ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : EIGHTH : 8
" คุ้ง ปล่อยเคออกไปเถอะ " เสียงไอ่เคตะโกนออกมาจากห้องน้ำเป็นระยะ ตั้งแต่ตอนที่ผมขังมันจนถึงตอนนี้ก็ ... 2 ชั่วโมงแล้ว ปกติจะต้องสลบไปแล้วเพราะไม่มีอะไรกิน แต่ทำไมมันไม่สลบอ่ะ อึดจังเห้ย แต่ผมก็ไม่หวั่นขังมันต่อไป 5555555
" ไม่ปล่อย อยู่ในนั้นไปเหอะ จนกว่าจะบอกว่าทำไมถึง ... จอ - อู - บอ อ่ะ >//////< " อั๊ยย๊ะ เขิลว่ะ
" จูบ ก็พูดมาเถอะ เขิลอ่ะดิ๊ บอกก็ได้ว่าจูบทำไม "
" บอกมา เร็วๆๆเลย กูขี้เกียจที่จะมานั่งฟังเสียงมึง "
" ที่กูจูบมึงไปก็เพราะ ... ตอนนั้นมึง ... น่ารักเกินไปอ่ะ " ห่ะ แค่นี้อ่ะนะ
" มึง .. บ้ารึป่าวว่ะเนี่ย แค่กูน่ารักแค่นี้เองหรอ ??? " งง เคอะๆๆๆ
" เออ กูบ้า บ้าที่ไปคิดอะไรๆกะมึงไง .. ที่จริงกูคิดมากกว่านั้นอีก " ห่ะ คิดมากกว่านั้น คิดอะไรว่ะ ????
" เห้ย มึงคิดอะไรกะกู อย่าให้รู้นะ เดี๋ยวมึงตายแน่ !!!! " ผมขู่มันเสียงดัง
" มึงก็ปล่อยกูก่อนสิ "
" ไม่ปล่อย กูไม่ปล่อยมึงแน่ แบร่ " ผมแลบลิ้นใส่ แล้วก็เดินลงไปข้างล่าง หิวข้าวจัง ออกไปซื้อข้าวกินดีกว่า
ณ อิ่มอร่อย
" ป้าครับ เอาข้าวผัดหมู กล่องนึงครับ "
" อ้าว ทำไมวันนี้สั่งแค่กล่องเดียวล่ะ " โอ๊ะ โอ โดนเข้าแล้วกู
" อ๋อ อีกคนมันยังไม่ตื่นครับ " แถนะเออ 55555
" 12.00 น. ยังไม่ตื่นอีกหรอลูก ตายๆๆ เมื่อวานไปทำอะไรมาห่ะ ยังไม่ตื่นเลย " ป้าครับ ป้าเป็นแม่ค้าหรือเป็นแม่ผมคร้าบบ
" ครับๆๆ ได้รึยังครับป้า " ผมรีบถามป้า ตอนนี้อยากออกไปจากตรงนี้แล้วเนี่ย TT
" อ่ะจ่ะๆๆ ได้แล้วจ่ะ 25 บาทลูก " ผมยื่นตังไปให้ป้า แล้วรีบเดินกลับบ้านไป
" โอ้ย เกือบไปแล้ว ฮู่ว~ "
" คุ้ง คุ้ง ... มาทำไรเนี่ย " เสียงผู้ใด ใครหนอ เสียงผู้ชาย อ้าว ไอ่เอ็กซ์นิ๊
" เดินเล่นเฉยๆว่ะ แล้วมึงอ่ะ มาทำไรแถวบ้านกู " ที่ผมถามไปงั้นเพราะ นี่มันแถวบ้านผมนิ๊
" อ๋อ มาหาไอ่ตวงอ่ะ มันย้ายบ้าน ย้ายมาอยู่แถวๆบ้านมึงอ่ะ " มาหาไอ่ตวง ? เพื่อ
" หลังไหนอ่ะ พาไปดูหน่อย "
" ไปดิ รีบรึป่าวล่ะ "
" ไม่อ่ะ " หรือว่ารีบ ? ไอ่เคอ่ะ ? ชั่งมันเหอะ โตแล้ว อยู่คนเดียวได้ แค่มันยังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เช้าจนถึงกลางวัน
" งั้นไปกัน " ไอ่เอ็กซ์พาผมเดินมาแถวหมู่บ้านจัดสรรใกล้บ้านผมนี่เอง บ้านไอ่ตวงอยู่ซอยที่ 4 บ้านหลังที่ 5 ของซอย บ้านมันดูน่าอยู่ดีนะ แล้วมันอยู่กับใครลล่ะเนี่ย บ้าใหญ่โตซะขนาดนั้น
