ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : MY PLAYBOY #6
MY PLAYBOY
----------------------------------------------
.She is my girl.
----------------------------------------------
ฉันไม่ได้หนีการนัดทานข้าวกับครอบครัวชานยอลในวันนี้นะ เเต่เพราะถูกเชิญมาแล้วเเละตกลงกับเพื่อนว่าจะไปด้วยอีกอย่างเพื่อไม่ให้เจ้าของงานผิดหวังที่เชิญเเต่ฉันไม่ได้มา เเละฉันไม่ลืมที่จะโทรไปบอกเเม่ว่าวันนี้คงไม่สามารถไปตามที่ครอบครัวชานยอลนัดได้ เพราะฉันต้องมางานเปิดตัวเครื่องเพชรที่นี้
"ไม่เป็นไรจ๊ะ เพราะชานยอลเองก็ไม่ว่างเหมือนกันเลยลูก"
"แล้ว...เเล้วเขาไปไหนล่ะค่ะเเม่?" ฉันโทรไปบอกแม่ในขณะที่นั่งอยู่บนรถเพื่อนไปงานเปิดตัวเครื่องเพชร
"แม่ก็ไม่รู้จ๊ะ เพราะทางนู้นเขาบอกว่าลูกชายถูกเชิญไปงานอะไรสักอย่างเเม่ก็จำไม่ได้"
"อ๋อ โอเคค่าคุณแม่ งั้นไว้ค่อยคุยกันนะคะ รักแม่นะคะ" ฉันวางสายจากแม่เเล้วกลับมาร่วมวงสนทนากับเพื่อนต่อ
"ลูกชายเขาหล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" ยัยฮโยลากเสียงยาววววววมากกกกจนฉันสนใจว่าพวกหล่อนคุยเรื่องอะไรอยู่
"ใครอ่ะ?" ฉันถาม
"อ่ะแกไม่ได้ฟังเเต่เเรกใช่ป่ะ ฉันกำลังบอกว่าลูกชายเจ้าของเเบรนด์เครื่องเพชรที่เรากำลังจะไปร่วมงานเนี่ย หล่อมากกกกก หล่อวัวตายยัยซูยองล้มเลยแหละถึงได้ชอบเเบรนด์นี้มากกกกกกก"
"แกก็พูดไป ฉันชอบเเบรนด์เค้ายะ ไปชอบลูกชายเขาก็นกเปล่าๆ" ซูยองพูดไปเบะปากไป ยัยนี้ชอบมีผู้ชายมีอายุมาชอบนะ เเต่ละคนโคตรรวยเเต่ไม่เห็นว่าซูยองจะสนใจซักคน
"ฉันได้ยินมาด้วยว่าเพิ่งกลับมาจากอเมริกาหลังจากที่ย้ายไปเรียนนานเกือบห้าหกปี แล้วพอกลับมานะก็ฮอตขึ้นมาทันที ต่อไปนี้คงได้เห็นเค้าบนหน้าปกนิตยาสารบ่อยๆอ่ะ"
"แล้วเค้าชื่ออะไรอ่ะ" แทยอนถามพร้อมกับส่งน้ำมาให้ฉันดื่มด้วย ยัยเเทรู้ใจว่าฉันเป็นคนที่กินน้ำเยอะเลยชอบให้คนจัดน้ำไว้ในรถเผื่อฉันเเล้วก็ทุกๆคนด้วย
"จอง แจฮยอน"
"เเค่ก เเค่กๆ" ฉันสำลักทันทีที่ได้ยินชื่อนี้ บังเอิญเกินไปมั้ย
"ยัยซันเป็นอะไร! อ่ะนี้ทิชชู่" แทยอนยื่นทิชชู่มาให้ฉัน
"เออเป็นอะไรของเเกเนี่ยะ เขาเเค่ชื่อเเจฮยอน" ซูยองพูดไปช่วยฉันเช็ดปากไป
"ชื่อเเจฮยอนเหมือนเเฟนเก่ายัยซันไงเลยตกใจดูก็รู้" เจสสิก้าพูด
"อ๋อ เออเพิ่งสังเกต เเต่ยัยซันเลิกกับเค้าไปนานเเล้วนี้ ห้าหกปีได้มั้ง" ที่ยัยยูริพูดมันจริงนะ ไม่ต้องสงสัยทำไมเพื่อนๆของฉันถึงได้รู้เรื่องของฉัน ก็พวกนี้มันเพื่อนโคตรสนิทเเละเเจฮยอนก็เป็นรักแรก รักเดียว เป็นผู้ชายที่ฉันเรียกว่าเเฟนได้เต็มปาก สมัยนั่นนะ ม.ปลายใสๆอ่ะ
"เเล้วที่เลิกกันเพราะเขาไปอยู่อเมริกาเเล้วไปมีแฟนใหม่ใช่ป่ะ" ยุนอาเองก็รู้
"เดี๋ยวนะ! ถ้าเอามาประติดประต่อกัน...หรือเขาจะเป็นแจฮยอนคนเดียวกัน? นายนั่นก็ทำธุรกิจเกี่ยวกับเครื่องประดับนิแฟนเก่ายัยซันหน่ะ" แทยอนเสริมด้วย ใช่เขาเเน่ๆเพราะวันนี้ฉันก็เจอเขามา เหอะๆ
"ฉันเพิ่งเจอเขามาเองแหละวันนี้อ่ะ"
"แล้วเกไม่บอกพวกเราหล่ะ???? ไปเจอตอนไหนแกกลับมากิ๊กกันรึไง??" ฟานี่ถามมาเป็นชุดเลย
"ก็วันนี้ที่ฉันไปถ่ายเเบบไง คือก็ไม่รู้ว่านายแบบที่จะต้องถ่ายคู่ด้วยเป็นใครอ่ะ เจอกันเขาก็ทักทายปกติไม่เห็นมีอะไร"
"ไม่มีอะไรจริงเหรออออออออ" ฮโยยอนถามแบบลากเสียงยาวอีกแล้ว
"จริงๆ.."
