bad couple มีแฟนอย่างนายขอตายดีกว่า

ลำดับตอนที่ #6 : bad couple 6 : แขกไม่ได้รับเชิญ

6
แขกไม่ได้รับเชิญ
 

            "คุณหนูคะคุณเค้กกับคุณฟองดูมาแล้วนะคะ"
            "อ๋ออ ขอบคุณค่ะป้า"ฉันพูดแล้ววิ่งออกไปหน้าบ้านก็เจอเพื่อนสาวสองคนในชุดลำลองพร้อมร่างสูงของพี่ยัยเค้กที่เดินเข้ามาส่งน้องสาวสุดรักสุดหวงของตัวเอง
            "พี่เคนสวัสดีค่ะ ^^"
            "จ๊ะ พี่ไปแล้วนะเค้กแล้วเย็นๆจะมารับ"เอ่อ.. คือมาแค่นี้ -*-
            "อ่้าาา พี่เคนไปไหนเนี่ย?"
            "เรื่องของฉัน ไปล่ะฝากเค้กด้วยนะด้า"พี่เคนหันมาโบกมือให้ฉันแล้วเดินหันหลังจากไปส่วนยัยเค้กก็ขมุบขมิบปากด่าพี่ชายเต็มที่อย่างโจ่งแจ้งเลย
            "ไอ้พี่บ้า ฟอร์มเยอะฉิบ"แล้วมันก็บ่นออกมาเบาๆก่อนที่พี่สาวฉันจะเดินเข้ามาในบ้าน
            "พี่ชาแนลสวัสดีค่ะ ^^"ครีมเค้กกับฟองดูหันไปสวัสดีพี่ฉันพร้อมกันส่วนฉันก็เดินเข้าไปรับถุงกระดาษในมือพี่ชาแนลมาช่วยถือ
            "พี่ชาแนลไปไหนมาคะเนี่ย? ของเต็มเลย"ครีมเค้กถามขึ้นแล้วเบิกตาโตๆของยัยนั้นสำรวจของที่อยู่ในถุง
            "ไปซื้อของมาสอนพวกเราทำเค้กไง ไปเข้าครัวกันเถอะ"แล้วพี่ชาแนลก็เป็นหัวโจกเดินนำไปโดยมีฟองดูกับครีมเค้กวิ่งตามตูดไปติดๆ
            "พอจะรู้ไหมเค้กว่าแฟนเราน่ะชอบกินอะไรเป็นพิเศส?"
            "เขาบอกว่าชอบกินพายบลูเบอรี่น่ะค่ะเพราะในเมืองไทยหาซื้อยากไม่ค่อยมีให้กิน"เค้กตอบแล้วชะเง้อหน้ามามองของในถุงต่อ
            "พายบลูเบอรี่หรอ? ก็โอเคนะ"พี่ชาแนลพูดแล้วเดินไปหยิบชามแก้วกับที่ตีไข่ออกมา
            "เริ่มจากส่วนผสมเลยนะ บลาๆๆๆ"แล้วพี่ชาแนลก็ร่ายยาวภาษาที่ฉันไม่รู้เร่องออกมาเต็มไปหมด ฉันเกลียดงานแบบนี้ที่สุดหลังจากที่มองพี่ชาแนลกับเค้กทำพายอยู่สักพักฉันก็เดินออกมาจากห้องครัวด้วยความเบื่ออย่างบอกไม่ถูก ไม่ชอบ -3-
            "เฮ้ย!"
            "หืมมม?"ฉันหันไปมองต้นเสียงก็เจอเข้ากับร่างบางในชุดลำลองของฟองดูที่เดินมาทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟาข้างฉัน
            "ไม่ไปทำพายเหรอ?"
            "ทำไปก็ไม่รู้จะเอาไปให้ใคร อีกอย่างฉันทำอะไรแบบนั้นไม่เป็นหรอก"
            "อืม"ฉันตอบออกไปเบาๆจนนึกถึงเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้
            "ฟองวันเสาร์หน้าแกไปงานกับฉันหน่อยสิ"
            "งานอะไรว่ะ?"
