คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2.Play Boy - Krisyeol ft. Hunhan Taobeak
Play Boy
Couple: Krisyeol ft. HunhanTaobaek
Auther: KC_NeNe’s
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สอง ของการแต่ง Short ficของเน่ เจอน่ารักมุ้งมิ้งในตอนแรกไปแล้ว ลองมาดูมุมโหดของสาวๆกันบ้างนะ ว่าจะน่ากลัวหัวหดกันกี่เซ็น 5555+ สปอยๆ สามชะนีสาวถอดรองเท้าแล้ววิ่งไปให้ไกลเท่าที่จะทำได้เลยนะ #ฟ้าววว ~ ฝุ่นตลบ ไม่มีแม้เงาสาวสามตัวปัญหา#งงล่ะสิ สามสาวคือใคร ก็ตามมาดูกันสิ ~
นานเท่าไหร่แล้วนะที่ผมไม่ได้ยินเสียงดนตรีแนวนี้ดังกลบหู....
นานเท่าไหร่แล้วที่ผมไม่ได้ฝึกการปรับสภาพสายตาให้เข้ากับแสงสีภายในที่มืดๆแบบนี้...
แล้วนานเท่าไหร่กันนะที่ผมไม่ได้สัมผัสบรรยากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นอายอันเย้ายวนทั้งน้ำสีใส และบรรดาสาวๆที่ล้อมหน้าล้อมหลังแบบนี้....
....คริส อู๋ ห่างจากที่บันเทิงใจนี้ไปนานเท่าไหร่แล้ว....
เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว.....
“ พี่คริส!” เสียงใสเรียกชื่อผมชัดเจนเต็มสองรูหู ก่อนที่ใบหน้าหวานราวกับนางฟ้านางสวรรค์แต่ภายในดวงตากลมใสฉายแววยมทูตองค์ลง จ้องมองมาที่ผมที่สภาพตอนนี้เอ่อ...มือถือแก้วใสเจียระไนอย่างดี ไม่ต้องพูดถึงสาวๆที่นั่งอยู่ข้างๆผมหรอกครับ
ถูกหิ้วปีกลอยไปคนละทิศละทางแล้วณ จุดจุดนี้
“ ชานยอลฟังพี่ก่อนนะ คือ...เพี๊ยะ!” ไม่ทันที่คำอธิบายจะหลุดออกจากปากผม ฝ่ามือขาวนวลน่าหลงใหลฟาดเข้าอย่างจังกับกรอบหน้าของผม แสบยันทรวงเลยครับ
“ คืนนี้นอนนอกระเบียงตากยุงไปซะ ให้เวลาถึงสองทุ่มถ้าไม่เห็นแม้แต่เงา ก็เตรียมย้ายสัมภาระเครื่องนอนไปสถิตที่ห้องรับแขกได้เลย” ร่างโปร่งสะบัดบ๊อบใส่ก่อนจะเดินออกไป แต่ก้าวไปไม่ถึงสามก้าว ขาเรียวยาวสวยสุดเซ็กซี่(?)ของเมียผมก็หยุดกึกก่อนจะหันมาแสยะยิ้มชวนสยิว
“ อ่อผมให้พี่เลือกเอานะว่าอดทนอยู่ที่บ้านให้ได้สามวันแล้วจะได้เที่ยวอย่างนี้ หรือจะเลือกเที่ยวแบบนี้ตั้งแต่ตอนนี้แล้วรับโปรพิเศษนอนดูดาวยามค่ำคืนพร้อมกับยุงเป็นเพื่อนคู่หูตลอดไป ให้เวลาตัดสินใจก่อนที่เข็มจะเบนไปชี้เลขแปดนะ ที่รัก ฮึ”
