คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : เพื่อนกัน...ตลอดไป
8
# บ้าน กลับบ้าน ถึงบ้านซะที
“มิอิๆ ตื่นเหอะถึงแล้วนะ”
อ๋า เสียงมิอุอีกแล้ว เฮ้อ ถึงบ้านแล้วสิเนี่ย
“อ่าๆ อือตื่นแล้วจ้า”
“ไม่เป็นไรนะ นอนละเมอตลอดเลย ไหวรึเปล่าตาบวมเลยนะ”
“ไม่เป็นไรหรอก ขอบคุณมากนะมิอุที่คอยอยู่เป็นเพื่อนกันน่ะขอบคุณจริงๆ”
“โธ่เอ๊ยแก ถ้าฉันไม่อยู่แล้วแกจะทำไงละ ไม่เป็นไรหรอกเรื่องแค่นี้เองน่ะ”
“จ้า เราไปนะ บ๊าย บาย”
“อือ ฝันดีนะ”
“เช่นกัน”
เข้าบ้านๆ อาบน้ำๆ นอนๆ เฮ้อ ต่อจากนี้ชีวิตคงจะวนเวียนอยู่อย่างเดิมสินะ มีอยู่แค่นี้เมื่อไม่มีความรักเข้ามาเกี่ยวข้อง
ตะแน๊วๆ
อืม...ลืมอีตานี่ ต้องมีไอ้บ้าจิ้งจอกเข้ามาเกี่ยวด้วยนี่นา กวนอยู่ได้ไม่เว้นวันหยุดราชการเลยแหะ - - เบื่อมันจริงๆ คนยิ่งเศร้าๆอยู่
“นี่นาย เงียบๆไปได้ไหมคนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่นะ”
“อ่าว ขอโทษที มีอะไรรึเปล่า”
มีอะไรรึเปล่า? หึ วันนี้นายนี่มาแปลกแหะ ฮือๆ ถ้ารุ่นพี่ทำแบบนี้กับฉันบ้างก็คงดีสินะ พูดแล้วน้ำตามันก็พานไหลออกมา ทำไมนะ ทำไมมันต้องเกิดขึ้นกับฉันด้วย ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
“อ้าวๆ เฮ้ๆ เป็นไรไปเนี่ยดีใจกับความรักเลยร้องไห้รึไงห๊า ร้องไห้ทำไม ไหนลองบอกมาสิ”
“ก็...ฮือๆ...ฉันโดนทิ้งแล้วล่ะ อกหักซะแล้วล่ะ...มันเกิดขึ้นกับฉัน...กับฉันคนเดียวจริงๆเหรอ”
“ใคร ใครมันทำแบบนี้กับเธอ ไม่ได้เกิดกับเธอคนเดียวหรอกนะ ฉันอยากให้เธอจำฉันให้ได้จริงๆ ฉันจะดูแลเธอเองนะ เชื่อใจฉันได้มั้ย”
“ขอโทษ...ฮือๆ ฉันไม่เชื่อในความรักอีกแล้ว งี่เง่าสิ้นดีเลย ขอโทษนะ เราเป็นเพื่อนกันไม่ได้เหรอ นะ ขอร้องละ อย่าให้ความรักมันทำลายมิตรภาพคำว่าเพื่อนเลยนะ พวกเราจะเป็นเพื่อนกัน...ตลอดไป”
เฮ้อ ตกใจจริงๆ ที่นายจิ้งจอกมาชอบฉันได้ ทำไมนะ...แต่ฉันไม่เอามันแล้วล่ะ ความรักเนี่ย...ไม่เอาแล้ว ไม่ขอยุ่งด้วยอีกแล้วล่ะ มันเกินกว่าคำว่าเพื่อนไม่ได้ ถึงฉันจะรักนายจิ้งจอกก็เหอะ แต่ฉันก็รักรุ่นพี่อยู่ด้วย ขอโทษด้วยนะนายจิ้งจอก นายจะอยู่เป็นเพื่อนฉันตลอดไปใช่มั้ย
“อ่าๆ อกหักแล้วสิเรา แต่เราต้องอยู่ด้วยกันนะ อย่าทิ้งฉันซะละ...มิอิ”
“นายนี่ท่าจะบ้าแหะ ฉันต่างหากที่ต้องบอกแบบนั้นน่ะ หึหึ นายมันจิ้งจอกบ้าจริงๆเลย...แต่...ที่บอกว่าจำไม่ได้น่ะคืออะไรเหรอ บอกหน่อยได้ป่าว”
