คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ...อยากได้... part 3
Part 3
“ ยูอน... ่วยผมที ”
ำๆนั้นที่ลอยวนเ้ามาในสมอ
ผมใ้เวลาประมวลอยู่ั่วรู่
แล้วผมึ่อยๆลี่ยิ้มออมาอย่าไม่รู้ัว ยิ้มแบบที่ผมเอ็ไม่รู้ว่ามันว้านาไหน
.
.
ยิ้มแบบ ...ผู้นะ...
ผมหันลับไปแล้ว่อยๆย่อัวนั่ลให้ใล้ับุนู
านั้นผม็โน้มัวลไประิบ้าๆใบหูเล็ ้วยเสียแหบพร่าที่ผมใลให้มัน่ำว่าเิม
“ุนู..ให้ผม่วยอะไรหรือรับ ” ว่าแล้ว็แอบเป่าลมหายใร้อนๆรใบหูนิ่ม ที่บันี้มันแามแรอารม์อเ็น้อย เพื่อเพิ่มวามเสียว่านให้นรหน้ามาึ้นว่าเิม
วาที่ปรือปรอยอย่ายั่วยวนหันมาประันหน้าับผม
แล้วริมฝีปาบาที่พยายามเผยอึ้นอย่ายาลำบา็เปร่เสียอันสั่นพร่า พาให้อารม์อผมมันปะทุึ้นมา
“อ๊ะ อื้ออออออ........่วย ”
“หืมม ? ”
“ ปลปล่อย...อึ.....ปลปล่อยผม.....ท....ที .....อื้ออออ”
และูเหมือนว่าบันี้นรหน้าผมนี่ ท่าะทน่อสู้ับแรอารม์อัวเอไม่ไหวอีแล้ว
สอแนเล็นั่น ูึ้นโอบรั้ท้ายทอยอผมเอาไว้ แล้วึให้ผม้มลไปแนบิสัมผัสับริมฝีปาแที่เผยอรอรับผมอยู่
ูบ ที่ร่าเล็รหน้าเป็นฝ่ายเริ่ม หาแ่ผมลับลายมาเป็นนันำ้วยารส่ลิ้นร้อนๆอผมเ้าไปปรนเปรอภายในโพลปาเล็นั่น เ็บเี่ยววามหอมหวานานไร้เียสาอย่าหิวระหาย
ูเลียอย่าบ้าลั่ อนไไปทั่วทุอทุมุม เี่ยวระหวัอบรับันนแทบะลายเป็นหนึ่เียว
อา...หวาน
นาย่าหวานเหลือเินิม ุนู
ผมอยารอบรอ... อยาไ้ริมฝีปาหวานๆนี้เป็นอผมนเียว
“อื้ออ.....อืมมมมม”
เสียราในลำออนรหน้าที่อบรับมา้วยวามพอใเล็รอออมาา่อว่าเพียเล็น้อยที่ปาอเราประบันอยู่ พร้อมับน้ำใสๆที่ไหลเยิ้มออมาทานั้น
าารูบที่าบ้ว เร่าร้อน พาให้อารม์อผมเริ่มำิ่สู่วามมื
วามมืที่มีแ่วามอยา วามระหาย และวาม้อาร
นายมันน่าินไปทั้ัวเลย ิม ุนู
ไม่ไหวแล้ว!!
ทุอย่าที่อยู่รหน้าผม มัน่ายั่วยวนเินห้ามใ
โฟา็โฟาวะ!!!
ิไ้ันั้นผมึถอนริมฝีปาออมาแล้วัารึ้นร่อมุนูอย่าเ็มัว
สอมืออผมพยายามัารับเสื้อผ้าที่อยู่บนัวอนรหน้า ผมพยายามแะเม็ระุมอย่ารีบร้อนพร้อมทั้พยายามอทน่ออารม์ที่มันปะทุอยู่ภายในัว แล้วัารโยนเสื้อผ้าเหล่านั้นทิ้ไปอย่าไม่ใยี
เหลือเพียั้นในสีำัวิ๋วอนรหน้า ที่ผมใเหลือมันไว้ เพื่อเพิ่มวามเร่าร้อนในอารม์
อหวาน็้อินอนท้ายใ่ไหม มันถึะอร่อยน่ะ
หลัาที่ผมเพ่มอเรือนร่าอนรหน้าให้ัๆ
....สวย...