นั้นล่ะครับ เหตุผลที่เจ้าพ่อเพลย์บอยอย่างคริสอู๋ ต้องนอนกลิ้งดูทีวีอยู่ที่บ้านเป็นเวลาสามวันเต็มๆ สามวันเหมือนสามปีในมโนน้อยของคริสอู๋ น่าสงสารป่ะล่ะ แต่ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่า ทำไมผมยังรักชานยอลอยู่ แม้ว่าผมจะหนีเที่ยว ทำตัวเจ้าชู้ใส่ใครจนโดนเมียรักหึงโหดแค่ไหนก็ตาม ผมกลับรู้สึกชอบด้วยซ้ำที่เมียผมหึงผมขนาดนี้
“ ไงเฮีย ออกมาได้แล้วหนิ นึกว่าเป็นนางซินโดนขังอยู่บนคอนโดซะอีก ” จื่อเทาลูกพี่ลูกน้องของผมเอ่ยทักทันทีที่เจอหน้า
“ มึงหุบปากไปไอ้เทา แกไม่เข้าใจหรอกว่าการถูกบั่นทอนความสุขทางกายมันเจ็บปวดแค่ไหน ” คนอย่างมันจะไปรู้อะไร นอกจากวันๆเอาแต่นอนกกเมียมันที่บ้าน ส่วนของผมน่ะเหรอ วันไหนเมียสุดที่รักองค์ลงแล้วไม่โดนโยนออกมานอกห้องนอนหรือโดนถีบกระเด็นให้มานอนที่โซฟาห้องรับแขกก็ให้มันรู้ไป เมียผมหวงเนื้อหวงตัวอะไรกันนักกันหนาก็ไม่รู้
ผู้ชายอกสามศอกอย่างผมก็ต้องการเรื่องอย่างนั้นเหมือนกันนะกระซิกT_T
“ โหยเฮียพูดเหมือนอย่างกับผมไม่โดนอย่างนั้นแหละ ผมเกือบน็อคตายคาฝ่าพระบาทเมีย ตอนที่น้องเจลลี่โทรกลับมาหาไอ้ฮุนแต่มันดันทะลึ่ง เสือกให้เบอร์ผมไปนี่ดิ พอแบคฮยอนรู้เข้าหูงี้ควันพุ่งเป็นรถจักรไอน้ำสมัยพระเจ้าหลุยส์เลยเฮีย นั่นไง ไอ้ตัวดีมาพอดีเลย มานี่ มึงมานั่งนี่เลยไอ้เซฮุน ”
ไอ้เทาบ่นไปได้ซักพัก ไอ้เซฮุน รุ่นน้องคนสนิทของผม พ่วงตำแหน่งเพื่อนรักของไอ้เทามันเดินหันซ้ายแลขวาเข้ามาก่อนจะโดนไอ้เทามันตบเก้าอี้ตัวข้างๆเป็นเชิงบอกให้มันนั่ง
“ มึงมาก็ดีแล้ว มึงรู้มั้ย เพราะมึงนั่นแหละที่ทำให้กูเกือบตายคาตีนเมียสุดสวยของกูแล้วเนี่ย ถ้ากูไม่ได้ไอ้ไคมันช่วยแก้ต่างให้ว่าวันนั้นกูนั่งเซ็นงานอยู่ที่บริษัทกับมัน มึงกะเฮียได้ไปงานศพกูจริงๆแน่” เกินไปและไอ้น้องชายหน้าหมีแพนด้าถึงกับตายเลยเหรอ เอ่อ..แต่จะว่าไป บรรดาเมียๆของพวกผมสามคนก็ใช่จะนางฟ้ากันซะที่ไหนล่ะ อ่ะๆยอมรับว่าเมียๆพวกผมใบหน้าหวานราวกับนางฟ้านั่นมันก็จริงอยู่หรอก แต่นิสัยนี่ดิ
แม่เจ้า!คริสอู๋ไม่ได้กลัวเมียนะครับTT_TT
“ มึงคิดว่ามึงโดนคนเดียวหรือไง มึงก็รู้ว่าเมียๆเค้าคบค้าสมาคมกัน เรื่องแบบนี้ไม่คิดว่ามันจะหลุดมาจากปากเมียแกเข้าหูเมียฉันบ้างรึไง ไม่ต้องมาขำเลยเฮียคริส พี่ชานยอลก็พอกันนั่นแหละ ยุเสี่ยวลู่ให้จัดการผมให้อยู่หมัดอยู่นั่นแหละ ถึงว่า ว่าทำไมพ่อเสืออย่างเฮียกลายเป็นแมวหงอยทันที เพราะแม่เสือมันโหดอย่างนี้นี่เอง ”
“ เฮ้ย เกินไปและ ใครกลัวใคร คนอย่างคริสอู๋ไม่เคยกลัวเมียเว้ย ไม่งั้นวันนี้ไม่ออกมานั่งลอยหน้าอย่างนี้หรอกครับ”
