นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แวมไพร์แสนซนกับชายหนุ่มสุดซึน
เมื่อชายหนุ่มที่แสนจะเบาะบางดันได้มาเจอกับเพื่อนเก่าของเขาที่เป็นแวมไพร์ที่แสนจะซนและก็แอบชอบชายหนุ่มคนนั้นมากจนทำให้ความรู้สึกที่พุ้งทะลักจนแทบจะดื่มเลือดของอีกฝ่ายเลยหละ...
ผู้เข้าชมรวม
170
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
170
หมวด : นิยายวาย
อัปเดตล่าสุด : 26 ม.ค. 61 / 23:11 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
ก็ขออภัยที่หายไปนานนะครับช่วงนั้นคอมผมพังเลยไม่ได้แต่งต่อขออภัยสำหรับผู้อ่านทุกท่านด้วยนะครับที่ทำให้หายไปนานหนะแต่ครังนี้ก็จะกลับมาแต่งนิยายวายวันนกันอีกคัรงหละส่วนของเก่าถ้าอยากอ่านก็บอกแล้วกันเดี๋ยวจะทำให้อ่านนะครับ...แต่ตอนนี้...มาสนใจกับเรื่องนี้กันดีกว่าเนอะว่าเรื่องราวของ2คนนี้จะเป็นยังไงเนอะๆ^0^
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"อ...อื้ออออ...อ...อาาศีัเลยวันนี้><"
ายหนุ่มร่าสูลุออาเียแล้ว่อยๆบิัวเอเป็นเิารบิี้เียพราัที่นอนให้เรียบร้อยแล้วเ้าไปอาบน้ำแ่ัวให้สมับเป็นผู้ายที่รัสะอา เารีบวิ่ลบันไแล้วเรียมทำนมปัอโปรอย่าเยที่เาทำมาลอ
"นมปั๋า...ป๋ามาแว๊ว>3<"
ายหนุ่มร่าบาไม่รีรอหลัาทำนมปัเสร็็รับประทานมัน้วยวามอร่อยแม้ว่าะินไปแ่10ว่าแผ่นอย้ำว่า10ว่าแผ่นริๆึ่นั้นถือว่าเป็นอาหารที่มีสารอาหารที่ไ้ประโยน์อย่ามาในมื้อเ้าเลยหละ
"โยอยู่มั้ย!!!!???"
"อ...อ๊ะ!?"
"อ...อ๊ะ!?"
"ถ้าไม่อบันะพัประูเ้าไปแล้วนะ!!"
ายหนุ่มร่าบารีบวิ่เ้าไปเปิประูแ่้วยวามรีบอเาเลยทำให้เาล้มระมำในห้อเลยทำให้เาไ้รับบาแผลเล็น้อยแ่็ทำให้เห็นเลือเ่นันแม้ว่าะไม่เยอะมาแ่็ทำให้เลืม
อิบไ้เ่นัน
"อ...อ้าวแล้วนายะลไปทำอะไรรพื้นหละโย=="
"ม...ไม่มีอะไรสัหน่อยแล้วนายมาทำอะไรหละบลั!!!!"
ายหนุ่มร่าบาหันหน้าไปมออีฝ่าย้วยใบหน้าที่ำลัหุหิเพราะสายโทรศัพท์บ้านมันพันัวเาอย่ามานแทบะแ้ไม่ออันเลยทีเียว
"็วันนั้นันนัับนายแล้วนี่ว่าวันนี้ะมานอน้า้วยืน้วยำไม่ไ้หรอเพื่อน?"
"อ...อ่อไอเรื่อนั้นหนะหรอ=="
"็เออิวะ"
"สสัยันลืม"
"สสัยันลืม"
ถ้าให้พูวามริเานั้นไม่เยลืมมันหรอแ่ไม่อยานึถึ็เท่านั้นเอ ายหนุ่มร่าบายั้ออีฝ่ายเหมือนเป็นเิอยาบอว่าเมื่อไหร่ะมาแ้เือหรือสายอะไร็ว่าไปที่ำลัพะลุลพะลุอยู่ในรอบัวอเาเอ
"มออะไรโย"
"มออะไรโย"
"อย่าน้อย็มา่วยแ้เื่อสายที่ยุ้เหยินี่ิ๊"
"แล้ว็ไม่บอเอาแ่้อใรมันะไปรู้วะ=="
"...่าเถอะน่า!?"
ายหนุ่มร่าบามออีที่พยามแ้สายพวนี้นออหม่อนที่เาะลุึ้นยืนแล้วเินหนีอีฝ่ายไปอย่าไม่พอใเอามาๆ
"ะไปใหนมาอบุ่อนสิ"
"อ...อ๊ะบลัันเ็บนะ>
"อ๊ะ......อโทษนะโย!?"
"บาะ!"
ายหนุ่ร่าบาะโนใส่อีฝ่าย้วยวามลืมัวไปว่าถ้าทำแบบนั้นะทำให้หมอนั้นไ้ลุ้มรั้เป็นแน่ แ่่อนที่เาะหันลับไปอโทษเา็ถูู่โมแล้วโนล็อัวไว้้วยท่ารึพันธนาาร
"บ...บลัอย่านะันอโทษ><"
"แเริ่ม่อนนะ...ันแ่ะลโทษ็เท่านั้น...หึๆ"
"บ...บลัอย่า...อ๊ะ!?"
แวมไพร์หนุ่มแสยะยิ้มเล็น้อย่อนะ่อยๆบรรัเ้าไปร้าๆออออีฝ่าย ็อาะทำให้รู้สึเ็บ็เถอะแ่วามรู้สึนี้มันะเ็บแ่แป๊บเียวเท่านั้น
"เป็นไหละหึๆ"
"นายมันเป็นแวมไพร์ที่นไม่เปลี่ยนไปเลยนะ=///="
"แล้วอบมั้ยหละ"
"ไม่เลยสันิเียว"
แวมไพร์หนุ่มไม่แร์ในสายาอีฝ่ายแล้วับอีฝ่ายหันหน้ามา่อนนะ่อยๆบรรูบไปอย่าูเือ่อนที่ะ่อยๆแลลิ้นและสำผัสันไปมาอย่าเป็นารรับรสึ้ันและัน
"อ...อ้าาาเป็นไเริ่มอบมั้ยหละ>/////<"
"ม...ไม่เลย>///<"
"หึๆ...โนแน่"
"ม...ไม่เอาแล้วนะไอแบบนั้นเ็บแล้ว!!!!"
"หึๆ"
=======================Fin============================
ผลงานอื่นๆ ของ Yolo_T. ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Yolo_T.
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น