ำแรที่ผุึ้นมาในหัวสมอหลัาที่ผมไ้เห็นเรือนร่าามท่อนบนโยไร้ารปปิใๆ
เรือนร่าที่บอบบา น่าสัมผัส น่าทะนุถนอม
บอบบานอยาะทำลายให้แหัามือ อยาะลืนินนรหน้าเ้าไปภายในัวอันร้อนรุ่มนี้
สอมืออผมเริ่มลูบไล้ ปลุปั้น บีบเ้น นวลึ ไปยัเรือนร่าอน้าใ้
ในะที่ใบหน้าอผม็้มลุไร้ ลอเลียอยู่แถวๆ บริเวออาวอันหอมรุ่น
อาาาา ....... ยิ่ไ้สูม ยิ่พาให้สิหลุลอย
ในสมออผมมีแ่สีาวโพลน
มีแ่ำว่า อยาไ้และอยาไ้เท่านั้น
ผมอยาไ้นๆนี้ อยาให้เ้าเป็นอผมแ่นเียว
และเป็นอเพียผมนเียวลอไป
ผมัารฝัริมฝีปาร้อนๆ ลไปยัลาไหล่าวเนียน แล้วูเม้ม บั ให้มันเิรอยแาๆ
“อ๊ะ ... อื้อออ....... อ...อ๊า”
เสียราหวีหวิว พาให้ใสั่น เมื่อนรหน้ารารับสัมผัสที่ผมไ้ทำลไป
ผมเยหน้าึ้นเล็น้อย แล้วมอรอยรัสีุหลาบที่เิึ้นับผิวสีน้ำนมอนรหน้า
รอย...ที่เิาฝีมืออผม
รอย...ที่แสว่าผมไ้เป็นเ้าอนๆนี้
และแน่นอน เมื่อผมเห็นรอยที่เิาารระทำอผมแล้ว
อาาา....รอยรัสีแนั่น เมื่อ มันไ้มาอยู่บนัวอนๆนี้
มัน....มัน่าสวยามยิ่นั
สวย.....นอยาที่ะระทำไปทั่วทุหนทุแห่
สอมืออผมัารลูบไล้ไปทั่วผิวเนียนลื่น นไม่อาห้ามใให้หยุไว้ไ้ ่อนที่ะไปสะุับเม็ุ่มไสีมพูระเรื่อ ที่ั้ระห่านอยู่สอ้า
เม็บัวสีหวานที่ั้ันึ้นมาาารปลุเร้า นเห็นไ้ั
ั้ึ้นมานผมอใไม่ไหว ้อโน้มไปหน้าเ้าแล้วใ้เรียวลิ้นวัิมรสาิอย่าแผ่วเบา
“ อ๊ะ.......อ๊า”
เสียราัึ้นพร้อมับลมหายใทีู่ท่าะิัอนรหน้า เมื่อเรียวลิ้นื้นน้ำลายอผมสัมผัสไปที่เม็บัวั้ัน้าหนึ่ ที่ั้ยั่วยวนผมึ้นมา
อา... ่าเป็นเสียราที่เพราะที่สุในโล
เสียราหวานที่พาให้วาบหวิวทุรั้เมื่อไ้ยิน
เสียนี้ที่ผมอยาะไ้ยินเพียนเียว
ราอีสิ ุนู ผมอยาไ้ยิน รามันมาอี...ิมุนู
ผม้มลุใบหน้าไว้ับแผ่นอบา แล้วใ้ริมฝีปารอบรอเม็ิ่ไสีมพู
ผมัารอมมัน แล้วริมฝีปาให้แนบิ ัารูเลียอย่าหื่นระหาย
เรียวลิ้นที่อยเป็นัวิมรสาิ ำลัวัึ้นลอย่า้าๆ หยอเย้า แทะเล็ม โลมเลียยอออนรหน้าอย่าบ้าลั่
“อ๊ะ.....อ...อ๊า......มะ....อื้อออออ.....อ.........อ๊า”
อาาาา... ายบาที่แอ่นไหว บิเร่า้วยวามเสียว่านนั้น มันยิ่เพิ่มวามอยาในัวผมให้เิึ้นร้อยเท่าพันทวี
