นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
SF Like? Boku o Kimi ni Daisuki desu ka? ถ้าชอบก็บอกมา
ภาคต่อจากHolliday ไหนๆการสอบนรกก็จบไปแล้ว แต่ชั้นต้องเจอนายอีกหรอออออ
ผู้เข้าชมรวม
328
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
328
หมวด : รักคอเมดี้
อัปเดตล่าสุด : 8 ธ.ค. 62 / 05:05 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
เมืองซัมติง เมืองแห่งใหม่ที่ถูกสร้างโดยใช้แบบ เมืองการวางผังเมืองแบบทันสมัย จะบอกว่าเป็นโลกอนาคตในปัจจุบันก็ได้ ทุกอย่างจะทันสมัยและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมพลังงานไฟฟ้าเกือบครึ่งนึง มาจากพลังงานทางเลือก อย่างน้ำ แสงอาทิตย์ หรือลมทั้งสิ้น เมืองซัมติงตั้งอยู่ที่ซัมแวร์ ภาคกลาง มีถนนหลักคือ ซัมเวย์
เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเพียงอีเวนต์ อีเวนต์หนึ่งของ ราเชล เอ็นซีไทน์ ลูกครึ่งไทย-อังกฤษ ที่ทวดย้ายมาตั้งหลักที่ประเทศไทย ส่วนตัวนั้นไม่เปิดเผยชื่อไทย นักศึกษาแพทย์ปี4 มหาวิทยาลัยซัมเวิร์ส มหาลัยใหญ่ ของเมืองซัมติง เธอมีแผนการที่จะทำให้ตัวเองตกและถูกไทร์ออกเพื่อไปเรียนคณะอื่น แปนการถูกวางมาอย่างมีขั้นตอนและแยบยลเพราะถ้าคนที่เรียนได้A B A B ไม่เคยแตะDมาก่อน จนปี4 จะFดื้อๆก็คงไม่เนียน ที่จริงเธอไม่อยากเรียนแพทย์แต่ก็เรียนมาได้และแผนการไทร์นั้นก็ยิ่งใหญ่ด้วย ใบประกอบวิชาชีพในอีกไม่กี่เดือนถ้าตกก็จะไทร์ ซึ่งนั่นคือเป้าหมาย
ฮ่าๆ แต่เหมือนเบื้องบนจะจัดสรรให้พ่อเธอไปสรรหาอาจารย์สอนพิเศษมาให้ ถ้าเป็นอาจารย์ปกติแผนการคงจะสำเร็จอย่างง่ายดาย
คนอะไรมันจะรู้ทันแล้วจัดการได้หมดนะ
------------
แต่ก็เหมือนจะปิดเควสสอบไปได้แต่หัวใจล่ะ รักแรกพบทั้งทีรีบๆบอกไปก่อนจะพลาดล่ะ
แนะนำ ตัวละคร
หลัก
Rachel Ancetine (ราเชล เอนซีไทน์)
นักศึกษาแพทย์ผู้ที่รอปี5และศึกษาด้านธธรณีวิทยาไปด้วยเพราะถึงจบแพทย์ก็จะไปทางนั้นถึงจะโดนปั่นง่ายไปหน่อยแต่ฉลาดพอตัว
อายุ24ปี
"ต้องเจอนายอีกหรอออออออ"
Wattzon Aurtherz (วัตสัน อาเธอร์)
อาจารย์พิเศษที่สำเร็จเควสแล้วเชี่ยวขาญด้านกระดูกส่วนตัวชอบการดูแลผู้ป่วยกานภาพบำบัดกับตรวจโรคทั่วไปและเป็นโอตาคุ(โอตะสายกันพลาฯลฯ)
อายุ25ปี
"ถ้าชอบผมล่ะก็ช่วยบอกได้รึเปล่าแค่คำเดียว"
'ถ่าไม่ผมจะไม่มาวุ่นวายกับเธออีก'
เสริม
Homez Aurtherz (โฮล์ม อาเธอร์)
พี่ชายผู้ที่เป็นนักเขียนระดับโลกแต่ไม่ค่อยมีใครเจอเขามากนักและภาพลักษณ์ที่ปรากฑกับตัวจริงนั้นต่างกันจนไม่มีใครรู้ แม้แต่บก. นอกจากวัตสันแล้วคนสนิทก็มีไม่กี่คนหรอกที่รู้ มีงานอดิเรกเป็นนักสืบและจูนิเบียว
อายุ25ปี
"....."////
'เงียบๆแต่ชอบนะ_ _'
ยังไม่มีรูป
Aruto Irunsuta (อารุโตะ อิรัญซุทา)
นักอิลัสและคอสเพลย์เยอร์ งานอิลัสคืองานภาพตั้งแต่ปกนิยายยันมังงะคนสายปัานก็ต้องอยู่ด้วยกัน สกิลการเพ้อและมโนไม่เป็นรองใคร เป็นแฟนคลับนิยายของ เพนท์ดราก้อน ที่เป็นนักเขียนนิยายแนวสอบสวนปริศนาคดี
อายุ25ปี
"โฮล์มมมมม^0^"
ฟิคอื่นๆ
ฟิคก่อนหน้า (คลิกรูป)
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ไ ราเลเอ ฟิล่าสุเั้นูใล้ายใ่มั้ยล่ะแ่ฟินี้ไทม์ไลน์ือ บไอสอบนรแล้วววววว
ปิที่สวนวันนี้ัานที่เหมือน้อนรับวาเลนไทน์ไม่แน่ใว่าใ่มั้ยแ่น่าสนใี
"..."
ทำ
"เป็นไม่ไ้หรอ"
ุโฮล์ม
โฮล์มั้นะ่านายยยยย!!!!!!!
ทำไมเป็นี้
ไม่ใ่ว่าั้นะไม่เอไอหมอนี่แล้วหรอออออออ
"โฮล์มล่ะ หมายถึพี่นายอะ"
"พี่หรอ"
ภาพย้อนไปอนที่เสียแ้สไป์าโทรศัพท์ัึ้นสายาั่วเียๆ้อไปที่หน้าอแล่ว
RACH3LU:นี่ๆั้นเอนี่้วยล่ะที่านที่ปาร์วันนี้ไป้วยันมั้ย
ป้าบบบบ
แรา้าบนทำให้หน้าแปะเียที่นอนอยู่ส่วนมือ็ถือโทรศัพท์่า
HomeZ:อืม
...
"ปล่อยนะใระไปับนายันนนน"
และุโฮล์มไม่เป็นอะไรใ่มั้ยูาที่หมอนี่เล่าเหมือนโน่าปิปา
"นายะพาั้นไปไหนปล่อยนะวัสัน"
"ไม่ใ่ะไปานวินเทอร์ฟอร์หรอรับ"
"แล้ว็ใรเอ่ยที่ถ่อามผมไปถึอัฤษเพื่อ"
"ไปอให้่วยโว้ยยยยย"
อย่าทำสายาแบบนั้นนะถ้านไม่เยอะั้นะับนายเหวี่ยลถนน
"เพื่อให้่วยไ็บอไปแล้วว่าระูั้นไม่ล่อ"
"โหระวัรับ"
เา้อนั้นึ้นมาเพียเสี้ยววินาทีแล้ววิ่เหยาะๆึ้นฟุบาทอล้ววาั้นลสัาไฟหมถ้าไม่วิ่โนน
"เือบไปแล้ว"
"ไหนทำอะไรไว้ำไ้มั้ย"
"ทำอะไรเล่า"
นิ้วเรียวแะที่ปาเบาๆพร้อมับรอยยิ้มาๆ
"ไม่ั้นไม่ไ้ทำมัน็มีแ่นายนเียว"
ั้นถอย้าๆส่วนเา็้าวาม
ุบ
ั้นถอยนนั่ลับเ้าอี้ที่ไว้นั่
"ไม่เป็นไรรับอนนั้นถูมอมยาปมำม่โรธหรอ"เาย่อัวลแล้วเยหน้าึ้นสบาับั้น
"แฟล๊แบล็หน่อยมั้ยรับ"เอียอเบาๆ
"ไม่"
อุส่าห์ลบแล้วแท้ๆไม่้อทวนวามำำำำำำำำ
"ทำอะไรไว้น้าาาาา"
ป้าบบบบบ
...
////เอ๊ะ
เาที่สะท้อนับเสาทำให้หันมอหน้ามาปิะปิหน้าถูัไว้อย่าเรียบร้อย
"แหมแล้ว"เสียา้านหลั
"หน้าเธอน่ะ^ ^"
ปึ
รี๊
"ไปันเถอะ"
"ฮือออออ"
เอามืออไปปปปปปปป=//[]//=
ม่ายยยยยยยยยยย
ในาน
ั้นะมาเินเล่นไม่ใ่อะไรแบบนี้ธีมาน็มพูเียว
ะให้โลนี้เป็นสีมพูรึไ
ึ
"เยหน้าึ้นมาหน่อยสิรับ"
วับ
ฟุบ
รอยยิ้มอบบนั้นมันอะไรัน
"เหมือนมาเทเลยเนอะ^ ^"
"เท"เธอถอยรื
มือนี่็เะะริ"
"ปล่อย"
"ปล่อยนะ"
ูีๆเหมือนริๆนะ
บรรยาาศละมุนแบบนี้
- เอ๊ยเลีย ทำไม้อเป็นั้น
"เธอหน้าะเห็นหน้าัวเออนนี้นะ^ ^"
มือทีับระับแน่นึ้นึให้ั้นามเาไปสถานที่แรือุ้มาเฟ่
ทำำไมแ้วเียว
"อยาินหรอรับ้อนเหมือนะเมือบผมั้นแหละ= ="
เมืบ เมือบนายบ้าาาา ไอลาม
วื
ระวัหน่อยสิิอะไรอยู่น่ะ"เาหลยมือั้นแล้วนึแล้วทำหน้าแบบ
"หยุิ"
"ให้ินทั-"
ป้าบบบบบบบบบ
...
