v-type ; jaeyong

v-type ; jaeyong

12:04 AM 

43 street Mino, Osaka, japan

ยางครอบล้อแม็กสีดำสนิทบดขยี้ลงบนทางโค้งลงเขาอย่างดุเดือด gripยางขนาดหน้ากว้างพอยึดเกาะถนนไถลเข้าหาการ์ดเรล* (Guardrail) อย่างรวดเร็วทำให้กันชนท้ายสีดำด้านสะบัดเฉียดแผ่นเหล็กจนคนที่ยืนอยู่หลังราวกั้นขนลุกชั้นด้วยความตื่นเต้น การเข้าโค้งแฮร์พิน*ด้วยความเร็วเกิน 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมงบนทางลาดลงเขานับเป็นภาพแปลกใหม่สำหรับเขาไม่น้อย

เสียงยางบดขยี้พื้นถนน

กลิ่นไหม้ที่ตลบอบอวล

ร่องรอยgripหน้ากว้างที่ดูปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นยางราคาแพง

และไฟท้ายทรงโดนัทเอกลักษณ์เพียงหนึ่งเดียวของรถยนต์สีดำด้านที่ทำ power slide* ผ่านหน้าไปเมื่อครู่

ไลน์โค้งที่แสนเพอร์เฟคจนเขาละสายตาไม่ได้

“Hey”

ให้ตาย เขาหลงเสน่ห์ก็อตซิลล่าตัวเมื่อกี้เข้าแล้ว

“Jeremy” ชายหนุ่มผมยาวสีเทาแตะลงบนบ่ากว้างเบาๆ มองเพื่อนตัวสูงของเขานิ่งสงัดมองไปยังพื้นถนนที่ว่างเปล่า

“...”

“Hey, Jay you ok? ”

คนตัวสูงรู้สึกตัวทันทีเมื่อแรงแตะเบาๆ กลายเป็นฝ่ามือที่ฟาดลงมากลางหลัง

“...fine”

“แกเหม่อนานมากรู้ตัวมั้ย”

“โทษที ไลน์โค้งเมื่อกี้เนี๊ยบจนรู้สึกโล่งหัวเลย แต่ว่านั่น R35? ”

“อือฮึของแท้เลย...หมายถึงรุ่นตอนแรกอะนะ” โยชิทากะ ยามาโตะ ตอบคำถามของเพื่อนด้วยความขบขัน เขาเริ่มจะชินกับอาการตะลึงค้างที่เพื่อนชาวอิตาลี่ตัวสูงกำลังเป็นซะแล้ว

เพราะครั้งแรกที่เขาเห็นสัตว์ประหลาดตัวนั้นเขาก็ขนลุกไปเกือบอาทิตย์เหมือนกัน

“อืม รู้สึกได้เลยว่าโม*มาเยอะ ทั้งเสียงเครื่องยนต์ทั้งยาง...ไม่ธรรมดา” คนตัวสูงยกมือขึ้นลูบคางอย่างใช้ความคิด “ไม่ง่ายเลยที่รถขับเคลื่อนสี่ล้อจะทำพาวเวอร์สไลด์เข้าโค้งแฮร์พินได้กริบแบบนี้”

“ของแบบนี้มันอยู่ที่ฝีมือคนขับ”

“?”

“ที่เป็นสัตว์ประหลาดไม่ใช่รถ แต่เป็นคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยต่างหาก”

“รู้จัก?”

“แน่นอน นักอัดรถแถวนี้ฉันรู้จักหมดนั่นแหละ นี่มันถิ่นใคร” หนุ่มโอซาก้ายกยิ้มหยอกล้อเพื่อนร่วมวงการ “ถ้าแกอยากรู้จัก ฉันพาไปเจอได้นะ”

“อือฮึ ถ้ามีโอกาสฉันก็อยากรู้จักเจ้าของ GTR สีดำคันนั้นเหมือนกัน”

“ได้เจอแน่ สักวัน” เจ้าถิ่นหัวเราะเบาๆ ในลำคอก่อนจะเดินฮัมเพลงควงกุญแจรถในมือของตัวเองนำหน้าเพื่อนชาวต่างชาติกลับไปที่รถของตัวเองด้านหลังโค้งทันที

ก็ถือได้ว่าจุดประสงค์ของการพาหนุ่มลูกครึ่งอิตาลี่คนนี้มาเปิดหูเปิดตาในญี่ปุ่นประสบความสำเร็จอย่างมาก อาการสนอกสนใจที่อีกฝ่ายกำลังแสดงออกมาทำให้เขารู้สึกภูมิใจ น้อยครั้งที่จะเห็นเพื่อนนักแข่งมืออาชีพของเขาสนใจอะไรที่นอกเหนือจากแทร็ค* ในเซอร์กิต*

สี่เดือนหลังจากนี้คงน่าตื่นเต้นไม่น้อย

.

.

.

“ว่าแต่ยามาโตะ”

เจเรมี่ อัลวาเรส หยุดปลายเท้าเอาไว้หน้าประตูรถตรงข้ามกับคนขับ นัยย์ตาสีเทาเข้มจ้องมองไปยังเพื่อนชาวญี่ปุ่นที่กำลังยัดตัวเองเข้าไปในรถเครื่องยนต์โรตารี่*คันโปรด

“ว่า”

“แกเลิกเป็นนักแข่งมืออาชีพเพราะมาอยู่ที่นี่หรอ”

“หืม”

“ตอนนั้น ที่เนอร์เบิร์คริง*แกบอกว่าชัยชนะไม่ใช่สิ่งที่แกต้องการ”

“ใช่”

“แล้วตอนนี้แกตามหาอะไรอยู่”

ยามาโตะไม่ได้ตอบคำถามของอดีตเพื่อนร่วมทีม เขาทำเพียงแค่ยิ้มบางๆ แล้วยัดตัวเองเข้าไปนั่งบนบัคเก็ทซีท* ขนาดพอดีตัว

.

.

.

ไว้คิดคำตอบดีๆ ได้จะตอบแล้วก็กัน เจเรมี่

---

warning

การแข่งรถหรือใช้ความเร็วเกิดกฎหมายกำหนดเป็นการกระทำที่ผิดต่อกฎหมาย ถือว่ามีความผิดตาม พ.ร.บ. จราจรทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 134 ประกอบ มาตรา 160 ทวิ

• ห้ามมิให้ผู้ใดแข่งรถในทาง เว้นแต่จะได้รับอนุญาตเป็นหนังสือจากเจ้าพนักงานจราจร

• ห้ามมิให้ผู้ใดจัด สนับสนุน หรือส่งเสริมให้มีการแข่งรถในทาง เว้นแต่จะได้รับอนุญาตเป็นหนังสือจากเจ้าพนักงานจราจร

หากฝ่าฝืน ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 3 เดือน หรือปรับตั้งแต่ 2,000 บาทถึง 10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ และให้ศาลสั่งพักใช้ใบอนุญาตขับขี่ของผู้นั้นมีกำหนดไม่น้อยกว่า 1 เดือน หรือเพิกถอนใบอนุญาตขับขี่เลยนะครับ เพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของผู้ขับขี่

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เเต่ง

มิได้มีเจตนาทำให้ศิลปินเสื่อมเสียแต่อย่างใด โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน