[Fic avengers]Get away from me!เฮ้พวกนายน่ะออกไปห่างๆฉันซะ!

โคซึซึกิ เรย์ เคยตายเพราะความผิดพระเจ้า(?)แต่ก่อนที่จะไปท่านได้ให้พรไว้มากมายจนผมเกรงใจแทน ก็เล่นเอาซะผมเทพสุดๆไปเลยน่ะสิ!!!

แต่ก่อนที่จะสลายหายไปลงไปเกิดเป็นตัวเจลลี่(?)ในท้องคุณแม่ก็ต้องกับเจอกับคำอาลาที่แสนจะงงงวยและก็ต้องเข้าใจอีกทีเมื่อตายอีกครั้ง เฮอะ! ผมต้องเสียใจที่คนไว้ใจหักหลัง ถูกแทงข้างหลังซ้ำแล้วซ้ำเล่า


[โลกแรกนารูโตะ]
จากตอนแรกที่จะทำตามเหมือนพวกที่ทะลุมิติมาทั่วๆไปที่ เก่งกาจ หน้าตางดงาม ฉลาดไปซะทุกอย่าง แล้วใช่! มันเป็นแบบนั้นเลย จนกระทั่งได้เจอกับคนที่ผมตกหลุมรักเค้ามักจะทำให้ผมหวั่นไหว จนตกลงปลงใตแต่งงานและมีลูกด้วยกัน คุณไม่ต้องตกใจหรอกที่ผมมีลูกได้ทั้งๆที่ผมเป็นผู้ชาย ก็ได้อานิสงค์มาจากคุณพระเจ้าที่น่ารัก(กัดฟันพูด)นั่นแหละ


กลังจากที่เค้ารู้ว่าผมท้องได้แถมยังแบ่งพลังมาให้ลูกได้อีกด้วย สามีผมด็เริ่มแปลกไป จนวันนึงเค้ามาจอทำพัธสัญญากับผม คือถ้าผมตายเค้าก็ตายและตอนนั้นผมก็ยินดีมากที่เค้ารักผมขนาดนี้ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องหลอกลวงทั้งหมด!!!


เค้าได้แอบใช้มนต์ดำบางอย่างแทรกแทรงในการทำพันธะสัญญาครั้งนั้น คือ’เจ้าต้องทำตามคำข้าทุกอย่างไม่อาจขัดขืน’ และนั้นก็คือนีกมาเยือนของจริง


มันได้ทำการให้คนอื่นมารุมโทรมผมไปทั่วและทำให้ผมตั้งครรภ์ไปเรื่อยแล้วนำลูกผมไปขาย!!! ให้กับพวกที่อยากได้พลัง ได้ความแข็งแกร่ง บางทีผมก็ได้ยินมาว่ามันจะเอาลูกผมไปทดลองเพื่อไปทำเครื่องจักรสังหาร ซึ่งผมรับมันไม่ได้!


แถมมันยังมีหน้ามาบอกอีกว่า!!
‘ที่รัก..ที่ผมทำไปก็เพื่อให้เราได้เขิดหน้าชูตาไงล่ะ คณไม่ดีใจเหรอ? เราจะมีชื่อเสียงที่โด่งดัง จะถูกเคารพบูชา ไม่ดีเหรอครับ? แต่ตอนนี้คุณกำลังท้องอยู่ซึ่งตอนนี้คุณยังผลิตทายาทให้ผมไม่ได้ในตอนนี้ เพราะโควลูกของเราพึ่งถูกซื้อไปโดยดาซึนะเมื่อ2สัปดาห์ก่อนได้ราคาดีซะด้วย ฮะฮะๆ...ผมเลยต้องรับผู้หญิงมากนึ่งคนเพื่อมาคลอดเด็กให้แก่ผม คุณคงไม่ว่าอะไรนะครับที่รัก ผมไม่ได้นอกใจคุณนะเรย์ งั้นผมไปล่ะ อ้อ [อย่าลืมล่ะห้ามฆ่าตัวตายเด็ดขาดนี่คือคำสั่ง]
ไปล่ะบ้ายบาย~’