"รุนแรัเลยนะ"
"หยุิ"
"..."
"อะไรบ้าๆนะ"
"แ่เาที่เธอิเอ^ ^"
ปึ
"ร้าบๆ"
"ว่าแ่เธอมาทำไมน่ะ"
มาเินเล่นแล้วมาเอนายนี่ไ!!!!!!
ร้านที่เรียรายรอบๆมีแมบูธอมหาลัยนิหน่อยแ่ิ๊ฟ็อปอะโรแรมนี่นเยอะั
เริ่มหิวแล้ว
"เอาอันนี้2ที่รับ"
เสียั้นถูแทรทำให้เสียั้นหายไปใน่วท้าย
"อบุที่อุหนุน่าาาา"
นมฟอู็อโแลอร้าน็อโแวร์ที่มาออร้านมาพร้อมับเมนูใหม่ที่แฟรีเมือื้อสิน้าใ็ไ้ที่บูธ
ับ
"น้ำาลเยอะแฮะ"
้าวแรไมเป็นไร
้าวที่2ใเริ่มเ้นแร
ใรเห็น็ว่าแฟน
ลไม่ใ่
เออ
ะใ่ไ้ไ
แ่ทำไมสายารอบๆอบมอมาทานี้ั
"ไม่้อมอผมแบบนั้น เหมือนผมิผิที่ัผมให้เธอน่ะ"
สวบ
แว่นถูสวมลมา
"เอาไว้บัออร่า เี๋ยวผมไปทำธุระแป๊บนึนะรับ"
"เ็บแว่นีๆนะ"
"นมไม่เอาผมอไ้มั้ย"
...
เ้าาย
เอ๊ย!!!!
เอ๊ะ
อะไรอะ
ไม่นะ
เอาหน้านายออไป
"ไ้ยินมั้ยร้าบบบบบ"
"เลิ้มแล้วนะะ"
ปึ
"นมเอามั้ยไม่เอาผมอนะ"
ระพริบาปริ๊บ
...
ป้าบบบบบ
"ป้อนีๆ็ไ้"
เาพูพบาเ็มือั้นที่เปื้อน็อโแล
"!!!"
แล้วเอานิ้วั้นไปป้ายราบที่้าๆปา
"ไป่อนนะรับ"
"ที่รั"ระิบ
แล้วเา็หายไป
////////
ร๊า=[]=
...
ไม่ถึนาที
"..."
ุโฮล์ม
เาในเสื้อโ้มีฮู้ันหนาวแนุที่ไม่ปล่อยายยาวสีำสวมทับเสื้อยืบาๆสีาว้านในับผ้าพัััันอ ับหน้าาและรอเท้าับเสื้อเท้านัั้นทีี่เป็นสีีีีาวา
ำลัมอมาที่ั้น
ไม่สิ
"..."
ั้นพาเามาที่นน้อยๆ
"นาย"
"ือวัสันปลอมัวมาใ่มั้ยยยยยย"
"!!!!!!!"
ั้นบอรึยัว่าพวเาเป็นฝาแฝััน
"เธอโ่หรือโ่เนี่ยเ็บนะ"
"ไม่ใ่หรอ"
"โน้มนเปื่อย"
"ถ้านายไม่ใ่แล้วะเอาอะไรมายืนยันเล่า"
ฟึบ
"เื่อ็ไ้"
"แว่นนั่น"
"ออเห็นบอไว้ันออร่า"
"แสวามเป็นเ้าอสินะ หึสินะ"
"เปล่า"
เาพึมพำบาอย่านลัวั้นสสัยเลยับทแล้วยืนื้อๆ
อนที่ั้นำลัสอบสวนือลไปนอนับพื้นเลยถ้าเป็นวัสันเารับไ้แหละ
"อโทษนะะ"
"ไอนั่น"
"..."
"ที่บอ"
...
"อที่ามหาอยู่สินะะ"
"อือ มันมีายพอี"
ปึ
อุ
ฟึบ
โบมือ
"ุโฮล์ม"
เาที่เินนำอยู่ยุระทีนันเลยทำให้ั้นนอย่าั
หือ
เื่อแล้วไม่ใ่วัสันหรอสิ่ที่ยืนยันไ้เป็นอย่าีุอารุโะที่น่าะทำานเป็นเม พอีเห็นประาศอยู่ึ่ะมีหน้าทีู่แลบูท าเฟ่แฟนาีวินเทอร์เลิฟธีมในาน
อสุนาฟ้า
""
"โฮล์มมมมม"
มาโน่นแล้วววว
"เลเลั็อยู่้วยลออที่าเฟหน่อยมั้^0^
นาฟ้าาาา
"เป็นอะไรไป ฮ่าๆสวยใ่มั้ยล่ะ"
"โฮล์มเินหรอ"
"!!!"สะุ้
"ปล่อยนะ"
ะมาเาะั้นทำไมมมม=[]=
"ใล้ะพัเที่ยแล้วล่ะไปนั่รอ่อน็ไ้ถ้าไม่ไ้ะสั่อะไร แ่ถ่ายรูปไ้นะ"
"อืม"
ริ้ว
"แป๊บนึนะเหมือนะไ้เวลาเปลี่ยนเวรแล้ว"
...
