คุณธานินท์นี้กลับบ้านดึกจังเลยนะจ๊ะ"คุณแม่ของโป๊กเกอร์พูดขึ้นแม่ฉันจึงตอบกลับไปในขณะที่บรรดาคนรับใช้เริ่มเอาอาหารมาเสิร์ฟ
            "ค่ะคุณพี่เขากลับบ้านดึกทะ.."
            "กลับมาแล้วจ้าา~"คุณแม่ที่ยังพูดไม่ทันจบก็ต้องหันไปมองที่ประตูเพราะเสียงที่จู่ๆก็ดังขึ้นนั้นทำให้เห็นร่างสูงที่ตัวใหญ่หุ่นเหมือนฝรั่งและหน้าตาที่ดูมีอายุแต่ใจดีแน่นอนของคุณป๋าฉันนั่นเอง
            "คุณป๋า!"ฉันตระโกนขึ้นเสียงดังแล้ววิ่งเข้าไปกอดคุณป๋า
            "โอ้ววว เดี๋ยวป๋าล้มนะด้า"
            "คิดถึงคุณป๋าจังเลยไม่เจอทั้งวันเมื่อวานก็ไม่เจอทั้งที่อยู่บ้านเดียวกันแท้ๆ"
            "ป๋าขอโทษนะคะลูก งานมันยุ่งๆน่ะ อ้าว!?คุณหญิงพริ้งแพรวสวัสดีครับ mr.walpole good evening"ป๋าฉันพูดภาษาอังกฤษสำเนียงเลิศอ่าา~ซึ่งพ่อของโป๊กเกอร์ก็ลุกขึ้นมาเช็กแฮนด์กับคุณป๋าของฉันแล้วพวกเขาก็สปีคอิงลิชกันไฟแลบก่อนที่แม่ของโป๊กเกอร์จะพูดขึ้น
            "แหมมม คุณธานินท์ยังเป็นที่รักของลูกสาวเหมือนเดิมนะคะ"
            "ไม่หรอกครับ แล้วนี้ลูกสาวผมไปซนอะไรไว้เหรอครับถึงได้มากันพร้อมหน้าเชียว"คุณป๋าพูดแล้วเิดินไปนั่งลงที่หัวโต๊ะแล้วฉันก็กลับมานั่งที่เดิม
            "โอ๊ยย ไม่เลยค่ะปาด้าน่ารักมากค่ะไม่ผิดหวังเลยที่ทาบทามให้เป็นคู่หมั้นของลูกชาย"
            "ครับ ได้ยินอย่างนั้นผมก็ดีใจเพราะเจ้าลูกสาวคนนี้เกเรไม่ใช่เล่นแล้วนี้กำหนดวันแต่งงานหรือยังครับ?"
            "หาาา!"ทั้งฉันและโป๊กเกอร์ร้องออกมาพร้อมกันแต่ดูเหมือนพวกผู้ใหญ่จะไม่สนใจฉันเลย
            "ที่มาวันนี้ก็ว่าจะมาคุยเรื่องนี้แหละค่ะ อยากจะหาฤกษ์หมั้นเอาไว้ก่อน"
            "ดีเลยค่ะคุณพี่จะได้มีหลักประกันไว้หน่อยลูกสาวน้องจะได้ไม่ไปคว้าผู้ชายไม่มีหัวนอนปลายเท้าที่ไหนมาเป็นแฟน"
            "โอ๊ยยย คุณน้องคิดเหมือนพี่เลยค่ะเจ้าลูกชายเนี่ยเจ้าชู้จริงๆกลัวจะไปทำผู้หญิงไม่มีความเป็นผู้ดีที่ไหนท้องเข้าน่ะค่ะ"
            "คุณแม่ด้ายังไม่พร้อมนะคะ"
            "เงียบไปเลยยัยด้า แค่หมั้นเอาไว้แกไม่ได้จะแต่งงานวันนี้พรุ่งนี้ซะหน่อย"
            "แต่แม่คะ...ด้ายังไม่อยากหมั้นนะ"
            "นู๋ปาด้ามีอะไรไม่ชอบลูกชายป้าหรือเปล่้าจ๊ะถึงได้ปฏิเสธนัก"แล้วคุณหญิงพริ้งแพรวก็ถามขึ้นและประเด็นนั้นก็ทำให้โป๊กเกอร์หันมามองฉันอย่างรวดเร็ว
            "แม่ถ้าเขาไม่อยากแต่งงานกับผมก็เลิกเถอะครับ ผมไม่อยากแต่งงานกับคนที่ไม่รักผม"
            "แต่ไม่มีใครที่เพรียบพร้อมเท่านู๋ปาด้าแล้วนะแล้วอีกอย่างแกกับนู๋ปาด้าก็รู้จักกันมาตั้งแต่แก7ขวบ10ปีแล้วนะเกอร์มันต้องผูกพันธ์กันบ้างแหละ ไม่งั้นนู๋ปาด้าคงปฏิเสธเด็ดขาดไปนานแล้ว จริงไหมจ๊ะนู๋ด้า?^^"
            "เอ่ออ.."