ถึงผมจะไม่กล้าขัดใจเมียสุดที่รักแต่ใช่ว่าผมจะหงอซะเมื่อไหร่ เค้าเรียกว่า เคารพสิทธิและเสรีกันและกันหรอกครับ
“ ไม่ใช่ว่าเมียไม่อยู่เหมือนผมหรอกนะ” ไอ้เด็กหัวทองเซฮุนว่าพลางทำหน้ากวนฝ่าพระบาทใส่ผม
“ เออ เหมือนแบคฮยอนเลย บอกว่าวันนี้ไม่อยู่ กลับนู้นล่ะตีสาม เมียเฮียได้บอกไรเฮียไว้มะ” เทาหันมาถามผม
“ ปกติ ชานยอลไปไหนก็จะไม่บอกอยู่แล้ว วันนี้ไม่เห็นพูดอะไรเลย เห็นนอนดูทีวีอยู่บ้าน บอกจะไปไหนก็ไปไม่มีอารมณ์ เบื่อขี้หน้า ประมาณนี้ ” ผมพูดพลางยกแก้วบรรจุของเหลวใสกรอกเข้าปาก นึกย้อนเมื่อตอนหัวค่ำ ทั้งๆที่ชานยอลรู้ว่าผมจะออกมาเที่ยวกลางคืน แต่เจ้าตัวก็ไม่ปริปากว่าผมซักคำ แถมก่อนที่ขาของผมจะก้าวพ้นขอบประตู เสียงใสก็ดังขึ้นขัดให้ฝีเท้าของผมชะงักกึก
“ สุขแค่ทางกาย อย่าถึงขั้นพัวพัน จนน่ารำคาญนะครับ”
แม้ผมจะงงกับประโยคนั้นนิดหน่อยแต่ก็พยักหน้ายิ้มรับกับเมียรักของผม
“ นั่งกันสามคนอย่างนี้สามที่ที่ว่างนี่พวกเรานั่งด้วยได้มั้ยคะ ” เสียงของสาวสวยร่างเพรียวอกสะบึมบึ้มที่มาหยุดยืนตรงหน้าพวกผมแต่ละคนพูดขึ้น ก่อนจะส่งรอยยิ้มอันเย้ายวนชวนกดมาให้
อะเฮื๊อะ!คริสอู๋ กำเดาแทบพุ่ง
ไวกว่าความคิด วิญญาณสุภาพบุรุษเข้าสิงทันที ผมกับอีกสองหน่อที่ยืนตาค้างจ้องลูกโป่งอัดลม ลุกพรวดผายมือเชื้อเชิญให้สามสาวสวยหนองโพเอ่อทะลักนั่งทันที
โอ๊ะโอวเบบี๋ที่ตรงนี้ว่างเสมอครับ กิ๊บกิ้วว!!
“ หวังว่าคงไม่มีใครมากระชากแขนมีมี้ทวงที่นั่งตรงนี้คืนนะคะคุณ...” สาวสวยอกเล็กกว่าแตงโมเล็กน้อยหันมาเกาะแขนผมพลางส่งสายตาลูกหมาน้อยเชิงบอกว่ากังวลอยู่เล็กๆ โถๆสาวน้อยพี่คริสอยู่นี่ไม่ต้องห่วงนะไม่ต้องกังวล ใครกล้ามาแตะแตงโมน้อง พี่จะตบกบาลหมุน360องศาเลยจะคนดี
“ คะ..เอ่อ เควินครับ เควิน” จะหลุดปากเรียกให้เรียกคริสก็กระไรอยู่ นามแฝงไปละกัน
“ ค่ะ เควิน ขอบคุณนะคะ จุ๊บ!Nice to meet kiss ค่ะ” ไม่ว่าเปล่า น้องมีมี้ยืดตัวมาจุ๊บแก้มกร้านของผมทันที แล้วมาบอกว่า เป็น Nice to meet kiss อีก เดี๋ยวเหอะ อีกเดี๋ยวพี่จะสอนDeep kissอันเร่าร้อนให้น้องมีมี้เอง
ไวกว่าผมไปแปดล้านก้าว สองหน่อรุ่นน้องผมตอนนี้หน้าเริ่มเลื้อยเข้าหาซอกคอขาวของอีกสองสาวข้างตัวเอง ไวไปมั้ยพวกมึงน่ะ
“ อ๊ะ! อย่าสิคะ เอดิสัน อายเพื่อนของแนนนี่หมดแล้วนะคะ ” สาวน้อยก้มหน้างุดใส่ไอ้เอดิสัน ถุย!คิดชื่อนี่ไม่ได้นึกถึงหน้าตัวเองเลยนะไอ้เทา
เอดิสัน...
