หนุ่มหน้าใสป่วนหัวใจนายมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1

                5 ปีก่อนทีาทั้งสองจะคบกัน
ห้องทำงานของไฟ         
ภายในห้องร่างสูงของอัคคีกำลังก้มหน้าก้มตาเคลียงานที่ค้างตั้งแต่เมื่อวานให้เสร็จ เพื่อที่จะได้ออกไปส่งน้องสาวเพียงคนเดียวที่ มหาวิทยาลัย  
"ก๊อกๆๆๆ"
ร่างหนาเงยหน้าจากกองเอกสารตรงหน้าก่อนจะเอ่ยอนุญาติให้บุคคลภายนอกเข้ามาได้
"เข้ามา"
สิ้นเสียงอนุญาตของร่างสูง  สายน้ำก็เปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของพาชายทันที ก่อนจะเดินไปหยุด หน้าโต๊ะทำงานงานของพี่ชายก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยความน้อยใจ
" ใหนพี่ไฟบอกว่าจะไปส่งน้ำไงค่ะ  ทำไมยังนั่งทำงานอยูแกละค่ะ  เดี๋ยวน้ำก็สายหรอก"
อัคคีเงยหน้าขึ้นมองน้องสาวก่อนจะยิมออกมายังอ่อนโยน พร้องทั้งปิดแฟ้มเอกสารลงแล้วลุกขึ้น ก้าวอ้อมโต๊ะมากอดเอวน้องสาวออกจากห้องไปที่รถทันทีก่อนที่น้องสาวจะงแนไปมากกว่านี้      
  "พี่ไฟค่ะ  จอดตรงนี้เลยค่ะ "  
หลังจากนั่งเงียบมาบนรถเป็นเวลานานเพราะงอนที่พาชายเอาแต่ทำงาน  อยู่ๆก็ร้องขึ้นมาจนร่างสูงตกใจเบรคเข้าข้างทางกระทันหัน จนเฉี่ยวร้างบางมี่เดินอยู่ริมทางเท้า ล้มลงไป เพราะไม่ทันได้มอง
"ลม"  
ร่างบางของสายน้ำร้องขึ้นอย่สงตกใจก่อนจะรีบลงจากรถไปประคองร่างบางของ วายุ ขึ้นมาจากพื้น  ซึ่ง วายุ  กำลังบ่นด่า อัคคี เป็นชุด
  " เป็นไงบ้างลม  เจ็บตรงใหนบ้าง"  
"พอแล้วโว้ย  เลิกหมุนสักที จะอ้วก"
วายุตะโกนบอกสายน้ำด้วยความมึนงง เนื่องจากสายน้ำจับวายุหมุนซ้ายหมุนขวาไม่หยุด
"แหะ แหะ โทษที   อ้อ ลมเราขอโทษแทนพี่ชายเราด้วยน่ะที่ขับรถชนเธอน่ะ"
สายน้ำบอกสายลมก่อนจะหันไปหาพี่ชายเป็นทำน้แงให้ร่างสูงขอโทษเพื่อนตัวเอง แต่  อัคคี กลับถอดแว่นกันแดดออกก่อนจะหันมาพูดกับสายน้ำแล้วขับรถออกไปเลยโดยไม่แม้จะขอโทษสายลมซักคำ
"ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่กลับก่อนน่ะน้ำ  เดี๊ยวตอนเย็นมารับ  อ้อ ถ้าเพื่อนเราจะเอาค่าเสียหายก็โทไปบออกสรไงมารายงานพี่นะ  เดี๊ยวพี่เซ็นต์เช็คให้   "  
  หลังจากยื่นอึ้งอยู่แป๊บนึง  วายุ ก็ตะโกนออกมาด้วยความเจ็บใจที่มีต่อร่างสูงของ อัคคี  
"ไอ้ขี้เก็ก  เอ้ยยยยยย"
                       


                             TBc..........
   


               จบไปแล้วกลับตอนแรกอาจจะสั้นไปนิดน่ะค่ะ