แค้นพิศวาสซาตานชีค (ตีพิมพ์สนพ.อินเลิฟ มีวางขายแล้วค่ะ)

ลำดับตอนที่ #2 : นางทาส

ตอนที่ 2

นางทาส

                เครื่องบินส่วนตัวลำใหญ่ เหินบินออกจากน่านฟ้าไทย ในเวลาห้าโมงเช้าตามกำหนด กรียาพยายามมองออกไปทางหน้าต่าง เพราะไม่อยากหันมาเจอเจ้าของร่างสูง ใบหน้าคมเข้ม ดวงตาคมดุจพญาเหยี่ยว ที่จ้องมองเธออย่างไม่วางตา และเมื่อเธอเผลอหันกลับไปสบตาเขาทีไร เธอจะรับรู้ได้ถึงความโกรธแค้น ชิงชังในดวงตาคู่นั้น แต่เธอไม่รู้ว่า ผู้ชายทรงอำนาจคนนี้ โกรธ เกลียดเธอเรื่องอะไรกัน

                “เธอชื่อกรียาใช่ไหม” เสียงเข้มทรงอำนาจถามขึ้น หลังจากที่ทั้งคู่นั่งเงียบมากนาน

                “คะ” กรียาสะดุ้ง รับหันกลับมามองเจ้าของเสียงทันที ด้วนสายตาคำถาม เพราะเธอไม่ทันได้ตั้งใจฟัง คำถามเมื่อสักครู่

                “ฉันถามเธอว่า เธอชื่อกรียาใช่ไหม” น้ำเสียงดุดันเน้น ถามอีกครั้ง เมื่อเห็นสายตาคำถามของหญิงสาวตรงหน้า

                “ค่ะ ท่าน” กรียาพยักหน้าตอบเบาๆ

                “มานี่ซิ” จามินเอลตบลงที่นั่งข้างๆ เขา เบาๆ ซึ่งกรียาก็เข้าไปหาเขาอย่างว่าง่าย เพราะเห็นว่าเขาเป็นเจ้านายของเธอ

                “เธอ...รู้ไหม ว่าเธอมีหน้าที่อะไร เมื่อไปถึง....ซาเนีย!”

                กรียาส่ายหน้าจนผมยาวสลาย กระจายไปทั่ว “ไม่ค่ะ พ่อบอกดิฉันแค่ว่าท่านให้ ดิฉันไปทำงานด้วย แต่ยังไม่รู้ว่าให้ทำอะไร”

                “หึ! งานของเธอนะเหรอ” ชีคจามินเอลเค้นเสียงอย่างน่าเกลียด ก่อนจะเคยคางมนให้หันมาสบตาเขา แต่ดวงตากลมโตสีนินของหญิงสาวตรงหน้า กลับทำให้หัวใจเขาเต้นแรงอย่างน่าประหลาด

                กรียาพยายาม สะบัดหน้าหนีจากมือใหญ่ แต่ก็ไม่สำเร็จ เมื่อเขาบีบคางของเธอเอาไว้แน่น หญิงสาวรู้สึกเจ็บ จนน้ำตาคลอขึ้นมาอย่างกั้นไม่อยู่

                “ทาสของฉัน คือหน้าที่ของเธอ ทำทุกอย่างที่ฉันต้องการ” เสียงเข้มทรงอำนาจเอ่ยรอดไรฟัน สายตาคมมองหญิงสาวตรงหน้าอย่าง ดูแคลน เกลียดชัง และเย้ยหยันยิ่งนัก

                “ท่านชีค คงเข้าใจอะไรผิด ฉันมาทำงาน ไม่ใช่มาเป็นทาสของใคร ถ้าท่านจะให้ดิฉันเป็นทาสของท่าน ดิฉันคงต้องขอปฏิเสธ แล้วดิฉันยินดี คืนเงิน 20 ล้านให้ท่านทันที ที่กลับถึงไทย” กรียาตอบอีกฝ่าย อย่างไม่รู้สึกเกรงกลัว ทั้งที่ใบหน้าสวยยังคงอยู่ในอุ้มมือใหญ่ของเขา

                “ฉันเกรงว่ามันจะไม่ใช่ 20 ล้าน แต่เป็น 200 ล้านต่างหากล่ะ”

                “จะเป็น 200 ล้านได้ไง ในเมื่อเรารับเงินจากท่านแค่ 20 ล้าน”

                “สงสัยเธอจะยังไม่รู้ใจความในสัญญา เรค์ซา” ชีคหนุ่มเรียกคนสนิท ที่เป็นทั้งบอร์ดี้การ์ด เลขา และเพื่อนรู้ใจ