เหอะ!หน้ามึงนี่จีนชิงเต่ามาเชียว
“ งั้นเราก็ไปหามุมของเรากันสิครับคนสวย ” ไม่ว่าเปล่ามือหนาของลูกพี่ลูกน้องตัวดีโอบเอวบางพยุงให้ลุกขึ้นตามตัวเองไป
“ แล้วเราล่ะครับจะตามคู่นั้นไปมั้ย ” ไอ้ฮุนเริ่มออกโรงบ้าง
“ โอเชคนบ้า บับเบิลเขินนะคะ ” แหม คุณโอเช พอกันเลยแต่ละคน อยากให้ลู่หานมาเห็นตอนมันม่อสาวคาตาจริงๆเลย
เอ่อ.. ว่าแต่ชานยอลจะว่าไรมั้ยถ้าวันนี้พี่คริสอยากสอยแตงโมซักลูกสองลูกก่อนกลับ หิวฝุดๆ
“ แล้วเราล่ะคะ ไม่หาอะไรสนุกๆทำบ้างเหรอ หื้อ? ” มือเรียวไล้ตามแผงอกแกร่งเนื้อแน่น พี่ฟิตตั้งนานแล้วรอเวลาน้องมีมี้สุดสวยเอ่ยขอเท่านั้นแหละครับ
“ อย่าหาว่าผมไม่เตือนนะ” ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะช้อนเอวบางเดินออกไปจากโต๊ะทันที
สนุกล่ะงานนี้ตายเป็นตายวะ
.
.
.
นาฬิกาบอกเวลาตีสามของเช้าวันใหม่ ร่างบางที่นอนฟุบหลับไปบนโซฟาหน้าทีวีตื่นขึ้นมาพร้อมกับเสียงประตูที่ปิดลงอย่างแผ่วเบา ร่างเล็กยีตาเล็กน้อยก่อนที่ภาพของร่างสูงจะฉายชัดในแววตากลม
“ ยังไม่นอนอีกเหรอครับคนดี ” ผมเดินเข้ามานั่งบนโซฟาราคาแพงในห้องนั่งเล่นที่ร่างบางนั่งอยู่ข้างๆ มือหนายกปัดปอยผมขึ้นทัดหูให้คนตัวเล็กกว่าข้างหน้า
“ กลิ่นสาบชะนี หึ! หวังว่าจะไม่เกิดเรื่องวุ่นวายนะครับ ผมเหนื่อยที่จะต่อล้อต่อเถียงกับพวกสาวๆที่มาอ้างตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของพี่แล้วนะ อย่าให้พวกนั้นมายุ่งกับผมก็แล้วกัน ”
หน้าหวานยื่นปากอย่างไม่พอใจก่อนมือเรียวจะตะหวัดขึ้นกอดอก ก็เพราะน่ารักอย่างนี้แหละน้า คริสอู๋ถึงไปไหนไม่รอด เมียจ๋า~
“ แต่ตัวจริงมีแค่คนนี้คนเดียวเท่านั้นแหละครับคนดี งอนพี่คริสเหรอ งั้นพรุ่งนี้งดวันหนึ่ง เพื่ออยู่กับที่รักคนเดียวเลยทั้งวัน อยากได้อะไรให้หมดเลย นะครับน้า~” กระพริบตาปริบๆใส่เมียตัวเอง ใครมาเห็นสภาพนี้นี่ ผมมุดลงดินแทบไม่ทันเลยนะ
“ อย่ามาแอ๊บแบ๊วใส่นะ ไปไกลๆเลย บอกแล้วไงว่าเหม็นสาบพวกชะนี ” คนตัวเล็กยู่หน้าใส่ผม ก่อนจะผลักให้ผมถลาเข้าห้องน้ำไป
“ หายงอนแล้วเหรอ ” ถึงตัวจะเข้าห้องน้ำแต่เสียงผมก็ใช่ว่าจะหายตามเข้าไปในนั้นด้วยซักหน่อย
