ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : #พี่เสือคนโหด 6
#พี่เสือนโห
Episode 5
เลิเรียนแล้วแบฮยอนรีบลับมาที่บ้านทันทีอนแระะลับไปที่หอแ่วนลับมาที่บ้าน่อนเผื่อว่าานยอละลับมาเปิประูเ้าไปยัไม่เห็นว่าานยอละลับมาเลยเลือที่ะเ้าบ้านไป่อน เ็บวาส่วนที่ยัเหลือาที่ทำวามสะอาบ้านเมื่อวานให้เรียบร้อยนเสร็ึเบี่ยไปทำอาหารในรัว นอนนี้แบฮยอนมานั่มทำารบ้านเสร็ไปสอวิาแล้ว ยัไม่มีทีท่าว่าานยอละลับมาเลย ยนาฬิา้อมือึ้นมาูเ็มนาฬิาี้บอเวลาว่าอนนี้สี่ทุ่มแล้วแบฮยอนเอ็เริ่มะ่วๆแล้ว้วยัสินใเ็บารบ้านยัลเป้แล้วเินออไปนั่รออีนหน้าบ้านอาาศหนาวๆ่วยให้หาย่วึ้นเยอะ
.
.
.
.
.
ห้อสีาวที่อนนี้เปิไฟสลัวร่าอายหิสอนำลัสร้าบทรัอันร้อนแรอุหภูมิแอร์16อศา ไม่ไ้ทำให้วามรุ่มร้อนอทั้สอนับหายไปไ้เลยเหื่อาฬท่วมทั้สอายานยอลยัสอบเอว่อเรื่อยๆับบทรัที่ำเนินมายาวนานว่าสอั่วโมแ่ไม่มีทีท่าว่าะพาันหยุเลยนสุท้าย
'ุแม่!! โรเท่ห์เลยว่ะ'
านยอลปลปล่อยออมา่อนะพลิัวลมานอนหอบอยู่้าๆหิสาวที่ไปสอยมาาานารุศลที่ัวเอไปเป็นประธานมาสาวสวยวาแนมาอร่าหนาอานยอลเอาไว้แ่ลับโนปัมืออออย่าไม่ไยี แบ่พันปึให่ๆถูวาไปบนหัวเีย่อนที่านยอละว้าผ้าเ็ัวึ้นมาพันายแล้วเินเ้าห้อน้ำเพื่อัารธุระส่วนัวไม่ถึสิบนาทีึเินออมาแ่ัวแล้วออาห้อไปทันทียนาฬิา้อมือเรือนหรูึ้นมาูเวลา
"ห้าทุ่มว่าแล้วเหรอว่ะ"ัารปลล็อรถแล้วเ้าไปนั่้าในหยิบโทรศัพท์ออมาาเสื้อสูทสีาวัวโปรั้ใะโทรหานที่เพิ่ิถึให้น่าอารม์เสียเมื่อี้แ่พอนึไ้ว่าไม่มีเบอร์็ยิ่น่าอารม์เสียเ้าไปให่ ออรถไปยับ้านอแบฮยอนอย่ารวเร็ว ป่านนี้ะนอนรึยั แล้วถ้าไม่นอนะทำอะไรอยู่ ะรอานยอลรึป่าว หรือว่าะไม่ลับบ้าน
.
.
.
.
.
แบฮยอนที่เผลอหลับไปเพราะวาม่วโนแสไปารถอานยอลส่ทะลุประูบ้านเ้ามาึรีบวิ่ไปเปิประูให้ รถอานยอลเลื่อนเ้ามาอในบ้านเรียบร้อยแล้วแบฮยอนปิประูแล้วเินเ้าบ้านทันทีไม่ทันไ้พูอะไรับานยอลที่เิน้ำๆามมาเลยมือหนาว้าเ้าที่แนเล็ๆอแบฮยอนออแรระานนัวเล็เเ้าไปหาานยอลอยู่หลาย้าว
"เป็นอะไร?"านยอล้อไปที่แบฮยอนที่เอาแ่้มหน้านิ่บีบเ้าที่้อมืออแบฮยอนนนัวเล็ถึับนิ่วหน้าน้อยๆพยายามบิ้อมือออแ่็ไม่เป็นผลานยอลเอาแ่้อแบฮยอนอยู่อย่านั้นส่วนแบฮยอน็เอาแ่เียบ่าน่าไม่ยอมพูอะไร
Rrrrrrr~
เสียโทรศัพท์เรื่อหรูอานยอลัึ้นแ่เ้าอ็ไม่ไ้สนใะรับเลย
"รับโทรศัพท์เถอะ ปล่อยมือผม้วย...เ็บ"แบฮยอนยัพยายามะบิ้อมือัวเอให้หลุอยู่นอีนโมโห
"ันถามว่านายเป็นอะไร!!"