"มาแล้ววววว"
"ุนี้ทำเอน่ะ มีเวลาพัั่วโมนึเอาล่ะไปินันเถอะ"
ออร่า่าเิ้า
...
"ินอะไรีน้าาาา"
อนนี้พวเราเินอยู่รวบๆเพราะาน้านในนเยอะแถมมีแฟนลับถ่ายรูปเรื่อยๆ้วย
นั่น
ฟึบ
"เอ๊ะ"
ั้นเบี่ยัวหลบไแที่่อระหว่าุ้ใแล้วึมือุอารุโะ
"วัสันนี่ เลเลั"
"..."
"หนีอยู่สินะ"
"ไม่ใ่"
"หือ"
"ลัวเาหึสินะ^ ^"
ไม่มี
"ฮึบ"
ฟึบ
หือ
"โฮล์ม"
หน้าาถูสวมทีุ่อารุโะ
"หมอนั่นามหาเธออยู่มั้"
"โฮล์ม"
เาพูพลาระับมือุอารุโะที่ไม่รู้ว่าไปับอนไหนแล้วึนเธอเไป
"ที่หลบเพราะ"
"เินสินะ"
ีนะอุปาทัน
"อู้อี้อู้อีุ้"
"ฮ่าาาะเป็นแบบนั้น็ไม่แปลหรอูาารแ่ัวเหมือนั้ใ"
"มา"
"เอ็โอยอะเอาะ"
ไม่ใ่
"็ูแปลๆนี่ออร่ามันหล่อๆแปลๆอะ"
ออร่า
"โฮล์มเอา-"
"ไม่ไ้นะนี่มันูบทาอ้อมเอาืนไปปปป"
เหุาร์ทีุ่ระาหน้าานั้นไม่ไ้่วยทำให้
ั้ใ
ไม่ริถึวันนี้ไอบ้านั้นะูีริๆแ่
ิีๆ็
เสื้อเิ้แนยาวและาเับรอเท้าสีาวท่อนบนที่สวมทับ้วยเสื้(แบบที่ใ้ใส่ับสูท)แนุสีเทาผ้าพันอสีาวที่ผูเป็นไทน์
เ้าาย
"ใ่มั้ยล่ะ"
เอ๊ะ
ุอารุโะมอมา
"ไปหาเถอะเี๋ยวะเป็นห่วนะแว่นนั่นเหมือนวัสันะให้ไว้สินะ
"เหมือนอมั่นเลยอะแบบฝาไว้่อนอล้วร-"
นี่ืนที่อ่านนิยายมา
รี๊ถ้าั้นอยู่่อภาพานแ่าน้อลอยม-
"ฮ่าาา เพื่อนนนนนนนนนนนน"
ฟุบ
ิ่ล่ะ
...
วับ
ทาที่เามอไปนั้น
"เสียอารุ"
ไม่มีวี่แวสเ้าอเสี
...
"อู้อี้"
".."โฮล์ม
"ฮ่าเมื่อี้เลเลพูว่าเ้าาย"
"อืม"
...
ินเท่าไหร่เินเท่าไหร่ทำไม
ภาพหมอนั่นอแ่านยัไม่หายไปปปปป=[]=
อย่ายิ้มนะ
พอแล้วววววว
> <
ัวริไม่อยู่แล้วถ้าัวริะนาไหนนนนนน
ีนะแถวนี้ไม่่อยมีนั้นอ้อมมาหลัสวน
นี้เพ้อนเย็นเลย
โอ๊ยยยออไปนะ
พอแล้วววววววววว
ฮืออออออออ
ม่ายยยยยยยยยยยยย
อุ่นสบายยย
ม่ายยยย
"วัสันเี๋ยวัวริหรอ"
"ไม่เป็นไรนะรับ"
"..."
"เพ้อสินะ"
"เพ้อว่าอะไรเอ่ย^ ^"
เาที่อยู่ในท่าึ่นั่ึ่ยืนร่อมั้นอยู่
"ไม่"
"..."
"ลุไปปปปป"
"ไม่เป็นไรสินะ"
"แว่นอืน้วยรับ"
"อ"
แว่นันออร่า
วับ
!!!
นี่ะเป็นไม่ี่รั้ที่ั้นสบาเาแบบนี้
นเอาแว่นสวมไปที่หน้าเา
เอื๊อ ออร่าหนุ่มอว่นนนนนน ไหนว่าัน ายยย
"เอ๋ เล่นเอเินเอหรอ^ ^"เานั่ยอๆ้าๆม้านั่ที่นล้มลแล้วเท้าามอ้าๆ
"เอาหน้านายออไป"
"ไม่ ไม่ใ่ว่าหาผมอยู่หรอ"
"นั่นมันนาย"
"ั้น ิถึผมสินะน"
"อะไร ออไป"เาโน้มัวลมามืออี้า็ันไว้นีไม่ไ้
"นเ็บไปิแล้วเพ้อสินะ"ระิบเบาที่้าหูลมนั้นทำให้สย-เอ๊ยั๊ี้
ภาพัย้อนไป
"ม่ายยยยยยยย"
"อย่าลอเลียนะ"
"ออไป"
"พอแล้ววว"
///
"เหมือนะไม่สลบหนีสินะ"
"!!!"
