รุ่นพี่สุดซ่าปะทะยัยบ้าสุดเเสบ

ลำดับตอนที่ #4 : เริ่มปฎิบัติการจร้า++

Chapter 4
     "R1(รัน)เหงอย่างที่ V2(วิน)เหงม้าย"
     "เน่ อย่ามาทำต๊อง เเล้วชั้นก้อเหงเเล้วด้วย"
โห ว่าซะเสีย เค้าอุดส่าทำท่าน่าร้ากอย่างี้ ยังมาว่าเค้าต๊อง งอนเเล้ว เชอะ
   "ไอ้วิน"
   "......."เชอะ ไม่สน
   "ไอ้วิน"
   "........"เชอะ
   "วินจ๋า   รันขอโทดน้า"
   "ซาเวนเซ่น" ไม่เลี้ยงไม่หายโกดด้วย หึ
   "เฮ้ย! ไหนเเกบอกจาเลี้ยงชั้น"
   "เชอะ..." ม่ายรุอ่ะ จากินไอติม
   "เออ ก้อ้ดายวะ"
   "ร้ากรันที่ซู้ดเรย"เส็ดโก๋555+
ได้กินติมฟรีเเถมไม่ต้องเลี้ยงสไตล์เราจิงๆ 555555+
   เเล้วแผนก้อไม่ได้เริ่มเพราะไอติม -_-*
กล้า Say :
 โว้ย!อุดจาดจิง จู๋จี๊กันตงนี้อ่านะ ไม่อายเรยรึงัยวะ
เเล้วดูไอ้ซิล ตามันร้อนยังกะไฟ สงสัยอิดฉา555+
    "ไอ้กล้า ข้าทนไม่ไหวเเระนะเฟ้ย"
    "ทนอารัย "ทั้งๆที่รุ เเต่ก้ออยากเเก้งมาน
    "ทนมองภาพบาด หัวจัยงัย TOT"
    "โอ้ย! เเหวะ อยากอ้วกโคด"
    "เน่าตงไหน ข้าพูดจากจัยเรยนะโว้ย"เน่าบรรลัย รับไม่ได้
    "ข้าว่า เริ่มแผนเรยดีก่าว่ะ"
    "เออ เพื่อ น้องรัน "ท่าทางมันเปงเอามาก
เริ่มแผนชั่ว   
    "เฮ้ย ไอ้กล้า เอ็งเอาเปลือกกล้วยมาจากไหนวะ"
    "ก้อข้าเพิ่งกินเมื่อกี๊"
    "เเล้วเอ็งเอามาทำมัยวะ"เอ็งไม่น่าเกิดเปงเพื่อนข้าเรยว่ะ
    "เออ เดี๋ยวก้อรุน่า"
 555+ยัยทอมนั่นมาเเร้ว   ฟิ้ว.... (วงเปลือกกล้วย) 
อีกนิด ๆ  ๆ ถึงเเระ....ถึงเเระ  เเล้วก้อ...ผ่านไปเเล้ว               เฮ้ย!มันเปงงี้อ่ะ ไม่เปงรัยกานเเก้งคนไม่ได้มีหนเดียว
    "เฮ้ย คราวนี้เอาไปวางข้างหน้าเรยดิ"
    "เออ " ฟิ้ว... ต่อมาคือ พลั่ก....เฮ้ย...!ซวยเเระงัย
    "เฮ้ย!เอ็งทำอารัยลงไป เอ็งรุมั้ยทำน้องรันล้มนะ"
    "เอ็งก้อพาน้องเค้าไปหาทายาดิวะ จาด้ายอยู่กัน2คนงัย"
    "เออ เฮ้ย! ข้าขอบจัยว่ะ"
   เเล้วมันก้อเดินปัยถามน้องเค้าอย่างน่าอ้วกว่า
   "น้องรันคับ เปงรัยหรอคับ เดี๋ยวพี่พาไปทายานะคับ"
   "เอ่อ ไม่เปงรัยคร่า" เฮ้อหวานจังมดมาทั่วฟุตบาตเเระ
เอ เเต่ยัยทอมนั่นดูเหมือนว่ามันจาเข้าปัยขวาง ดังนั้น พระเองรูปงาม นาม กล้าหาญจะไปเพื่อปกป้องความรักของเพื่อนที่เเสนดีเอง555+(เฮ้อ พระเอกชั้น ท่าทางไม่ได้กินยามาเเหง : คนเเต่ง)
    "เฮ้ย!เกย์นายจาพาชั้นปัยไหน "ไม่บอกให้โง่ร้อก
    "ป่อยเด้ ชั้นจาปัยหารัน  รันจ๋า....."โว้ย  หมั่นไส้
    "เน่ ป่อยเค้าจู๋จี๊กันมั่งเหอะน่า"
    "ไม่โว้ย เเกป่อยช้าน" เเละเเล้วผมก้อพายัยนี่วิ่งมาโดยมีคนมองตลอดทาง(คงคิดว่าผมฉุดยัยนี่มาเเหง เเต่นะคับเเต่ ผมไม่ตาต่ำขนาดน้านหรอกค้าบ)เเล้วผมก้อเดินเอื่อยๆมาจนถึงที่ siam square(เเล้วผมพายัยนี่มาทำมัย ก้อรออ่านตอนหน้านะค้าบ)