"เเล้วแกทำยังไงอ่ะ มองหน้ากันติดด้วยเหรอ เขานอกใจเเกนะ" ยูริยังคงสงสัยในความสัมพันธ์ของฉันกับเเจฮยอน
"ก็เรื่องมันนานมาเเล้วอ่ะ อีกอย่างเขาก็หล่อขึ้นเลยไม่ได้สนใจอะไรนอกจากหน้าเขาอ่ะนะ" ฉันตอบไป
"ฉันจะรอดูนิตสารที่แกไปถ่ายด้วยกันมา...ถ่ายคู่แบบนี้ต้องถึงเนื้อถึงตัวเเน่ๆ" แทยอนพูด พอดีกับที่รถจอดเพราะพวกเรามาถึงงานเเล้ว
ทันทีที่ก้าวลงไป เเสงเฟลชมากมายก็สาดมาใส่พวกเรารัวจนตั้งตัวไม่ทัน พวกเราเดินไป หยุดโพสท่าไป แหมอยู่กับเพื่อนนี้มันมีความมั่นใจมากจริงๆนะ
"คุณซันนี่คะ คุณซันนี่ไม่ได้มากับคุณชานยอลเหรอคะ" จู่ๆก็มีไมค์ยื่นมาถามฉัน
"เอ่อ..." เอาละไงจะตอบยังไงดี
"คุณชานยอลมากับคุณมินะเดินควงกันเข้างาน ไม่ทราบว่าพวกคุณทะเลาะกันหรือยังไงคะ เเล้วคิดยังไงที่เขามากับผู้หญิงคนอื่น" ยังไม่ทันได้ตอบคำถามเเรกคำถามต่อมาก็รัวมาใส่แล้วอ่ะ เขามางานนี้ด้วยเหรอ ประเด็นคือมากับผู้หญิงคนอื่น? ไวจริงๆนะชานยอล คนเลว!
"อ๋อ เปล่าคะพวกเราต่างก็มากับเพื่อนน่ะคะ ฉันขอเขาว่าจะมากับเพื่อนทีหลังให้เขามาก่อนเลยเขาก็ตามใจฉันตามประสาสามีที่น่ารักคะ ขอตัวไปหาเขาก่อนนะคะ" ฉันตอบเเค่นั้นเเล้วรีบลากเพื่อนๆเดินเข้างานเลย กลัวโดนคำถามแปลกๆแล้วตอบไม่ได้จะยิ่งไปกันใหญ่ แต่ชานยอลไม่คิดจะรักษาหน้ากันบ้างรึไงเนี่ยะ พอนึกๆดูฉันกับเขาไม่ลงรอยกันนิวันนี้ เขาทำเเสบไว้เยอะเลยนะ
"เหนื่อยยย! ฉันเกลียดการตอบคำถามนักข่าว โดยเฉพาะต้องตอบอะไรที่ไม่ใช่ความจริง" ฉันพูดไปเมื่อเรามาในงานเเล้วกำลังหาที่นั่งของเราที่ถูกจัดไว้
"สามีแกก็มาเหรอ แปลว่าพวกเพื่อนตัวเเสบของเขาก็มาด้วยน่ะสิ"
"ทำไมต้องมาอยู่เเวดวงสังคมเดียวกันกับพวกนั้นด้วยนะ" เจสสิก้ากล่าวอย่างหัวเสียเมื่อหันไปเจอไคที่กำลังยื่นพูดคุยกับพวกสาวๆอยู่
"นั่นดิ นึกว่าจะเป็นคนดีซะอีก" แทยอนเองก็มองไปที่แบคฮยอนที่ควงสาวอยู่สองคน
"นั่นไงสามีแก" ซูยองชี้ให้ฉันมองไปที่ชานยอลที่ตอนนี้กำลังพูดคุยสนุกสนานกับผู้หญิงคนนึง คงจะเป็นมินะที่นักข่าวพูดถึง ก็คุ้นๆหน้าอยู่นะเเต่ไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่ แต่เหมือนฉันจะจ้องเขาจนรู้ตัวเเละเขาก็กำลังเดินมาทางฉัน
"ที่รักทำไมมาถึงเเล้วไม่บอกผมล่ะ" ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบเขา นักข่าวที่มีสิทธิเข้ามาในงานก็ตรงมาทางพวกเรา ตอนนี้เราสองคนอยู่ในวงล้อมของนักข่าว(อีกแล้ว)
"วันนี้คุณชานยอลกับคุณซันนี่ทำไมไม่ได้มาด้วยกันคะ มีข่าวลือว่าเเต่งงานได้ไม่เท่าไหร่ก็เตียงหักนั่นจริงรึเปล่าคะ?" นักข่าวยิ่งคำถามมา ชานยอลยิ้มรับอย่างมืออาชีพเเล้วเอามือมาโอบไหล่ฉันพร้อมกับกระชับให้เข้าไปใกล้
"ข่าวลือก็คือข่าวลือครับ ภรรยาที่น่ารักของผมอยากจะมากับเพื่อนๆใครจะกล้าขัดหล่ะครับ เรารักกันดีครับเเละเรื่องทะเลาะจนเตียงหักก็ไม่จริงครับ เเต่เตียงจะหักเพราะว่าเราทำอย่างอื่นมากกว่า" ชานยอลพูดยิ้มไปยิ้มไปนักข่าวพากันน่าเเดง เเต่แปลกที่เวลาเขาพูดอะไรทะลึ่งนักข่าวกับชอบใจเเละชื่นชมว่าเขาเป็นผู้ชายอบอุ่นขี้เล่น เเหวะจะอ้วก!
