ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Krisyeol ft. all member of exo

    ลำดับตอนที่ #6 : 6.You don't know. Part1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 718
      6
      8 ก.ค. 58

    You don’t know. Part1

    Couple:Krisyeolft. EXO

    Author:KC_NeNe’s


                     

    .



    หอพักKY  ห้อง 0069


    สวัสดีคร้าบบบบบบบบ!!! ผม ปาร์ค ชานยอล คนรูปหล่อ พ่อรวย(หรือเปล่าไม่มั่น!?) อายุ 20  เรียนอยู่สถาปัต มหาลัยฮวาซอง ปี 2 เอ่อ...ข้างๆผมที่นั่งสไลด์โทรศัพท์อยู่นี่คือไอ้คริส  หรือ อู๋ อี้ฟาน แต่ผมชอบเรียกมันฟ่านนะ จะเรียกตามผมก็ได้ เรียนที่เดียวกันคณะเดียวกัน คือง่ายๆนะ ผมกับมันเป็นเพื่อนสนิทกัน ถ้าถามถึงหน้าตาล่ะก็..เอ่อ..จัดว่าหล่อ!  



    ผมไม่ได้มโนนะ
    !  แต่ผมว่ามันหล่อน้อยกว่าผมอ่ะสัมผัสได้ จากชานยอลญาณเทพ!!!



    ก่อนที่ผมจะอธิบายอะไรยืดเยื้อ ตอนนี้ผมขอจัดการกับสภาพรูจมูกของผมก่อนนะ...ฮะ ฮะ..

     


     

    ฮัดชิ้ว!!!

     


     

    ฟืดดดดดด!!!!!

     
     

    “กูบอกมึงแล้วใช่มั้ยไอ้ยอล ว่าอย่าสระผมตอนกลางคืน เป็นไงหวัดแดกแล้วเห็นมะ”  ใครก็ได้เอาตีนมาอุดปากมันทีดิ๊  กูชักรำคาญและ  บ่นยิ่งกว่าแม่กูอีกเมนส์มากระปิบกระปอยหรือไงวะ- -*

    “ แล้วมึงจะให้กูเดินหัวเป็นซังกะตัง เข้ามหาลัยเหรอ แสดดดด โพรงจมูกกู ไม่ต้องมาบ่น ฮะ ฮะ ฮัดเช้ยยย!!!!ฟืดดดดด!!! ” แม่ง!! ขอสั่งขี้มูกแรงๆอีกซักทีเถอะ  คันจมูกชิบหาย

    “ เออ กูขอให้มึงสั่งขี้มูกจนเป็นไซนัสตาย! ” เอ้า!? ไอนี่ปาก วอนโดนตีนกูร่อนใส่มั้ยเนี่ย

    “ นี่มึงแช่งกูเหรอไอ้ฟ่าน! ไอ้เลว!!!

    “ แล้วตั้งแต่กูคบกับมึงมา กูเคยยอตัวกูซักครั้งมั้ยล่ะว่ากูเป็นคนดี! ” ยังจะมาลอยหน้าลอยตาอีก นี่กูกับมันเป็นเพื่อนกันจริงๆใช่มั้ย ถาม!?  เพราะตั้งแต่อยู่ด้วยกันมารู้สึกไม่มีวันไหนที่มันไม่แขวะกูซักคำ

    “ เออ กูยอมมึงก็ได้ แต่คนอย่างกูน่ะไม่เป็นไรหรอกเว้ย ไม่ตายง่ายๆหรอก ฮะ ฮะ ฮัดเช้ยยยย!!! โอ๊ย! ไอ้นี่ก็ไหลอยู่ได้ เดี๋ยวกูซืดเข้าปากกลืนลงกระเพาะแม่งเลย ” ทำอะไรมันไม่ได้ก็ลงกับขี้มูกแทนนี่แหละวะ ไม่เถียงกลับเหมือนคนแถวๆนี้

    “ ปัญญาอ่อน ทะเลาะกับขี้มูกตัวเอง  ตายๆ กูว่าคืนนี้ไม่รอด ฮ่าๆ ” ไอ้เชี่ยคริสพูดจบก็หัวเราะออกมาทันที มันน่าขำตรงไหนวะ!!!! มึงไม่เคยเห็นคนคุยกะขี้มูกตัวเองเหรอห๊า!!! อะโด่ววว!!! ตอนนั้นมึงกะกูแทบจะแข่งแคะขี้มูกเอามาปั้นกันอยู่เลย


    ....อย่าให้กูเม้าท์เลย เดี๋ยวจะเสียเพื่อนเฮอะ
    !!!

     

     

     

    เวลาย่างเข้าเที่ยงคืน....