“ ผมรู้น่าว่าพี่ไม่นอกใจผมหรอก เซ็กส์เฟรนด์มีได้ แค่ขอไม่ถลำลึกไปก็พอ ลองกล้าถลำออกนอกเส้นทางสิ ไม่รอดทั้งตัวผู้ตัวเมียเลยคอยดู ” เสียงใสขู่กลับมา ผมได้แต่หัวเราะร่วนกับความน่ารักของเมียผมเอง
อันที่จริงไม่ใช่ว่าผมกับเค้าไม่เคยมีอะไรกันหรอกนะ มันก็มีบ้างไม่ถี่บ่อย แต่ว่าเค้าขอเวลาผมอีกหน่อยเท่านั้น ขอให้เค้าพร้อมที่จะรับรักผมจากกายและใจจริงๆจังๆ เมื่อถึงเวลานั้นผมคิดว่าก็จะหยุดที่เค้าคนเดียวเหมือนกัน แต่เวลานี้ เวลาที่ความต้องการของผมมันปะทุเค้าก็เข้าใจว่าผมต้องการระบาย ต้องการปลดปล่อยบ้างตามประสาลูกผู้ชาย เค้าจึงยอมให้ผมหาความสุขทางกายนอกบ้านได้ มีแค่บางกรณีที่เกิดหน้ามืดองค์ลงเท่านั้นแหละที่จู่ๆจะเข้ามาวีนมาเหวี่ยงใส่ผมตอนที่ผมกำลังสนุกอยู่นอกบ้านเหมือนคราวที่แล้ว
Rrrr
“ ฮัลโหลครับ ” เสียงหวานรับโทรศัพท์ที่เจ้าของกำลังอาบน้ำอยู่
“ แกเป็นใคร ” ปลายสายเสียงเล็กแหลมวีนเหวี่ยงถามกลับ
“ แล้วคุณเป็นใคร ต้องการคุยกับใครล่ะครับ ” ร่างบางตอบกลับ เสียงผู้หญิงวีนๆอย่างนี้มีอย่างเดียว ผู้หญิงที่แฟนตัวเองเพิ่งคั่วมาวันนี้แน่นอน
“ ฉันไม่จำเป็นต้องบอกแก บอกมานะว่าแกเป็นใคร แล้วเควินอยู่ไหน เรียกมาคุยกับฉันเดี๋ยวนี้...”
“ ไม่ใช่คนรองมือรองตีนของหล่อนจบนะ สวัสดี ”ในเมื่อไม่พูดดีมา ก็ไม่จำเป็นต้องมีมารยาทตอบกลับ
“กรี๊ดดดด..” ไม่รอให้ปลายสายกรี๊ดใส่จนหมดลม ร่างบางสไลด์โทรศัพท์หรูวางสายทันทีก่อนตะกระโดดขึ้นเตียงนอน เลิกผ่าห่มขึ้นมาคลุมถึงหน้าอกก่อนจะหลับตาลง
เสียงประตูห้องน้ำเปิดและปิดลงพร้อมกับร่างสูงที่เดินเช็ดผมออกมา
“ ใครโทรมาคะคนดี อ่าวหลับไปซะแล้ว ฝันดีนะครับที่รักของผม พี่คริสรักชานยอลคนเดียวนะครับ ” ร่างสูงแตะโคมไฟหัวเตียงก่อนจะค่อยๆ รวบเอวเล็กมากอดแนบไว้ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน
เช้าวันรุ่งขึ้น อากาศแจ่มใสดีถ้าไม่ติดที่ว่า สามหน่ออย่างพวกผมต้องมานั่งหน้ามึนรวมตัวกันที่ร้านกาแฟพร้อมกับเมียๆของตัวเองที่มาเจอกันโดยไม่ได้นัดหมาย