"แล้วุหล่ะเป็นอะไร!! ู่ๆ็มาึ้นเสียใส่ผมแบบเนี่ย!!"แบฮยอนะอลับใส่านยอลนผะวาอแบฮยอนแ่ำราวับะร้อไห้ านยอลปล่อยให้้อมืออีนเป็นอิสระ
เมื่อ้อมือเล็ไร้ารรั้แบฮยอนว้าเอาทุสิ่ทุอย่าวิ่ออมาาบ้านทันทึนาทีทนเห็นหน้าานยอล่อไม่ไหว ุมุ่หมายอแบฮยอน็ะเป็นหอพัแ่มื่ำึื่นนานี้ะไม่มีอะไรผ่านมาให้แบฮยอนใ้เินทาลับหอแล้วแหละ ถึะไลาบ้านมาๆแ่็้อเินแบฮยอนไม่มีทาหันหลัลับไปที่บ้านแน่ๆถ้าเอหน้านี้โมโหอนนี้้อไ้ทะเลาะันยาวเหยียแหๆ
"มาทำอะไรึื่นนเียวหล่ะรับ"ลุ่มเ็นัเลที่อบทำัวร่าุมอยั้วื่มเหล้าันโร้ายอะไรที่มันะ้อมาั้วันทาที่แบฮยอน้อผ่าน้วยนัวเล็รีบ้ำเท้าให้ผ่านนพวนี้ไปไวๆ
"เี๋ยวสิ ไม่อยูุ่ยัน่อนเหรอ"ผู้ายหัวเรียนนนึลุึ้นว้าึ้อมืออแบฮยอนเอาไว้นัวเล็นิ่วหน้าหน่อยๆเพราะมันันว้าเอารอยเิมที่านยอลเพิ่บีบไป
"ห้าพันแล้วปล่อยมือเมียู!"แบ์พันแท้ๆห้าใบถูยื่นมารหน้าอนที่ำลัับมืออแบฮยอนอยู่ ผู้ายอีนวิ่มาว้าเอาแบ์พันไปถือไว้นที่ับมือแบฮยอนอยู่็รีบปล่อยแล้ววิ่ไปแย่เินทันที
"ลับ"ราวนี้แ่ลา็ะใ้เวลาสามาิเศษๆว่าะถึบ้านออีนานยอลอุ้มแแบฮยอนึ้นพาบ่าแล้วพาเินลับบ้านทันที
"ปล่อยน่ะ ทำอะไรเนี่ยโอ้ย!!"เพราะนบนบ่าเอาแ่ิ้นไม่หยุานยอลีเ้าที่้นอแบฮยอนแรๆทีนึเพื่อที่ะให้อีนหยุิ้น
ะที่ไหน...
"อ้า ปล่อยผมมม!!"แบฮยอนออแริ้นมาว่าเิมานยอลัารี้นนื้อ้ำหลายๆรอบนแบฮยอนหยุิ้นไปแล้วมาถึหน้าบ้าน็ัารใ้้าน้าลำัวันประูรั้วให้เปิออ่อนะันปิไว้เหมือนเิม
านยอลอุ้มแบฮยอนมาวาลบนโฟา ยืนออ้อหน้าอีน้วยสายาุๆ
"มายืนทำท่าเหมือนพ่อผมเลยน่ะ"แบฮยอนแวะนัวสูที่ยืนทำหน้าุเหมือนเิม
"ทำไมยัไม่นอน" โห่ ถามแบบนี้แบฮยอนะอบยัไหล่ะ ะบอว่ารอเปิประูให้นี่็ูห่วเินไป ้อีพลุ แล้วะอบว่าอะไรีหล่ะ
"โห่ลุ...ุ ารบ้านผมเ็มระเป๋านระเป๋าแทบาแบบเนี่ย.."
"รอันเหรอ??"