            "แต่แม่เกอร์น่ะไปอยู่เมกาตั้ง3ปีนับรวมแล้วเรารู้จักกันแค่7ปีเองนะแม่แถมเมื่อก่อนผมกับด้าแค่เด็กประถมจะเอาส่วนไหนไปคิดเรื่องรักๆใคร่ๆล่ะแม่"เป็นลูกครึ่งที่มีเหตุผลก็วันนี้ิ ฉันนับถือนาย T^T
            "อย่าเอาเหตุผลมาอ้างนะโป๊กเกอร์ที่แกปฏิเสธเนี่ยเพราะแกไปทำผู้หญิงท้องมาแล้วใช่ไหม?"
            "โธ่~แม่"โป๊กเกอร์บ่นออกมาแล้วหันไปสปีคอิงลิชกับพ่อเขาไฟแลบเลยจับใจความได้ว่า'พ่อดูแม่ดิ ไม่มีเหตุผลเลยอ่ะ ทำไมไม่ฟังกันบ้าง'แล้วก็อะไรอีกก็ไม่รู้ร่ายยาวเลย
            "พอๆเลิกคุยเรื่องนี้ก่อนแล้วกันทานข้าวเถอะค่ะคุณน้องคุณธานินท์"
            "ค่ะคุณพี่"แล้วบทสนธนาก็จบลงแค่นั้นเพราะทุกคนก็เริ่มหันไปสนใจกับข้าวของตัวเองกันแล้ววันนี้บนโต๊ะอาหารฉันเต็มไปด้วยอาหารไทยแต่ลูกครึ่งอย่างโป๊กเกอร์และฝรั่งแท้อย่างพ่อของเขากลับกินแกงเผ็ดๆได้หน้าตาเฉย หลอกกูป่ะว่ะ -*- หลังจากที่กินข้าวเสร็จฉันกับพี่ชาแนลก็เป็คนอาสาเดินออกมาส่งครอบครัวของโป๊กเกอร์ที่หน้าบ้านส่วนเรื่องหาฤกษ์แม่ฉันกับคุณแม่ของโป๊กเกอร์นัดวันกันเรียบร้อยแบบขัดแย้งไม่ได้เลยล่ะ ฉันเลยต้องเลยตามเลย เสียใจอ่ะ T-T
             "คุณป้าสวัสดีค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะ"พี่ชาแนลพูดแล้วหันไปคุยกับคุณพ่อของโป๊กเกอร์
             "กลับดีๆนะคะคุณป้า"ฉันพูดแล้วส่งยิ้มให้ท่านท่านยิ้มตอบมาแล้วเดินขึ้นรถไปเหลือโป๊กเกอร์ที่ยืนมองฉันอยู่เหมือนอยากพูดอะไรสักอย่างแต่แล้วเขาก็ไม่พูดแล้วก็เดินขึ้นรถไปทันทีแล้วรถเบนซ์สีขาวของเขาก็เคลื่อนตัวออกไปจากหน้าบ้านฉัน

             "ให้ตายสิแก ฉันต้องแต่งงานกับไอ้ไพ่จริงๆเหรอเนี่ย!"ตอนนี้ฉันอยู่บนรถตู้ของที่บ้านกำลังเดินทางไปร้านตัดชุดและกำลังบ่นกับฟองดูอยู่ด้วยนะ จะบอกให้!