"ชานยอลเขาไม่กล้าขัดใจฉันหรอกคะ เขาตามใจฉันมากจนะเสียคนเเล้วฮ่าๆ ฉันดีใจนะคะที่มีสามีที่น่ารักขนาดนี้ พวกคุณอย่ามองว่าเราจะเป็นคู่รักที่เเต่งๆเลิกๆเหมือนคู่อื่นสิคะ เคมีเราตรงกัน ทุกอย่างไปได้ดีคะ" ฉันพูดอย่างใจเย็นเเละพยายามข่มอารมณ์ที่โกรธเขาก่อนหน้านี้ไว้
"เเล้วที่มีภาพหลุดว่าพวกคุณทะเลาะกันในที่จอดรถคอนโดหรูที่เป็นเรื่อนหอล่ะครับ เรื่องจริงรึเปล่า มีภาพมายืนยันนะครับ" นักข่าวคนที่ถามยื่นภาพมาให้ฉันดู เป็นภาพที่พวกเราไฝว้กันที่โรงรถ ทำไมฉันเพิ่งเห็นนะ ปาปารัซซี่มีอยู่ทุกที่จริงๆ
"ครับ ตอนนี้พวกเราทะเลาะกันจริงๆครับ" เขาพูดเเค่นั้นเเล้วเงียบไป พูดต่อสิเงียบทำไมไม่ได้นะตาบ้า! นายจะพูดความจริงรึไง
"งั้นเเปลว่าพวกคุณมีปากเสียงกันก่อนหน้านี้เลยไม่ได้มางานด้วยกันใช่มั้ยครับ"
"แหม อย่าด่วนสรุปสิครับ ผมบอกไปแล้วว่าภรรยาผมเขาอยากมากับเพื่อนๆ ส่วนที่บอกว่าทะเลาะก็เพราะเธองอนผมที่มีผู้หญิงมาคุยด้วยในคลับตอนที่พวกเราไปเที่ยวด้วยกัน เธอเลยร้องจะกลับเเละงอนผมใหญ่เลย เห็นมั้ยครับเธอเดินหนี ผมเดินตามง้อ เเค่ภาพที่ถูกถ่ายไว้มันจะสรุปทุกอย่างได้เหรอครับ" เขาตอบไปอย่างชาญฉลาด ค่อยยังชั่ว
"ใช่คะ...ก็ฉันหวงคุณนี่หน่า ต่อไปอย่ามองผู้หญิงคนอื่นซี" ฉันหันไปหาเขาทำหน้างอนๆแล้วตีไหล่เขาไปทีนึง
"ผมไม่เคยมองใครนอกจากคุณหรอกนะครับ" พวกนักข่าวก็ยิ้มกันยกใหญ่กับการเเสดงที่เเสนน่ารักของฉัน ชานยอลเองก็หยิกแก้มฉันทีนึง พวกเขารุมถ่ายรูปเราสักพักก็ขอตัวไปทางอื่น
"ปล่อยได้เเล้ว" ฉันบอกชานยอลเพราะเขาไม่ยอมปล่อยมืออกไปทั้งๆที่นักข่าวก็ไปกันหมดเเล้ว อีกอย่างยัยผู้หญิงของเขาก็มองมาอย่างน่ารำคาญอีกด้วย
"ฉันก็ไม่ได้อยากจะจับนักหรอกนะ เดี๋ยวจะคันตามตัว" ชานยอลพูดพร้อมกับทำหน้ารังเกียจฉัน
"แหม ฉันต้องไปฉีดวัคซีนทุกครั้งที่นายจับยังไม่เห็นบ่นเลย" ฉันตอบเขาไปก่อนจะหันหลังเตรียมเดินไปหาพวกเพื่อนๆ
"นี่เธอ!" เขาเหมือนจะหงุดหงิดที่ฉันชอบเถียง เเต่ฉันสะใจอ่ะจะทำไม
"อะไรอีก?" ฉันหันไปทำหน้ารำคาญใส่เขา
"แล้วที่โดนไปเมื่อตอนบ่ายไม่ต้องไปล้างปากล้างท้องเหรอ?" ฉันเกลียดเวลาเขายกยิ้มเหมือนเหนือกว่าฉันเเบบนี้ชะมัด
"ฉันแทบจะยอมขายวิญญาณให้ซาตานเลยแหละ เพราะร่างกายที่ถูกนายเเตะฉันขยะเเขยงมากตอนนี้!"