เสียราหวานที่ัระม มันัะไปปลุน้อน้อยอผมให้ื่นึ้นมาเรื่อยๆ
ริมฝีปาที่เริ่มเลื่อนัวายออสีหวาน ใ้ลิ้นลาไล้ผ่านลมายัหน้าท้อาวเนียน แวะทัทาย หยอเย้า ับสะือาวสวยอนรหน้า
“อึ.... อื้ออออ”
ร่าเล็ที่สั่นสะท้าน พยายามเม้มริมฝีปาเ้าหาัน เพื่อปปิเสียร้อรวนรายามเมื่อสัมผัสอันเสียว่านอผมลาผ่านไปยัุเสียวอเ้าัว
รอยยิ้มร้าย เริ่มุประายมาที่มุมปาอผม
ลั้นไ้็ลั้นไปนะุนู
ผมเอ็อยารู้ ว่าุะทนไ้อีนานแ่ไหน
หลัาที่หยอล้อับสะือสวยนพอใแล้วผม็่อยๆใ้ลิ้นลา่ำลมาเรื่อยๆ
่ำ... นถึอบาเั้นในัวิ๋วอนน่ารัรหน้า
“ อ๊ะ ....ม....ยะ....อะ.....อื้ออ.......อ๊า.......”
และแล้วเสียราหวาน็ัึ้นอย่าบ้าลั่เมื่อผมใ้เรียวลิ้นื้นน้ำลายอผม วัเลียับส่วนอ่อนไหวในร่มผ้าื้นแะ ที่ั้แ็ืนึ้นเพราะแรปรารถนาในัวอนรหน้า
ถึเวลาอหวานแล้วสินะ....
สอมืออผมปลเปลื้อเ้าั้นในอนรหน้าอย่ารวเร็ว
“อ๊ะ ...อย่า....อย่ามอ....อื้อออออ”
สอมือเล็พยายามยึ้นมาเพื่อปปิส่วนอ่อนไหวอนเอ หาแ่สอมืออผม็ัารันไม่ให้มืออนัวเล็เ้ามาปปิไ้ั่ในึ
ยิ่ห้าม็เหมือนยิ่ยุ
สอาอผมับ้อไปยัภาพอนรหน้าอย่าถนัา
อา....สิ่ที่ผมเห็นอนนี้มัน....
ส่วนอ่อนไหวอันน่ารัอุนู ำลัั้เ่น ี้ึ้นอย่าเย้ายวน
โอ้วววว ผมำลัะลั่ายับภาพที่เห็น
มันทำให้ผมรู้สึอยาปลปล่อย
อยาะเ้าไปอยู่ภายในัวอนรหน้าเร็วๆ
สิ่ที่ัู้ึ้น แถมยัมีน้ำใสๆ ไหลเยิ้มออมาเล็น้อย บ่บออารม์อนรหน้านี้
มันทำให้ผมรู้สึหิวระหาย
อยาะลอิมรสาิ ว่ามันะหวานสัแ่ไหน
ว่าแล้วผม็้มหน้าลไป ใ้ริมฝีปารอบรอส่วนอ่อนไหวลาใเรือนร่าอันน่าสัมผัสนี้
เรียวลิ้นอผมที่ลาผ่านทุอทุมุม าโนรปลาย โลมเลีย ูึ เหมือนับสิ่รหน้าเป็นอาหารเลิศรสอย่าี
“อ๊า.....อ๊ะ .....อื้มมม อ๊า”
เสียราอเ้าัว่วยเพิ่มวามน่าทานอเ้าอาหารในปาอผมไ้เป็นอย่าี
วามอ่อนนุ่มยามไ้สัมผัส พาให้ริมฝีปาอผมเริ่มยับึ้นลามแรอารม์
“ อ๊ะ....ย...ยูอน..อ..อื้อออออ”
ในะที่ปาอผมทำหน้าที่รอบรอุยุทธศาสร์อนรหน้าเอาไว้ สอมืออผม็บีบเ้น นวเฟ้นไปยัสะโพเนื้อนิ่มอย่ามันส์มือ