“ครับ ท่าน” เรค์ซารีบเดินมาหาทันที ที่ได้ยินเสียงทรงอำนาจ ตะโกนเรียกเขา

“อ่านใจความในสัญญา ให้เธอฟังให้ชัดๆ หน่อยซิ” ชีคจามินเอลเอ่ย ก่อนจะคลายมือออกจาก ใบหน้าเนียนสวย ซึ่งเกิดรอยแดงขึ้นตรงคางของเธอทันทีที่เขาปล่อยมือ

“ในสัญญาระบุไว้ว่า นายไกรสร โอพิบาลยินดีขายบุตรสาว ให้เป็นทาสของท่านชีคจามินเอล ฮัตเตอร์อาฟ โฮบิลหมัด เป็นเวลา 1 ปี ซึ่งท่านชีคมีสิทธิ์ในตัวเธอ อย่างเต็มที่ไม่ว่าจะประสงค์อะไร เธอก็ต้องยอมทำตามดั่งทาสคนหนึ่ง แต่ถ้าอยากจะยกเลิกสัญญา จะต้องเสียค่าปรับเป็นจำนวนเงิน 10 เท่า เท่าที่นายไกรสร ได้รับไปในวันที่เซ็นสัญญา” เรค์ซาอ่านใจความในสัญญาให้กรียาฟัง ตามคำสั่งของชีคหนุ่ม ซึ่งเมื่ออ่านจบ ใบหน้าสวยที่ซีดอยู่แล้วก็ซีดลงอีกจนแทบไม่มีสีเลือด

“ได้ยินแล้วใช่ไหม” เสียงทรงอำนาจเอ่ยถาม คนตัวเล็ก ที่นั่งหน้าซีด อยู่ข้างๆ อย่างสะใจ

“ไม่จริง พ่อ....ไม่มีทางขายฉัน พวกท่านโกหก” เสียงหวานเอ่ยออกมาเบาหวิว คล้ายคนละเมอ

“เรค์ซา....เอาสัญญาให้เธอดูซิว่า ใช่ลายเซ็นของพ่อเธอไหม”

เรค์ซา ยื่นสัญญาที่ไกรสร เซ็นไว้ ให้กรียาดู เป็นหลักฐาน ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เมื่อเห็นภาษาในสัญญาก่อนจะโวยวายขึ้น

“นี่มันภาษาอะไร พ่อฉันจะอ่านออกได้ไง” เสียงหวานโวยวายดังลั่น น้ำตาไหลนองหน้า ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างไม่หวั่นเกรง

“ถ้าอ่านไม่ออก ก็ไม่ต้องเซ็นสิ แต่พ่อของเธอไม่ฉุกคิดเลยสักนิด เขารีบเซ็นอย่างเต็มใจ ซึ่งมันก็ช่วยไม่ได้”

“เพี๊ยะ!!!...” ฝ่ามือบางฟาดลงที่ใบหน้าคมคาย อย่างไม่มีใครคาดคิด

“นายมันเลว เลวที่สุด”

“เพี๊ยะ!!!...” ฝ่ามือใหญ่ฟาดลงที่ใบหน้านวลอย่างแรงเช่นกัน ใบหน้าสวยหันไปตามแรงปะทะ ร่างบางเซลงไปกองกลับพื้นทันที เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากมุมปากบาง เมื่อใบหน้าสวยหันกลับมามองผู้ชายป่าเถื่อนที่ทำร้ายเธอ

“เธอคิดว่าเธอเป็นใคร ถึงได้กล้าทำร้ายฉัน อย่างคิดว่าฉันจะยอมให้ผู้หญิงไร้ค่าอย่างเธอ มาทำร้ายฉันฟรีๆ หรอกนะ” เสียงเข้มเยือกเย็น ดวงตาคมวาวโรจน์เป็นประกาย มองร่างบางที่ล้มลงไปกองกับพื้น อย่างเกลียดชังที่เธอบังอาจมาตบหน้าเขา

กรียาตวัดสายตากลับมามองชีคจามินเอลอย่างแค้นเคือง ดวงตากลมโตวาวโรจน์ ไม่ต่างจากอีกฝ่ายมองตอบโต้กัน อย่างไม่มีใครยอมใคร

“ท่านมันโหดเหี้ยม ไร้ความเป็นคน” เสียงหวานตะคอกใส่หน้าอีกฝ่ายอย่างเดือดดาล

“ฉันเลือกว่าจะโหดเหี้ยมกับใคร ซึ่งเธอเป็นคนที่ฉันเลือก นางทาสอวดดีของฉัน!” เสียงเข้มเยือกเย็น จนคนฟังรู้สึกขนลุก

‘นางทาส!...’ น้ำเสียงเย้ยหยันช่างบาดลึกลงในหัวใจคนฟังยิ่งนัก เธอไม่คิดไม่ฝัน ว่าชีวิตเธอจะต้องมาเป็นทาสรับใช้ใคร