"ถ้าขายวิญญาณให้ซาตานเเล้วร่างกายเธอฉันขอเอาไว้ระบายอารมณ์หน่อยสิ ง่ายๆแบบเธออ่ะคงไม่เป็นไรหรอกใช่มั้ย?"
"นี่! มาว่าฉันง่าย มองผู้หญิงที่นายได้มาบ้างรึเปล่า อย่าเอาฉันไปเหมารวมสิ ถ้ายังไม่ได้ฉันอ่ะ!" ฉันโมโหฟิวส์แทบขาด ฉันง่ายตรงไหน ฉันไม่ได้นอนกับใครไปทั่วเเบบเขาและพวกผู้หญิงของเขาสักหน่อย
"กล้าพูดนะยัยผู้หญิงน่ารังเกียจ" ยิ่งคำพูดคำจาแย่ๆของเขาทำให้ฉันอยากต่อยหน้าเขามากตอนนี้
"ซันนี่" ก่อนที่ฉันจะอ้าปากเถียงชานยอล เสียงนึงก็เรียกฉันไว้
"จะ เเจฮยอน"
"สวัสดีครับผมแจฮยอน ขอบคุณที่มาร่วมงานนะครับ" เขาหันไปพูดกับชานยอลเเละหันกลับมามองฉัน
"สวัสดีครับ" ชานยอลตอบเขาไปและมองฉันเหมือนจะบอกว่า เธอคั่วหมอนี้อยู่เหรอ? อ่าฉันดูออกว่าความคิดเขามันเเย่เเค่ไหน
"อ่าฉันกำลังจะไปหาเพื่อน นายพาฉันไปส่งหน่อยสิเเจฮยอน" ฉันเดินไปควงเเขนเขา เเละเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรกลับส่งยิ้มมาให้ฉันและกระชับวงเเขนที่ฉันควงไว้อีกด้วย
"เเล้วสามีคุณจะไม่ว่าเหรอ" เขาพูดถึงชานยอลเเต่ไม่ได้มองไปที่ชานยอลด้วยซ้ำ
"เขาก็มากับคนของเขาหน่ะ เราไปกันเถอะ" ฉันพูดเเละลากเขาให้หันหลังเดินไป แต่ฉันก็ไม่ลืมที่จะหันกลับมายักคิ้วให้ชานยอล..หึชอบคิดอะไรแบบนี้ดีนัก ฉันจะสนองให้ทุกความคิดเเย่ๆของนายเลยชานยอล!
-----------------------------
ชานยอลมองซันนี่ที่เดินควงไปกับลูกเจ้าของงาน เป็นอย่างที่เขาคิดไม่มีผิดเลยว่าซันนี่เป็นผู้หญิงยังไง เกือบจะคิดว่าเธอไม่เหมือนคนอื่นเเล้ว
"เซงโว๊ย!" เค้ากลับมานั่งที่โต๊ะกับเพื่อนๆพร้อมกับสบถออกมา
"เป็นอะไรของมึงอีกครับ" เฉินถามเมื่อเห็นท่าทีของเพื่อน
"ไม่รู้วะ หงุดหงิดเเปลกๆ"
"หงุดหงิดที่เมียไปกับชายอื่นเหรอครับมึง" ไคถามชานยอลทำให้เขาตวัดตาไปมองเเละขำออกมา
"ฮ่าๆ มึงจะบ้าเหรอครับ ยัยนั้นจะไปคั่วกับใครกูก็ไม่สนครับก็รู้ๆอยู่ว่ายัยนั่นเป็นคนยังไง หึ" ชานยอลพูดเหมือนไม่เเคร์อะไร เพราะเขาก็ไม่ได้เเคร์อยู่เเล้ว.....รึเปล่านะ
"เเล้วมินะหล่ะ แกไปทิ้งไว้ไหนอีก?" ซูโฮถามถึงสาวที่มากับเขาวันนี้
"ไปเข้าห้องน้ำ กูยังไม่ทิ้งหรอกครับเพิ่งเจอกันเอง"
"มึงเพลาๆลงบ้างเถอะ ไอ่พวกความสัมพันธ์ข้ามคืน เช้ามามึงก็ไล่เขากลับเนี่ยสงสารผู้หญิงเขาบ้าง" เลย์บอกเพื่อนด้วยความเป็นห่วง
"มึงกำลังมีความรักจะไปรู้อะไร ถ้าจะมองกันขนาดนี้เดินไปร่วมโต๊ะกับเเฟนมึงเถอะไป" ชานยอลพูดเพราะเเอบเห็นตั้งเเต่เข้ามานั่งว่าเลย์ส่งสายตาให้ฮโยยอนที่อยู่โต๊ะถัดไปไม่ไกล จ้องอย่างกับจะกินกันให้ได้
"เดี๋ยวมึงก็เลิกกัน" ไคเเช่ง เพราะเขาพาลที่เพื่อนๆได้สาวจากเเก็งนางฟ้ากันไปเเล้วสองคน เเต่เขาที่ตามจีบเจสสิก้ากลับโดนเมินเหมือนไม่มีตัวตน
"คนนี้กูจริงจัง ถึงพังก็ไม่เลิกโว๊ย" เลย์พูดพร้อมกับส่งยิ้มไปทางฮโยยอน ฝ่ายนั้นก็ยิ้มกลับมา
"มึงพาออกงานไปต่อกันที่บ้านเลยไป มองกันอยู่ได้เดี๋ยวก็ท้องก่อนได้ขึ้นเตียงหรอก" เเบคฮยอนพูดออกมาอย่างรำคาญ