“ เฮีย เมื่อคืนเมียผมทำตัวแปลกประหลาดด้วยล่ะ พอผมกลับคอนโดปุ๊บก็เห็นเมียนั่งยั่วอยู่บนเตียงปั๊บ อารมณ์ค้างจากน้องแนนนี่ที่ผับพุ่งทะยานทันทีที่เห็นเมียตัวเองเลยอ่ะ ร้อยวันพันปีถ้าผมไม่ขอนะ จะหอมแต่ละทีก็ต้องแลกกับการถูกตบหน้าฉาดนึงแน่ะ” ไอ้เทาเปิดประเด็นปัญหาคาใจหลังจากบรรดาเมียๆพร้อมใจกันลุกขึ้นไปหาของหวานมาทานเพิ่มเติม
“ น้อยไปน่ะสิ ทุกทีแค่กูกลับดึกนะ หมอนกับผ้าห่มของกูจะถูกจัดแจงอยู่บนโซฟานอกห้อง แต่นี่นอกจากจะไม่ไล่แล้ว เมียกูยังดึงปกคอเสื้อ ไปจูบประทับลบรอยลิปสติกของน้องบับเบิลยั่วกูอีก เช้านี้มีแรงลากกูมาหากาแฟดื่มได้นี่ ก็เกินมนุษย์จะทำได้แล้ว ” เอ่อ แล้วมันไม่ดีกันหรือไงวะ ที่ไม่โดนเมียๆด่า เฮอะ ไอพวกนี้
“ แล้วเฮียอ่ะ” เทาหันมาเค้นผมที่นั่งจิบกาแฟร้อนในมืออยู่
“ จะอะไรล่ะ แค่บอกว่าเหม็นสาบชะนี แล้วก็ไล่ไปอาบน้ำ แล้วก็นอนปกติ ” ผมพูดตามความจริง
“ ไม่สวิงกิ้งเลย? ” เซฮุนหันมาทำหน้าเหลือเชื่อ
“แล้วมึงคิดว่า เมียกูจะยอมกูง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ ” ถ้านับครั้งล่าสุดที่ผมกับชานยอลโป้งๆกัน ก็เกือบสามเดือนแล้วนะ เมียรักของผม ผมก็อยากทะนุทะนอมมั่งสิ
ไม่ใช่ว่าผมไม่มีน้ำยานะ
“ แล้วน้องมูมู่มีมี้อะไรของเฮียนั่นน่ะ โทรมาป่ะ” ลูกพี่ลูกน้องจอมเจือก ซักไซ้ถามผมอีกครั้ง แต่ไม่ทันที่ผมจะอ้าปากตอบ ประตูร้านกาแฟก็เปิดออกพร้อมร่างเพรียวสามร่างที่พวกผมสามคนคุ้นเคยกันดีเมื่อคืน
“ เควินคะ มันคือใครกันคะ ” ทันที่น้องมีมี้ก้าวพ้นขอบประตูได้สองเซน ก็ยิงคำถามใส่ผมที่นั่งหน้าเหวอพอๆกับไอ้สองตัวข้างๆ ไม่ให้เหวอได้ไง คู่กรณีมากันครบบวกเมียๆของตัวเองด้วยแล้ว
งานนี้ศพไม่สวยก็ไม่ต้องสงสัยกันล่ะ
“ มันหรือ ใครอะไรกันครับ ” ผมถามกลับอย่างใจเย็น เมียจ๋าอย่าเพิ่งออกมาตอนนี้เลยนะ
“เอดิสันก็เหมือนกัน ทำไมเมื่อคืนแนนนี่โทรไปทำไมไม่รับคะ ” ถึงคราวซวยของไอ้เทามันบ้าง
“ ไม่ต้องมัวแต่สนคู่อื่นเลยค่ะ ที่ส่งข้อความว่ามีเรื่องต้องเคลียร์นี่มันหมายความว่ายังไงคะ แล้วเรื่องที่มีเสียงใครก็ไม่รู้โทรศัพท์นัดให้บับเบิลมาที่ร้านบ้าๆนี่อีก มันยังไงกันแน่คะ โอเช ” โดนกันคนละดอกเลยครับ สามหน่อที่หลับไม่รู้เรื่องเมื่อคืนได้แต่อ้าปากพะงาบๆอย่างงงๆ
“ ฝีมือพวกผมนี่แหละ!!” เสียงสวรรค์อันสดใสของเมียๆเจือยแจ้วดังแว่วมา
โอ้โหวว เยี่ยม!!