            "งานปาร์ตี้ที่เรือของยอร์ชอ่ะ"
            "อ๋อออ ฉันก็ได้บัตรเชิญเหมือนกันกะอยู่แล้วว่าแกต้องได้"
            "ไปกันเถอะ ไม่มีเพื่อนไปอ่ะ T^T"
            "ไม่ชวนชาร์มไปอ่ะ"
            "ชวนแล้วยัยนั้นมีเิดินแบบวันนั้นพอดีเลย"
            "หรอ? ไปก็ได้เบื่อๆเหมือนกัน"
            "เยสส! ดีมาก งั้นพรุ่งนี้ไปหาที่สั่งตัดชุดกัน"
            "ตัดเลยเหรอ มันทันเหรอว่ะงานเสาร์หน้าแล้วนะ"
            "มีเงินไว้ทำไมล่ะ ^^"ฉันตอบแล้วเดินไปหยิบสมุดโทรศัพท์มากดหาเบอร์ดีไซเนอร์ที่จะตัดชุดให้ฉัน
            "ฮัลโหล พี่แอนนี่นี้ด้านะคะ"
            [ต๊ายยยย น้องปาด้าเอาเบอร์ไปตั้งนานพึ่งจะโทรมาเหรอคะคุณน้อง]
            "ขอโทษจริงๆค่ะยังไม่ค่อยมีงานอะไรน่ะค่ะ"
            [แล้วนี้มีอะไรให้พี่รับใช้จ๊ะ]
            "มีงานปาร์ตี้หน้ากากน่ะค่ะ เลยอยากให้พี่ช่วยดีไซน์ชุดให้หน่อยเดี๋ยวพรุ่งนี้ด้ากับเพื่อนจะเข้าไปหานะคะ"
            [มาเลยจ๊ะ ยินดีต้อนรับน้องด้าเสมอ]
            "โอเคค่ะ พรุ่งนี้11โมงเจอกันค่ะ"
            [จ๊ะ]
            "ใครว่ะ?"ฟองดูที่นั่งเล่นเกมส์ในโทรศัพท์อยู่หันมาถามฉัน
            "ดีไซน์เนอร์เสื้อผ้าของเราไง เฮ้ย! มึงร้อนว่ะว่ายน้ำไหม?"
            "เอาดิ กำลังจะชวนเลย"เมื่อฟองดูพูดจบเธอก็ก็ยืนขึ้นบิดขี้เกลียดนิดหน่อยแล้วหันมายักคิ้วให้ฉันฉันจึงลุกขึ้นแล้วเดินนำมันขึ้นบันไดไปที่ห้องตัวเอง
            "เอ้า! ชุดแก"ฉันโยนบิกีนี่สีส้มที่มีลายพระอาทิตย์ยิ้มแฉ่งสุดน่ารักไปให้ฟองดูมันมองหน้านิดหน่อยแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปแล้วไม่นานมันก็เดินใส่บิกีนี่นั่นออกมาฉัน ครีมเค้กและฟองดูตัวเท่าๆกันฟองดูเลยใส่ชุดว่ายน้ำของฉันได้พอดีและเพราะมันขาวมากทำให้ผิวมันกับสีชุดว่ายน้ำตัดกันสุดๆ เจิดค่ะ!
            "สีแรดว่ะ ไม่มีสีขาวหรือดำหรือไง?"
            "ไม่มีใส่ไป พูดมากชุดคลุมสีขาวอ่ะหยิบไปใส่ดิ"ฉันพูดแล้วเดินเอาบิกีนี่สีแดงของตัวเองเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำบ้างเมื่ออกจากห้องน้ำฉันก็เดินไปหยิบชุดคลุมว่ายน้ำของตัวเองแล้วเดินลงไปที่สระว่ายน้ำพร้อมฟองดู
            "เฮ้ออ~"จู่ๆฟองดูที่ว่ายน้ำอยู่ดีๆก็ว่ายไปเกาะขอบสระแล้วถอนหายใจออกมาเสียงดัง
            "เป็นไรว่ะ?"
            "ฉันอยากเจอโฮนิกซ์อ่ะแก แกรู้ไหมเมื่อวานเขาโทรมาหาฉันด้วย"
            "อ้าว ก็ดีแล้วนี้ถ้าอยากเจอก็โทรกลับไปนัดเจอเลย"
            "ถ้าทำได้ฉันทำไปแล้วแก"
            "แล้วทำไมจะไม่ได้ว่ะหรือหมอนั้นเป็นแวมไพร์ออกแดดไม่ได้"
            "นี้แกใช้สมองคิดหรือเปล่าเนี่ย? -*-"
            "เอ้า!"