“อ๊ะ..อื้อออ...ยูอน....อ๊า”
เสียร้อที่แสนระเส่านั้น พาให้อารม์อผมระเิระเิ ทะยานวามเร็วอเรียวปาให้ึ้น-ล ถี่รัวเร็ว พร้อมับูเม้มไป้วยในัว
“ อ๊ะ เร็วววว อื้อออ”
อารม์อนรหน้าที่พุ่ระเิเริ่มวบุมัวเอไม่อยู่
สอมือเล็เลื่อนลมาับศีรษะอผมยึับเอาไว้เพื่อบรรเทาามแรปรารถนาอัวเอ
ผมพยายามประอริมฝีปาไปามัหวะแห่วามร้อนรุ่มอนรหน้า
ทั้แรและเร็วึ้นามลำับ
“อึ...อ๊า.....เร็ว.....อ๊ะ...อ๊าาาา”
เสียราอันเป็นที่บ่บอว่านรหน้าอผมมีวามสุเพียใ
สุมา...นผมอยาะปรนเปรอให้อย่าไม่มีำั
ยิ่เร็วัหวะยิ่แร .... ปาอผม็ยิ่ยับถี่ึ้นเรื่อยๆ
สอมือที่ับยึศีรษะอผมบันี้เริ่มออแรเร่ัหวะให้ทะยานไปยัเปลวเพลิแห่ัหาอันเร่าร้อน
“อ๊า....อ๊าา....อึ๊”
น้ำเสียที่เบาลเรื่อยๆัับารระทำที่รุนแรึ้น บ่บอว่า นรหน้าใล้ะถึฝั่ฝันแล้ว
ัหวะที่มีเริ่มร้อนเร่า
เหื่อเม็เล็ที่ผุพราย เสียหัวใที่เ้นัระรัว หาแ่ัหวะารรอบรอส่วนอ่อนไหวที่รัวเร็วอผม มันทำให้นรหน้า เริ่มแอ่นัวึ้น ริมฝีปาเผยอ รับอาาศเ้าปอ
ใล้แล้วสินะ...
อีเพียนิเียว
นิเียวเท่านั้น
“อ๊ะ .....อ๊าาาาาาาาาาาาา”
และแล้วนรหน้าผม็ระุเร็หนึ่ที ่อนที่น้ำาวุ่นะพุ่ทะยานออมาาส่วนปลายเ้ามายัโพรปาอผมที่รอรับอยู่แล้ว
อา .... หวานริๆ้วย
น้ำรัที่เป็นอุนู ่าหวานปานน้ำเื่อมที่พอไ้ลิ้มลอ ยิ่อยาะเ็บเี่ยวเอาไว้ไม่ให้เหลือสัหย
ลิ้นอผมพยายามอนไ ออนเ็บเี่ยวน้ำหวานาุนูไปามเรียวาเนียนนั้นนหม
“อะ ..อืมมม....แฮ่ๆ..อื้อออ”
เสียระเส่าปนหอบอนรหน้าพาให้อารม์ที่ผมัเ็บมานาน มันปะทุระเบิออมา
ไม่ไหวแล้ว
ผมทน่อไปไม่ไ้อีแล้วริๆ
ผมัารถอเสื้อผ้าอัวเอออไปให้พ้นทา าเแบรนเนมสุหรูถูถอทิ้ลไปอย่าไร้่า
สอมือรีบปลบ๊อเอร์ออาัว เผยให้เห็นลำท่อนแ็ืน ที่มันัู้ันาแรปรารถนาในัวผม
ผม...ทรมานเหลือเิน
ไฟัหาที่มันรุมเร้าผมอยู่อนนี้ มันทำให้ร่าายท่อนล่าอผมเริ่มสั่นไหว
ปลปล่อย.....ผม้อารปลปล่อยมัน
อาาาาา...ุนู
ผม...ผมไม่ไหวแล้ว
สอมืออผมับพลิร่าเล็ที่นอนหอบหายใอยู่ให้ว่ำลไปบนโฟา
านั้นผม็นำลำท่อนอันแ็ืน่อไปยัปาทารัสีหวานที่มันมิบเร็ไว้อย่ายั่วยวน