"เพิ่รู้ัวหรอปิสลบไปนานแล้วมั้"
"0 0"
...
ป้าบบบบบบ
ั้นยับมานั่อีฝา
"นายไปไหนมา"
"ห่ว้วยหรอรับ"
"..."
"วามลับรับ"
"ลัวไม่เอผมหรอ"
เายับเ้ามานแนบิ
"ไม่เป็นไรหรอานนี้น่ะเหมือนะโ้รุ่ันเลยล่ะ"
"มีเวลาอยู่ับผมั้หลายั่วโมนะ"
ะไม่นอนเรอะะะะ=[]=
"เพราะผมมีอะไระให้น่ะแ่้อรอ6โม"
"ไม่ั้นะลับแล้ว"
ถ้านานั้นั้นอาะหัวใวายไ้
"ไม่"
วับ
ืบเียว
"ผมไม่ยอมอยู่นแ่6โม็ไ้"
"..."
"อร้อ"
"เที่ยืน"
"ไม่เอา"
"ใรมันะไปอยู่นเ้าเล่า"
ทนไว้
"ถึานะ24ั่วโมแ่็มีแ่พวโวนับอประับแล้วร้าน้าเ-"
"ใรบอว่าะอยู่ที่นี่ล่ะ"
รอยยิ้มแปลๆปรา
ั้นที่อนนี้เอนัวนหัวนับที่วาแนแถมไอหมอนนี่็โน้มัวามมานอยู่ในท่าไม่่าาร่อม
"//////"
...
พอูโว์แสสีเสียบ็เือบเที่ยืนไม่โนลามา
รอยยิ้มนั้นยัรารึ
"ทำหน้าแบบนั้นิใ-"
...
ป้าบบบบบ
"just a kidding รับ"
"ไปเถอะ"
...
ห้าัมไนท์เปิ24ม.เพาะส่วนที่เป็นร้าน้าอห้า
"เล่นันไป่อนัพัแล้ว่อยที่โนหนัสือนะรับ"
โนหนัสือเป็นโนห้อสมุที่ัไว้ให้นั่อ่านหนัสืทำรายาน โยิ่าบริารเพาะโนพิเศษ
"ไปเล่นันเถอะนน้อยๆหายานะ"
ไม่น้อยแ่แทบไม่มีน
"ไปถอะเหนื่อย ไม่หนีไปไหนหรอน่า"
"เหวอ"
เายัั้นึ้นัวลอย
"ไม่เอารับผมะไม่ยอมแยาเธออีแล้ว"
"อย่าบอนะว่า"
"รับอิาัวเอในวามิเธอนะที่อยู่้วยันลอ"
ำว่าินยาผิหายวับไป
ในะที่ั้นยัอึ้เา็อุ้มั้นไปวาอยู่หน้าเรื่อออิั่น
อิาัวเอไ้หรอออ=[]=
แ่นายในวามิั่นแ่-
"ออ เ้นเี่ยวสินะ"
วับ
ใ ใแน่
หมอนี่มันอ่านภาษาี่ปุ่นออะผิหรอไม่ใใ=[]=
สุท้าย็บไปเวลา3ั่วโมที่้อิหนึบับหมอนี่็อุ้มเือบลอเวลาไม่รู้วอะไรน็แทบไม่มีูอารม์ีแปลๆนสิ่ทีุ่อารุโะพูัึ้น
"เหมือนอมั่นเลยอะแบบฝาไว้่อนอล้วร-"
"ไม่ๆๆๆๆๆๆๆ"
"ถึแล้วล่ะอย่าเสียัสินี่โนอ่านหนัสือนะรับ"
้านหน้าเป็นประูห้อที่ั้น้วยผนัเ็บเสียเว้น่อ้านบนไว้
านในมีเ้าเสียบับโมไฟเ้าอี้แล้ว็ม้านั่ับโ๊ะที่ิผนั
"เี๋ยวมานะรับ
ม้านั่นี่ริๆใ้นอนือถึะเป็นโนพิเศษแ่ที่พิเศษริือนอนไ้โยารเ่าฟู
...
"มาแล้วรับ"
แปะ
ุบ
ปูปุ๊บเา็ล้มัวลนอนเลย
"ถ้าอยานอน็มานอ-"
"รนี้แหละแ่ไม่ี่ั่วโมเ
นายือละอั้น ฝันไปเถอะ
"แผนแหรอ"เายับัวลมาหาั้นที่นั่เ้าอี้
"อบาำหมเลย"
ที่ริแ่ล้ำๆ
"อะไรเล่า"ไม่นานพอรู้ัว็โนไว้ับฟูโยใ้ัวั้นไส้
"หลับา"
"ะทำอะไร"
เสียั้นอ่อนล
ไม่น้าาาาาอึอัออไปปปปปปปปป
เสียแะวน้ำัึ้นแล้วานั้นอะไรนุ่มๆเย็นๆ็ามพัสับหน้า
"อืออออ"
...
