คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #57 : ตอนที่ 30.2 ผลของความพยายาม
พอได้เวลาเลิกงานพลอยสวยก็รีบเก็บข้าวของและพักงานที่ทำค้างอยู่ลงทันทีซึ่งต่างจากทุกวันที่เธอนั้นจะนั่งทำงานต่อจนดึกดื่น ทำให้เพื่อนร่วมงานหลายคนแปลกใจไม่น้อยเมื่อเห็นกลับเร็วเป็นพิเศษในวันนี้
“คุณน้องพลอยวันนี้มีนัดหรอจ๊ะ”
“ยัยนิดไม่สอดเรื่องคนอื่นเขาบ้างสักวันเธอจะตายรึเปล่าเนี่ย”
“โธ่คุณพี่จิ๊บก็วันนี้คุณน้องเขาแปลกนิคะปกติเห็นอยู่เป็นเจ้าที่เฝ้าออฟฟิต แต่วันนี้กลับเก็บข้าวของตั้งแต่นาฬิกาชี้เลขบอกเวลาเลิกงานเลย”
“คือพลอยมีธุระหน่ะคะก็เลยรีบกลับถ้าไม่มีอะไรแล้วพลอยขอตัวนะคะ สวัสดีคะพี่จิ๊บ สวัสดีคะพี่นิด”
“จ๊ะแล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ”
“อ่าวคุณน้องพลอยยังไม่ได้บอกคุณพี่นิดเลยว่าคุณน้องจะไปไหน อ่าวไปซะแระ”
“เผือก! ไปกลับกันได้แล้วยัยนิด”
“คุณพี่จิ๊บก็”
“ไปกลับๆ”
เมื่อแยกตัวออกมาจากเพื่อนๆที่บริษัทได้พลอยสวยก็พาตัวเองมายืนรอรถเมล์อยู่ที่ป้ายใกล้ๆกับบริษัทเธอเหลือบดูนาฬิกาที่ข้อมืออยู่เป็นระยะๆ
“นั่งแท็กซี่ไปดีกว่า”
ปิ้น ปิ้น
เสียงแตรดังขึ้นก่อนที่รถบีเอ็มดับสีดำมันวาวจะมาจอดเทียบอยู่ตรงหน้าเธอและกระจกรถก็ลดลงเผยให้เห็นคนขับที่นั่งอยู่ด้สนใน
“น้องพลอยจะกลับบ้านหรอครับ พี่ไปส่งไหมขึ้นมาสิ เร็วๆเข้ารถข้างหลังเริ่มบีบแตรไล่เราแล้ว”
“พี่ชัย...”
เพราะรถคันข้างหลังที่บีบแตรไล่จนน่ากลัวจึงทำให้พลอยสวยเปิดประตูรถและขึ้นไปนั่งทันทีเพราะกลัวว่ารถคันข้างหลังจะไม่พอใจไปกว่านี้และเมื่อประตูรถปิดลงชัยวัฒก็เหยียบคันเร่งออกไปอย่างรวดเร็วทันทีทำเอาพลอยสวยตกใจไม่น้อยจ้องมองทางข้างหน้าตาไม่กระพริบ แต่ดูเหมือนกับว่าผู้ช่วยชาตานอย่างชัยวัฒจะไม่รู้สึกตื่นตระหนกอะไรเลยกับความเร็วรถที่เขาเหยียบและยังหันมายิ้มให้กับเธอก่อนจะเอ่ยถามต่อ
“ตกลงน้องพลอยจะไปไหนครับพี่จะได้ไปส่งได้ถูก”
“เอ่อ.... คือ... คือว่า...”