“ุนู..ผมอนะ”
“อ๊ะ....ย...อ๊า”
ทันทีที่ผมพูออไป ผม็สวนแทลำท่อนอผมไปยั่อทารัอนรหน้าอย่ารวเร็ว แรระุน้อยๆ พร้อมเสียร้อสุแรมันทำให้ผมรู้สึผิอยู่เล็น้อย
แล้วไหนะน้ำสีแ้นที่ไหลึมออมาา่อทานั้น ู็รู้ว่านี่ือรั้แรอนรหน้า
หาแ่อนนี้วามรู้สึผิ อบ ั่วีอผม มันไ้โบยบินหนีไปั้แ่ไฟปรารถนาเ้ารอบำผมไปทั้ร่าายและิใ
ยิ่อนนี้ผมไ้เ้าไปอยู่้าในัวอนรหน้า
มันยิ่ทำให้สิอผมเลิไปแล้ว
อยาะย้ำ อยาะระแทเ้าไปให้สุแร
หาแ่นรหน้า่าอรัผมอย่าับอะไรี
อึอันยาะบรรยาย หาแ่สุสมเินที่ะยั้ใไ้
“อึ..ุนู...อา..ผ่อนลายหน่อย”
“อ๊ะ...ยูอน...มัน...อ..อ๊า”
เมื่อสภาพร่าายอนรหน้าเริ่มปรับัว แรอรัาัวุนู็เริ่มลล ในะที่แรปรารถนาอผมเริ่มพุ้พล่าน พาให้ลำัวส่วนล่าอผมยับเ้าอออย่าในึ
“อ๊ะ..อื้อ..ย...อะ...อ๊า”
เสียราหวานยามเมื่อผมยับัว ทำให้อารม์อผมทะยานไปในวามหลใหล มัวเมา
ุนู... ุทำให้ผมหลใหล
ุทำให้ผมเพ้อหา
ุทำให้ผมอยาะรอบรอุ
วันนี้
ผมำลัทำอย่าที่ใ้อาร
ผมำลัไ้รอบรอุ
ุืออผม
อผมนเียวเท่านั้น!!
“อะ...อ๊า....อื้ออออ....อ..........อ๊า”
แรระแทที่บเบียลำท่อนอผมไปนสุวามยาว
ระแทไปทา่อทารั้ำแล้ว้ำเล่า
“อ๊ะ..ยู....ยูอน...รนั้น...อื้อออ......อ๊ะ.....อ๊าาา”
ารสอใส่อผมนำพาวามเสียว่านแ่ร่าบารหน้า ุระแทที่ผมเน้นย้ำ พยายามใให้มันโนุระสันอนๆนี้
เรือนานที่บิเร่า ิ้นพล่าน แอ่นสะโพมนให้ผมไ้สอใส่ ระแทร่าายลไปไ้ลึว่าเิม
“อ๊าา .... แร....แรอีสิ......อ๊าาา”
เสียราที่เร่าร้อน เปรียบเสมือนเสียที่ยั่วยุอารม์อผมให้ระเิ
ไม่มีอะไรอีแล้ว มีแ่วาม้อารและ้อาร
แรระแทที่พวยพุ่เพิ่มีรีวามเร็วเป็นทวีู
“อืมมม ุนู อาาา”
“อ๊ะ..ยูอน.....อะ....รนั้นหล่ะ....อ๊าา”
ผมพยายามับสะโพมนให้มั่น แล้วใส่แรระแทเ้าไปอย่าไม่ยั้
วามทรมานเสียว่าน หาแ่สุสมำลัีันวุ่นวาย
เม็เหื่อที่หยาหยล บ่บอไ้ถึวามร้อนระอุอไฟราะ ที่พวยพุ่แผเผา
รอบำ ัินหัวใให้ผมรัแนรหน้าอย่าไม่ยั้
“อ๊ะ.....มะ...อื้อ ..ย....อา....ฮ๊ะ....อ๊าาา”
วามแรที่พุ่ทะยาน พาให้วามหอมหวานารสสัมผัสเ้าแทรึม
เร็ว!!! แร!!!
