คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : ตอนที่ 14 หน้าที่นางบำเรอ เพิ่มอีก 30% จ้า
นุชนาถปล่อยด้วยใบหน้าเรียบเฉย วางหนังสือพิมพ์ที่เพิ่งอ่านจบลงบนโต๊ะอย่างไม่ใส่ใจอะไรนัก ก่อนจะตักไอศกรีมร้านโปรดเข้าปาก ถึงแม้จะรู้สึกเสียใจนิดๆ กับข่าวของนักรบ ทว่ามันไม่ได้กระชากความรู้สึกเธอรุนแรงเหมือนเช่นก่อน อาจจะเรียกได้ว่าเธอแทบไม่รู้สึกเสียใจเลยด้วยซ้ำ ลึกๆ แล้วอาจจะมีเสียดายอยู่บ้าง เพราะเขาคือผู้ชายคนแรกที่เธอชื่นชอบ เขาเพอร์เฟคในทุกๆ ด้าน ใครได้อยู่ใกล้ก็คงหลงเสน่ห์เขาได้ง่ายๆ เหมือนเธอ โดยที่เขาไม่ต้องทำอะไรเลย เขาก็เป็นผู้ชายสมบูรณ์แบบที่ผู้หญิงทุกคนต่างฝันถึง...ดังนั้นนักรบจึงเป็นเทพบุตรที่อยู่ในฝันของสาวๆ ทุกคน หากแต่ไม่มีผู้ใดได้ครอบครองเขาในชีวิตจริง
ถึงตอนนี้เธออยากขอบใจเขาเหลือเกิน ถึงแม้เขาจะไม่เคยใส่ใจเธอ หากทว่าความเป็นสุภาพบุรุษของเขาก็ทำให้เธอซึ้งใจ เขาที่จะไม่เคยแตะต้องเธอเลยแม้แต่ปลายเล็บ ทั้งที่เธอพยายามทอดสะพานเต็มที่ ถ้าเขาจะทำแค่กระดิกนิ้ว เธอก็พร้อมจะกระโจนใส่ หากทว่าตรงกันข้าม นักรบไม่เคยพิศวาสเธอ หนำซ้ำยังคอยหลบหลีกเสียด้วยซ้ำ...
“คุณนุช...”
มืออบอุ่นเกาะกุมมือบางเอาไว้ สายตาห่วงใยที่คเชษฐ์ส่งให้นุชนาถ ทำให้หญิงสาวแทบจะลืมข่าวที่ได้อ่านเมื่อคู่ไปเสียสนิท ตลอดเวลาที่เธอมีเขาอยู่ข้างกายนั้น เขาทำให้เธอรู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย และมีความสุขจนลืมวันเวลาเศร้าๆ ไปได้สนิท แค่มีเขาอยู่ข้างกาย ความทุกข์ที่ว่ามหาศาลก็มลายหายไปสิ้น...
ดวงตาหวานซึ้งเหล่มองคนที่นั่งเงียบของข้างตน เพียงแค่เห็นใบหน้าสวยหวานของน้องสาว หัวใจที่พองโตของเธอก็เหี่ยวเฉาลงทันใด เธอควรตระหนักถึงความจริงในข้อนี้ให้มาก ต้องคอยเตือนตัวเองบ่อยๆ ว่าผู้ชายคนนี้ คือแฟนของน้องสาวเธอ ถึงแม้พวกเขาจะปฏิเสธอยู่เสมอ ว่าไม่ได้มีความรู้สึกต่อกันในทางชู้สาว ทว่าความสนิทสนมของทั้งคู่ ทำให้เธอมิอาจเชื่อถือได้...
‘ยายนุชเอ๊ย...เขาก็แค่สงสาร เห็นเหงาเห็นเศร้าจึงมาอยู่ข้างกาย คอยดูแลเอาใส่ใจ และไม่เพื่อนระบายความทุกข์ ตามคำสั่งของข้าวหอมเท่านั้นแหละ อย่าได้คิดเข้าข้างตัวเองเชียว!’
“นุชไม่เป็นอะไรหรอกค่ะคุณเชษฐ์ นุชทำใจได้ตั้งนานแล้ว เขาจะหมั้นจะแต่งกับใคร ก็ไม่เห็นเกี่ยวกับนุชนี่ค่ะ...” นุชนาถฉีกยิ้มกว้าง ซึ่งเป็นยิ้มที่ออกมาจากใจไม่ใช่เสแสร้ง
“เห็นคุณนุชยิ้มได้อย่างนี้ ผมก็สบายใจ...อ้าว! แล้วเราอ่ะจะกินไหมไอติมอ่ะ ถ้ากินก็รีบกิน มันจะละลายหมดแล้วเห็นไหม...”
พิรัชฎาสะดุ้งโหย่ง หลุดออกจากภวังค์ความคิด เมื่อคนข้างกายหันมาสะกิดเสียจนเธอแทบตกจากเก้าอี้...
“ใช่! เป็นอะไรหรือเปล่า ช่วงนี้พี่ว่าเราซึมๆ ไปนะ อยากกินไอติม แต่สั่งมาแล้วนั่งมอง หมายความว่าไง?”
