คลังขยะ ..ธาราปริศนา..

ลำดับตอนที่ #1 : เทศกาลประลองเวทย์..[ 01 / 05 / 2552 ]

                ท่ามกลางป่าอันเขียวขจีของสถาบัน Quartz บุรุษผู้หนึ่งค่อยๆย่างกรายเข้าไปในป่าอย่างเชื่องช้า ด้วยสีหน้าปกติ ผมสีม่วงรัตติกาลสั้นระต้นคอพลิ้วไสวเล็กน้อยไปตามแรงลม เขาก้าวต่อไปเรื่อยๆก่อนจะหยุดกึกที่ป้ายไม้เก่าๆอันหนึ่ง

 

                ‘เขตอันตราย :: หมู่บ้านแมลง ’

 

            “ถึงจนได้..” เอลแซ็คเปรยเบาๆ.. ก่อนจะเร่งฝีเท้าเข้าไปในอาณาเขตของสนามแข่งขันทันที ทันใดนั้น แมลงเวทย์ฝูงใหญ่ก็พุ่งเข้ามาจู่โจมเขาจากทุกทิศทาง! บรรยากาศโดยรอบของเขาถูกปกคลุมไปด้วยแมลงน้อยใหญ่ที่บินวนรอบตัวเขาด้วยความเร็วที่ยากจะจับตามอง !

 

                “บ้าจริง เข้ามาก็เจอเลยเหรอวะเนี่ย” ชายหนุ่มสบถอุบ ก่อนจะใช้ความเร็วซึ่งเป็นจุดเด่นของสาขา Malignom เผ่นแผล็วไปที่กระท่อมร้างบริเวณนั้นอย่างว่องไว

 

                “เอาไงดีเนี่ย พวกแมลงไม่ได้มีแค่ตัวสองตัวซะด้วย” เขาบ่น พลางรวบรวมไอเวทย์ไว้ที่มือด้านขวาด้วยสีหน้าลำบากใจ แบบนี้ กว่าจะเจอคู่ต่อสู้ของเขา มีหวังพลังเวทย์หมดก่อนแน่แต่ก่อนที่เขาจะได้ลงมือนั้น...

 

          ♪♪♫♫♫♪♫♪♪♫..

 

                เสียวดนตรีแผ่วเบาลอยล่องมาตามสายลม ก่อนจะเปลี่ยนจังหวะกลายเป็นเสียงกรีดแหลมในทันทีทันใด! แมลงเวทย์นับร้อยต่างพากันดิ้นทุรนทุรายบินหนีไป บ้างหนีไม่ทันก็ตกลงมากับพื้นและสลายกลายเป็นไอเวทย์ เอลแซ็คมองไปยังผู้ที่ช่วยเหลือหมายจะขอบคุณ แต่พบว่าผู้ที่มาช่วยเหลือเขาก็คือ..

 

                “สล๊อต คูเปอร์” คู่แข่งของเขา.. ชายหนุ่มผมสีแดงเพลิงก้าวออกมาสู่บริเวณตรงหน้า ใบหน้าเข้มส่งยิ้มให้เขาก่อนจะขยับมือที่สีไวโอลินให้บรรเลงเพลงอีกครั้ง.

 

                “มาเริ่มการแข่งขันกันเลยดีกว่าครับ.. เอลแซ็ค ซีสตริงค์..”

 

          ♪♪♫♪♪♫♪…♫♫♪♫♫♫♫♪♫♫♫!!!!

 

                เสียงดนตรีที่เริ่มจากทำนองช้าๆอ่อนหวาน ก่อนจะเร่งจังหวะที่รุนแรงมากกว่าเดิมหลายเท่า! ทันใดนั้นเองลังไม้ที่อยู่ข้างๆตัวของเขาก็ระเบิดออก ! ตามด้วยของใช้ต่างๆในบ้านร้างที่เริ่มสั่นอย่างรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เอสอ้าปากค้าง ก่อนจะพึมพำออกมา

 

                “คลื่นเสียงทำลายล้าง...!?!”

 

                ตู้มมมม..!!!

 

                เอลแซ็ครีบใช้ความเร็วที่มีอยู่หลบหลีกวัตถุ(ที่กลายเป็น)ระเบิดจำนวนมากทันที เสียงระเบิดราวกับเป็นเสียงกลองขนาดยักษ์ที่ขับขานคู่กับไวโอลินที่บรรเลงอย่างรุนแรง เขาคงจะนั่งจิบชาชื่นชมอยู่หรอก หากเขาไม่ได้มาอยู่ในดงระเบิดนี่ !

 

                ตู้มมม!!

