คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3. OS: เมมเบอร์คนโปรด Part 1.
OS: เมมเบอร์คนโปรด Part 1.
Couple :KrisYeolft. EXO
Author: KC_NeNe’s
ดูShowtimeEP.นี้แล้วนึกฮาเฮีย ตอนที่เฮียจะต้องลงน้ำ เฮียยังจะลากน้องลงไปด้วย แอบฟินก็ตรงที่เฮียพูดนี่แหละ โอ๊ย! อยากจะบิดตัวให้เป็นเกลียวเหมือนโปเต้ แต่ที่ฮากว่าคือสีหน้ายอลที่ตอบกลับหลังจากที่รู้ว่าตัวเองคือหนึ่งในผู้ถูกเลือกของเฮียนี่แหละ คือเงิบรับประทาน ประมาณว่า ‘กรูส์เกี่ยวไรวะ?’55555สรุปยังไง ไปดู.......
“....เมมเบอร์คนโปรดของฉันก็ควรจะลงกับฉันด้วยนะ”
“ ชานยอล ไค เซฮุน แล้วก็...”
ใครมันจะไปรู้ว่าจู่ๆจะมีชื่อผมเข้าไปเอี่ยวกับมันด้วย แถมเรียกผมซะคนแรกเชียวนะ ไอ้พี่คริสสสส!!!!ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนั้น มันอยู่ตรงที่ กูไปเป็นเมมเบอร์โปรดของมันตั้งแต่เมื่อไหร่ เอออออยู่คนเดียว ถามกูซักคำมั้ยครับ หลังจากได้ยินชื่อผมเป็นคนแรกในลิสต์ของเฮียคริส ผมถึงกับถลึงตาใส่คนพูด จนเจ้าตัวเหมือนรู้ว่าผมต้องการจะบอกอะไร แล้วเค้าจึงค่อยๆเพิ่มรายชื่อเมมเบอร์ขึ้นเรื่อยๆ ไล่ตั้งแต่ไอ้ไค เซฮุน และคนอื่นๆจนเกือบหมดทั้งวง
“ เดี๋ยวเฮีย หันมาคุยกันก่อน ที่พูดไปเนี่ยหมายความว่าไง ” หลังจากอัดรายการเสร็จ เมมเบอร์ทุกคนก็เก็บสัมภาระของตัวเองเตรียมกลับหอพัก ผมจึงเดินเข้าไปสะกิดแขนร่างสูงทันที
“ พูดไร? เรื่องกาแล็คซีน่ะเหรอ? ” นี่เฮียมึงติดใจอะไรกะอีกาแล็คซีของแกนักหนาวะ!? ตอบ?
“ อะไรเฮียอย่ามาไก๋ ก็เรื่องเมมเบอร์ที่เฮียจะลากลงน้ำด้วยอ่ะ หมายความว่าไง ” อันที่จริงคือพี่ซูโฮ ต้องการให้เฮียลงน้ำคนเดียวปิดรายการแต่มันเสือกดันทะลึ่งบอกว่าจะลากเมมเบอร์คนอื่นๆลงไปด้วย ที่สำคัญคือเมมเบอร์แต่ละคนคือเมมเบอร์คนโปรดของมัน เนี่ยๆ ตรงเนี๊ย มันหมายความว่ายังไง
“ ก็หมายความตามที่พูด ” เฮียคริสตอบอย่างไม่ทุกข์ร้อน ทำท่าเฉไฉไปเก็บของต่อ
“ แล้วผมไปเกี่ยวไรด้วย เฮียชอบผมหรอ~~เหมือนบอกชอบผมทางอ้อมเลยน้า~” เอาสิ อยากเรียกกูคนแรกหนิ ถามก็ไม่ยอมตอบ อ้อมแอ้มอยู่นั่นแหละ เจอมุกนี้เข้าไปเงิบรับประทานกันละเมิงเอ๊ยยยย
“ อืม ” เสียงทุ้มตอบในลำคอเบา แต่กลับได้ยินเต็มสองรูหูของผม
“ จะ จริงเหรอเฮีย...แหม~แค่ล้อเล่นแค่นี้ รับมุกซะ ผมไปไม่เป็นเลยนะ ” ผมส่งเสียงกระเส้าแหย่ ร่างสูงกลับ หลังจากที่หายอึ้งจากคำตอบของคนตรงหน้าเล็กน้อย
“ หน้าฉันดูเล่นมั้ยล่ะ ” ค้าง! อันนี้ค้างจริงๆ ร่างสูงมองผมด้วยสายตาที่อ่านไม่ออกแต่มันกลับทำให้ผมรู้สึกสั่นๆอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน นี่กูหาเห็บใส่หัวใช่มั้ยเนี่ย
“ อะ..เอ่อ...เฮีย เอ่อคือ..เฮ้ย! ” ร่างสูงก้าวเท้าเดินไล่ต้อนผมให้จนมุมก่อนแผ่นหลังผมจะสัมผัสกับผนังเย็นๆ สายตาของผมสอดส่องหาทางหนีทีไล่ แต่ไวกว่าความคิด มือหนากดไหล่ผมจนชิดติดฝาผนัง มืออีกข้างยกขึ้นมาเชยคางผมให้หันมาสบตาคมของเค้า สาดดดด จะละลายยยย ใจกูนี่ก็เต้นแรงได้แรงดี ไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยบ้างรึไงฟระ!!!