หลัาที่เธอสลบไปแล้วเา็หยิบหนัสือที่เอามาเพื่อวามเนียนมาเปิ
...
ร้านิ๊ฟ็อป
พอแยับราเลแล้วผม็เินไปที่ร้านที่ผ่านมา
านั้นไม่นานผม็ไ้อที่้อารเห็นนเยอะแ่ไม่นานถึผมะอยู่ปลายแถวที่้าหน้ามีนเป็นสิบแ่็ไม่นานมาไม่ถึั่วโม้วย้ำ
"อยู่ไหนน้า"
ผมเินอแมานอๆที่นไม่เยอะอยู่แถวนี้รึเปล่านะ
นี่็เป็นั่วโมแล้วนะหรือว่า
"เพื่อนนนนนนน"
วับ
"เสียอารุ"
แ่ไม่เห็นัวนะ
วามรู้สึแวบที่ะไม่เอันอีไม่อบเลย าริวเธแ็สอบผ่านแล้ว
อนแรแ่ลอเล่นๆแ่ันอบริะั้น
ฟ้าัวอีที็5ั่วโมแล้วที่ผมเินแบบไม่พั
มิึเลอยู่ไหน-
วับๆ
"ไม่ๆ"
เรือนผมสีท้อทีุ่้นเย
"ม่ายยยยย"
ึ
ฟุบ
อยู่นี่เอ
เธอออบผม
็มัน
"วัสันเี๋ยวัวริหรอ"เสียเธอูประหลาใ
หว
"ไม่เป็นไรนะรับ"
"..."
"เพ้อสินะ"
"เพ้อว่าอะไรเอ่ย^ ^"
"ไม่"
"..."
"ลุไปปปปป"
"ไม่เป็นไรสินะ"
"แว่นอืน้วยรับ"
"อ"
วับ
!!!
เธอเยหน้าึ้นสบาับผม็ที่แว่นะสวมลมาแล้วเธอ็หายยลไปบนม้านั่
"เอ๋ เล่นเอเินเอหรอ^ ^"ผมนั่ยอๆ
"เอาหน้านายออไป"
"ไม่ ไม่ใ่ว่าหาผมอยู่หรอ"
"นั่นมันนาย"
"ั้น ิถึผมสินะน"
"อะไร ออไป"ผมเอามือ้านึเท้าไว้ับพนัหลัาพาัวเธอึ้นมานั่ี
"นเ็บไปิแล้วเพ้อสินะ"แล้วโน้มลไประิบที่้าหู
รอยแาๆปรา
"ม่ายยยยยยยย"
"อย่าลอเลียนะ"
หอมั
"ออไป
"พอแล้ววว"
///
"เหมือนะไม่สลบหนีสินะ"
ปิสลบไปแล้วนะ
"!!!"
"เพิ่รู้ัวหรอปิสลบไปนานแล้วมั้"
"0 0"
...
ป้าบบบบบบ
บลอเลยแ่ยับไปไลเลยนะ^ ^
"นายไปไหนมา"
ามหาเธอนั่นแหละ
"ห่ว้วยหรอรับ"
"..."
"วามลับรับ"
"ลัวไม่เอผมหรอ"
มันอาะเป็นผมมาว่า ผม่อยๆยับเ้าไป
"ไม่เป็นไรหรอานนี้น่ะเหมือนะโ้รุ่ันเลยล่ะ"
"มีเวลาอยู่ับผมั้หลายั่วโมนะ"
"เพราะผมมีอะไระให้น่ะแ่้อรอ6โม"
"ไม่ั้นะลับแล้ว"
"ไม่"
วับ
มาูัๆหน่อย
"ผมไม่ยอมอยู่นแ่6โม็ไ้"
"..."
"อร้อ"
"เที่ยืน"
"ไม่เอา"
"ใรมันะไปอยู่นเ้าเล่า"
"ถึานะ24ั่วโมแ่็มีแ่พวโวนับอประับแล้วร้าน้าเ-"
"ใรบอว่าะอยู่ที่นี่ล่ะ"
แนานี้เิล็พูมาเถอะรับ^ ^
ำเียวเอ
ถ้าไม่อบล่ะ็แ่ำเียวผม็ะไม่มาเาะแะเธอเหมือนัน
...
ห้าัมไนท์
"เหวอ"
ผมยัวเธอ
"ไม่เอารับผมะไม่ยอมแยาเธออีแล้ว"
ไม่
"อย่าบอนะว่า"
"รับอิาัวเอในวามิเธอนะที่อยู่้วยันลอ"
...