" ตวง เอ็กซ์มาแล้ว ดูสิเอ็กซ์พาใครมา " ไอ่เอ็กซ์เดินไปหาไอ่ตวงแล้วหันมาชี้ผมให้ไอ่ตวงดู
" อ้าว มาได้ไงเนี่ย อ่อ ลืมไปว่าบ้านมึงอยู่หน้าหมู่บ้านกู " ไอ่ตวงเดินมาทักแล้วยกน้ำมาให้ผมดื่ม
" แต้งกิ๊ว แล้วนี่อยู่กับใครล่ะ บ้านดูใหญ่โตซะ "
" ตอนแรก แม่กูเค้าจะมาอยู่ด้วยก็เลยซื้อบ้านหลังนี้ไว้ แต่พอหลังๆมา แม่กูเค้าต้องไปอยู่อังกฤษไปทำงาน กูก็เลยไปขอพ่อไอ่เอ็กซ์ให้มันมาอยู่กับกูอ่ะ " ไอ่ตวงบรรยายสะหมดเลย
" อ๋อ เขาก็เลยยกนี่ให้เป็นเรือนหอ ว่างั้นเหอะ "
" เรือนหอ ? ป้ามึงดิไอ่คุ้ง " ไอ่เอ็กซ์ด่าผม แต่หน้ามันดูเขิลๆนะ
" หรือไม่จริงจ่ะ 55555 "
" เอาข้าวมานิ๊ ไปกินข้าวก่อนไป เอ็กซ์ไปเอาจานมาให้ไอ่คุ้งหน่อยดิ รู้ใช่มั้ยว่าอยู่ไหนอ่ะ "
" เออ รู้ เดี๋ยวไปเอามาให้ แป๊ปนึง " แล้วไอ่เอ็กซ์ก็เดินเข้าไปในครัว บ้านดูใหญ่มากอ่ะ สวยด้วย หรูชิพฯ คงจะแพงน่าดูล่ะสิ ก็บ้านทำกิจการนิ๊ ไอ่เอ็กซ์คงรวยไปเป็นชาติแน่เลย อนาคตจะได้อยู่แบบนี้รึป่าวเนี่ยย ย ยย ยยย
" นั่งคิดไรอยู่ล่ะมึง " ไอ่ตวงพูดขัดขึ้นมา
" ป่าว เอ่อ ซื้อบ้านหลังนี้เท่าไหร่เนี่ย แล้วคิดจะเป็นเรือนหอจริงหรอ " ผมถามเพราะความอยากรู้ชัดๆ
" ก็ไม่แพงหรอกแค่ 2ล้านต้นๆอ่ะ ที่จริงก็อยากให้เป็นเรือนหออยู่เหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่ามันจะยอมมาเป็นเจ้าสาวให้รึป่าวอ่ะดิ >//////< " เอ้า เขลอีก พูดเองยังเขิล เฮ้อ~
" อ่ะจานมาแล้ว กินข้าวสะไอ่คุ้ง แล้วไอ่เคไม่มาด้วยหรอ "
พรวดดดดดด ~ << เสียงข้าวกระเด็นออกจากปากผม ตอนนี้ข้าวกระเด็นไปโดนหน้าไอ่เอ็กซ์แล้วเรียกร้อย
" เอ็กซ์กูขอโ ทษ ก็มึงจะพูดทำไมล่ะ >///< " ผมรีบขอกโทษมันแล้วเอาผ้าไปเช็ดหน้า เอ๊ะ !! นี่มันผ้าอะไร ผมคิดทบทวนได้ว่านี่มันผ้า ... ผ้า ... ผ้าขี้ริ้วนิ๊ ! เอ็กซ์กูขอโทษ TT
" มึง .. มึงเอาผ้าอะไรเช็ดหน้ากู "
" ผะ .. ผ้า .. ขี้ .. ริ้ว " ผมเอามืออกจากผ้าแล้วมาผิดหน้าตัวเอง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ! << เสียงไอ่เอ็กซ์กรี๊ดออกมา ดังมากอ่ะ
" คุ้ง กูว่ามึงกลับไปก่อนไป รอให้มันสงบก่อนแล้วมึงค่อยขอโทษมันนะ " ไอ่ตวงบอกผมพรางดึงไอ่เอ็กซ์เอาไว้ ฮือ ฮือ กูซึง
" เออ กูขอโทษจริงๆนะ กูไปก่อนนะมึง "
" มึง - จะ - ไป - ไหน " เสียงไอ่เอ็กซ์ตะโกนถามผมด้วยความโกรธ กลับบ้านสิครับ ใครจะอยู่ให้โดนฆ่าล่ะ โง่ตายเลย ผมรีบวิ่งกลับบ้านทันที เฮ้อ ~ เหนื่อย ผมเดินเข้าไปกินน้ำ ในครัวแล้วค่อยเดินขึ้นไปในบนห้องนอน ป่านนี้ไอ่เคจะเป็นไงบ้างเนี่ย