             "ก็แต่งไปดิว่ะ เขาทั้งหล่อทั้งรวยนิสัยก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรซะหน่อย"
             "แกจะให้ฉันแต่งงานกับคนที่ไม่รักฉันเหรอว่ะ มันไม่มีคำว่าความสุขเลยนะเว้ย"
             "แกรู้ได้ไงว่าเขาไม่รักแก?"
             "โธ่~ ดูก็รู้อ่ะแก เจอหน้าเป็นหาเรื่องคนรักกันเขาทำแบบนี้เหรอว่ะ"
             "แกไม่เคยได้ยินเหรอรักหลอกจึงหยอกเล่นน่ะ"
             "ไม่เคยและไม่คิดจะเคยด้วย"ฉันบ่นออกมาอย่างหัวเสียและเป็นจังหวะเดียวกับที่รถตู้ขับเข้าไปจอดในบริเวณลานจอดรถของร้านตัดเสื้อของดีไซเนอร์ชื่อดังแห่งหนึ่ง
             "ไปเถอะแก ไปหาอะไรสวยๆใส่ตัวให้มันหายหงุดหงิดดีกว่า"ฉันพูดแล้วเดินลงจากรถโดยมีฟองดูตามลงมาแล้วมุ่งหน้าเข้าไปในตึกสไตล์โมเดิร์นแห่งหนึ่งที่มีผ้าม่านสีเทาคลุมอยู่โดยรอบ
             "พี่แอนนี่ด้ามาแล้วค่ะ"ฉันเลื่อนประตูกระจกแล้วเดินเข้าไปข้างในไม่นานก็มีกระเทยถึกคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาฉัน
             "ปาด้ามาแล้วเหรอลูกกก สวยไม่เปลี่ยนเลยนะจ๊ะ เอ๊ะ~!? นั่นน้องฟองดูใช่ไหมจ๊ะ?"
             "ใช่ค่ะ รู้จักหนูด้วยเหรอค่ะ"
             "แหมม เซเลบแบบพวกหนูน่ะน้อยคนที่จะไม่รู้จักจ๊ะแล้วนี้อยากได้ชุดแบบไหนกันจ๊ะ ออกงานอะไำร แต่งงาน งานเลี้ยงสมาคม งานเลี้ยงไฮโซหรือสังสรรค์ในหมู่วัยรุ่น"
             "เป็นงานเลี้ยงหน้ากากน่ะค่ะพี่แอนนี่"
             "แบล็คปาร์ตี้ใช่ไหมจ๊ะ?"
             "เอ๊ะ พี่แอนนี้รู้จักด้วยเหรอคะ?"
             "ก็มีคนมาให้พี่ตัดชุดหลายคนแล้วล่ะแต่พี่ไม่รับงานเพราะค่าจ้างน้อยน่ะแล้วปาด้าอยากได้ชุดวันไหนเหรอ?"
             "งานมีเสาร์หน้าน่ะค่ะลัดคิวให้หน่อยได้ไหมคะปาด้าจ่ายไม่อั้น ^^"
             "แหมมม ได้อยู่แล้วจ๊ะลูกสาวเรื่องแค่นี้ สวย เร็ว เลิศคือคอนเซ็บของห้องเสื้อพี่นะจ๊ะเดี๋ยวไปวัดตัวกันเลยดีกว่าเดี๋ยวพี่จะออกแบบให้เลิศๆเลยนะจ๊ะ"แล้วพี่แอนนี่ก็เดินพาฉันกับฟองดูไปที่ห้องวัดตัวโดยที่เขาจะเอาชุดรัดรูปมาให้พวกฉันเปลี่ยนเพื่อที่เวลาวัดจะได้ตัวเลขที่แน่นอนแล้วไม่นานฉันก็วัดตัวเสร็จ
             "น้องด้าถ้าเป็นชุดโชว์หลังโอเคไหม?"