“ฉันเกลียดท่าน ถึงฉันจะต้องเป็นทาสรับใช้ท่าน แต่จงรับรู้เอาไว้ว่าฉันเกลียดท่าน!” กรียามองอีกฝ่ายอย่างเครียดแค้น ซึ่งชีคจามินเอลไม่รู้สึกสะทบสะท้านเลยสักนิด

“หึ!....แล้วเธอคิดว่าฉันไม่เกลียดเธองั้นเหรอ ฉันเกลียดเธอและครอบครัวของเธอเข้ากระดูกดำ แล้วต่อไปอย่ามาสะเออะ ต่อปากต่อคำกับฉันอย่างนี้อีก ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน” ชีคจามินเอลเดินไปคุกเข่าลงตรงหน้าหญิงสาวช้าๆ บีบคางมนให้เงยหน้าขึ้นมามองเขา ก่อนจะคำรามออกมาอย่างน่ากลัว ดวงตาคมวาวโรจน์ไปด้วยความเกลียดแค้น ชิงชัง

“ฉันไม่กลัวคำขู่ของท่านหรอก” เสียงหวานเค้นออกมา อย่างลำบาก เมื่อถูกอีกฝ่ายบีบคางเอาไว้

“ฉันไม่ได้ขู่ให้เธอกลัว แต่คนอย่างฉันพูดจริงทำจริง” ชีคจามินเอลเอ่ยเยือกเย็น มองปากบางจิ้มลิ้มที่เต็มไปด้วยเลือดอย่างสะใจ

“ถึงไม่ได้ขู่ ฉันก็ไม่กลัว.......” กรียาเอ่ยท้าทายเขาได้แค่นั้น เมื่อปากหยักสวยสมชายบดขยี้ลงมาที่กลีบปากบางอย่างรุนแรง

กรียาดิ้นรนพยายามเบือนหน้าหนี ร้องทักทวงอู้อี้ อยู่ในลำคอ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ดั่งใจ เมื่อเขาบีบคางเธอเอาไว้แน่นจนรู้สึกเจ็บไปทั่วหน้า ฟันเล็กๆ พยายามกัดเรียวลิ้นอุ่นซ่านของเขา ที่สอดเข้ามาเกี่ยวกระวัตรัดรึง เรียวลิ้นบางของเธอ แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เมื่อถูกเขาบีบคางเธอแรงขึ้น หญิงสาวถูกชีคหมุ่นบดขยี้เรียวปากบางอย่างรุนแรง ไร้ความปราณี เนินนาน เหมือนโดยสูบวิญญาณออกจากร่าง จนแทบลืมหายใจ ถ้าไม่มีเสียงใครบางคนพูดขึ้นมาเสียก่อน เธอคงต้องขาดใจตาย เพราะขาดอากาสหายใจ

“ท่านชีคครับ เครื่องกำลังจะลงจอดแล้วครับ” เรค์ซาบอกชีคหนุ่ม ที่ดูเหมือนกำลังจะเพลิดเพลิน ในการลงโทษนางทาสสาว ก่อนจะมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความรู้สึกสงสาร แต่กลับไม่มีอำนาจใดๆ ที่จะช่วยเธอได้ ในเมื่อเธอถูกชีคจามินเอล เลือกแล้วว่าเธอคือคนที่จะต้องรับโทษทัณฑ์แทนพี่ชายของเธอ

“จำเอาไว้ให้ขึ้นใจ ว่าอย่ามาสะเออะกับฉันอีก” ชีคจามินเอลเอ่ยรอดไรฟัน เมื่อถอนปากออกจากการลงทัณฑ์นักโทษสาว “แต่ก็ไม่เลวนะ จูบผสมเลือด มันรู้สึกได้รสชาติดีพิลึก” จามินเอลเอ่ยอย่างสะใจ ก่อนจะเดินกลับไปประจำที่ วางหน้าเรียบเฉย เหมือนกับไม่มีเหตุการณ์เมื่อสักครู่เกิดขึ้น

“เอ้า!...เช็ดเลือดซะ แล้วกลับไปนั่งที่ของเธอ รัดเข็มขัดให้เรียบร้อยด้วย” เรค์ซายื่นผ้าเช็ดหน้าของเขาให้กรียา ที่นั่งมองจามินเอล ด้วยสายตาเกลียดชัง มุมปากบางยังมีเลือดไหล ออกมาไม่หยุด

                “ขอบคุณคะ” กรียารับผ้าเช็ดหน้าจากเรค์ซา มาเช็ดที่มุมปากแล้วค่อยๆ ลุกขึ้นไปนั่งที่ของเธอ

                ชีคจามินเอลมองเรค์ซา อย่างไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ ที่เห็นคนสนิทใส่ใจนางทาสศัตรูของเขา แต่ก็ยังวางท่านิ่งเฉยอย่างไม่สนใจ

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 ช่วยเป็นกำลังใจด้วยนะค่ะ