 

                “อั่ก!” เขาครางออกมาเบาๆ เมื่อโต๊ะขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างๆเขาระเบิดออก เศษไม้แหลมขนาดเท่าไม้เบสบอลพุ่งฉิวเข้ามาเสียบที่สีข้างของเขาอย่างรุนแรง ของเหลวสีแดงข้นไหลทะลักออกมาอย่างรวดเร็ว เขากัดฟันดึงเศษไม้นั้นออก แล้วรีบกระโจนออกจากกระท่อมร้างเท่าที่จะสามารถเร็วได้

 

                ครืน..... โครม!!!

 

                ทันทีที่เขากระโจนออกมาจากกระท่อมร้างสำเร็จ กระท่อมที่ถูกแรงระเบิดอัดเป็นจำนวนมาก ก็เริ่มสั่นคลอนแล้วถล่มลงมาอย่างแรง!

 

                “แฮ่ก..แฮ่ก..” เขาหอบเบาๆ สายตาสอดส่องหาตัวศัตรูอย่างตื่นตระหนก

 

                “เป็นอะไรไป เอลแซ็ค ฉันยังไม่ได้ใช้อาวุธของฉันเลยนะ” สล๊อตเปรยเบาๆ เอลแซ็ครีบหันไปมองต้นเสียงอย่างรวดเร็ว แต่ช้าไป เสียงดนตรีบรรเลงขึ้นอีกครั้ง เอลแซ็คกุมหัวอย่างเจ็บปวด เสียงเพลงแห่งความตายเข้าทะลุทะลวงโสตประสาทของเขา ราวกับว่าหัวของเขาจะแตกเป็นเสี่ยงๆ..

 

          ฟุ่บ..!!

 

                ทันใดนั้นเอง ร่างของเขาหายไปจากสายตาของสล๊อตอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าคนที่ถูกโจมตีเมื่อครู่เป็นเพียงภาพลวงตา สล๊อตสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่แผ่อยู่ด้านหลัง จึงรีบเอี้ยวตัวหลบ .. มีดสั้นสลักลวดลายงามวิจิตรพุ่งเฉียดใบหน้าของเขาไปเรียกโลหิตสีแดงฉานซึมออกมาเล็กน้อย..แต่การโจมตียังไม่จบเพียงเท่านี้..

 

          “อิเล็กทริก ครอสโบว์ !!” เอลแซ็คร้อง ธนูเวทย์สีทองอร่ามปรากฏขึ้นมาที่ฝ่ามือของเขา ก่อนที่จะระเบิดศรสายฟ้าจำนวนมหาศาลสู่เป้าหมายที่ยังคงยืนนิ่ง

 

                “อะไรกัน! นายหลบได้ยังไง เอลแซ็ค!!” จ้าวปีศาจคำรามเสียงแข็ง พลางพยายามหลบศรสายฟ้าที่มุ่งตรงมาสังหารเขา แต่ด้วยจำนวนที่มากมายมหาศาล จึงเป็นการยากที่จะหลบได้หมด..

 

                ฉึก!!

 

                ศรดอกหนึ่งปักที่หัวไหล่ซ้ายของสล๊อตอย่างรุนแรง.. ทำให้เขาไม่สามารถเล่นไวโอลินได้อย่างน้อย 1 ชม.ละ!

 

                “นาย.. ทำได้ยังไงกัน” สล๊อตถามอย่างขัดเคือง แต่ก็ไม่ได้มีท่าทีเจ็บปวดที่ถูกศรโจมตีเลยสักนิด

 

                “แยกร่างเงา ไงล่ะ” เขาตอบเสียงเรียบ  ..แยกร่างเงา ทักษะประจำตัวของเขา เป็นการสร้างร่างแยกขึ้นมา โดยรวมประสาทมาไว้ที่เดียว หากสามารถแยกประสาทอันซับซ้อนออกมาได้ ก็จะสามารถบังคับร่างแยกได้อย่างอิสระ .. แต่การรวมประสาทไว้ที่เดียวก็หมายความว่า เมื่อเกิดความเหนื่อยล้า ความเจ็บปวด ผลที่ได้รับจะเกิดเป็นสองเท่า แน่นอนว่า การโจมตีเมื่อครู่ของสล๊อต เขาโดนไปเต็มๆ!!

 

                “นายนี่น่าสนใจกว่าที่คิดนะเอส.. หึๆ .. คีย์เบลด จงมา!!” สล๊อตตะโกนก้อง จากนั้น ดาบด้ามยาวรูปร่างคล้ายกุญแจนับหลายสิบอันก็ปรากฏขึ้นและลอยคว้างในอากาศ

 

                “อะไรกันเนี่ย!” เขาบ่นเสียงอ่อนๆ บาดแผลที่ถูกโต๊ะไม้ระเบิดใส่เริ่มจะแผลงฤทธิ์เนื่องจากการเคลื่อนไหวร่างกายมากเกินไป

               

          “รับมือ ผสานจิตรวมพล!!” ชายหนุ่มผมสีแดงเพลิงประกาศก้อง ก่อนที่สรรพอาวุธทั้งหลายจะรวมตัวกันกลายเป็นอาวุธเล่มใหญ่เล่มเดียว

 

                สล๊อตพุ่งตัวออกมาข้างหน้าด้วยความเร็วสูง แล้วฟาดฟันมาที่เอลแซ็คอย่างรุนแรง! เขารีบใช้คันธนูรับ แต่คันธนูกลับหักกระจายอย่างรวดเร็ว!