“ อยากรู้มั้ยล่ะว่าทำไม ” ร่างสูงว่าพลางยกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย ลมหายใจอุ่นๆวนเวียนอยู่แถวๆใบหน้าผมจนต้องหลับตาปี๋ เชี่ยเอ๊ย! แม่ง! เฮียมันชอบแบบนี้ก็ไม่บอก!!! กูจะได้ไม่สะเออะอยากรู้อยากเห็นอะไรอีก กูจะไม่ข้องกะมันอีกแล้ว อะฮรื่อออออ~~~
“ หึหึ ” เสียงทุ้มหัวเราะในลำคอ เมื่อเห็นตัวผมสั่นเหมือนลูกนกที่ตากฝน หัวเราะทำไม หัวเราะหา พร่องเมิงเหรอ~~ เฮียมันจิตป่าววะเนี่ย
“ ...อ๊ะ!” เสียงใครคนหนึ่งดังขึ้น ทำให้ผมและไอ้เฮียจิตไม่ปกติ กระเด้งตัวออกจากกัน
“ อ่า..เอ่อ..นี่กูขัดจังหวะพวกมึงใช่มั้ย ” จงแด เกาหัวแกรกๆ ก่อนจะยิ้มแหยๆส่งมาให้
“ เฮ้ย! มันมะ...” พูดยังไม่ทันจบประโยค เสียงทุ้มของอีกคนก็ดังแทรกขึ้นมา
“ รู้ตัวก็ออกไปสิ ล็อคประตูด้วยนะ จะได้ไม่มาขัดกันอีก ” อาร้ายยยยยย!!! อะไรของเมิงงง คืออัลไล ต้องการอะไรจากกูวววววววว!!! ชานยอลขอสกรีม กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!!!!!!
“ เบาๆนะเว้ยเฮีย ที่หอยังต่อได้ เกริ่นๆก็พอ ” เกริ่นพ่องเกริ่นแม่งมึงสิไอ้จงแด ไอ้ปลวกเฉิน ไอ้โหนกไดโนเสาร์ ไอ้หน้าอูฐ ไอ้ๆๆๆ
“ รถฝั่งเอ็มเอาไอ้เด็กเซฮุนไปนั่งแทนฉันก็ได้ หมอนั่นก็ระริกระรี้หาคนของมันอยู่เหมือนกัน เดี๋ยวฉันนั่งรถกลับกะฝั่งเคเอง ”
“ ตามนั้น ยอลลี่ก็อย่ายั่วเฮียมันมากนะ มันเก็บกดมานานแล้ว เกิดตบะแตกอะไรเอาตอนนี้ก็ไม่รู้ สงสัยคงมีอะไรไปสะกิดต่อม ฮ่าๆ” ก็ความเสือกกูนี่แหละไปสะกิดต่อมมัน ชิบหายแล้วไง กูอยากมีเมียไม่ใช่กูอยากเป็นเมียนะ ย้ำ!!! กู! อยาก! มี! เมีย! นะโว้ยยย!!!!!
ปึง!