             "เว้าหน้าเว้าหลังอะไรก็ได้ค่ะ"
             "มันต้องอย่างนี้สิคนสวย พี่จะเอาให้เลิศเลยของฟองดูขาสวยเดี๋ยวพี่ออกแบบชุดที่โชว์เรียวขาเยอะๆให้นะจ๊ะ"พี่แอนนี่หันไปถามฟองดูซึ่งยัยนั้นก็ยิ้มรับเห็นมันเงียบๆปากหมาๆแบบนี้แต่งตัวเซ๊กซี่ใช่เล่นนะขอบอกแล้วพี่แอนนี่ก็กดตัวเลขลงเครื่องคิดเลขแล้วยืนมาให้ฉันมันเป็นตัวเลขห้าหลักซึ่งมันแค่ค่าเริ่มต้นเท่านั้น
             "ค่าลัดคิวนะจ๊ะ ไหวไหม"
             "ไม่มีปัญหาค่ะ ขอแค่เลิศก็พอ"
             "แหมม พี่ล่ะชอบน้องด้าจริงๆส่วนเรื่องชุดไว้ตัดเสร็จเมื่อไรพี่จะส่งบิลไปให้ที่บ้านนะ"
             "โอเคค่ะ งั้นด้าขอตัวก่อนนะคะ"
             "จ๊ะ แล้วพี่จะโทรไปนะจ๊ะ"
             "ค่ะ"ฉันพูดแล้วเดินออกมาจากห้องเสื้อพร้อมกับฟองดูที่พูดขึ้นมา
             "ราคาขูดเลือดชะมัด"
             "ราคาแพงลิบก็จริงแต่คุณภาพและเสื้อผ้าเขาเลิศอย่าบอกใครเลยนะแก แถมเวลาแค่อาทิตย์เดียวแบบนี้อ่ะจะแพงก็ไม่แปลก แกจะกลับเลยหรือเปล่า?"
             "ยังอ่ะ เดี๋ยวแกไปส่งฉันที่พารากอนหน่อยนะจะไปหาหนังดูซะหน่อย ไปด้วยกันไหม?"
             "ไม่ว่ะ ฉันมีนัดไปเซเนชาร์ม"
             "ผับที่พึ่งเปิดใหม่นั่นน่ะเหรอ?"
             "ใช่ รู้จักด้วยหรอ?"
             "หนังสือพิมพ์ประโคมข่าวเต็มหน้าขนาดนั้น แล้วไปกับใครว่ะ?"
             "กับชาร์มอ่ะ"
             "แต่นี้ยังไม่ดึกเลยนะ"
             "ตอนเช้าผับนั้นจะเป็นคลับน่ะพอดึกๆถึงเปลี่ยนเป็นผับฉันไปอยู่โซนวีไอพีด้วยไปตอนนี้ก็ได้"
             "หรอ อืมม"ฟองดูตอบรับแล้วหันไปมองข้างทางแล้วไม่เกินครึ่งชั่วโมงรถตู้ก็จอดลงที่หน้าพารากอนแล้วฟองดูก็หันมาบ๊ายบายฉัน
             "แกกลับไงเนี่ย?"
             "เดี๋ยวให้ที่บ้านมารับ ไปนะอย่ากลับดึกนะแก"
             "ฉันน่ะกลับเช้าย่ะ บายย"ฉันพูดฟองดูหัวเราะหน่อยๆแล้วเดินออกไป แล้วรถตู้ก็ตรงไปยังเซเนชาร์มซึ่งอยู่ในย่านอาซีเอ
             "คุณหนูจะให้ผมมารับไหมครับ?"