 

          “โธ่เว๊ยย !!” เขาสบถ ก่อนจะรีบพลิกตัวหนีการโจมตีด้วยความเร็วตราบเท่าที่อาการเจ็บปวดจะอำนวยแล้วรีบรวบรวมไอเวทย์อย่างรวดเร็ว

 

          “อิเล็กทริก แลนซ์!!” หอกสีเงินประกายปรากฏเข้าสู่ฝ่ามือของเขา เอลแซ็คพุ่งทะยานหอกไปข้างหน้า แต่ทว่าเป้าหมายกลับหลบได้อย่างไม่ยากเย็น  แต่เอลแซ็คกลับยิ้มบางๆ

 

                “อาคมกักขัง สมรภูมิเงาปีศาจ!!” เขาร้อง ทันใดนั้น อาณาเขตสีดำทมิฬก็แผ่กระจายโดยมีหอกสายฟ้าเป็นจุดศูนย์กลาง สล๊อตถูกกักขังซะแล้ว!

 

                “หึๆ จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม ดูถูกข้าไปหน่อยแล้ว เอลแซ็ค ซีสตริงค์” จ้าวปีศาจคำราม ก่อนจะรวบรวมพลังเวทย์มหาศาลของตนเอง แล้วระเบิดออกอย่างรุนแรง!!

               

                “ดับตะวัน คืนจันทรา จงเป็นพลังให้แก่ข้า  Final Blast!!!”

 

                ตู้มมม!!!

 

                อาณาเขตสีดำทมิฬแตกกระจายอย่างรุนแรง แต่ทว่าใบหน้าของเอลแซ็คไม่ได้ตื่นตระหนกเกินไปนัก เพราะเป้าหมายที่แท้จริงของการสร้างเขตอาคม ไม่ใช่การกักขังเสียด้วยสิ!

 

                “อิเล็กทริก แลนซ์” หลังจากการโจมตีของสล๊อต ทำให้เขาเกิดอาการชะงักไปชั่วครู่ ซึ่งเป็นโอกาสดีในการโจมตี! แต่ทว่า การโจมตีของหอกสายฟ้าก็ช้าไปนัก เพราะอีกฝ่ายเอาคีย์เบลดมาป้องกันได้อย่างทันท่วงที!

 

                “มีช่องว่าง!” เอลแซ็คตะโกน พริบตาที่สล๊อตหยิบคีย์เบลดออกมาป้องกัน เขาก็สามารถใช้ความเร็วมาประชิดตัวคู่ต่อสู้ได้อย่างรวดเร็ว! เขารีบเตะตวัดคีย์เบลดของคู่ต่อสู้กระเด็นออกไป ก่อนจะกระแทกฝ่ามือเข้าที่ต้นคออีกฝ่าย แต่อีกฝ่ายก็ใช้เท้ากระแทกตัวเขากระเด็นออกไปในทันที

 

                การต่อสู้คราวนี้กลายเป็นการต่อสู้มือเปล่าในทันที ฝ่ายหนึ่งใช้พละกำลังเข้าสู้ อีกฝ่ายเน้นที่ความเร็ว การต่อสู้ดำเนินไปเรื่อยๆอย่างชุลมุน แต่ทว่าพวกเขากลับลืมอุปสรรคบางอย่างของที่นี่ไป!!

 

                แมลงเวทย์นับพันหมุนวนอยู่รอบตัวของพวกเขา บางตัวมีขนาดเล็กแต่มีพิษร้ายแรง บางตัวมีขนาดใหญ่เท่าตัวของพวกเขา และมีเขี้ยวที่แหลมคมเป็นอาวุธ การต่อสู้ของพวกเขาปลุกการนอนหลับของแมลงเวทย์ทั้งหมู่บ้าน!!

 

                “กี๊ซซซซซซ!!” เสียงแมลงตัวหนึ่ง ดังขึ้น ก่อนที่แมลงทั้งฝูงจะเข้ามารุมพวกเขาอย่างรวดเร็ว!!

 

                “บ้าชิบ ลืมแมลงพวกนี้ไปซะได้” เอลแซ็คสบถ พลางรีบอาบเวทย์สายฟ้าใส่ฝ่ามือ แล้วต่อสู้กับเหล่าแมลงสถานการณ์ตอนนี้ของเขาไม่สู้ดีนัก เพราะบาดแผลที่สีข้างตั้งแต่เริ่มการแข่งขันยังคงติดสถานะเลือดไหลไม่หยุด.. แต่ตอนนี้..การต่อสู้กับเหล่าแมลง ทำให้ลืมคู่ต่อสู้ของเขาไป!!