ใจผมแตกละเอียดไม่เหลือชิ้นดี ในใจมันมีแต่แผลเจ็บช้ำเหวอะหวะไปหมด น้ำตาสีใสๆไหลออกมาช้าๆ ไม่มีเสียงสะอื้น ไม่มีเสียงกรีดร้อง มีเพียงน้ำสีใสๆหยอดลงมาแล้วจางหายไป นัยน์ตาเต็มไปด้วยความเศร้าหมองก่อนจะเลือนหายไป

แถมยังมีครั้งนึงที่มันนำคนคนนึงมาข่มขืนเพื่อให้กำเนิดเด็กที่มีพลัง และผมจำได้ไม่ลืม

“ชะ..โชว ท-ทำไมถึง”เสียงผมสั่นอย่างเห็นได้ชัด

“ขอโทษนะเรย์ แต่เพื่อเครื่องจักรสังการที่มีพลังแก่กล้าออกมาจะเป็นประโยชน์ให้กับตระกูลฉันในอนาคต”


ฮะๆๆๆโง่เง่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!

กับความไว้ใจอันแห้งแล้ง!!!

ทุกคนที่ข้าไว้ใจแปลเปลี่ยนไปจนทรยศข้า!! พลังห่าเหวอะไรกัน ความรักอะไรกัน ความอัจฉริยะบ้าบอคอแตกอะไรกัน พอเจอความรักความไว้เนื้อเชื่อใจพอโดนหักหลังแล้วมันไม่ช่วยอะไรเลย สมองสั่งให้ถอยให้ใช่พลัง แต่หัวใจดันเจ็บแปล๊บอย่างประหลาด

จนผ่านไป300ปี ข้าได้โดนขังแล้วโดนทำไปอย่างงี้เรื่อยๆซ้ำแล้วซ้ำเล่าแล้วข้าก็ไม่แก่ตายเพราะพรของพระเจ้าไอ้สามีเฮงซวนนั่นก็ไม่ตายเพราะมันทำพันธะสัญญากับข้าจนข้าได้ทบทวนอะไรหลายๆอย่างที่เกิดตลอด300กว่าปีที่ผ่านมา

‘เป็นเพราะรักที่เจ้าต้องการงั้นหรือ’

‘เป็นเพราะความเชื่อใจที่เจ้าต้องการนั้นหรือ’

‘ถึงแม้จะมีพลังมากกว่าแต่ดันมาตกม้าตายเพราะคนเห็นแก่ตัวคนนึงงั้นหรือ’

‘มิตรภาพจอมปลอมงั้นหรือที่เจ้าหวัง’

‘ชั่งโง่เง่ายิ่งนักตัวข้า ฮะๆๆๆๆ’

‘ข้าตัดสินใจแล้วหากข้าจะตาย ข้าจะลากพวกเจ้าไปลงนรกด้วยเลยก็แล้วกัน’


หลังจากนั้นเรย์ได้ใช้พลังควบคุมสายเลือดและบังคับจิตใจให้ลูกๆหลานๆของพวกเค้าเริ่มฆ่าฟันทุกๆคน
ไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว! ความแค้นนี้ข้าจะคืนให้แก่พวกเจ้าอย่างสาสม! ดวงตาของเรย์เปลี่ยนเป็นสีแดงฉานที่เต็มไปด้วยความแค้นเคืองอย่างอาฆาต


จนสุดท้ายได้เห็นพวกมันตายอย่างสมใจและแน่นอนเมื่อไอ้สามี(กระดากปากชิบ)เฮงซวยนั่นตายข้าก็ต้องตายตาม อ่าห์ ถึงเวลาพักผ่อนอันแสนหวานของข้าแล้วแต่จู่ๆเสียงพระเจ้าที่เคยพูดไว้ก่อนจะมาเกิดใหม่ก็เด้งกลับเข้ามาในหัว