             "ไม่ต้อง ขอบใจไม่ต้องบอกแม่นะว่าฉันไปไหนบอกแม่ว่าฉันไปดูหนังกับฟองดูก็พอ"
             "ได้ครับ"คนขับรถฉันตอบรับแล้วขับออกไปและฉันที่ยังไม่ทันได้เดินเข้าไปในผับก็ชนเข้ากับแผงอกกว้างของร่างสูงเข้า
             "ถ้ารู้ว่าตัวเองเตี้ยวันหลังก็หัดเงยหน้าเดินบ้างนะ"
             "หาา ไอ้ไพ่ปากหมา!"เจอมันอีกแล้วค่าา ~แถมปากหมาแต่หััววันเลยโป๊กเกอร์ยิ้มมุมปากหน่อยๆแล้วเดินเข้าผับไป ชิ ไอ้ไพ่ยูกิเอ๊ยย! แล้วฉันก็เดินเข้าไปในผับซึ่งตอนนี้เป็นคาเฟ่ธรรมดาที่มีคนมานั่งทานอาหารอยู่ประปรายและเมื่อฉันเดินเข้าไปก็ไม่พบร่างสูงของโป๊กเกอร์แล้วแต่ฉันไม่ได้สนใจเขานะ -3-
             "ด้า!"เสียงเรียกชื่อฉันดังลั่นผับทำให้ฉันต้องหันไปมองก็พบชาร์มที่ยืนอยู่บนชั้นสองโซนวีไอพีกำลังโบกมือให้ฉันอยู่ฉันจึงรีบเดินขึ้นไปทันที
             "รีบมาทำไมแต่เช้าว่ะ?"
             "มาเร็วๆแหละดีแล้วเพราะเราจะได้เห็นคนหล่อที่เดินเข้ามาในผับก่อนใครเพื่อนเลย ฉันจองมุมเหมาะๆไว้แล้วด้วย"
             "จริงดิ ไปเร็วๆเลย"ฉันพูดแล้วเดินตามชาร์มไปซึ่งยัยนั่นพาฉันเข้าไปในห้องห้องหนึ่งที่มีประตูสีแดงกำมะหยี่อยู่ด้านหน้าซึ่งเมื่อเดินเข้าไปก็เจอกับฟูลมูนที่นั่งรออยู่ซึ่งห้องนี้มีกระจกบานใหญ่อยู่ที่ผนังด้านหนึ่งซึ่งเมื่อมองลงไปจะเห็นประตูด้านหน้าผับได้พอดี มุมเลิศเหมาะแก่การมองคนหล่อมากๆๆ ><
             "มุมเลิศอ่ะแก ><"
             "ใช่ไหมล่ะ ><"
             "ด้ากินไรไหม?"แล้วฟูลมูนที่เงียบอยู่ก็ถามฉันขึ้นฉันเลยหันไปส่ายหน้าให้เธอฟูลมูนพยักหน้านิดหน่อยแล้วเงียบไป
             "ห้องวีไอพีเนี่ยใหญ่ไปหรือเปล่าสำหรับสามคนน่ะ"
             "ก็ใหญ่ไปแหละนะสำหรับสามคนน่ะแต่ถ้าสี่ก็ไม่ค่อยใหญ่หรอกจริงไหม?"ชาร์มพูดขึ้นยิ้มๆแล้วคำตอบของคำพูดนั้นก็เดินเข้ามาพอดี
             "ห้องน้ำคนเยอะอย่างกะหนอน ไม่เคยเข้ากันหรือไงนะฉันต้องไปแนะนำซูริคให้สร้างเพิ่มแลวล่ะ"เป็นชิรันนั่นเองที่เดินบ่นเข้ามาเธออยู่ในแซกสั้นสีแดงสวยมากๆเลยล่ะ
             "อ้าว?! ปาด้ามานานยัง?"
             "พึ่งมาึถึงนี้เอง วันนี้วันรวมญาติป่ะเนี่ย?"
             "หืมมม ทำไมอ่ะ?"
             "ก็เห็นมากันครบเลย"
             "อ๋อออ มันเป็นวันเกิดอยากจะเมาน่ะเลยนัดออกมาพรุ่งนี้วันอาทิตย์คงไม่เป็นไรใช่ไหม?"