พลอยสวยอึกอักกับคำถามที่ชัยวัฒเอ่ยออกมาอยู่มาก เป็นเพราะจุดหมายปลายทางที่เธอต้องการจะไปในวันนี้นั้นคือโรงพยาบาลที่ซาตานหนุ่มรักษาตัวอยู่ เธอบอกกับตัวเองในใจว่าที่ไปเยี่ยมเขานั้นไม่ใช่เพราะความห่วงใยแต่เป็นเพราะความรับผิดชอบต่างหาก เธอแกล้งเขาจนเขาต้องเข้าโรงพยาบาล เพราะฉะนั้นเธอก็สมควรจะมาเยี่ยมเขา ไม่ถูกหรือไงกัน
“ถ้าน้องพลอยยังพูดได้แต่คำว่า”เอ่อคือ” อยู่แบบนี้พี่ว่าเราคงจะขับรถเลยออกไปจนถึงชลบุรีแน่ๆเลยนะครับ หึหึ”
“คือพลอยจะไปเยี่ยมคุณทินภัทรที่โรงพยาบาลหน่ะคะ”
ในที่สุดพลอยสวยก็เอ่ยจุดหมายปลายทางออกมา ทำเอาคนที่ทำหน้าที่เป็นคนขับถึงกับยิ้มออกมาอีกครั้งกับความน่ารักที่เป็นเสน่ห์ของเธอ เฮ้อ...อย่าว่าแต่บอสเลยเขาเองก็เริ่มจะใจสั่นทุกครั้งแล้วสิที่อยู่ใกล้กับสาวน้อยคนนี้
“ครับดีเลยเพราะพี่กำลังจะแวะเข้าไปเยี่ยมบอสที่โรงพยาบาลอยู่พอดี งั้นเราไปด้วยกันเลยนะครับ”
“คะ... เอ่อแต่ที่พลอยไปเยี่ยมเขาเนี่ยไม่ใช่เพราะพลอยพิศสวาทอะไรเจ้านายของพี่เอ่อพลอยหมายถึงเจ้านายของเราหรอกนะคะ พลอยก็แค่รู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุทำให้เขาต้องเข้าโรงพยาบาลก็เท่านั้นเอง ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้นเลยจริงๆ”
“ครับพี่รู้ ก็แค่น้องพลอยรู้สึกผิด พี่เข้าใจครับ”
หึ ปากแข็งเหมือนกันทั้งคู่ ทั้งเจ้านายซาตานของเขาและสาวน้อยจอมแก่นที่นั่งอยู่ข้างๆ แบบนี้สิถึงจะเป็นมวยถูกคู่หน่อย
“นี่พี่ชัยไม่เชื่อพลอยหรอคะถึงได้อมยิ้มแบบนั้น”
“เปล่าครับพี่ไม่ได้ไม่เชื่อ แต่ที่พี่ยิ้มก็เพราะว่าพี่กำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่ก็เท่านั้นไม่ได้มีอะไรเลย.... ก็ดีเหมือนกันนะครับบ้างทีการที่น้องพลอยไปเยี่ยมบอสแบบนี้อาจจะทำให้คนป่วยหายป่วยอย่างรวดเร็วแล้วลุกขึ้นมาเต้นเลยก็ได้”
พลอยสวยหน้าเสียลงเล็กน้อยเมื่อคิดว่าทินภัทรนั้นคงจะป่วยหนักเอาเรื่องเลยทีเดียว นั้นเป็นเพราะว่าเธอนั้นเล่นอะไรไม่เข้าท่าเลยแท้ๆ
“เขาป่วยหนักมากเลยหรอคะ”
“ครับ ปกติแล้วบอสเป็นคนแข็งแรงมากแต่หากได้ป่วยแล้วแต่ละครั้งก็หนักเอาเรื่อง เหมือนอย่างครั้งนี้ก็เหมือนกัน วันแรกบอสเขาอาเจียนออกมาไม่หยุดเลยทั้งวันทั้งคืน จนหมอกลัวว่าร่างกายจะช๊อกเพราะอาการขาดน้ำเลยต้องแอดมิดด่วน และพอแอดมิตดแล้วก็ตรวจดูดีๆแล้วหมอก็รู้ว่าบอสมีอาการแพ้อาหารอย่างรุนแรงด้วย ก็เลยกลายเป็นเรื่องใหญ่ นี้ก็ยังบ่นว่ามึนหัวอยู่แล้วก็มีอาเจียนบ้าง สรุปก็คือหนักเอาเรื่องเลยล่ะครับ”
“เพราะพลอยเขาถึงได้ป่วยหนักขนาดนี้..... เพราะพลอยใช่ไหมคะ”
“อย่าพูดอย่างนั้นสิครับน้องพลอย พี่ว่าบอสเขารนหาที่เองมากกว่า คนอย่างบอสนะเขาฉลาดเป็นกรด แค่มองแปบเดี่ยวเขาก็รู้แล้วว่าใครคิดอะไรและต้องการจะทำอะไร น้องพลอยครับพี่ว่าบอสเขารู้นะว่าพลอยแกล้งเขา.... เพราะฉะนั้นเราคงจะพูดอะไรอย่างอื่นไม่ได้นอกจากเขารนหาที่เอง บอสเขารู้ว่าถ้ากินเผ็ดมากเกินไปเขาจะมีอาการแพ้แต่เขาก็ยังกิน รู้ว่าตัวเองไม่ไหวแต่ก็ยังทน บอสเขาให้ความสำคัญกับพลอยมากนะ ซึ่งพี่ไม่เคยเห็นบอสเป็นแบบนี้มากก่อน”
