ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Next Day My Heart #รักใหม่กับใจดวงเดิม

    ลำดับตอนที่ #1 : Next Day My Hear (P.2) #รักใหม่กับใจดวงเดิม : Part1

    • อัปเดตล่าสุด 11 ต.ค. 57


    Next Day My Heart P.2 
    Part1

             
              แสงแดดอ่อนๆ ลอด มาตามช่องม่านบังแสง ปลุกให้คนตัวเล็กที่ขดตัวอยู่ในผ้าห่มหนา ลืมตาขึ้นมาเล็กน้อย ความรู้สึกอบอุ่นแบบนี้เค้าไม่ได้รู้สึกมานานแค่ไหนแล้วนะ... ตั้งแต่คนรักในอดีตไม่อยู่กับเค้า

    แต่ตอนนี้... เค้าได้อยู่ในอ้อมแขนของอีกคน คนรักของเค้า รักครั้งใหม่ของเค้า คนตัวเล็กขยับตัวเองออกจากแขนกว้างที่เกาะกุมร่างกายเค้าอยู่ เหมือนกับว่ากลัวว่าเค้าจะหนีไปไหน

     

    “อืออ... ตื่นแล้วเหรอริคกี้” เจ้าของอ้อมกอดเอ่ยขึ้นมาหลังจากรู้สึกถึงการขยับตัวของอีกคน จมูกโด่งซุกไปที่ต้นคอของอีกคนจากด้านหลัง

    “อืม.. เช้าแล้วนะชางโจ”

     

    “ไม่อยากลุกเลย”

    “ตื่นได้แล้ว ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ”

     

    “อืมมม อาบเสร็จแล้วเรียกด้วยนะ”

    “โอเค”

     

    ผมมองคนรักของผมซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา เมื่อวานมีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย.. ชางโจคงเหนื่อยมากสินะ อ่าห์ ก็ฝ่าพายุไปผมนี่

     

    “อาบน้ำดีกว่า”

     

    20 นาที ผ่านไป

             

              คิคิ ดูสิยังหลับอยู่อีก นี่นายเหนื่อยหรืออะไรเนี่ยชางโจ เหนื่อยมากเลยหรือไงนะ ผมทรุดตัวลงนั่งบนที่นอน ข้างๆ คนที่กำลังซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม

     

              “ตื่นได้แล้วชางโจ”

              “อืมมมม” แขนของอีกคน ขยับมาเกาะกุมเอวคนพูด พร้อมกับเหนี่ยวรั้งให้ล้มตัวลงบนที่นอนหนา

     

              “ไม่เอา ลุกๆ เลยเร็วๆ”

              “ไม่อยากลุกอะ”

     

              “ลุกได้แล้ว ไปทานข้าวเช้ากัน วันนี้ตอนเย็นเราต้องกลับแล้วนะ ไปเล่นน้ำทะเลกันดีกว่า”

              “อืม ก็ได้......” ชางโจยันตัว จากที่นอน

     

              “ริคกี้”

              “หืม”

     

              ฟอดดด

              “ชางโจ!!!

              “คึคึ” เจ้าของเสียงยิ้มพรายที่มุมปากออกมาทันที

     

              ผมเดินไปเปิดม่านออกมาเพื่อรับแสงแดด... อากาศดีจังเลย  ผมมองออกไปทางหน้าต่าง คลื่นสีฟ้ากระทบชายหาดเป็นระยะ ผมเห็นคนๆ หนึ่งระยะไกล ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นชอนจี ตื่นเช้าจัง

     

              “เสร็จแล้วววววววววววว”

              “อือออ” ผมหันไปหาเจ้าของเสียง

     

              “ไปทานข้าวเช้ากัน”

              “คนอื่นละ?

     

              “ชอนจี ตื่นแล้วนะ เห็นอยู่ชายหาด”

              “งั้น เรากินข้าวเสร็จไปเดินเล่นชายหาดกัน สายๆ ไปเล่นน้ำทะเลเนอะ”

     

              “อือออ”

              มือหนา คว้ามืออีกคนมาจับ...... ความรักของพวกเค้ากำลังไปได้ด้วยดี เป็นการเริ่มต้นที่สวยงาม

             

              “อะ พี่แคป”

              “ตื่นกันแล้วเหรอ”

     

              “ครับ”

              “ไปกินข้าวกันเถอะ” แคป เดินนำออกไป โดยที่ไม่ลืมจับมือคนรักของเค้าไปด้วย

     

    หลังจากทานข้าวเช้าเสร็จ

             

              “ชางโจ”

              “หืม”

     

              “ไปเดินเล่นชายหาดกันนะ”

              “เอาดิ”

     

              รู้สึกดีจัง... หลังจากที่ผมเศร้าอยู่นาน คิคิ นี่ถ้าเพื่อนในวงเก่ารู้ว่าผมมีคนรักใหม่จะมีคนโกรธผมมั้ยนะ... คงไม่หรอกมั้ง