นุชนาถพยักหน้าเห็นด้วย นึกห่วงใยระคนแปลกใจมากหลายวันแล้ว ผู้เป็นน้องเนื่องจากช่วงนี้เธอสังเกตเห็นพิรัชฎาชอบเหม่อลอย ดูไม่ค่อยสดใสเท่าที่ควร...
หรือว่าจะเป็นเพราะเธอ คงไม่ใช่เพราะหึงเธอกับคเชษฐ์หรอกนะ ถ้าเป็นเช่นนั้น เธอจะได้รีบตีตัวออกห่าง ก่อนที่อะไรๆ จะสายเกิน เธอจะทำร้ายจิตใจน้องสาวคนเดียวของเธอไม่ได้เด็ดขาด...ต่อจากนี้เธอต้องหักห้ามความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อคเชษฐ์ให้ได้ ก่อนที่มันจะเพิ่มพูนจนล้นหัวใจของเธอ
“เปล่าค่ะ...ข้าวหอมไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย พี่สองคนนั่นแหละ รีบๆ กินกันเถอะค่ะ เดี๋ยวไม่ทันรอบหนังนะ”
พิรัชฎาหลบตาต่ำขณะตอบ ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วเงยหน้าฉีกยิ้มเก็บอาการ พูดจาฉ้อเลอะ แสร้งทำให้ร่าเริง เพื่อไม่ให้ผิดสังเกต...หากแต่สิ่งผิดปกติเช่นนี้ มีหรือจะรอดพ้นสายตาของคนที่จ้องจับพิรุธอยู่แล้วไปได้ คเชษฐ์แน่ใจว่าพิรัชฎาต้องมีเรื่องหนักใจอยู่ไม่น้อย ดวงตาหวานซึ้งที่เคยใสสว่างถึงได้มัวหมองจนน่าใจหายเช่นนั้น และเขามั่นใจว่าสิ่งที่ก่อกวานหัวใจของเจ้าหล่อน ก็คงหนีไม่พ้นคนที่ใช้โทรศัพท์ของเธอส่งข้อความมาวันนั้น? เรื่องนี้เขาต้องไขข้อกระจ่างให้ได้...
ใบหน้าสวยที่ยิ้มแย้มแจ่มใสที่พิรัชฎาแสดงออก ช่างต่างจากหัวใจที่มืดดำของเธอในตอนนี้นัก ตั้งแต่กลับจากนครนายกอาทิตย์กว่าๆ นักรบก็ไม่ติดต่อ ไม่วอแว และหายเข้ากลีบเมฆไปเลย...ซึ่งเธอควรจะดีใจ เพราะนั่นมันเป็นความต้องการของเธอ แต่เปล่าเลย...ยิ่งนานวันเธอยิ่งโหยหาและคิดถึงเขาจับใจ ประหนึ่งเขาคือคนสำคัญที่เธอไม่สามารถขาดได้ ลมหายใจและห้วงความคิดของเธอทุกวินาที มีแต่ภาพเขาเข้ามาวนเวียน
หากแต่เขานั้นคงไม่ได้มีเยื่อไยอะไรกับเด็กดื้อเช่นนั้นเธอนักหรอก คงดีเสียอีกที่ไม่ต้องมีพันธะผูกพันใดๆ กับเด็กไม่เอาไหนเช่นเธอ...ตลอดหลายวันที่เขาหายไปจากชีวิตเธอ ยืนยันได้ดีว่าเขาคือนักรักไร้หัวใจ เธอก็แค่เด็กน้อยคนหนึ่งที่เขาหลอกให้เป็นบ้าเพราะเสน่ห์ของเขา...
ข่าวการเปิดตัวว่าที่คู่หมั้น พร้อมวันหมั้นที่ถูกกำหนดขึ้นในอีกสองเดือนข้างหน้าของนักรบ ลงหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ ซ้ำร้ายไปกว่านั้น พวกเขายังควงกันออกงาน โชว์ความหวานให้คนอิจฉาไม่เว้นแต่ละวัน แล้วเช่นนี้เธอยังจะอาลัยอาวรณ์เขาไปเพื่ออะไร แค่นี้ยังเจ็บปวดไม่พอหรือไร ปากบอกไม่ต้องการ แต่เมื่อเขาจากไปจริงๆ เธอกลับทุรนทุรายจะเป็นจะตาย...โง่เง่าสิ้นดี!
เขาคือซาตานกระชากหัวใจ และจิตวิญญาณของผู้หญิงโดยแท้จริง ซึ่งเธอก็คือหนึ่งในเหยื่อของเขา และตอนนี้เสน่ห์อันร้ายกาจของเขา ก็ทำให้เธอตายทั้งเป็นได้สำเร็จ!
***แหมๆๆๆ เรื่องชักจะยุ่ง ปัญหาอีรุงตุงนังไปหมด...อย่าลืมติดตามและคอยลุ้นกันไปเรื่อยๆ นะคะว่าพวกเขาจะผ่านอุปสรรค์และปัญหาเล่านี้ไปได้ยังไงค่ะ
ขอบคุณค่ะ By. ดาราพรรณ
ความคิดเห็น