"อบาำหมเลย"
"อะไรเล่า"ผมัรเธอนลไปนอนแบ้ว็ม้ัวทับไว้
"หลับา"
"ะทำอะไร"
เสียเธออ่อนล
ผมแะวนน้ำที่ื้อมาแล้วเทลบนผ้าพอปีย
แล้วเ็เบาๆแล้วนวรอบๆา
"อืออออ"
...
"ถ้า"
อบผมละ็
"บ"
อมาไ้มั้ยรับ
หลับสบายเียวนะ
"อืออออ"
"อรุสวัสิ์รับ"ผมยันัวลุึ้น
"0 0"
"ผมไม่ไ้ทำอะไรหรอ"พูพร้อมับหยิบเสื้อนอมาสวม
ยับๆ
ยับทำไมเล่าแบบนี้มันอุ่นว่านะ
"แ่ๆ ปล่อยนะ"
ผมึเธอมาใล้ๆ
"วัสันนน"
"รับ"
"ปล่อยยยยย"
ไม่เอา^ ^
5:00น.
ผมัทรผมให้เธอใหม่
ใล้แล้ว
"ไปันเลยมั่ยรับหรือยั่วอยู่"
"่วมั้"
...
สวน
เหมือนะยัไม่่อยมีนนั่นพระอาทิย์
ที่ริที่ให้รอ6โมเพราะบรรยาาศนั่นแหละ
"ไ้เวลาแล้วล่ะ"
"..."
ฟุบ
ผมุเ่าลอย่าสวยาม
เธอสะุ้ ถ้าเาเรื่อที่เพ้อ
"ิว่าผมะอแ่านหรอรับ^ ^"
ผมเอาอุหลาบที่่อนไว้ออมา้วยวามมเร็วแล้ววนๆรหน้าเธอ
ฟึบ
ผมยื่นล่อสีาวนาพอมือไปรหน้า
"เปิูสิ"
ว่าเปล่า
อนนี้ำรามเป็น๊อิล่าเลย
หมับ
็ามแผน
"..."
"อร่อยมั้ย"
เพื่อให้แน่ใว่าเธอะไม่ทิ้เลยยัแบบนี้แหละ
ผมลายมืออ
สีหน้าลืนไม่เ้าายไม่ออะไ-
ป้าบบบบบบบบ
ฮะๆ่วแล้วรารีสวัสิ์นะรับพาผมไปส่้วยล่ะ
...
"ว วัสัน"
ู่ๆเา็ล้มลมา
แล้วทำไมั้นไม่ปล่อยให้หมอนี่หน้าฟาพื้น
หนั
ุบ
ประอนั่ที่ม้านั่ใล้ๆ
ที่ริไม่ไลหรแ่มันหนั
ว่าแล้ว็เปิโทรศัพท์
เี๋ยว
รถนไม่เยอะนี่
โีที่น้ำหนัพอๆัน
บ้าที่สุ> <
รถประำทา
2สถานี็ถึแล้ว
นี่ะนอนไปถึไหน
"..."
หลับริหรอ
ผมที่แสไว้ยุ่เล็น้อยนเหมือนปรหน้า
ึบๆ
มาย์๊อ
ึบๆ
ไม่น่าลอเลย
ไม่ว่าะมุมไหนอนไหนทำไม้อูีลอนาปาเปื้อน็อโแลยัููีเลย
นายะหล่อทุาถานาร์แบบนี้..
นอนนิ่ๆเ่!!!!!!=[]=แนที่วาไว้ยึ้นพาแล้วอั้นไว้
แปะ
หัวาวๆบลที่ไหล่
ไม่ๆอย่าเลิ้มเี๋ยวเป็นแบบอนนั้น
เลิ้ม เผลอูบหมอนี่ไหายสสัยะะะ=//[]//=
...
ิ๊น่อ
แอ๊
สายาัวเียหัวยุ่ๆโผล่หน้ามา
"เอาน้อนายมาส่"
้าในทาเิน่อนถึห้อนั่เล่น
"ไม่ออ"
"ทำอะไรัอย่า"
"..."เาพยายามึแ่ไม่มีท่าทีว่าเาะปล่อยั้น
บ่มีอิหยั มาพัทลายยยยยย วามรัอเราทั้2ลั้ยยยยย แม้ินสล๋ายยยยย=[]=
"ไม่"
ริ
สุท้าย็้อยอมเอามาปล่อยที่โฟา
ือนายหลับริรึเปล่าปล่อยั้นนะ
"นอน่อน็ไ้เี๋ยวื่นแล้ว็ปล่อยเอแหละ"ุโฮล์ม
สภาพอนนี้ือั้นถูอราวับหมอนส่วนเ้าัว็นอนอยู่ที่โฟา
ฟึบ
"..."
หมับ
อโทษนะะ
ั้นยื่นมืออไปแล้วุโฮล์ม็ยื่นมาับ
ฟึบ
"!!!