     

              “ริคกี้ นั่นแอลโจนี่”

              “ไหนอะ” ผมมองหา

     

              “ใต้ต้นไม้” ผมมองตามที่ชางโจชี้ไป

              “นั่งทำไรอะ”

     

              “นั่นดิ”

             

    ผมกับชางโจ เดินเข้าไปหาแอลโจที่นั่งอยู่บนหาดทรายใต้ต้นไม้

     

              “บยองงี่”

              “อ้าว ริคกี้ ชางโจ”

     

              “อือ นั่งทำไรอะ” ชางโจถามคนที่นั่งมองออกไปที่ชายหาด

              “นั่งเล่น... เป็นห่วงชอนจี ไม่รู้เป็นอะไรหน้าเศร้าๆ ตั้งแต่เมื่อวาน”

     

              “อืม!!

              “บยองงี่ นายยังไม่ได้บอกรักชอนจีอีกเหรอ”

     

              “ริคกี้ รู้ด้วยเหรอ” ชางโจหันมาถาม

              “รู้สิ...!!!

     

              “แอลโจ...!! ทำไมนายไม่บอกชอนจีสักที”

              “ฉันก็อยากบอก แต่บอกไม่ได้...”

     

              “ทำไมอะบยองงี่”

             

              แอลโจ มองออกไปที่ชายหาด ตรงที่คนที่เค้ารักยืนอยู่

     

              “เหมือนกับว่า ชอนจี จะมีคนรักอยู่แล้ว”

              “ฮะ!! จริงอะ” ผมตกใจเล็กน้อย

     

              และอีกคนที่รู้สึกเสียใจกับทุกอย่าง เค้าแค่ปฎิเสธชอนจี แต่เค้าไม่แม้แต่จะบอกเพื่อนรักของเค้า ความสับสนหลายๆ อย่าง ถาโถมเข้ามาอีกครั้ง คนรักของเค้ายืนอยู่ตรงนี้ และเพื่อนรักของเค้า

     

              “ชางโจ ชางโจ” ผมเรียกพร้อมกับจับแขนคนที่ยืนนิ่งอยู่ข้างตัว คงหาทางออกให้บยองงี่ สินะ เห้ออ!!

              “ฮะ... ว่าไง”

     

              “เป็นอะไรหรือเปล่า” ผมถามด้วยความเป็นห่วง

              “เปล่า ไปเล่นน้ำกันเถอะ เดี๋ยวก็ต้องเตรียมตัวกับแล้ว” พูดพร้อมกับจูงมือริคกี้เดินลงไปที่ทะเล ปล่อยให้เพื่อนรักอีกคน นั่งมองอยู่ที่ชายหาด (ไม่ได้ใจร้ายนะ แต่อยากอยูกันสองคนมากกว่า)

     

              “ชอนจี ^____^

              “อะ ริคกี้”

     

              “เล่นน้ำกันมั้ย”

              “ไม่ละ เหนื่อยอะ”

     

              “อื้อๆ ปะ ชางโจ ไปกันเถอะ” ผมพูดพร้อมกับดึงแขนคนรักของผมลงทะเล

     

    บนชายหาด

              “สองคนนั้น คบกันแล้วสินะ” ทั้งๆ ที่ ฉันมาก่อน ฉันอยู่กับชางโจมาก่อนนายด้วยซ้ำริคกี้... ทำไมนายต้องแย่งคนรักของฉันด้วย

              “ว่าไงนะ” แอลโจเงยหน้าขึ้นมาถาม

     

              “อ่าห์ อ่อ สองคนนั้นคบกันแล้ว” คนพูดพยายามปรับสีหน้าให้ปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะตอนนี้ภายในดวงตาใสเริ่มรู้สึกร้อนขึ้นมา

              “อือ” แอลโจพูดพร้อมกับมองไปที่ทะเล

     

              “นายไม่เสียใจเหรอแอลโจ” ผมถามพร้อมกับนั่งลงข้างๆ

              “อืม ก็เสียใจนะ แต่ก็นะคนเค้ารักกันใครจะห้ามได้” คนพูดยิ้มพรายที่มุมปากอย่างมีความสุข

     

              “นายนี่แปลกนะ นั่นคนรักนายไม่ใช่เหรอ” ผมถามด้วยความสงสัย ทันทีที่เห็นแอลโจยิ้มขึ้นมา

              “ฮะ ใครคนรักฉัน”

     

              “ก็ ริคกี้ ไง” ผมมองหน้าแอลโจตรงๆ

              “เห้ย! ไม่ใช่แล้ว นายเข้าใจผิดไปใหญ่”

     

              “ผิดตรงไหน? พวกนายสนิทกันตั้งแต่เด็ก”

              “สนิทกันตั้งแต่เด็ก ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคนรักนี่ ริคกี้ เป็นเพื่อนสนิทฉัน ฉันสัญญาไว้ว่าจะดูแลเค้าตลอดไปแค่นั้นเอง”