            "เขาโทรมาก็จริงแต่ไม่โชว์เบอร์ฉันถึงโทรกลับไม่ได้ไงเล่า ยัยบ้า!"
            "อ้าว แล้วก็ไม่บอกนี้หว่าแล้วทำไมเขาต้องไม่โชว์เบอร์ด้วยทำตัวลับๆล่อๆพิกล"
            "นั่นสิ ฉันถึงได้เซงอยู่นี้ไง"ฟองดูพูดแล้วถอนหายใจออกมาอีกรอบ สงสารอยู่หรอกนะแต่ช่วยไม่ได้นี้หว่า -3-
            "พายเสร็จแล้วนะพวกแกขึ้นมากินเร็ว"ครีมเค้กที่พึ่งเดินเข้ามาตะโกนเรียกฉันกับฟองดูแล้วถือถาดพายขนาดกลางหน้าตาน่ากินเข้ามา
            "หืมม หอมจัง"ฟองดูพูดแล้วมันก็กระโดดขึ้นจากน้ำอย่างรวดเร็วปานมนุษย์วานรนี้ทำไมเพื่อนกูไม่เป็นหมาก็เป็นลิงว่ะเห้ย! -*-
            "เห้ย! ไอ้ด้ามากินเร็ว หร่อยเว่อร์"ฟองดูที่ตั้งหน้าตั้งตากินพายหันมาเรียกฉันแล้วหันไปกินพายต่อดดยมีแม่บ้านของฉันเดินเอาชุดคลุมมาคลุมให้เธอ
            "ขอบคุณค่ะป้า ^^"
            "ไหนมาชิมบ้าง"ฉันฉกช้อนจากมือฟองดูมายัยนั้นหน้าบึ้งนิดหน่อยแล้วหันไปนั่งที่เก้าอี้โดยมีพี่ชาแนลช่วยเช็ดผมอยู่ข้างๆ
            "โห้ววว อร่อยว่ะฝีมือใช้ได้เลยนะ"
            "จริงเหรอ?"
            "จริงๆ ยอดๆ เลิศเลยแกไปเปิดร้านเบเกอรี่แข่งกับพี่ชาแนลเลย"
            "บ้า! ไม่ได้หรอกฉันสู้พี่ชาแนลไม่ได้ พี่เธอเก่งมากเลยนะ"พี่สาวฉันยิ้มน้อยๆยังไม่ได้บอกใช่ไหมว่าพี่สาวฉันน่ะมีร้านเบเกอรี่อยู่แถวๆทองหล่อด้วย ลูกค้าเยอะใช้ได้เลยล่ะแต่พี่สาวฉันไม่ค่อยได้เข้าร้านหรอกเขาเข้าแค่วันพุธกับวันศุกร์นอกนั้นก็อยู่บ้าน
            "ฝึกเยอะๆก็เปิดร้านได้นะ"พี่ชาแนลพูดแล้วส่งยิ้มให้ครีมเค้กแต่ที่แปลกก็คือไอ้เค้กเนี่ยแหละมันทำอาหารโคตรห่วยแต่ดันทำเค้กอร่อยซะงั้น สงสัยได้พรสวรรค์เพราะชื่อมัน
            "แกจะกลับยังว่ะเค้ก?"ฟองดูถามขึ้น
            "ยังอ่ะ ขี้เกียจกลับบ้านเดี๋ยวพี่เคนมารับเย็นๆด้วยแหละ"
            "อืมมม แกไปงานปาร์ตี้กับฉันกับไอ้ด้าไหม?"ฉันหันไปมองครีมเค้กแล้วเดินไปนั่งลงข้างฟองดู
            "ปาร์ตี้หรอ? ที่ไหน? เมื่อไร?"
            "เมื่อไรว่ะด้า?"