จงแดโบกมือหยอยๆ ทหารน้อยจะไปชายแดน ก่อนจะกดล็อคประตูให้เสร็จสรรพ เยี่ยม!!!
“ ว่าไง ยังอยากรู้อยู่อีกมั้ย ว่าทำไมฉันถึงพูดชื่อนายตอนถ่ายรายการ หื้มม” ไม่พูดเปล่า มือหนายกขึ้นมาเกลี่ยหน้าม้าของผม
.....หน้าม้ากูอย่าแตะ!!!
“ มะ ไม่อยากแล้ว ” ผมปัดมือเฮียมันออกจากใบหน้าผม
“ แต่ฉันอยากบอก” ก็กูไม่อยากรู้แล้วววว!!! พูดไม่รู้เรื่องไง๊ ฟังเกาหลีไม่ออกเหรอ
“ ไม่เอา!”
“ แต่ฉันจะเอา ” เอาอะไร!! ไอ้บ้า !! ไอ้โรคจิต ถึงจะเป็นผู้ชายเหมือนกัน แต่กูก็มีสกิลความหน้าด้านต่ำนะเว้ย ไม่บอกก็รู้ว่าตอนนี้หน้าผมมันแดงขนาดไหน ดีไม่ดีลามไปยันหูแล้ว!!!
“ ฮ่าๆ เป็นไรมากมั้ยเนี่ย เฮ้ย! เฮียล้อเล้น ดูทำหน้าดิ๊ ฮ่าๆๆ” ล้อเล่น!!! นี่เฮีย!!! มึงกล้าล้อเล่นเรื่องแบบนี้กะกรูเหรอออ มันใช่มะๆ
“ สนุกมากมั้ย ล้อเล่นกับความรู้สึกผมเนี่ย ” พูดจบผมก็เดินกระแทกไหล่ร่างสูงออกมาทันที จะว่าไปทำไมผมต้องรู้สึกหงุดหงิดด้วยวะ!?
“ อ้าว! เฮ้ย! ชานยอล เดี๋ยวสิ รอก่อน ” ร่างสูงเรียกรั้งผม แต่ ผมก็เดินออกมาอย่างไม่ใส่ใจกับเสียงเรียกนั่น อยากหลอกผมเองช่วยไม่ได้
ร่างสูงยังคงเดินตามผมไปทุกที่ จนคนอื่นเริ่มหันมามองว่า ผมกะมันเล่นอะไรกัน เว้นก็แต่ไอ้จงแดที่นั่งอมยิ้มรู้เรื่องอยู่คนเดียว
ระหว่างนั่งรอรถ ทั้งของฝั่งเอ็มและฝั่งเค พวกผมก็นั่งคุยนั่งเล่นเกมตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ สติสตังของผมเนี่ยแหละ สมองผมมันสั่งให้หงุดหงิดกับภาพตรงหน้าของผม ภาพที่เฮียมันเล่นหยอกล้อกับจื่อเทา มักเน่ฝั่งเอ็มกันกระหนุงกระหนิง ผมไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมผมต้องรู้สึกจุกๆที่อกของผมด้วย
“ เฮ้ย! เป็นไรวะหยอย ทำหน้าเหมือนปวดขี้ จะเข้าห้องน้ำยังทันนะ ” เสียงแบคฮยอนที่นั่งข้างๆถามขึ้น
“ ป่าว กูไม่ได้ปวดขี้ ” ผมตอบกลับไปแบบปัดๆ
“ งั้นมึงลองส่องกระจกนะ แล้วจะเห็นว่าหน้ามึงเหมือนปวดขี้จริงๆ เชื่อกู ฮ่าๆ”
“ มึงกวนตีนกูเหรอ ”
“ เอ้า! ไอนี่ เป็นเชี่ยไรอีกล่ะ ทำไม!? โดนหาว่าเป็นตุ๊ดหรือไง อร๊ายยยยตัวเธอ ค้นพบแล้วก็ไม่บอก ”
ร่างโปร่งกะร่างเล็กสองคนเล่นกัน โดยที่ไม่รู้ว่า การกระทำเหล่านั้นมันอยู่ในสายตาของใครอีกคนหมดแล้ว!!!!
.
.
.
TBC.Part 2.
ความคิดเห็น