“ พวกแกเป็นใคร ” ไม่ว่าเปล่ามือเรียวของมีมี้เกี่ยวควงแขนผมแสดงความเป็นเป็นเจ้าของอย่างออกตัว
“ ไม่น่าถาม ก็เมียน่ะสิ!!” แบคฮยอนขึ้นเสียงก่อนจะกระชากมือปลิงของน้องแนนนี่ที่เกาะแขนไอ้เทาเอาไว้
“ กรุณาปล่อยแขนจากคนรักของผมด้วยครับ ” เสียงทุ้มหวานจากสุดที่รักปานดวงใจของผมเอ่ยอย่างเย็นยะเยือก ซึ่งผมรู้สึกได้ว่ามีเพียงผมคนเดียว ไม่สิอีกสองหน่อที่รอรับชะตากรรมเดียวกับผมสัมผัสได้ เพราะนอกจากแขนปลิงของน้องมีมี้จะไม่ปล่อยจากแขนผมแล้ว เธอยังเชิดหน้าใส่เมียรักผมอย่างท้าทาย
ท้าทายจริงๆ ท้าทายความตายแล้วล่ะคนสวย
“ กล้าดียังไงมาสั่งฉัน คนรักเหรอ ตลกน่า เมื่อคืนเค้ากับฉันยังหวานชื่นอยู่เลย ” มีมี้ยกยิ้มเหมือนตนเองได้รับชัยชนะ ส่วนชานยอลก็ยกยิ้มเหมือนกันยกยิ้มเหยียดๆใส่ร่างเพรียวตรงหน้า
ส่วนพี่อู๋ได้แต่ส่งยิ้มเจือนๆกับขนแขนที่ลุกซู่
“ ว้ายย!! นี่แกไอบ้า!!! กรี๊ด!!!” เผลอแปบเดียวร่างของน้องบับเบิลที่ตอนแรกนั่งอยู่บนตักของไอ้เซฮุน ตอนนี้ไปนั่งแหมะบนพื้นด้วยแรงกระชากของลู่หาน พร้อมกับโกโก้ร้อนที่โชคดีมันอุ่นๆบ้างแล้ว ราดเยิ้มบนหัวของร่างบางที่อยู่บนพื้น
“ นี่พวกแก กล้าทำเพื่อนฉันเหรอ ” แนนนี่ขึ้นเสียงตวาดใส่หน้าพวกแบคฮยอน
“ รักเพื่อนมากใช่มั้ย อ่ะตามกันไปเลยละกัน ” แบคฮยอนผลักแนนนี่ลงไปนอนกองรวมกับน้องบับเบิลราดโกโก้
เสียงกรีดร้องโวยลั่นร้าน จนหลายคนออกมาดู
“ แกบอกให้เพื่อนบ้าๆสองคนของแกหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ” มีมี้ที่ไม่มีวันจะปล่อยแขนของผมหันมาสั่งชานยอล ซึ่งเจ้าตัวก็ได้แสยะยิ้มก่อนจะก้าวย่างสามขุมเข้ามาแล้ว
พลั่ก!