“เช็ดน้ำตาออกก่อนสิ แล้วจะบอก”
“เรื่องมากน่า เช็ดแล้วนะ”
นายนี่มันเรื่องมากแหะ - - เช็ดๆ เช็ดแล้ววว
“อือ บอกแล้วนะ”
“ก็บอกมาสิ”
“คือว่าเมื่อก่อนตอนเด็กๆพี่ก็อยู่บ้านนี้แหละ อยู่มาตั้งแต่ตอนเข้าอนุบาลเลย ห้องนี้เลยด้วย ส่วนมิอิเธอก็อยู่ห้องนี่แหละ เวลาฝนตกแล้วฟ้าร้องเธอก็จะออกมาที่หน้าต่างตะโกนเรียกฉัน แล้วให้ฉันปีนข้ามระเบียงมานอนเป็นเพื่อนอีกนะ แล้วมีอยู่วันนึงเราสัญญากันว่าจะแต่งงานกันอีกแหนะฉันเลยกลับมารับเธอไปเป็นเจ้าสาวไง”
“เหอะ ไม่มีทางไหนบอกจะเป็นเพื่อนกันไง”
“ก็ใช่ เลิกแล้วไง เพื่อนกันไงจ๊ะ”
“ชิ แล้วไงต่ออ่ะ”
“แล้วฉันก็ย้ายบ้านไปอยู่ต่างประเทศไง แล้วพอกลับมาเธอก็สวยเช้งแถมมีคนที่ชอบแล้วอีก ฉันคิดว่าแป่วชัวร์ๆ”
“ก็แป่วไงฮ่าๆ”
“ชิ เงียบไปเลยนะเธอ เดี๊ยะโดน”
“ฮ่าๆ ต่อๆ”
“แล้วทีนี้ก็ไม่มีไรแล้วไง - - ก็เล่าหมดแล้วอ่ะแล้วเธอก็มาเป็นแบบนี้ไง อิอิ” ^O^
“ชิ โอเคๆ นอนแล้วนะ...”
เปรี้ยง!!!!!!!!!!
กรี๊ด พระเจ้าฟ้าผ่าอ่ะทำไงดีๆ
“ฮือๆ ฟ๊อก ฟ๊อก...ฟ๊อกกกกก”
“ไรอีกอ่ะ อย่าบอกนะว่า...”
“อือ...ใช่”
“เฮ้ย...เอาจริงอ่ะ ให้ข้ามไปเนี่ยนะ”
“ก็ใช่น่ะสิ รีบๆมาเหอะน่า กลัว” T^T
“เออๆ”
อิอิ อุ่นๆ มีจิ้งจอกนอนด้วย สบ๊าย สบาย
ฟ๊อก...นายนี่เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆนะ ขอบคุณจริงๆเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะ จะไม่มีวันต้องห่างกันอีกแล้ว แค่เพื่อนจริงๆนะ
มิอุ...เธอด้วย ขอบคุณจริงๆที่ให้ความสำคัญกับฉันเสมอ อยู่เคียงข้างกับฉันเสมอ แม้ว่าความรักครั้งแรกในครั้งนี้จะไม่สมหวังก็ตามที แต่พวกเธอทั้ง 2 คนก็เป็นคนที่ดี ขอบคุณในความรักที่ให้ ขอบใจในความห่วงใยที่มี เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปคำว่าเพื่อนจะไม่สูญหายไปจากใจของพวกเรา คำว่าเพื่อนแม้ว่ามันจะมีหลายแบบ หลายอย่าง หลายประเภท แต่...คำว่าเพื่อนสำหรับพวกเรามันก็คือความรักที่มีให้ใช่มั้ย? เป็นความห่วงใยที่พวกเราขาดไม่ได้ใช่ไหม? และพวกเราก็จะแปลคำว่าเพื่อนนี้เป็นคำอื่นไหม...คงไม่สินะ...คงแปลว่า...เพื่อนรักอย่างเดียวเนอะ พวกเราสามคนจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป...ชั่วนิรันดร์
ความคิดเห็น