“พี่ชัยคงไม่ได้จะพูดเพื่อที่จะเชียร์เจ้านายของพี่หรอกใช่ไหมคะ”
“เจ้านายของเราครับ และพี่ก็เปล่าเชียร์แต่พี่พูดความจริง บอสไม่เคยให้ความสำคัญกับผู้หญิงคนไหนมากเท่านี้มากก่อน แม้กระทั้งคุณแก้วมณีคนที่ใครต่อใครก็ต่างรู้ว่าเป็นรักแรกของบอส บอสยังไม่แคร์เธอเท่านี้เลย พี่รู้ครับว่าพี่พูดแบบนี้อาจจะทำให้พลอยรู้สึกอึดอัดและลำบากใจ เพราะพลอยมีคนรักอยู่แล้ว แต่พลอยแน่ใจความรู้สึกที่มีต่อหมอนิชคุณแน่แล้วหรอครับ.... ถามตัวเองดูนะว่ามันเป็นความรักหรือเป็นเพียงแค่เกราะกำบังที่พลอยสร้างขึ้นมาเพื่อกันใครออกไปเท่านั้นรึเปล่า.....”
“คือว่า... พลอย..... พลอย....”
“ไม่ต้องตอบพี่หรอกพลอยตอบตัวเองดีกว่านะ.... โอเคเราถึงแล้วบอสคงดีใจมากถ้ารู้ว่าพลอยมาเยี่ยม”
ชัยวัฒจอดรถตรงที่จอดวีไอพีของโรงพยาบาลก่อนที่จะเดินลงมาเปิดประตูให้กับสาวน้อยที่นั่งมาด้วย
“ดูเขาจะเป็นคนไขวีไอพีของที่นี่เลยนะคะ”
พลอยสวยพูดขึ้นมาอย่างลอยๆเมื่อเห็นบอดี้การ์ดของทินภัทรยืนอยู่ตรงลานจอดรถชั้นที่ซาตานหนุ่มพักอยู่ เขามีที่จอดรถในโรงพยาบาลเป็นของตัวเอง และยังมีบอดี้การ์ดที่ยืนเฝ้าอยู่เป็นจุดๆอีกสังเกตได้จากการ์ดพวกนั้นโค่งเคารพชัยวัฒขณะที่เขานั้นเดินผ่าน อันนี้มันเข้าข่ายมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลชัดๆ ขนาดป่วยยังคุมกันเข้มขนาดนี่เขาทำธุรกิจอะไรกันแน่นะ
“แน่นอนอยู่แล้วครับ เพราะที่โรงพยาบาลนี้ก็เป็นของบอสด้วยเช่นกัน แล้วจะไม่ให้วีไอพีได้ยังไง หึหึ”
“ทุกครั้งที่เขาไปไหนมาไหนต้องเอาบอดี้การ์ดมามากมายขนาดนี้เลยหรอคะ เท่าที่พลอยสังเกตคนของเขาเยอะมากยังกับจะมาปิดโรงพยาบาลอย่างไรอย่างนั้น”
“ปกติทีมรักษาความปลอดภัยของบอสจะอยู่ตัวติดบอสตลอดเวลา เพราะคนที่ทรงอิทธิพลและมีอำนาจมากมายอย่างบอสกว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ก็ต้องผ่านอะไรมาเยอะพอดูและที่แน่ๆศัตรูก็มีมากพอๆกับมิตรเช่นกัน.... แต่จะมีอยู่เรื่องเดียวเท่านั้นที่บอสสั่งห้ามไม่ให้ติดตามเขาไปด้วยนั้นก็คือเวลาที่บอสเขาไปหาพลอย.... ซึ่งมันเสี่ยงมากแต่บอสก็ยังทำ บอสคงต้องการความเป็นส่วนตัวและคงไม่ต้องการให้ใครเข้ามายุ่งเรื่องของพลอยถึงได้ทำแบบนั้น”
ชัยวัฒจุดประเด็นโยงเข้าเรื่องของพลอยสวยอีกครั้ง เขาเหล่งตามองสาวน้อยที่เดินข้างๆนิดหน่อยแต่ก็มากพอที่จะทำให้เขารู้ว่าเธอนั้นคิดตามไปกับคำพูดของเขาไม่น้อยเลยทีเดียวซึ่งนั้นเป็นไปตามที่เขาคาดการณ์เอาไว้อยู่แล้ว เพราะเขาต้องการจะพูดเพื่อกระตุ้นความรู้สึกที่แฝงอยู่ในใจของเธอนั้นเอง
“พี่ชัยคะพลอยคิดว่าจะซื้อของไปเยี่ยมเขาสักหน่อยเราแวะไปซื้อกันก่อนได้ไหมคะ”
“ไม่ต้องหรอกครับน้องพลอยตอนนี้คุณหมอยังสั่งควบคุมอาหารบอสอยู่ และดอกไม้ก็คงไม่เหมาะกับคนถึกๆแบบนั้น เพราะฉะนั้นไม่ต้องเอาอะไรไปฝากเขาหรอกครับ”
“แต่...”