 

                ฉึก..!!

 

                ดาบคีย์เบลดแทงเข้าที่เข้าที่กลางหลังของเอลแซ็คอย่างรุนแรง.. จากคู่ต่อสู้ที่เขาเผลอลืมไป.. ของเหลวสีแดงเข้มทะลักออกมาจากบาดแผลอย่างน่ากลัว ร่างของเอสค่อยๆร่วงลงกับพื้น พร้อมกับโลหิตที่เจิ่งนอง..

 

                “หึๆ..เอลแซ็ค นายประมาทไป.. ที่เอาแต่จัดการกับแมลงจนเปิดโอกาสให้ข้าสามารถเอาคีย์เบลดมาได้การต่อสู้ครั้งนี้ ข้าขอคว้าชัยไปละ!!” สล๊อตประกาศก้อง ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างผู้มีชัย..

 

                ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็กระตุกเบาๆ สล๊อตกระอักเลือดออกมาอย่างรุนแรง เลือดค่อยๆไหลออกมาจากดวงตา และริมฝีปาก..

 

                “น..นี่มันอะไรกัน...!?” เขาร้องออกมา ใบหน้าซีดเผือกลงเรื่อยๆ ก่อนที่ร่างกายจะทรุดตัวลงกับพื้น..

 

                “แฮ่ก..แฮ่ก.. เจ็บชะมัด”.. เสียงของเอลแซ็คดังขึ้น สล๊อตมองไปที่ร่างของอีกฝ่ายอย่างไม่เชื่อสายตา ร่างของเอลแซ็ค ถึงแม้จะเสียหายหนัก แต่เขาก็สามารถหลบจุดตายได้อย่างเฉียดฉิว แม้ว่าจะแลกมาด้วยเลือดเป็นลิตรๆก็เถอะ..

 

                “นาย..ทำอะไร..กับ..ฉัน!” เสียงของสล๊อตค่อยๆอ่อนแรงลงเรื่อยๆ ..คู่ต่อสู้ของเขายิ้มเผล่ ก่อนจะควักมีดเล่มหนึ่งออกมา มีดสั้นสลักลวดลายวิจิตรรูปอสรพิษคู่.. สล๊อตมองมันอย่างไม่เชื่อสายตา มีดที่เขาโดนลอบกัดตอนนั้นนี่!

 

                “นาย..อาบยาพิษ..ไว้งั้นเรอะ!” สล๊อตพูดอย่างเคียดแค้น

 

          “แหะๆ สล๊อต นายประมาทไป.. นายคงลืมไปว่าสาขา Malignom ไม่ได้มีดีแค่ความเร็วสักหน่อย เรื่องยาพิษนี่สิ เรื่องสำคัญ!!” เอลแซ็คกล่าวยิ้มๆ

 

          “ยาพิษที่ฉันให้นายไป คือ พิษร้อยก้าว [Hundred-Steps Poison] มันจะไม่ออกฤทธิ์ในทันที ทำให้ไม่มีใครรู้สึกตัว แต่จะออกฤทธิ์จนกว่าผู้ถูกพิษจะเคลื่อนไหวครบ 100 ก้าว ยาพิษจะแสดงผลอย่างรุนแรงจนอาจตายได้เลยล่ะ!”

 

                “โธ่...เว้ย..!”

 

          “ครั้งนี้ ผมขอคว้าชัยชนะไปเลยนะครับ ไลท์นิ่ง สไตรค์!!”

         

                เปรี้ยง!!

 

                สายฟ้าขนาดใหญ่ฟาดลงมาจากฟากฟ้า ก่อนจะอัดกระแทกร่างของสล๊อตอย่างรุนแรง!! ร่างของจ้าวปีศาจกระตุกเล็กน้อย ก่อนจะสลบไป..

 

                “เวทย์ต่อเนื่อง ไลท์นิ่ง เชน!!”เขาพึมพำ  สายฟ้าที่เคลื่อนไหวทั่วร่างของสล๊อต กระจายออกไปนับร้อยทิศทางสู่ร่างของแมลงต่างๆ และสังหารแมลงเหล่านั้นเสียสิ้น!

 

          ทันใดนั้นเอง ข้างกายของเขา ก็ปรากฏภาพโฮโลแกรมของผอ.ซิลวิเรียสขึ้น หญิงสาวยิ้มให้เขาจางๆ และประกาศก้อง

 

                “ผู้ชนะการแข่งขัน คู่ที่ 3 เอลแซ็ค ซีสตริงค์ ค่ะ!!”