คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : มันอาจจะใช่รัก 1
มันอาจจะใช่รัก 1
“พี่...วันนี้เป็นไงบ้าง” ร่างเล็กกว่าเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้มกว้าง
“ก็ดี ไปก่อนนะ พี่กำลังยุ่ง” ร่างสูงเดินหนีหายไปทันทีที่พูดจบ ทิ้งให้อีกคนยืนเคว้ง ด้วยความรู้สึกหน่วงๆ
“เห้ย เป็นอะไรอ่ะ ทำไมเป็นงี้อ่ะ” เมื่อเห็นเพื่อนตัวเองหน้าเสีย ก็รีบเข้ามาถามไถ่ในทันที
“ไม่รู้สิ เราไม่รู้ว่า....เราทำอะไรผิด??”
หันข้างหน่อย แบบนั้นแหละ โอเค ดีมาก
“ขอบคุณครับ”
“เดี๋ยวไปเปลี่ยนชุดแล้วกลับได้เลยนะ”
“ครับ” ร่างเล็กที่เพิ่งเสร็จจากการรับหน้าที่เป็นนายแบบเดินตรงดิ่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ต้องชะงักชั่ววินาที เมื่อเห็นร่างสูงคุ้นตาไกลๆ
....ต้องเดินผ่านตรงนั้น....
ขาเรียวรีบสาวเท้าให้ไวขึ้นอีก วินาทีที่เดินสวนกันเหมือนภาพมันไหลไปช้าๆ รู้สึกได้ทุกๆการเคลื่อนไหว แขนที่ขยับไหวเกือบแตะกัน หรือกลิ่นน้ำหอมจางๆจากอีกคน หัวใจก็เต้นระรัวเหมือนลั่นกลอง
......แล้วมันก็ผ่านไป....
หัวใจดวงน้อยๆค่อยๆปรับจังหวะลงมาเรื่อยๆ แต่ความรู้สึกวูบวาบก็ยังมีอยู่ พร้อมๆกับความรู้สึกใหม่ที่ไม่เคยเกิดขึ้น เมื่อมันเกี่ยวข้องกับคนๆนี้ ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะ.....
“นี่ โกรธกันหรอ” เสียงเพื่อนคนเดิม ที่ห่วงใยเพื่อนรัก
“เปล่า”
“แล้วทำแบบนี้ทำไม ไม่ทักพี่เขาล่ะ”
“ก็อยากรู้...ว่าจะไม่สนใจพี่เขาได้ไหม”
“แล้ว?”
“ก็ทำได้.....แต่.....รู้สึกแย่ ถ้าไม่ทำจะรู้สึกดีกว่านี้ มันต้อง.....ไม่ใช่แบบนี้”
“....” มือเล็กยกขึ้นวางบนหัวอย่างไม่รู้จะตอบอะไรเพื่อนรักดี ได้แต่ส่งผ่านความรู้สึกไปให้
ร่างเล็กยิ้มรับด้วยความเข้าใจความเป็นห่วงของเพื่อน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะหันมองตามคนๆนั้น.... ที่ตอนนี้เห็นได้แค่เพียงแผ่นหลังไกลๆ...
ความคิดเห็น