    “ เฮ้ย!ฟ่าน มึงนอนยังวะ” ไม่ได้ยินเสียงกรนแสดงว่ายังไม่หลับชัวร์



    “ ครอกกกกก ฟี้~” 



    ดูมันทำ - -*



    “ไอ้ตอแหล ไม่ต้องมาแอ๊บนอนเลย กูรู้นะว่ามึงยังไม่หลับ ” ผมเด้งตัวขึ้น แล้วเดินไปดึงผ้าห่มของมันโยนออกไปปลายเตียง



    “ อะไรของมึงเนี่ย กูจะนอน”  ยังๆ ดูมันยังขยับหันหลังให้กูแล้วเอาหมอนอุดหูอีก


    “ กูนอนไม่หลับ”กาแฟกูก็ไม่ได้เฉียดเข้าปาก  แล้วไหงตากูมันถึงได้ยังค้างอยู่อย่างนี้เนี่ย



    “ แล้วยังไง” ไอ้ฟ่านยอมลุกนั่งแต่โดยดีแล้วหันมามองผมที่ยืนโด่ค้ำหัวมันอยู่



    “ ก็ไม่ไง หาไรทำกัน ” ดูหนังสักเรื่องสองเรื่อง คงจะทำให้ตาปรือๆได้มั่งล่ะวะ



    “ มึงจะทำอะไร ” ไอ้ฟ่านเลิกผ้าห่มขึ้นมาปิดอกพลางส่งสายตาระแวงมาให้




    โอ๊ยยย
    !!!ช่างกล้าคิดนะมึง



    “ มึงมองหน้ากูดิ๊ หน้ากูเหมือนอยากไล่ปล้ำมึงรึไง ”  พูดได้เต็มปากเต็มคำเลยว่า กูสนแต่หน้าอกหน้าใจที่อวบอั๋น ไม่ใช่แผงอกตันกล้ามเนื้ออย่างเมิงงง ไอ้เงิงงงถุยยย




    “ ก็ไม่แน่ กูหล่อขนาดนี้มึงอาจจะต้านทานไม่ไหว ” มันพูดพลางยักคิ้ว ไหวไหล่ประมาณว่าก็กูหล่ออ่ะ แต่ประธานโทษเถอะ กูหล่อกว่ามึง!!!  ถ้าถามว่ากูรู้ได้ไง ตอบอย่างมั่นใจ 



    ญาณเทพกูสัมผัสได้!!!



    “ หรา!!!..มึงสิจะต้านทานตีนกูไม่ไหว สัส!!  กูจะให้มึงไปดูหนังเป็นเพื่อนกูต่างหาก ลุกๆๆ ”

    “ เชี่ยหยอยอะไรของมึงเนี่ยโว๊ะ! หนังห่าไรมึง หนังโป๊กูอยู่ตรงข้างชั้นหนังสือเป็นกระตัก มึงก็ไปหยิบมาดูดิ๊ หรือมึงต้องการคนช่วยระหว่างดู  อ๋อ! จริงสิ ดูคนเดียวมันไม่เสียวถึงใจ เลยให้กูช่วยงั้นสิ ” ไม่ว่าเปล่า ยังมีการส่งสายตาหื่นกลับมาด้วยนะ  กรี๊ดดดดดด!!!!! ช่างกล้า เรื่องอย่างนี้ใครให้หยามหมิ่นกันห๊า คนอย่างปาร์ค ชานยอล ไม่เคยขอให้ใครช่วย  ของแบบนี้กูพึ่งตัวเองโว้ยยย!!!


    “  ขอบใจนะ..แต่กูคนเดียวก็บรรลุได้ ว่ะสาดดดด!!!! กูไม่ได้จะดูหนังโป๊ กูจะดูหนังผีโว้ย ”


    “ ทั้งๆที่มึงกลัวผีเนี่ยนะ!? ” ไอ้คริสทำหน้าแหยๆ เพราะมันรู้ดีว่าผมกับผี ไม่ใช่ญาติที่ดีต่อกัน


    “ มันท้าทาย!!!!  มึงใจป่ะล่ะ หรือป๊อด!?  อะโด่ววว มึงกลัวก็บอกกูมาเหอะ ” ผมรู้ว่าสิ่งที่ไอ้คริสมันเกลียดคือการท้า ถ้าชวนมันดีๆแบบ..



    คริสอ่า~ มาดูหนังกันๆ.....



    มันคงยอมหรอก


    “ อย่าร้องไห้เป็นตุ๊ดก็แล้วกัน ” พูดจบมันก็ลุกวิ่งหนีฝ่าเท้าผมที่พยายามประเคนใส่หน้ามันทันที

    “ ไอ้เชี่ยยยฟ่านนนนนน!!! กูไม่ใช่ตุ๊ด! นะไอ้สาดดดด!!!! ”  ผมวิ่งไล่เตะมัน ก่อนที่พวกผมจะยุติสงครามย่อมๆ แล้วมานั่งแสตนด์บายหน้าจอทีวีพาสม่าที่ม๊าของไอ้คริสส่งมาให้  ทำให้เห็บหมัดอย่างผมได้เกาะรับผลบุญไปด้วย 


    เพื่อนรวยมันดีอย่างนี้นี่เอง  ถ้าไม่ติดที่ผมเป็นผู้ชายนะ ผมจะยอมให้มันยัดเยียดความเป็นสามีให้ตั้งแต่วันแรกที่อยู่ด้วยกันเล้ย 



     เกาะมันกินไปทั้งชาติสบายเลยกู  อะฮริ้งงงง!!!