Music Playlist at MixPod.com
ก๊อกกกกกก ๆๆๆ
" เค ยังอยู่มั้ย " ผมตะโกนเข้าไปในห้องน้ำ
" .... " ทำไมมันเงียบอย่างนี้ล่ะ
" เค มึงยังอยู่มั้ย " ผมถามอีก
" .... ช่ว .. " เหมือนจะได้ยินอะไรสักอย่าง ช่วยอ่ะไร ? อ๋อ ช่วยด้วย เห้ยไอ่เค ผมรีบไขกุญแจเข้าไปในห้องน้ำ ผมพบกับภาพที่มันนอนขดตัวอยู่ในห้องน้ำ ตัวมันร้อนๆๆยังไงไม่รู้ สงสัยจะไม่ได้กินข้าว ผมลากมันออกมาจากห้องน้ำแล้วเอามาไว้ที่เตียง
" มึงนอนก่อนนะ เดี๋ยวกูไปเอาผ้ามาเช็ดตัวให้ " ผมเดินไปในห้องน้ำแล้วหยิบนู้น นี่ นั่น สิ่งที่นำมาเช็ดตัวได้
"... " คนตรงหน้าเหมือนจะหลับไปแล้วนะ มึงต้องหายไข้ ห้ามตายด้วย ผมค่อยๆเอามือบิดผ้าให้น้ำมันออก แล้วเอาผ้าไปเช็ดตัวมัน ค่อยๆเช็ด เช็ดหน้า เช็ดตัว เช็ดหลัง
" มึงต้องหายไข้น่ะ เดี๋ยวกูไปเอาข้าวมาให้รอแปป " ผมว่าพรางวางกะละมังน้ำอุ่นไว้ข้างเตียง แล้วลุกขึ้น แต่มือของมันเอื้อมมาดึงมือผมไว้แล้วพูดว่า
" กูจะรอมึง รอมึงมาหากู กูจะอยู่กับมึง .. ตลอดไปนะ " แล้วผมก็พยักหน้าตอบมัน มันจะซึ้งไปมั้ยเนี่ย ผมจึงรีบวิ่งลงไปเอาข้าวให้มัน
5 นาทีผ่านไป
ผมรีบวิ่งขึ้นมาบนห้อง เอาข้าวมาให้มัน
" เค ลุกขึ้นมากินข้าวก่อน จะได้หายไวๆนะ "
" อืม มึงป้อนหน่อยดิ " มันอ้าปากรอ ผมก็เลยรับตักข้าวให้มัน
5 นาทีผ่านไป
มันกินข้าวเสร็จแล้ว ผมก็รีบเอาน้ำกับยาป้อนมัน
" นอนสะ จะได้หาย " ผมจับมันนอน แล้วผมก็นั่งอยู่ข้างๆมัน คอยมันหลับ แล้วผมจึงไปดูทีวีที่อยู่ในห้อง เปิดเสียงให้เบาที่สุด ผมดูทีวีทุกช่อง ไม่มีช่องไหนน่าดูเลย ผมจึงเอนตัวลงไปนอน
ZZZzzzzzzzzzzzzzz
" ตื่นแล้วหรอคุ้ง " เสียงไอ่เคนิ๊ ตอนนี้ผมอยู่บนเตียง แต่มันอยู่ข้างล่างนั่งเล่นเกมอยู่
" อืม มึงไปอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วกู ... มาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง " ผมถามมันแบบงง
" กูตื่นมาเห็นมึงนอนอยู่ตรงนี้ กูเลยพามึงขุ้นปนอนตรงนั้น แล้วกูก็มานอนเล่นเกมตรงนี้ เข้าใจมั้ย " พูดแบบงง
" อือ " ผมตอบแค่ อือ แล้วเดินลงไปหามัน " มึงหายแล้วใช่มั้ย " ผมถามมันที่หน้าหันไปสนใจเกม
" อืม หายแล้ว ... การป่วยครั้งนี้ ทำให้กูรู้นะว่า มึงรักกูมากแค่ไหน " มาพูดอะไรตอนนี้เนี่ย เขิล >//////<
" แค่ไหนล่ะ บอกได้ป่ะ " แล้วมันก็วางจอยเกมส์ลง แล้วหันหน้ามาสนใจผม มันดึงผมเข้าไปกอด