             "โอ๊ยยย สบายมาก เออเมื่อกี้ตอนเข้ามาฉันเห็นโป๊กเกอร์ด้วยอย่าบอกนะว่าพวกผู้ชายก็มา"ฉันพูดทำให้ฟูลมูนกับชาร์มหันมามองและคนที่ตอบฉันก็คือชิรัน
             "มาก็จริงแต่เราไม่ได้มาด้วยกันนะ โป๊กเกอร์มากับพวกเฟรดเดอริค ฟีฟ่าน่ะพวกเค้าอยู่ห้องตรงข้ามเรานี้เองแล้วเจ้าของผับก็อยู่กับพวกเขาด้วย"และคำพูดนั้นก็ทำให้ฉันกับชาร์มเปิดประตูออกไปและเกาะขอบประตูแอบมองห้องตรงข้ามทันที
             "เจ้าของผับนี้รู้จักกับพวกเค้าด้วยเหรอ?"
             "รู้จักดีเลยล่ะก็เจ้าของผับคือ..."
             "ซูริค"ชิรันที่ยังพูดไม่ทันจบก็โดนชาร์มแย่งพูดขึ้นมาซะก่อนและเพราะห้องวีไอพีมีกระจกที่สามารถมองออกไปด้านนอกได้แต่ด้านนอกมองไม่เห็นอยู่ทำให้เห็นซูริค โป๊กเกอร์ ฟีฟ่าแล้วก็เฟรดเดอริคเดินหัวเราะกันออกมาจากห้องแล้วเดินลงไปด้านล่างทำให้ฉันหันไปมองนาฬิกาทันที ตอนนี้ทุ่มกว่าแล้วล่ะไวเหมือนโกหกเลยเนอะ(ก็โกหกน่ะสิยะ ^^ : ไรเตอร์)
             "ได้เวลาแล้วดิ ผับจะเริ่มเปิดตอนสองทุ่มตรงพวกเขาคงไปหาเหยื่อสำหรับคืนนี้แน่ๆ"ชาร์มพูดขึ้น
             "ใช่แน่ๆ ผู้ชายกลุ่มนี้เจ้าชู้ไม่แพ้กันเลย"ชิรัน
             "เห็นฟีฟ่าเงียบๆแบบนั้นเจ้าชู้ใช่เล่นเลยนะ"ชาร์มพูดขึ้นอีกครั้งแล้วตามด้วยชิรันพูดอีก มันจะพูดวนกันทำไมว่ะ -*-
             "พวกเธอต้องได้เห็นอีกด้านหนึ่งของเขานะ น่ารักมากเลยล่ะ ^^"เมื่อชิรันพูดจบฟูลมูนก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปเปิดประตู
             "พร้อมไปหาหนุ่มๆมาควงหรือยัง? ^^"เธอพูดแล้วยิ้มขึ้นมาทุกคนจึงพยักหน้าอย่างรู้กันแล้วเดินลงไปข้างล่างที่ตอนนี้เริ่มเปิดเพลงเสียงดังและหรี่ไฟลงเรืื่อยๆบาร์เครื่องดื่มที่ไม่มีบาร์เทนเดอร์ตอนนี้ก็มีแล้วด้วย
             "pink lady"ชิรัน
             "silver bullet"ฟูลมูน
             "Blue hawaii"ชาร์ม
             "dry martini"แล้วฉันก็สั่งบ้างแล้วไม่นานเพลงในผับก็เริ่มดังขึ้นเรื่อยและคนก็เริ่มทยอยเข้ามาเซเนชาร์มคือผับที่พึ่งเปิดใหม่แต่กลับประสบความสำเร็จตั้งแต่สองเดือนแรกที่เปิดถือเป็นผับที่มีระดับที่สุดในขณะนี้เลย
             "เต้นกับผมสักเพลงนะครับ"เสียงทุ้มของหนุ่มหล่อคนหนึ่งพูดขึ้นแล้วเดินเข้ามาหาชาร์มซึ่งเธอก็ยิ้มตอบแล้วเดินออกไปซึ่งไม่ต้องพูดถึงชิรันกับฟูลมูนพวกเธอถูกดึงตัวออกไปตั้งแต่สองสามเพลงแรกแล้วล่ะ hot!