"คนเว้ยไม่ใช่ปลากัด มึงอย่ามาพาลวะ กูเห็นมองเเทยอนนานละเขาไม่มองตอบ ก็อย่ามาหงุดหงิดใส่เพื่อนนะครับมึงนะ" เลย์พูดจบก็ลุกเดินไปหาฮโยเเละชวนเธอออกไปเดินเล่นตรงลานระเบียงกว้างที่ยื่นออกมาจากโถงใหญ่ที่จัดงาน
"เออพวกมึงมีความรัก ยินดีด้วย" ดีโอพูดพร้อมกับพับกระดาษเช็ดปากเล่น ถึงเขาจะเพลย์บอยเเต่ก็อยากมีใครสักคนไว้ข้างกาย อยากให้เป็นคนที่ไม่เหมือนกับผู้หญิงที่ผ่านๆมาของเขาที่เเค่นอนด้วยกันเเก้เหงา เเละผู้หญิงแบบนั้นหายากซะเหลือเกิน
"มึงอย่าทำตัวเป็นเด็กๆ เดี๋ยวใครเขาคิดว่าพวกกูพาลูกมาด้วย" เฉินพูด
"กูไงไม่มี บอกตรงๆนะ กูว่ากูรักผู้หญิงเเบบยัยนี้ไม่ลงหรอกเสียเวลาชีวิตที่ต้องมาเเต่งงานด้วย ไม่ได้ต่างอะไรกับผู้หญิงที่กูนอนด้วยเล่นๆหรอก"
"มึงพูดเหมือนมึงนอยด์อ่ะ" ซูโฮพูด
"ใครยอยด์? กูเนี่ยะนะนอยด์ กูเสียดายเวลาชีวิตกูต่างหาก"
"แล้วมึงจะเอายังไงต่อ?" เซฮุนที่นั่งเงียบมานานถามขึ้น ไม่ได้มีเเค่คนอื่นที่มองไปที่โต๊ะนั้น เขาเองก็กำลังมองซันนี่ที่หัวเราพูดคุยกับเพื่อนๆของเธอเหมือนกัน...
"หาทางทำให้ยัยนั่นทนไม่ไหวเเล้วขอหย่าจะได้จบๆ" ชานยอลตอบ
"เเล้วหมอนั่นใคร?" เซฮุนถามเมื่อเห็นว่ามีผู้ชายเดินเข้ามาร่วมวงสนทนากับเธอเเละเพื่อนๆอย่างสนิทสนมชานยอลเลยหันไปมองตาม
"ผู้ชายคนใหม่ที่ยัยนั่นคั่ว ไร้ยางอายวะ ผู้หญิงอะไรว่ะ" ชานยอลพูดอย่างหัวเสีย
"ชานยอลคะ มินะเดินหาตั้งนานแน่ะ" มินะเดินมาหาเขาพร้อมกับส่งยิ้มให้เพื่อนๆอย่างสุภาพ เธอเป็นลูกสาวของนักธุรกิจชาวญี่ปุ่นที่ขยายกิจการมาถึงเกาหลี เธอมาอยู่ที่นี่ได้หลายปีเเล้วเลยมีหน้ามีตาในเเวดวงนี้พอสมควร
"ผมก็หาคุณตั้งนาน พอไม่เจอก็เลยมานั่งรอ อยากไปดื่มอะไรมั้ย?" ชานยอลถามเธอ
"ก็ได้คะ" เธอตอบเเละควงกับชานยอลเดินออกไปจากโต๊ะ
------------------------------------------
"คุณแจฮยอนทำไมถึงกลับมาเอาป่านนี้หล่ะคะ มาช้าเกินไปยัยซันเเต่งงานไปซะล่ะ" ซูยองพูดเเซวเเจฮยอนลูกชายของเจ้าของงานที่ตอนนี้มานั่งร่วมวงกับพวกเธอเเล้ว
"ถึงกลับมาเร็วกว่านี้ผมก็ไม่กล้าสู้หน้าซันนี่หรอกครับ" เขาพูดอย่างสุภาพ แต่ซันนี่ก็ดูออกว่าเค้าวางตัวดี โดยเฉพาะกับสาวๆ เธอ
"นายรู้สึกผิดอะไรกับฉันงั้นเหรอ?" ซันนี่เท้าคางมองเเจฮยอนเเละจ้องเข้าไปในตาของเขา เเต่เขากลับไม่หลบสายตาเเละจ้องเธอกลับ
"เรื่องระหว่างเรา..มันนานเเล้วเเต่ผมยังคงรู้สึกผิดหน่ะ" เเจฮยอนตอบไปด้วยสายตาที่มั่นคง เขาไม่หลบตาเธอแม้เเต่นิดเดียว ทำให้ฝ่ายที่หลบตากลายเป็นซันนี่เเทน
"ช่างมันเถอะ มันนานมาเเล้วนิเเค่รู้ไว้ว่าฉันเข้าใจก็พอ เเล้วเธอคนนั้นหล่ะ?" ซันนี่ถามออกไป
"เลิกกันเเล้ว เธอเเต่งงานไปแล้วหล่ะ" แจฮยอนตอบเเต่สายตายังคงมองไปที่ซันนี่
"ที่หน้าฉันมีอะไรติดเหรอ?" เธอแปลกใจเพราะเเจฮยอนจ้องเธอไม่วางตา