            "วันเสาร์หน้านี้อ่ะ ที่เรือสำราญของตระกูลยอร์ช ไปเปล่า? ถ้าไปพรุ่งนี้ฉันจะพาไปตัดชุด"
            "คงไปไม่ได้หรอกว่ะถ้างั้น วันเสาร์หน้าเนี่ยแหละวันเกิดเดรค"
            "อ้าว หรอ? ไม่เป็นไร"
            "ไปอาบน้ำกันด้า หิวข้าวแล้วว่ะ"แล้วฟองดูก็พูดขึ้นแล้วสะกิดฉันเบาๆ
            "เคๆ"ฉันตอบแล้วเดินตามฟองดูเข้าไปในบ้านโดยมีครีมเค้กกับพี่ชาแนลเดินถือถาดพายที่เหลืออยู่ครึ่งหนึ่งตามมาด้วยแล้วพี่ชาแนลกับเค้กก็เดินเข้าครัวไปเพราะรู้สึกว่ายัยเค้กจะเก็บพายส่วนที่เหลือกับไปให้พี่ชายสุดที่รักของมันและเมื่อฉันกับฟองดูอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเราก็ลงมานั่งกินข้าวที่แม่บ้านเตรียมไว้ให้และเมื่อกินข้าวเสร็จเราสามคนรวมพี่ชาแนลด้วยเป็นสี่ก็ย้ายก้นกันไปนั่งเล่นที่เรือนดอกไม้ซึ่งอยู่ในสวน เลิศป่ะ? มีเรือนดอกไม้ด้วย โฮะๆ
            "เอ๋? นี้ดอกอะไรเหรอคะ?ฟองพึ่งเคยเห็น"
            "เขาเรียกว่าลีอาทรีซจ๊ะ สวยใช่ไหม?"พี่ชาแนลหันไปตอบฟองดูที่ยืนอยู่หน้าดอกไม้ต้นหนึ่ง
            "สวยมากเลยค่ะ ชื่อมันเหมือนโรงเรียนสตรีลีอาทรีซเลย"ฟองพูดแล้วเดินมานั่งลงที่เก้าอี้ข้างฉันตอนนี้ฉันกับฟองดูที่เป็นพวกไม่ชอบงานฝีมือเลยได้แต่นั่งมองพี่ชาแนลกับครีมเค้กที่ถักไหมพรมอยู่ท่าทางตั้งอกตั้งใจน่าดู มันน่าสนใจกว่าผู้ชายหล่อๆตรงไหนเหรอ?ไอ้ไหมพรมเส้นๆเนี่ย-*- แล้วไม่นานพี่เคนก็มารับยัยเค้กกลับไปโดยที่ฟองดูขอตามกลับไปด้วยแล้วบ้านฉันก็เงียบขึ้นมาอีกครั้งฉันกับพี่ชาแนลเดินเข้าไปในบ้านก็ต้องตกใจขึ้นมาเมื่อในบ้านมีแขกอยู่ถึงสามคนเลยแถมเป็นคนที่ไม่อยากจะเจอเลยแม้แ่นิดเดียว -_-++
            "มาแล้วค่ะ ชาแนลปาด้ามาไหว้คุณป้ากันเร็วๆ"เมื่อคุณแม่หันมาเรียกฉันกับพี่ชาแนลก็วิ่งขึ้นบนบ้านทันที
            "คุณป้าสวัสดีค่ะ"ฉันหันไปไหวคุณป้าแล้วเดินไปนั่งลงข้างๆท่านแล้วฉันก็หันไปเชคแฮนด์กับฝรั่งสูงวัยร่างสูงที่ถึงใบหน้าจะดูสูงอายุแล้วแต่ก็ยังคงความหล่อไว้อยู่
            "แหมม นู๋ปาด้าเรียกแม่สิลูก ^^"ใช่แล้วค่ะ สองท่านที่ฉันพูดถึงคือพ่อแม่ของโป๊กเกอร์ที่หาตัวยากสุดๆแล้วอีตาไพ่ยูกิก็นั่งอยู่ตรงข้ามฉันเนี่ย รกหูรกตาที่สุด -*-
            "เอ่อ..ค่ะ คุณแม่แล้วนี้คุณป้าเอ๊ยคุณแม่กลับจากอเมริกาตั้งแต่เมื่อไรคะ?"
            "อ๋อออ แม่กลับมาเมื่อคืนจ๊ะคิดถึงนู๋ปาด้าก็เลยจะมาทานข้าวด้วยน่ะจ๊ะ"
            "อ๋ออ ค่ะ^^"