คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : พาทัวร์และเพื่อนบ้านคนใหม่
2
# หลังเลิกเรียน
“เอ่อ...นี่ๆมุมียามะซัง เอ่อ หลังเลิกเรียนว่างป่ะ”
กรี๊ดๆ (ในใจนะ) อาซาเมรุทักฉันน่ะ หุหุ
“เอ่อ ว่างสิ ทำไมเหรอ”
“จะว่าอะไรไหมถ้า...จะให้ช่วยพาชมโรงเรียนหน่อยน่ะ”
“อ๋อ ได้สิ”
“งั้นรอที่หน้าตึกแปปนะเดี๋ยวมา”
“อืมจ้า”
เย้ๆ ^O^ พระเจ้าประทานพรให้ลูก T^T ดีใจมากมาย อาซาเมรุชวนฉันไปชมโรงเรียนด้วย ฮ่าๆ ดีใจจริงๆ ก็ทั้งวันสาวๆรุมล้อมทั้งวันเลยนินา อิอิๆ
“มิอุจ๋า ฉันไปก่อนน้าอาซาเมรุคุงรออยู่” ^^
“เออ จะไปไหนก็ไปเลย ฉันจะไปเที่ยว”
“กับชินจะ...ชินอิกิน่ะเหรอ”
“แนะ อย่าหลุดมาเชียวนะ แล้วถ้าฉันไม่เที่ยวกับชินอิกิแล้วจะให้เที่ยวกับใครละ”
“เออๆ ไปเลยๆ ขี้เกียจเถียงกับแกแล้ว” -O-
“ย่ะ” - -*
ไม่ใช่ขี้เกียจอ่ะนะแต่...เถียงไม่เก่งต่างหาก T^T
“มาแล้วๆ...แฮ่กๆ >O<”
“อ่ะ...ไปทำไรมาเนี่ยหอบแฮ่กเลย” - -
“วิ่งมาไงถามได้ โง่จริง” - -
อ่ะ...อะไรนะ นายนี่ว่าฉันโง่เหรอเนี่ย
“นี่ๆนาย ฉันไม่ได้โง่นะ ว่าแบบนี้ได้ไงเนี่ย” - - +
“ก็โง่ไหมละเห็นฉันเดินมารึไง”
“นายนี่ มาช้าแล้วยังมาว่าฉันอีกเหรอไงฮะ”
“ชิ...ก็โง่จริงป่ะละ ไปๆ พาทัวร์หน่อยเร็ว”
อ๊าก!! นิสัยผิดกับหน้าตาจริงๆเลยอ่ะ T^T สงสัยฉันจะโง่จริงๆนั่นแหละที่ดูคนผิดไปน่ะ TOT
“ไม่โง่ ยังไงก็ไม่โง่ >O< ฉันน่ะเด็กเรียนจะตาย เห็นมะใส่แว่นถักเปียด้วย แบร่”
“เออน่า อย่าพูดมากโรงเรียนนี้มันไม่ค่อยใหญ่เลยนะรีบๆพาไปเร็วเหอะน่า”
“ไม่ใหญ่แล้วมาเรียนทำไมเล่า”
ฉันบ่นอุบอิบ ((ในใจนะ))
หลังจากที่พานายจิ้งจอกดูรอบๆโรงเรียนและแนะนำสถานที่ภายในโรงเรียนเสร็จ นายนั่นน่ะ...มันไปกับผู้หญิงรุ่นพี่ที่รออยู่หน้าโรงเรียน T^T อะไรของเค้าเนี่ยมาวันเดียวได้แฟนแล้วเหรอวะ >_< ช่างเหอะไม่ใช่เรื่องของเราสักหน่อย กลับบ้านดีกว่า เกลียดมันแล้วนายจิ้งจอก >O<
“แม่จ๋า กลับมาแล้วค่า”
ฮือๆ เมื่อยขาง่ะ T0T เดินรอบโรงเรียนเลยอ่ะ คิดถึงแม่จังเลย - -
“เออ รีบๆไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าวซะนะ แล้วเดี๋ยวเอาซุปไปให้ข้างบ้านหน่อย เขาเพิ่งย้ายมาใหม่น่ะ ทักทายเพื่อนบ้านๆ”
“โฮๆ แม่หนูเมื่อยขานะ คิดถึงแม่จัง”
“แกอย่ามาเว่อร์ อย่ามากอดด้วยร้อนๆ ไปๆรีบๆไปทำธุระให้เสร็จก่อนมืด” - -
ฮือๆ T^T แม่ใจร้าย แค่กอดก็ไม่ได้ TOT อาบน้ำดีกว่าเดี๋ยวแม่โกรธละก็...ตายสถานเดียวแน่เลยอ่ะ
“มาแล้วแม่ เดี๋ยวค่อยกลับมากินได้ป่ะ 2 ทุ่มแล้วเดี๋ยวมืดเอาซุปไปให้ก่อนน้า” -O-