“ มีปัญญาก็หยุดเองสิ ” ร่างเรียวเพรียวลมลอยละลิ่วไปกองอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆของเธอ
“ กรี๊ดดดดด เควิน ทำอะไรซักอย่างสิคะ ปล่อยให้มันทำอย่างนี้กับมีมี้ไม่ได้นะคะ ” หญิงสาวหันมาอ้อนวอนพวกผมซึ่งได้แต่นั่งเงียบเหงื่อตก ใบ้กินกันไปทั้งสามรายแล้ว
“ หยุดเพ้อเจ้อซักที! แล้วฟังนะ พวกเธอมันก็แค่คนครั่นเวลาเท่านั้น อย่าสะเออะทำตัวเป็นเจ้าของคนของฉัน”
ลู่หานตะคอกใส่หน้าสาวสวยที่เละไม่เหลือคราบความงามแล้วในตอนนี้
“ ไม่จริง โอเชรักฉันก่อนแก แกมาทีหลัง แกนั่นแหละอย่าสะเออะ ” ร่างเรียวยังไม่วายที่จะโต้กลับ
“ ถ้าพวกเธอไม่ร่านหาผู้ชายก่อน ถามหน่อย จะมีใครน่าโง่ควงพวกเธอขึ้นเตียงมั้ย นอกจากไอ้โง่โอเซฮุนผัวฉันเนี่ย ไม่สิ คุณโอเชของเธอเมื่อคืน ยังมีใครที่ผ่านมือเธอมาอีกมั่งมั้ย ” ลู่หานเลือดขึ้นหน้าส่วนไอ้ฮุนหน้าหดไม่ถึงเซน
“ ไม่ต้องทำหน้าเหมือนหมางงหรอก เอดิสันที่เธอรู้จักคือคนเดียวกันกับหวง จื่อเทา ผัวของฉันเองมีไรสงสัยอีกมั้ย ” พอกันกับไอ้เทาที่หัวหดเตรียมเก็บเข้ากระดองแล้ว
“ ละ..แล้วคุณล่ะคะ เควิน ชื่อจริงของคุณคง...” มีมี้หันมามองหน้าผมบ้าง ในใจก็นึกสงสารนะ แต่ผมไม่คิดว่าน้องเค้าจะจริงจังกับพวกผมขนาดนี้
รู้ทั้งรู้ความรักในสถานที่แบบนั้นมันไม่มีอยู่จริง
“ คริส อู๋ หรือ อู๋ อี้ฟาน ส่วนผมไม่สิ ไม่จำเป็นต้องผู้ดีใส่คนอย่างหล่อนแล้วหนิ ฉัน ปาร์ค ชานยอล เมียที่แท้จริงตัวจริงของเค้า ไม่ใช่คนชั่วคราวอย่างเธอ ” ใบหน้าเรียบเฉยแต่ส่อแววสมเพชออกมาทำให้สามสาวถึงกับปรี๊ดดดแตก
“ ไม่จริง พวกแกจะไปรู้อะไร ถึงพวกแกจะมาก่อนแต่เพราะพวกแกมันน่าเบื่อไง ผู้ชายเค้าถึงมาหาฉัน เค้าหมดรักพวกแกแล้วยังไม่รู้ตัวอีก ” มีมี้ยังคงพร่ำไม่หยุด ในสายตาของผมมีมี้สาวสวยพราวเสน่ห์คนนั้นกับตอนนี้มันต่างกันลิบลับ คนที่ตอนนี้ทำตัวเหมือนตัวเองไม่มีค่าอะไรเลย
“ ปัญญามีก็หัดทบทวนดูตัวเองด้วยนะ ถ้าให้เดา ฉันว่าผู้ชายของฉันยังคงไม่ได้หลุดปากบอกว่ารักพวกเลยซักคำไม่ใช่เหรอ แค่นี้ก็น่าจะรู้ตัวนะว่าความสำคัญมันต่างกัน ” มีมี้สะอึกไปกับคำพูดของชานยอลเล็กน้อยซึ่งเจ้าตัวพูดจบก็เดินไปเคาต์เตอร์เช็คบิลจ่ายค่าเสียหายทั้งหมดก่อนจะเดินกลับมาควงแขนผมเดินออกจากร้านไป
“ หัดทำตัวให้มีค่าควรแก่ความรักซะก่อนนะ แล้วค่อยมาเทียบระดับกับฉัน” ตามมาด้วยคู่ของลู่หานที่เดินลากมือแฟนตัวเองออกมา
“ อ่ะ! ให้ เผื่อเป็นผื่นคัน ขวดใหญ่พอทั้งสามคนเลยนะ กะจะยกแพคมาแล้วนะ กลัวจะไม่พอ ” แบคฮยอนเดินดึงแขนลากเทาออกมาก่อนจะหันหลังกลับเข้าไปโยนขวดยาคาลาไมด์ให้สามสาวในร้าน แล้วเดินเหยียดยิ้มออกมา
กรี๊ดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!
นี่คือเสียงสุดท้ายที่ทั้งสามนางฟ้าได้ยินพร้อมกับสามหนุ่มเพลย์บอยที่ได้แต่กลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ลงคออย่างฝืดๆ
ผมคิดว่าเหตุการณ์หลังจากนี้จะทำให้เพลย์บอยอย่างพวกผมได้หมดลายไปอีกนานแน่เลย....
Talk: รีไรท์ภาษาใหม่ ลองอ่านกันดูนะครับผม กิ๊บกิ้วๆๆ
ความคิดเห็น