"ใ่..เห้ย!! ไม่ใ่!! ผมทำารบ้านอยู่ทำารบ้านอ่ะโฮมเวิร์อ่ะรู้ัป้ะ"แบฮยอนออพิพนัโฟามอหน้าอีนบ้า
'เมื่อี้ยัโรธเ้าอยู่เลยแบฮยอนเอ้ยย'
"ันหิวไปหาไรินัน"านยอลว้าุแรถ่อนะึแนแบฮยอนให้ลุึ้น ท่าทีที่เปลี่ยนแบบรวเร็วอย่าะไบโพราอานยอลทำเอาแบฮยอนถึับปวหัว นอะไรเปลี่ยนอารม์เร็วว่าเ'ในอี
"นี่มันเที่ยืนว่าแล้วะไปหาินที่ไหน"
"นั่นือหน้าที่ทึ่นาย้อหาร้าน"านยอลลาแบฮยอนมาึ้นรถไ้เรียบร้อยแล้วหันมาถามแบฮยอนว่า้อไปทาไหนแบฮยอน็เอาแ้นึวนไปวนมา นับรถ(ำเป็น)อย่าานยอลเลย้อรไปห้าที่ัวเออบไปประำแทน
@ห้า
ลอทาั้แ่ออาบ้านมานถึห้าแบฮยอน็เอาแ่หาวแล้ว็บ่นุินู้นนี่อยู่นเียวนานยอลอที่ะเเ้าที่หัวทุยๆนั่น้วยวามหมั่นไส้ไม่ไ้
"ินไรี"หันมาถามแบฮยอนที่สภาพ่วเ็มแ่แล้วะไม่ไ้เรื่ออะไรัารลานัวเล็เ้าร้านอาหารที่ใล้ที่สุเพื่อัปัหา
"ร้าน..เนื้อ ฮอลลลล"แบฮยอนาเป็นประายึ้นมาทันทีเมื่อเห็นว่าานยอลพามาร้านเนื้อย่าอโปรที่ปิไ้ินอย่าีแ่บุฟเฟ่์
"อบเหรอ"านยอลมอแบฮยอนที่มอเมนูาเป็นมัน
"อนเ็ๆอบินับพ่ออ่ะ"
"ว่าๆ็วนพ่อมาสิ"านยอลัารเริ่มสั่อฝั่ัวเอทันที
"ืนมาริๆ็ไ้าบรอเท้าวิ่อ่ะิ อีอย่า่วนี้ที่สวรร์านเยอะ มาไม่ไ้หรอ"านยอลถึับะัเ้าพูอะไรระทบิใแบฮยอนไปรึป่าว
ทั้แบฮยอนและานยอลัารสั่ที่ัวเออยาินไปแล้วระหว่ารอ็ไม่ไ้เิารพูุยใๆปิร้านนี้ะเสิร์ฟเร็วทำไมวันนี้มันู้าๆว่ะ!
"เียบทำไมล่ะ ผม่วน่ะ"เป็นแบฮยอนที่พูทำลายวามเียบึ้นมา่อน
"เรื่อพ่อนาย.."
"อย่าพูิเี๋ยวมาริ"สายาอไอ้เ็แสบเมื่อี้หายไปไหนหมแล้วอนนี้เหลือแ่สายาอวามิถึแววาอแบฮยอนอ่อนลนานยอลเอ็ใไม่ี
"อาหารมาเสิร์ฟแล้ว่ะ"านยอลถอนหายใเฮือให่อาหารมาทันเวลาพอีอนนี้แบฮยอนเอาแ่้อไปบนานเนื้อที่เรียรายเ็มโ้ะ
'เบาใไปอีหนึ่เปราะน่ะานยอล'
20นาทีผ่านไป~
นี่านยอล็เพิ่รู้น่ะเนี่ยว่าแบฮยอนินเ่เอามาๆัารอาหารเ็มโ๊ะนหมไ้เร็วนานี้
"เอ้อุ อ่ะนี่ว่าะืนให้แ่ว่าุันมาึๆะ่อน"แบฮยอนยื่นแบ์พันที่านยอลให้เมื่อเ้าืนให้ับอึน
"เอามาทำไม ็บอให้เอาไปโรเรียน"านยอลเลือที่ะไม่รับมาาแบฮยอน
"มันเยอะ เอาืนไปเถอะ"แบฮยอนยัยื่น้าลาอาาศไว้แบบนั้น
"่ามัน เอาไว้ใ้"านยอล็ยัไม่รับืนมาอยู่ียมือเรียให้พนัานมาัาร่าใ้่ายยื่นบัรเริให้พนัาน่อนะนั่ไว่ห้าออเมินอีนที่ยัถือเินยื่นให้อยู่แบบนั้น
...
...
"เรียบร้อยแล้วอบุที่ใ้บริารโอาสหน้าเิใหม่่ะ"
นแล้วนเล่าสุท้ายแบฮยอน็้อเ็บไว้เอ
"ใ้หมอย่ามาว่าันน่ะ"
"ถ้ามาอ็ะให้แหละ" แสยะยิ้ม
.
.
.
.
แล้วเินนำาไป...
"พ่อะผลาให้หน้าแ้เลี้ยเลย"
ไ้รับเพียารยัไหล่อย่าไม่สนใลับมาแบฮยอน็รีบ้ำๆามอีนไปอย่าโมโห
.
.
.
.
.
นี่ถ้าำไม่ผิเพิ่ทะเลาะันไปไม่ใ่เหรอ!?
---------------ฟิลอยทะเล--------------------
เอนพาทแบบาๆ55555
#พี่เสือนโห
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น