นเหนือารวบุมอสมอ
เหลือเพียแรอารม์ ามรม์ที่น่าลุ่มหล
วามอยาทะยานมานถึุสุยอแห่ารเป็นหนึ่เียว
“ อ๊ะ....ยูอน...ผ...ผม...อืม...ม..ไม่ไหวแล้ว....อ๊ะ”
“ผม..ผม็ไม่ไหว...อึ...เหมือนัน..อา....อืมมมม”
เสียราที่หลอมรวมไปับบทรัอันเร่าร้อน ทะยานไ่เ้าไปยัุสุท้าย่อนที่ะ
“อ๊ะ.....อา....อ๊าาาาาาาาาาาา”
“อืมมม..อาาาาาาาาาาาาา”
เสียรายาวสุท้าย ่อนที่ทั้ผมและุนูะปลปล่อยวาม้อารอนเอออมา
อาาา เหนื่อยเหลือเิน
หาแ่็สุสมปนเปันไป
ทั้ผมและุนู่านอนหอบหมแรอยู่อย่านั้น
ใบหน้าหวานที่แ่าน พาให้ัหวะหัวใอผมเ้นถี่รัว
ภาพเหุาร์ที่ผ่านมาำลัาย้ำเ้ามาในหัว
รสสัมผัสที่มันฝัแน่นอยู่เพียปลายนิ้วอผม
วามร้อนแรอร่าบา ยามไ้อยู่ในวัวแห่ราะ
ุนู ุทำให้ผมมีวามสุอย่ามหาศาล
ผมำลัหลใหลร่าบารหน้า ผมำลัลุ่มหล
และอนนี้วามทะยานอยาอผมที่ับมอไปเมื่อี้เริ่มุรุ่นึ้นมาอย่าห้ามไม่ไ้
เพียเพราะแ่ลิ่นาร่าบารหน้าที่ยัิปลายมู
เพียเพราะร่าายอันยั่วเย้าที่เปล่าเปลือยล่อสายาให้วนมอ
เพียเพราะวามวาบหวามารสสัมผัสที่ยัรึรา
อา....ไม่นะ ผมำลั ‘อยา’ ึ้นมาอีแล้ว
ผมหันไปมอใบหน้าหวาน ที่ยั่ำเยิ้มาแรอารม์
ฤทธิ์ยา ยัไม่หมสินะ
ผมลุึ้นยืนเ็มวามสู้วยร่าายอันเปลือยเปล่า
ุนูที่้อผม่ารีบหลบสายาแทบะในทันทีเมื่อท่อนลาลำัวอผมมันั้หราเ่นระห่าน
ท่าทาอันน่ารันั้นพาให้ผมแทบะับเาลอีทีเี๋ยวนี้เลย หาแ่ผม้อวบุมอารม์เอาไว้่อน
ผม้อนัวอุ้มุนูาโฟาึ้นมาแนบอ
ุนูเอูท่าะใเล็น้อยรีบล้อแนไว้ับลำออผมโยอัโนมัิ แล้วหันมามอผมเิถาม
“ไป่อันที่เียีว่านะรับ”
ว่าแล้วผม็เลยำถามาใออไปให้นรหน้าฟั พร้อมับแทะเล็มใบหูเล็นั้น้วยวามหมั่นเี้ยว
“อื้อออออออ”
ใบหน้าสวยแ่านพร้อมับุใบหน้าแนบับอผมแทบะในทันที
ผมอมยิ้มับปิิริยาอนรหน้า นอะไร่าน่ารัริๆ
านั้นผม็ระับนัวเล็ให้มั่น สอาเินมุ่ไปยัห้อนอน ุหมายือเียว้า ที่รออยผมอยู่
เสียปิประู ัึ้นพร้อมับเสียร้อราหวานานน่ารั
ิรรมบนเียที่เริ่มบรรเลบทรัอันเร่าร้อนอีรั้
.
.
.
่ำืนนี้ยัอียาวไลนะ...ุนูอผม...
*******************************TBC*****************************
ความคิดเห็น