     

    หนังยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ มีผีออกมาโผล่ให้เขย่าขวัญบ้างประปราย  แต่คือแบบ..ที่กูไม่เข้าใจว่านี่มันหนังผีหรือหนังรักอิโรติคกันแน่วะ   ตัวเอกเรื่องนี้แม่งก็หื่นใจจริงๆ เดี๋ยวปล้ำๆ ถ้าผีมันท้องได้มันคงได้ลูกเป็นลูกครึ่งแน่ๆ 



    ครึ่งผีครึ่งคน!!!


    “ หนังเชี่ยไรมึงเนี่ยไอ้ฟ่าน กูเห็นแต่ไอห่าเนี่ยเดี๋ยวปล้ำๆ ผีตัวนี้อยู่นั่นแหละ จนมันจะท้องแล้วมั้งเนี่ย ” ผมเคยดูหนังโป๊มาบ้างก็จริงแต่ คนเดียวเพรียวๆ ไม่เคยดูกับคนอื่นแบบนี้มันรู้สึงแปลกๆอยู่เหมือนกัน




    “ ...”



    ......ไม่มีเสียงตอบรับจากไอ้คริส





    “ เฮ้ยเชี่ยไรมึง!? กูเรียกไม่ได้ยินเหรอ ” ผมเขย่าแขนหนาๆของเพื่อนข้างๆ เพื่อเรียกสติให้มัน


    “ ฮะ ..ฮะ!? เอ่อ...มึงกูว่ามึงไปนอนเหอะ กูง่วงแล้วน่ะ หรือมึงจะอยู่รอดูผีมันออกมาก็ไม่ว่านะ” คริสสะดุ้งเล็กน้อยที่ผมไปเขย่าแขนมัน เป็นไรวะ?


    “ มึงไม่สบายป่าวเนี่ย ทำไมดูตัวมึงแข็งๆไงชอบกล ผีเข้าเหรอเฮ้ย!?


    “ ปะ..เปล่า ไม่มีไร กูง่วง แล้วมึงจะยื่นหน้ามาทำไมเนี่ย ” มันพูดพลางผลักหน้าผมออกจนแทบหงายเงิบไปข้างหลัง ไอ้ห่า!!! ผลักตรงไหนไม่ผลัก ดันมาผลักตรงดั้งกูด้วยนะ ยุบไปกูจะให้มึงชดใช้

     

     



    ผลสุดท้ายคือผมกับมันต้องกลับมานอนตามเดิม อันที่จริงตาผมเริ่มปรือๆเตรียมเข้าสู่ท่าอากาศยานเตรียมบินไปเข้าเฝ้าพระอินทร์แล้ว หลังจากที่ผมกลับมานอนได้ซักพัก ผมเกือบจะไปเกี้ยวนางฟ้านางสวรรค์อยู่รอมร่อถ้าไม่ติดที่ว่า ผมได้ยินเสียงกุกกักในห้องน้ำยามวิกาลแบบนี้อ่ะนะ




    แม่เจ้า!? มันไม่ใช่อย่างที่ผมคิดใช่มั้ย!!!!!



    “ คะ..คริส ” ผมลองเรียกคนเตียงข้างๆ เผื่อว่ามันจะยังสะลึมสะลืออยู่



    “......” 



    เงียบ  


    เน้นว่าเงียบมาก 



    ไม่ได้ยินแม้เสียงลมหายใจของมันเลยด้วย 



    เชี่ยแล้วไง นี่กูฝันไปใช่มั้ย ฝันว่ากูหลงอยู่ในที่มืดๆ แต่ในความเป้นจริง ไอ้คริสยังนอนกรนอยู่ข้างๆ อะฮรื่ออออ~




    ฟ่านนนมึงอยู่หนายยย กูให้อภัยมึงแล้ว ออกมาเหอะ

     


    ผมตัดสินใจเปิดผ้าห่มที่คลุมโปงอยู่ออกหันไปมองเตียงข้างๆช้าๆ  ไม่มีวี่แววของเจ้าของเตียงเลย มีเพียงแสงไฟสลัวๆที่เล็ดลอดออกมาจากประตูห้องน้ำ  



    หรือมันจะขี้อยู่???






     ผมค่อยเดินไปทีประตูห้องน้ำช้าๆ เตรียมยกมือเคาะประตู แต่เสียงทุ้มที่ดังขึ้น ทำให้ผมชะงัก...









    “ อ่า..ชานยอลอ่า~~”  ทันทีที่ผมเปิดประตูผางเข้าไป...








    เชดดดดโด้ววววว







    เชี่ยคริสมึงทำอะไรเนี่ย
    !!!!?


    .


    .


    .


    .

    TBC

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×