"ไม่มี ผมเเค่คิดว่าทำไมคุณสวยกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย" เเจฮยอนตอบพร้อมกับยิ้มให้ เเว๊บเเรกซันนี่คิดว่าเป็นเเค่คำพูดของคนเจ้าชู้ เเต่สายตาของเขาบ่งบอกว่าเขาพูดออกมาจากใจจริง
"อะเเฮ่มมม! คือที่โต๊ะยังมีผู้หญิงอีกเจ็ดคนนะคะ ไม่นับฮโยยอนเพราะเเฟนมาพาออกไปแล้ว" ยูริกระเเอมไอขัดจังหวะของเค้าเเละเธอ
"ขอโทษครับ เพื่อนพวกคุณสวยขึ้นมากจริงๆจากเมื่อก่อนที่เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆน่ารัก" เขาพูดไปยิ้มไป
"เเล้วพวกเราไม่สวยเหรอคะ" แทยอนถาม
"พวกคุณเป็นกลุ่มผู้หญิงที่สวยที่สุดในงานเเล้วครับ"
"ปากหวานจังเลยอ่าาาา " ฟานี่ทำท่าเคอะเขิน
"งั้นแปลว่านายมองผู้หญิงทุกคนในงานเลยเหรอ?" ซันนี่ถามเขาอย่างรู้ทัน
"ครับ ผมมองเเต่ไม่คิดอะไร เพราะถ้าผมคิดผมก็ต้องเดินเข้ามาคุยเเบบนี้" เขายังส่งยิ้มให้ซันนี่ ทำเอาเธอใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
"แล้วคิดอะไรกับฉันเหรอถึงมาคุย?"
"คิดถึงไง"
"นี่ๆ จะจีบกันจริงๆเหรอคะ เอาดีๆพวกเราตั้งตัวไม่ทัน" ซูยองพูดเมื่อเห็นว่าบทสนทนาของทั้งคู่เริ่มจริงจังกันมากขึ้น มากขึ้น
"ยัยซันมีสามีเเล้ว แต่ฟานี่ยังว่างนะคะ" ทิฟฟานี่พูดเล่นขำๆ
"เเล้วสามียัยซันก็จ้องมาทางนี้อย่างอาฆาตด้วยคะ" ยุนอาพูดเพราะเห็นว่าชานยอลกำลังจ้องมาที่โต๊ะของพวกเธอ
"แจฮยอนอะไรไม่รู้ติดเเก้มอ่ะ เดี๋ยวเอาออกให้" ซันนี่เอื้อมมือไปเกลี่ยที่มุมปากของเเจฮยอน เธอตั้งใจทำเพราะอยากยั่วโมโหชานยอลเเละมันก็ได้ผล สีหน้าของเขาดูไม่พอใจมากก่อนจะเดินไปคว้าเอวสาวที่พามาด้วย
"ยัยซันนนน ถ้าเป็นคนนี้ฉันสนับสนุนให้นอกใจสามี ฮ่าๆ" ทิฟฟานี่เเซวเพื่อนเมื่อเห็นว่าพวกเขาเหมือนจะสวีทกัน
"บวกด้วยคน ฉันเชียร์ 5555" เเทยอนพูดเหมือนอยากให้ซันนี่ลงเอยกับแจฮยอน เเต่เจ้าตัวไม่ได้คิดแบบนั้น
"หยุดเลยพวกหล่อน...ถามเเจฮยอนรึยัง"
"ถ้าคุณไม่ติดใจเรื่องเก่าๆแล้ว ผมก็เต็มใจนะ" เวลาเขาพูดกับเธอ เขาจะจ้องตาเธอเหมือนอยากให้ซันนี่รับรู้ว่าเขาจริงใจเเค่ไหน
"ฉันไม่ชอบคนเจ้าชู้...ไม่ชอบเลย" ซันนี่พูดเเล้วยิ้มให้เขา เหมือนเป็นการหักอกทางอ้อม
"ผมก็เลิกเจ้าชู้เพื่อใครสักคนได้นะ"
"ถ้าทำได้ นายคงทำไปตั้งเเต่ตอนนั้นแล้วหล่ะ" ซันนี่เผลอนึกถึงเรื่องเก่าๆขึ้นมาเเละพูดออกไปโดยไม่คิด คนที่ได้ยินคงคิดว่าเธอกำลังประชดเขาอยู่เเน่ๆ
"............" แจฮยอนเงียบเเต่ก็ยังจ้องตาซันนี่ไม่กระพริบ
"เปลี่ยนเรื่องดีกว่าหน่าๆ" ยูริพูดตัดบทก่อนจะชวนพวกเขาคุยเรื่องอื่น
"วันนี้ไปต่อกันที่ห้องของมินะมั้ยคะ..." สาวร่างบางข้างกายชานยอลพูดด้วยใบหน้าเขินๆ เธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน เธอเป็นคนเรียบร้อยเเละไม่เข้าหาผู้ชายก่อน เเต่กับชานยอลเธอห้ามใจไม่ไหวจริงๆ
"......" ชานยอลไม่ตอบได้เเต่จ้องไปที่โต๊ะซึ่งมีผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาของเขานั่งพูดคุยหัวเราะกับชายอื่นอยู่...เขาไม่ได้รู้สึกอะไรเเต่ทำไมมันหงุดหงิดใจเเปลกๆ