     

              “ทำไม อะ?” ผมสงสัยหนักขึ้น

              “เรื่องมันยาวน่ะ มันเป็นคำสัญญาในวัยเด็ก ก่อนริคกี้ย้ายไปต่างประเทศ”

     

              “นายคงรักริคกี้มากสินะ”

              “ใช่ เหมือนเพื่อนเหมือนญาติคนหนึ่งเลยละ”

     

              “ฉันไม่เชื่อนายหรอกแอลโจ” ผมสะบัดหน้านี้พร้อมกับยันตัวขึ้น ใครจะไปเชื่อนายมองตาเยิ้มขนาดนั้น ขนาดเค้ามีคนรักของเค้าอยู่แล้วนายยังยิ้มขนาดนี้ ชิส์  เอ๊ะ!! แล้วผมเป็นอะไรเนี่ย - -* สงสัยเพราะคำพูดพี่นีแอลแน่ๆ เลย อ้ากกก

              “อะไรของนายไม่เชื่ออะไร แล้วจะไปไหนอะ” เจ้าของเสียงพูดพร้อมกับจับข้อมือคนที่ลุกยืนขึ้นหลวมๆ

     

              “อาบน้ำสิ เหนียวตัว ปล่อยได้ละ” -/////- แล้วผมจะเขินทำไมเนี่ย

              “อือ ไปด้วยดิ ดึงขึ้นหน่อยๆๆ”

     

              “ลุกขึ้นๆ ได้ละ” ผมดึงแขนแอลโจสุดแรง

     

              ว้ากกก!!!

     

    สิ้นเสียง.... ร่างบางล้มทับคนที่อยู่ด้านล่างอย่างแรง เพราะทรายที่ยวบ เพราะคนตัวเล็กรีบดึงคนที่นั่งอยู่ให้ลุกขึ้น ทำให้ล้มลงไปทับคนที่นั่งอยู่ สายตาสองคู่สบตากัน....

     

    “ปล่อยดิแอลโจ” ผมพูดพร้อมกับหันหน้าหนี

    “เห้ย!! ฉันไม่ได้จับนายเลยนะ นี่นายนั่งอยู่บนตัวฉันนะ”

     

    ผมนั่งทับแอลโจอยู่จริงๆ นั่งคร่อมแอลโจทั้งตัวเลย อ้ากกก.... นี่ผมเป็นอะไรเนี่ย เขินชะมัด .... ฮรืออ เป็นเพราะพี่นีแอลแท้ๆ ทำให้คิดบ้าๆ อะไรแบบนี้

     

    “ไม่ลุกหรือไง” แอลโจมองหน้า

    “ลุก สิ โอ้ย” ผมเผลอร้องออกมาเบาๆ หัวเข่าของผมกระแทกกับพื้นทราย แถมตรงนั้นยังมีหอยเล็กๆ อีก - -* ผมได้แผลเล็กๆ แสบๆ คันๆ ที่หัวเข่าจนได้

     

    “เป็นอะไรอะ”

    “เจ็บหัวเข่า” คนพูดนั่งลงที่พื้นทรายพร้อมกับปัดเอาทรายออกจากเข่า

     

    แอลโจค่อยๆ ถอดเสื้อของตัวเองออก มาปัดทรายออกให้คนรักของเค้าอย่างเบามือ ผมสีน้ำตาลอ่อนปลิวตามลม

    เค้าไม่รู้เลยว่าทำให้อีกคนใจสั่น หวั่นไหวมากแค่ไหน แต่มันเป็นจุดเริ่มต้นที่ทีของเค้าทั้งสองคนในวันนี้ และวันต่อๆ ไป

     

    “ขอบคุณนะ”

    “อือ เอ่ออ!! อยู่ๆ ก็พูดดี จักจี้อะ ไปๆ ฉันช่วยพยุงไปอาบน้ำได้แล้ว”

     

    “อื้อ...” พยักหน้ารับเบาๆ

     

    แอลโจบ้า นี่นายเข้ามาในใจฉันแล้วหรือไงนะ เห้ออ!! ไม่หรอกมั้ง เพราะพี่นีแอลนั่นละ เพราะพี่นีแอลคนเดียว ชิส์
     

    ........
     

    สวัสดีคะ ไรเตอร์คนเดิมแต่เปลี่ยนนามปากนะคะ

    จาก Pizzila Luv Star เป็น Virgin LuvStar

     

    สามารถติดตามอื่นๆ เช่น ฟิคสั้น หรือ ตามจิกได้ที่

    Twitter : @Virgin_LuvStar

    https://twitter.com/Virgin_LuvStar

    อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ TT^TT ไรเตอร์เหงาจัง

    สำหรับเรื่องนี้ อย่าลืม อุฟฟ ติด #รักใหม่หัวใจดวงเดิม

    ภาค1 >> 
    http://writer.dek-d.com/dekdee/writer/view.php?id=887991

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×