คิดแบบว่า...กลัวผีขึ้นสมองเลยอ่ะ >_< ยิ่งมืดๆนะ บรื๋อ! น่ากลัวที่สุดเลยล่ะ
“เออๆ แล้วแต่แกละกันแต่ยังไงก็ต้องเอาซุปไปนะ”
“ค่า”
ติ๊งหน่อง~~ ติ๊งหน่อง~~
เสียงออดอันน่าสะพรึงกลัวท่ามกลางความมืดมิด มีแสงไฟสลัวๆ มีผู้ชายหนึ่งคนเดินออกมาท่ามกลางแสงไฟอันน้อยนิดภาพในบ้านที่มีแสงไฟเปิดไม่มากนัก ((ความคิดฉันนะ))
“ใครครับ อ่าว ·Õ´Ô ...เธอมานี่ทำไมเนี่ย”
“เอ๊ะ! นาย...นาย...นาย...มาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย” O_O
“ก็นี่บ้านฉันแล้วเธอมาทำอะไรฮะ”
“แม่ให้เอาซุปมาให้นายอ่ะ”
“อ่ะเหรอ ขอบใจ ไปได้แล้วเธอน่ะฝากขอบคุณแม่เธอด้วยละกัน”
“ให้อยู่ฉันก็ไม่อยู่หรอกย่ะ” - -
“ยังไงๆฉันก็ไม่ให้เธอเข้ามาในบ้านหรอกน่า” -.-
“ชิ...ให้เข้าก็ไม่เข้า”
“แล้วใครบอกจะให้เธอเข้าฮะยัยแว่น”
แว้ก มันด่าจุดอ่อนของฉันอ่ะ T^T เจ็บใจๆๆๆๆ แค้นนี้ต้องชำระอย่าให้รู้นะจุดอ่อนนายอยู่ตรงไหนนายจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ - -+ หมั่นไส้ชะมัดเลย หน้าตาก็ดีอยู่หรอกแต่นิสัยเนี่ยสิ ฮึ่ม! ทั้งกวน บ้า เจ้าเล่ห์ นิสัยไม่ได้เข้ากับหน้าตาเล้ย - -
“เป็นไงลูก เขาชื่ออะไรเหรอ...อ่าวเป็นอะไรไปอีกละนั่นหน้าบูดเป็นตูดลิงเลย”
“โหยแม่ หนูนี่มันคนโชคร้ายจริงๆเลยอ่ะ” T^T
“เอ้า...ทำไมอีกละเนี่ยหมาที่ไหนฟัดแกมารึไง”
โฮๆ แม่จ๋า แกเลยเหรอแม่อ่า TOT
“หมาบ้างนู้นอ่ะดิแม่กัดหนูอ่ะ”
“หา!! บ้านนั้นไม่มีหมาไม่ใช่เหรอลูก ตาฟาดรึไง บ้าแล้วไปๆ ไปเลยไปกินข้าวแล้วขึ้นนอนซะไป เพ้อเจ้อใหญ่แล้ว”
โฮๆ แม่จ๋าทำกับลูกได้ลงคอ T^T ไล่กันซะงั้นเลยอ่า แงๆๆๆๆ
“โหแม่อ่ะ T^T หนูล้อเล่นเขาเป็นเพื่อนห้องเดียวกันที่โรงเรียน”
“อะเหรอ...อือ ก็ดีหนิ ไปกินข้าวได้แล้ว!”
ง่ำๆๆ จั๊บๆ กรวมๆ - -
ฮ่าๆ ไม่ต้องสงสัย เสียงกินข้าวของครอบครัวเราน่ากลัวเอาการอยู่นะเนี่ย - -“เพราะเหตุผลที่กินแบบนี้คือ >>>> แง่วๆ ไม่มีแขกมาที่บ้านเลยทำตัวตามสบาย - - ฮ่าๆ เหตุผลเกินคำบรรยาย -*-
เฮ้อทำไมนายนั่นเวลาอยู่กับเราถึงกลายเป็นซาตานไปได้นะเนี่ย ชิ เวลาอยู่ต่อหน้าทุกคนทำเป็นเกกหน้าหล่อยังกับเทวดา เหอะ ไอ้ซาตานเอ๊ย!! เฮ้อ...นอนดีกว่า ZzZz…ZzZz
แต๊วๆ แต่งๆ
เวรกรรม ขอนอนอย่างสงบสุขได้มั้ยเนี่ย ใครบังอาจมาขัดขวางความสุขในการนอนของฉันเนี่ย กำลังจะหลับอยู่แล้วเชียว -_-+
แอ๊ดดดดด
“เฮ้ย ไม่หมาหน้าไหนมันบังอาจมาส่งเสียงหอนด้วยเครื่องดนตรีห่วยๆแถวนี้วะเนี่ยคนจะหลับจะนอนโว้ย” - -
เปิดมาแล้วไอ้หมาเจ้ากรรม เวลาฉันโกรธน่ะ หึหึ โหดนะเว้ย >O<
ความคิดเห็น