" สุดขอบฟ้าเลย ใช่มั้ย " มันกอดผมแน่นแต่ไม่ถึงกับหายใจไม่ออกน่ะ " กูก็รักมึง ... สุดขอบฟ้าเหมือนกัน "
" อืม กูรักมึง นะ .. มึงอย่าจากกูไปไหนล่ะ มึงรู้มั้ย .. ฮึก ... ที่กูเห็นมึงสลบลงไป .. ฮึก .. กูเหมือนหัวใจหล่นวูบไปเลย " ผมพูด
" ขอบใจนะที่เป็นห่วง .. คงจะไม่มีใครเป็นห่วงเคเหมือนคุ้งกะม๊าแล้วเนอะ " แน่นอนอยู่แล้ว และที่มันไม่ยอมพูดถึงป๊าก็เพระว่า 'ป๊าของพวกเราเสียชีวิตไปแล้วด้วยโรคมะเร็ง ตอนนั้นป๊าบอกให้ผมรักกันให้มากๆเพราะเรามีกันอยู่แค่สามคนแม่ลูก แต่ถึงป๊าจะตายไปแล้ว ป๊าก็ไม่ได้ทำให้เราอดอยาก เพราะป๊าทิ้งทรัพย์สมบัติมากมายไว้ให้พวกเรา จึงทำให้ม๊าบินไปจีนบ่อยๆๆเพื่อไปดูกิจการที่นั่น'
" แล้วก็คงไม่มีใครเป็นห่วงคุ้งเหมือนเคกะม๊าแล้วเหมือนกัน " ผมพูดอย่างมีความสุข นี่มันก็วันแล้วนะที่ม๊าไปอยู่ที่นู้น รู้สึกคิดถึงม๊าขึ้นมาทันที
" คุ้ง ... เล่นเกมส์กัน " มันค่อยๆปล่อยอ้อมกอดออกแล้วมาถามผม
" อืมเล่นดิ " มันค่อยๆลากผมให้ไปนั่งเล่นเกมส์ด้วยกัน " เค .. วันนี้ไปเที่ยวบ้านไอ่เป็ดกันนะ " ผมชวนเค เคหันมาทำหน้างง
" บ้านเป็ด ? ไปทำไมอ่ะ "
" ไปกินข้าวบ้านเป็ดกัน วันนี้อยากกินคนเยอะๆอ่ะนะ " ผมวางมืออกจากจอยเกมส์ แล้วหันมาเขย่าขามัน
" อืม ก็ได้ "
" เย้ ๆๆๆๆ " วันนี้จะไปบ้านเป็ด คิคิ ขี้เกียจอยู่บ้านตัวเอง " ไปเล่นเกมส์บ้านเป็ดกัน "
" อืม ที่อยากไป เพราะจะไปเล่นเกมส์ว่างั้นเหอะ" มันถามผม ผมก็พยักหน้าตอบมันไป " ไปกี่โมง "
" ไป 17.30น. นะ " เวลานี่แหละดีแล้ว
" อืม โทรบอกมันก่อนมั้ย " เคหันมาบอกหรือถามหรือสั่งก็ไม่รู้
" โอเค " แล้วผมก็เดินออกไปโทรศัพท์หามัน
' หกโหล ไอ่เป็ด '
' แปดโหล มีไร ' รับมุกสะด้วย
' วันนี้กูไปกินข้าวบ้านมึงนะ โอเค 17.30น. นะ เจอกันบาย ' ยังไม่ทันมันจะตอบผมก็รัวใส่ๆๆ
' เออ เห้ย มึงให้กูตอบบ้า .. ' ตู้ดดดดดดดดดดดดดดด เบื่อที่จะฟังมาสาทยาย
" ไปได้ เป็ดอนุญาติแล้ว " ผมพยักหน้าเชิงตกลง
" ได้ตรงไหน เคเห็นคุ้งรัวใส่เป็ดตลอดเลยอ่ะ " 5555 ดันมารู้อีกนะเค
" ก็นั่นแหละ เพื่อนกันรู้ดีว่าเพื่อนคิดไง " ผมแก้ตัว " จะ 17.30 แล้ว ไปเหอะ " ผมเดินไปดึงมือเคให้ลงไปข้างล่างเพื่อไปบ้านไอ่เป็ด
----------------------------------------------------
ตอนต่อไป บ้านเป็ดค่ะ รอด้วยนะค่ะๆๆๆๆ
เม้นค่ะเม้น เด้อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น