‘บทลงโทษนี่จะเป็นชาติสุดท้ายแล้วที่เจ้าจะต้องเผชิญถึงแม้เรื่องนี้เจ้าจะไม่ได้เป็นคนก่อแล้วข้าก็ทำอะไรไม่ได้แต่ข้าสัญญาเมื่อจบบทลงโทษชาตินี้เมื่อไหร่ข้าจะชดใช้ให้เจ้าแก่ชาติโหดร้ายที่ผ่านมานะ ลูกรัก’

‘ผมเริ่มเข้าใจความหมายที่คุณบอกแล้วพระเจ้าไม่สิคุณพ่อ’

แล้วร่างของเรย์ก็ค่อยๆสลายหายไป

ตัดมาทางฝั่งอเวนเจอร์

“เฮ้ย!สตีฟนายขับยานอวกาศภาษาอะไรวะเนี่ย ชั้นจะอ้วกกกก อุแหว่ะ”โทนี่

“ว้ายย ใครก็ได้หยิบถุงมาให้โทนี่หน่อย”นาตาชา

“โทษที โทนี่ ครั้งแรกมันก็ต้องแบบนี้ล่ะน่า”สตีฟ

“หันกลับไปขับดีๆนะกัปตันชาเย็น(?)ฉันขอเตือนก่อนที่มันจะชน!!!”โทนี่

“สตีฟหันไปข้างหน้า(เหล่าอเวนเจอร์ทุกคน)”

แวบบบบบ(แสงสว่างเจิดจ้าจนแสบตา)


ตึงงงงงง

“สตีฟฟฟฟฟฟฟฟฟ”โทนี่เอ่ยเพื่อน(?)ด้วยเสียงโมโห

“เฮ้ สตีฟ ดูเหมือนนายจะชนคนด้วยล่ะ”นาตาชา

“โอ้เวรล่ะ”โทนี่

“ชาวโลกชอบบินชนคนเล่นรึไงโลกิน้องข้า?”ธอร์

“อย่ามาถามคำถามโง่ๆนั่นต่อข้านะธอร์พี่ข้า”โลกิ


“เอ่อ...ผมว่าพาเธอ(?)ไปรักษาที่ฐานก่อนไหมครับ”ปีเตอร์


“ต่อไปชั้นจะไม่ให้นายแตะยานอีกเด็ดขาดเลยสตีฟ สาบานเลย เฮ้อ~”โทนี่


“อืมมม~”(?)


“พวกนายรีบๆพาเธอไปรักษาสิยะ”นาตาชา แทบจะพ่นไฟเมื่อพวกผู้ชายยังเถียงไม่จบซักที จนคนที่โดนชนจะเลือดไหลตายรึเปล่าก็ไม่รู้?


—————————————————————-

ฝั่งพระเจ้า

“ลูกรัก เจ้าทนแบกรับความผิดที่ไม่ได้ก่อมาเยอะข้าจะชดใช้ให้เจ้า เอาไปเลยพรเทพๆข้าส่งให้เจ้าทั้งหมดเจ้าจะต้องเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลกจะไม่มีใครชนะเจ้าได้วะฮะฮ่ะๆๆๆๆ”พระเจ้า

“คุณคะ!(ตีไปที่แขนพระเจ้า)ถ้าให้พรไปอย่างนี้แล้วโลกจะไม่เสียสมดุลหรอคะ แต่ข้าก็คิดว่าลูกเราเผชิญชะตาหนักหนาสาหัสเหลือเกินเพราะงั้นคงทดแทนกันได้(ซับน้ำตาปลอมๆที่หางตาเบาๆก่อนจะแอบให้พรโดยที่พระเจ้าไม่เห็น)”พระแม่

“พวกท่านอย่าได้ทำให้โลกนี้โกลาหลไปมากกว่านี้เลยเถอข้าขอร้องงงงง(เสียงโหยหวน)”เลขาพระเจ้าแต่พระเจ้าโยนงานให้ทุกอย่างแล้วเอาเวลาไปจู๋จี๋เมียและตามดูลูก



จบจ้า