ระาัวายัวแทน=[]=
ฟึบๆ
ั้นัแนวัสันที่อั้นให้เป็นุโฮล์มแล้วสไล์ัวออมา
"อโทษที่รบวนนะะ"
"อุ๊ฟฟฟ"
"อือออออ"วัสันพลิัว
่วยัวเอล่ะโฮล์ม
"0 0"
พิเศษ
เ้าวัน่อมา
ทำไมหมอนี่อีแล้ววววววว
"เออ อรุสวัสิ์่ะ"
"วันนี้็ไปม.หรอ"ท่านพ่อหันมาทาั้น
เหมือนะมาุยธธุระสินะั้น
"มีานนิหน่อยหนูอัว่อนนะะ"
"ไม่ไ้รีบมาใ่มั้ย"
"ะ"
"มมุย้วยันแป๊บนึนะ พ่ออล่ะ"
"เออ"ว่าแล้วั้น็เินไปหย่อน้นนั่รโฟาเล็ที่หัวโ๊ะ
"ผม้อออบุอีรั้นะรับ"
"ไม่ใ่เรื่อให่อะไรหรอรับผมแ่่วยนิหน่อยเอ"
"แ่รืๆแล้วหนูิบาอย่าที่ไม่เ้าใใ่มั้ยล่ะเรถึน่ะ"
ห๊ะ
สายาเบน้าๆ
นายบออะไรพ่อั้นนนน=[]=
"เรื่อระูน่ะรับเหมือนะเป็นปัหารนั้นเนอะ"
โยนมา้อรับมั้ย
"ประมานั้นแหละ่ะ"
รับ
"มิน่าอนนั้นถึรีบร้อน"
"เป็นวามผิผม้วยแหละรับ"
"แ่เธอะไม่รับ่าใ้่ายริๆหรอ"
"รับ"
"แ่สนุ็พอแล้วล่ะ^ ^"
แ่วิเียว็เอา พริบาเียวที่เาเบนสายามาาพิาับรอยยิ้มนั่น็ทำเอาวาป
ร้อน
ูลเลลลลลลลล=[]=
"ไปไหนน่ะลู"
ูลเลเ็มหน้า
"เหมือนะไม่สบายน่ะ่ะ= ="
"^ ^"
"ไหวรึเปล่ามีานนี่ให้"
"ไม่เป็นไร่ะ"
"ผมอัว่อนนะรับ"เาลุฝึ้นแล้วโ้้าๆ่อนะออไปทาประูหน้า
"ไป่อนนะะ"
ั้นทิ้่วัพั่อนะเินออไป
"าไปหม"ั้นแะแผ่นูลเล
แ่วามรู้สึ
วิ่เลย
ฟิ้ววววววววว
หมับ
นั่นไ!!!=[]=
"ไม่สบายไม่ใ่หรอรับ^ ^"
ยืนัอยู่รเสา่อนออาบ้าน
"ปล่อยยยยยยย"
วื
"ทำัวีๆสิเี๋ยว็ทำโทษหรอ"
"้อสอบ"
"เปล่ารับ"
"วาล"
"แ่ำอะไรไ้รึเปล่ารับ"
"ำ"
"มันาอะไรไปน่ะ"
"ฟินี้
"าอะไรล่ะ"
เาวาั้น้าๆ
ฟิ้วววว
"แ่"
อเสื้อเ็มๆ
"นี่นาย.."เสีย่วหลัเบาล
!!!
รี๊
ารู่โมแบบนี้เลียที่สุผีั้แ่้นอนนี้็ยัผี
"อ้าวใหรอ"
ไอนบ้าผีทะเล=[]=
ไม่ใ็บ้าแล้ววววว
"..."นลูบบั้นท้ายที่ระแทพื้นเ็มๆ
ยัมีย่อัวลมาอี
ยับๆ
ยับาม******
"ฟินี้บัทีไ้ยินมั้ยไรททททท์"
"มันไม่บรับ"
ึ
"หมทาหนีแล้วสินะ"
"> <
ฟุบ
เอ๊ะ
เา้อนัวั้นึ้นพร้อมับระเป๋า่อนะพาเินออไปที่ถนนหน้าบ้านแล้ววาล
ลอระยะทา3เมรนั้น ลน่าูเลยสินะะะะะ
"วาไ้แล้วรีบน-"
"ไปันเถอะห้อสมุสินะผมอไป้วยแล้วัน^ ^"
"แสทวรมิใสใร@:"$!:('::$="'=[]="
อ๊า=//[]//=
นุ่ม
เอ๊ยยยยยย
ไม่ใ่
ราเลลลลลล
อย่าเลิ้มนะะะะะะะ
อีรอบไ้มั้ยอะ-
ม่ายยยยยยยยยยย>/////<
แถม
"อือออออ"วัสันที่นอนอโฮล์มอยู่บนโฟา
"..."โฮล์ม
END
-----------
บแล้วมี้อผิำลาอแภัยถ้าสนุ่วยเมน์้วยนะะะะ
มีใรสสัยรูปแนะนำัวละรรึเปล่า
เผาาาาา
ผลงานอื่นๆ ของ pjnadeshiko ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ pjnadeshiko
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น