"ชานยอลคะ ฟังมินะอยู่รึเปล่า?" มินะเเตะไหล่ชานยอลเพื่อเรียกสติ
"ว่าไงนะ" เขาหันมาถามเธออีกครั้งเพราะไม่ได้ฟังที่เธอพูดในตอนเเรก
"เอ่อ คือว่า...วันนี้ไปต่อกันที่ห้องของมินะมั้ยคะ" เธอหลบสายตาเขาเเละพูดมันออกมาเบาๆ ชานยอลรู้ในทันทีว่ามินะเป็นพวกที่ล่าผู้ชายที่ถูกใจมากกว่าเป็นฝ่ายโดนชวน เเต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ดูเรียบรอยราวเจ้าหญิงเเถมยังใบหน้าสวยๆของเธอนั่นอีก
"มันจะเป็นการให้เกียรติคุณมากกว่านะถ้าไปที่ห้องผม" ชานยอลพูดไปอย่างนั้นเเต่จริงๆพรุ่งนี้เช้าทุกอย่างมันก็จะเหมือนทุกทีแหละน่า ที่เขาจะทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"เเล้วคุณซันนี่ละคะ?" มินะยังคงถามด้วยความกังวลเพราะเธอไม่ได้อยากไปเป็นชู้ชาวบ้าน เเต่ชานยอลก็ดึงดูดเธอเหลือเกินจนห้ามใจไม่ได้
"ช่างเค้าเถอะ คุณแคร์เหรอ? ถ้าคุณเเคร์ก็จบความสัมพันธ์กันตรงนี้เลยครับ" ชานยอลพูดด้วยใบหน้ายิ้มๆ เขาไม่เคยง้อผู้หญิง ไม่ต้องร้องขอให้ใครมาบำเรอเขา ถึงไม่ได้มินะผู้หญิงคนอื่นก็รอต่อคิวให้เขานอนด้วยเพียบ ชีวิตของชานยอลไม่เคยต้องเรียกร้องอะไรทั้งนั้น
"ก็ได้ค่ะ" มินะตอบตกลงเขายิ้มให้เธอเเละหันกลับไปมองตรงที่เดิม เเต่เขาทั้งคู่กลับไม่อยู่เเล้ว...หึคงพากันไปต่อไหนถึงไหนเเล้วหล่ะสิหน้าไม่อายจริงๆ
ชานยอลมองหาซันนี่เเต่ก็ไม่เจอเขาก็หัวเสียเลยพามินะออกมาที่ระเบียงตรงที่ลับตาคนเเละกระชากเธอมาจูบระบายความหงุดหงิด เเต่ตากลับไปสบเขากับตาของซันนี่ที่มายืนนอกระเบียงกับเเจฮยอนเหมือนกันเธออยากมาสูดอากาศให้หายอึดอัดเพราะคนในงานมีเยอะจนเธอเวัยนหัว เเจฮยอนเลยอาสาพามาเเต่กลับต้องมาเห็นภาพแบบนี้ทำให้เธอหัวเสีย ทำไมไม่ไปทำกันที่อื่น เสียสายตาหมด ซันนี่นึกอะไรขึ้นได้เเละคงคิดว่าเขาน่าจะหัวเสียน่าดู
"แจฮยอน...อยากจูบฉันมั้ย" ซันนี่เอียงคอถามเขาอย่างน่ารัก ผู้ชายคนไหนปฏิเสธก็โง่เเล้ว ปากอิ่มๆของเธอน่าหลงใหลจนใครก็ปฏิเสธไม่ได้หรอก
"นี่คุณเมาไวน์เหรอ" เเจฮยอนทำท่าจะขำเธอเเต่ในใจเต้นรัวเเทบจะทะลุออกมา เธอไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไปของเขาหรอก เธอเป็นรักแรกเเละตอนนี้ก็ยังคงเป็นรักแรกคือผู้หญิงที่เขารู้สึกรักจริงๆในตอนนั้นเพราะผู้หญิงสำหรับเขาก็คือของเล่นอยู่วันยังค่ำ เเต่ไม่ใช่กับซันนี่หรอก
"นี่ เราไม่ได้จูบกันครั้งเเรกสักหน่อย..ยังจำตอนนั้นได้มั้ย" ซันนี่คว้าท้ายทอยเเจฮยอนลงมาช้าๆเเต่ตาก็มองเลยไปดูปฏิกิริยาของชานยอล เขาจ้องมาเขม็งเลย
"มันจะดีเหรอ" แจฮยอนถามเธอเเต่เธอกลับยิ้มให้
"คิดถึงวันเก่าๆผิดด้วยเหรอ" พูดจบเธอก็ประกบริมฝีปากกับเขา เเจฮยอนรั้งเอวเธอมาชิดเเนบตัวโดยอัตโนมัติ เขามันชำชองอยู่เเล้ว มือหนาคลึงเอาคอดของซันนี่อย่างนุ่มนวล เขาปล่อยให้เธอเป็นฝ่ายรุกยามเธอเคล้าริมฝีปากเขาก็คอยเป็นฝ่ายรับเพื่อไม่ให้เธอรู้สึกขัดกับการกระทำของตัวเอง ใจเธออยากจูบเขาเขาก็ต้องเป็นฝ่ายยอม
