จอมเผด็จการลวงรัก (สนพ.โรแมนติค) - นิยาย จอมเผด็จการลวงรัก (สนพ.โรแมนติค) : Dek-D.com - Writer
×

    จอมเผด็จการลวงรัก (สนพ.โรแมนติค)

    “ยี่สิบสามปี ยี่สิบสามจูบ แล้วผมจะปลดพันธะให้กับคุณ”“แต่ฉันแค่หอมคุณนะคะ ไม่ได้.ไม่ได้” “ถ้าหอมสามร้อยหกสิบห้าวันคูณยี่สิบสามปี เพราะคุณหอมผมทุกคืนในความฝัน แต่ถ้าจูบแค่ยี่สิบสามจูบแล้วทุกอย่างจบทันที

    ผู้เข้าชมรวม

    23,747

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    15

    ผู้เข้าชมรวม


    23.74K

    ความคิดเห็น


    82

    คนติดตาม


    447
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  14 มี.ค. 61 / 15:08 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    จอมเผด็จการลวงรัก
    ชื่อเดิม...ร้ายรักเทพบุตรพยศ 


     

    วางแผงแล้วค่ะ สามารถสั่งซื้อได้ที่เว็บไซค์สนพ. คลิ๊กตรงนี้
    ลด 20% ด้วยนะคะ
    และร้านนายอินทร์ ซีเอ็ด บีทูเอสทุกสาขา 
    _____________________________________________
    อีบุ๊กตามลิงก์ภาพนี้ไปค่ะ
     
        
     
     
     
    เฮอร์นัน กรณาวีย์ อิเกลเซียส พิทักษ์พงศ์คดี (ไผ่ตง)
    ซีอีโอหนุ่มเจ้าของสมญานาม 'เทพบุตรปากมาร' ที่พูดน้อยแต่ต่อยหนัก และไม่เคยลืมเลือนความทรงจำอันเลวร้ายในวัยเด็กที่ต้องถูกหอมแก้มจากเด็กหญิงตัวป้อมหน้ากลมแทบจะเป็นซาลาเปาได้เลย ซ้ำยังเก็บมาฝันสยองทุกๆ ค่ำคืนเสียอีก เมื่อจะต้องมาเจอกันอีกครั้งจึงเป็นหายนะครั้งยิ่งใหญ่ที่เขาพูดได้แค่ 'นรก นรกชัดๆ'






    รามิลยา กิตติพิพัฒน์ (รานี)
    กุมารแพทย์สาวที่เคยมีอดีตเป็นเด็กหญิงตัวกลมป้อมในวัยเยาว์ ผู้ไม่เคยกล้าเปิดใจคบผู้ชายคนไหนมาก่อน ด้วยรู้สึกเสมอว่าตัวเองถูกพันธะไว้กับถ้อยคำในอดีตซึ่งได้เอ่ยไว้กับผู้ชายคนหนึ่งที่เขาอาจจะลืมเลือนเธอไปแล้ว แต่เธอไม่เคยจะลืมเลือนเขาไปได้เลยสักครั้ง ซ้ำยังคอยติดตามเรื่องราวในชีวิตของเขาเสมอมา เมื่อจะต้องพบกันอีกครั้งจึงมีแค่สองทางให้เธอเลือก 
    'ปลดพันธะนั่นเสีย' กับ 'ทำให้หัวใจของเขามีเธอ' 
     



    น้ำจิ้มเล็กๆ



             “แล้วคุณคิดว่าควรจบไหมล่ะ ยี่สิบสามปีเชียวนะที่ผมต้องอดทนกับมัน...ไม่ใช่ยี่สิบสามวัน” เขาถอนริมฝีปากออก แต่ไม่ได้ปล่อยร่างระหงออกจากอ้อมแขนแต่อย่างใด ใบหน้าคมคายก้มลงแตะหน้าผากกับหน้าผากเธอ ขยับศีรษะให้อีกฝ่ายรู้คำตอบเอาเองว่ามันยังไม่จบ

    “แล้วคุณจะเอายังไงคะ” ถามเหมือนคนโง่ที่พร้อมจะยินยอมทุกอย่างอย่างนั้น ทว่ารามิลยาก็ไม่รู้จริงๆ ว่าจะพูดอะไรในสถานการณ์อย่างนี้นอกจากคำถามนี้แล้ว

    “ยี่สิบสามปี ยี่สิบสามจูบ แล้วผมจะปลดพันธะให้กับคุณ” ไม่มีความกรุ้มกริ่มในสายตาเหมือนหลุมดำ มีแต่ความจริงจังที่ทำเอารามิลยากลืนน้ำลายหนืดๆ ดังเฮือก

    “แต่ฉันแค่หอมคุณนะคะ ไม่ได้...ไม่ได้...”

    “ถ้าหอม...สามร้อยหกสิบห้าวันคูณยี่สิบสามปี เพราะคุณหอมผมทุกคืนในความฝัน แต่ถ้าจูบ...แค่ยี่สิบสามจูบแล้วทุกอย่างจบทันที คุณจะเอาอะไร”


     



     



    ฝากอีบุ๊คผลงานที่ผ่านมาด้วยค่ะ

     
    พบปะพูดคุยกันได้ที่นี่ ชาคริน/แพรวโพยม แฟนเพจค่ะ
     
     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น