"ไม่ไหวเเล้วโว๊ย!" สิ้นเสียงไหล่ของเเจฮยอนก็ถูกกระชากออกให้ห่างจากซันนี่ เขาง้างเเขนเตรียมปล่อยกำปั้นใส่เเจฮยอนเเต่ซันนี่ก็มาขวางไว้
"หยุดนะอยากเป็นข่าวรึไง!" ชานยอลชะงักทันที เเละสติก็เริ่มกลับมา ทำไมเขาต้องมาหัวเสียหงุดหงิดที่ซันนี่จูบกับคนอื่นด้วย นี่มันไม่ใช่เขาเลย
"เเจฮยอนขอโทษนะเเต่นายเข้าไปข้างในก่อนเถอะ" ซันนี่ดันให้เเจฮยอนเดินไปแต่เขากลับไม่ไป
"ไม่ผมจะอยู่กับคุณ" เเจฮยอนจ้องชานยอลอย่างเอาเรื่อง
"ขอร้องหล่ะนะ ฉันขอร้องหล่ะไม่อยากให้เป็นข่าวหน่ะ" ซันนี่ส่งสายตาอ้อนวอน จริงๆเธอไม่คิดหรอกว่าการจูบกับเเจฮยอนจะทำให้ชานยอลพุ่งเข้ามาจะทำร้ายเขาเเบบนี้ เเค่คิดว่าจะให้เขาหมั่นไส้เล่นๆที่เขาด่าเธอแล้วเธอทำอย่างที่เขาว่าทุกอย่าง
"ก็ได้" ถ้าเกิดอะไรขึ้นโทรมาหาผมนะ พูดจบเเจฮยอนก็เดินกลับเข้าไปในงาน เเต่ยังส่งสยตามาทางชานยอลอย่างไม่พอใจ
"เธอนี่ร่านไม่เลือกที่เลยนะซันนี่" ชานยอลกดเสียงต่ำควบคุมโทสะของตัวเองอยู่
"งั้นนายก็ว่าเเม่นั่นด้วยเหรอ อ๋อรวมถึงตัวนายด้วย" ซันนี่ไม่ยอมที่ถูกด่าว่าร่าน เพราะถ้าเขาไม่ทำก่อนเธอก็ไม่เเรงกลับเเบบนี้หรอก
"กลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย" ชานยอลพูดเสียงเย็น ดูเหมือนตอนนี้เขาจะโกรธมากจริงๆ
"ไม่ต้องไปต่อกับมินะเเล้วเหรอ ฉันว่าจะไปค้างกับเเจฮยอนเหมือนกันนะ" ซันนี่ยังคงยียวนเขาไม่เลิก
"จะร่านก็ไปร่านที่อื่น ไม่ใช่ร่านทั้งๆที่ผัวก็อยู่เเบบนี้!"
"โทษนะนายมาเป็นผัวฉันตอนไหน เเค่สามีในนามอย่ามาเยอะนักเลย" สำหรับเเรงมาเเรงกลับกว่าเป็นสิบๆเท่า
"นี่เธอกล้าเถียงฉันเหรอ"
"อ่อไม่ใช่เเค่กล้าเถียง รู้อะไรมั้ยฉันไม่นับหน้าตัวเมียที่ตบผู้หญิงว่าเป็นคนหรอกนะ" ซันนี่พูดถึงเรื่องตบเมื่อเช้าก็รู้สึกโกรธขึ้นมาอีกครั้ง
"พอกันที กลับ!" ชานยอลเดินเข้าไปกระชากเเขนซันนี่ให้เดินตามโดยไม่สนใจมินะที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่
"ปล่อยนะ!!" ซันนี่พยายามขืนเเบบเงียบๆเพราะกลัวว่าจะเป็นข่าว
"เอาเลย ดเินเลยให้นักข่าวมันรู้เลยว่าเเต่งกันเเค่ในนามหน่ะเอาให้เสียทั้งตระกูลไปเลย" ชานยอลพูดเเละจับเเขนเธอแรงขึ้น
"งั้นอย่างน้อยๆก็ให้ฉันไปบอกลาเพื่อนก่อน เดี๋ยวพวกนั่นจะตามหา"
"ลาไอ่หน้าอ่อนนั่นสิไม่ว่า ฉันให้เวลาห้านาที" ชานยอลหันมาจ้องเธอ
"เออ!"
"ซันนี่! แกเป็นไรรึเปล่า แจฮยอนบอกพวกฉันหมดละ" ทันทีที่มาถึงโต๊ะเพื่อนๆก็รุมถามซันนี่อย่างเป็นห่วง
"ไม่เป็นอะไร คือฉันจะบอกว่าต้องกลับเเล้วหล่ะ"
"กลับกับใคร นายชานยอลเหรอ?"
"อื้มม พอดีพ่อกับเเม่ฉันเรียกด้วยแหละ ฝากลาเเจฮยอนด้วยนะ" พูดจบซันนี่ก็เดินออกมาเเล้วตรงไปหาชานยอลเพราะเขาขู่เธอไว้ว่าถ้าไม่มา เขาจะบอกความจริงกับทุกคนให้ทุกอย่างมันพัง
"ทำไมชอบทำให้หงุดหงิดนักวะ" พูดจบชานยอลก็กระชากเเขนเธอให้เดินออกจากงานเเละตรงไปที่รถทันที
----------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น