“อย่างที่พี่บอกแค่พลอยมาบอสเขาก็ดีใจแล้ว....”
...................................................................................................................................
เสียงประตูห้องพักดังขึ้นทำให้คนป่วยรู้สึกตัวตื่นแต่เพราะฤทธิ์ยาจึงทำให้เขานั้นยังหลับตาอยู่อย่างนั้น แต่ปากก็เอ่ยถามออกไปเพราะคิดว่าเป็นคนสนิทที่เดินเข้ามา
“ชัยแกหรอ... ฉันหิวน้ำขอน้ำหน่อยสิ.... รู้สึกแย่จังว่ะมึนหัวไม่หาย นี่ฉันเสียเวลานอนที่นี่มาตั้งกี้คืนแล้วทำไมยังไม่หายอีก แบบนี้เมื่อไรฉันจะได้ออกไปหาพลอยว่ะ....บอกหมอนะว่าถ้ายังรักษาฉันไม่หายภายใน 2 วัน ฉันจะไล่ออกมันทั้งแผนกเข้าใจไหม....”
เสียงที่ดูอ่อนแรงแต่แฝงด้วยความเอาแต่ใจยังคงบ่นอยู่แบบนั้นทั้งๆที่ยังหลับตา ทำเอาคนที่พึ่งเดินเข้ามาสองคนถึงกับส่ายหน้าไปมากับความเอาแต่ใจของซาตานหนุ่ม ก่อนที่จะยื่นแก้วน้ำให้กับเขา
“บอสครับน้ำ”
“ขอบใจนะ นี่ถ้าไม่มีแกฉันคง....”
ทินภัทรคว้าแก้วน้ำที่ย่นมาให้ก่อนจะเปิดตาขึ้นมาและเขาก็ต้องตกใจเมื่อคนที่ยื่นแก้วน้ำให้เขานั้นคือเมียรักของเขานั้นเอง เธออยู่ที่นี่ เธอมาเยี่ยมเขา
“น้องพลอย....”
“ไหนบอกว่าหิวน้ำไม่ใช่หรอ”
ทินภัทรทำท่าเหมือนจะดึงแก้วน้ำมาถือเองแต่คนบริการกับไม่ยอม เธอยื่นหลอดหันไปทางเขาก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงกว่าทุกครั้งที่คุยกัน
“ไม่ต้องเดี๋ยวฉันถือให้กินสิ”
“เอ่อขอบคุณครับ”
วันนี้ดูเหมือนกับว่าน้ำธรรมดาๆจะอร่อยกว่าทุกวันซาตานหนุ่มดื่มน้ำอย่างมีความสุขสายตาก็พลางจับจ้องกับดวงหน้าหวานๆของผู้หญิงที่หัวใจเฝ้าคิดถึงอยู่เช้าคำไป เขาดีใจเหลือเกินที่เธอมาเยี่ยม ไม่เคยนึกไม่เคยหวังเลยด้วยซ้ำว่าเธอจะมา แต่เธอก็มาแล้ว
“ชัยบอกน้องพลอยหรอครับว่าพี่ป่วย”
“อืม พี่ชัยเขาเป็นคนบอกฉันเอง..... ขอโทษนะที่ทำให้คุณเป็นแบบนี้.... แต่คุณก็เกินไปรู้ว่าฉันแกล้งแล้วทำไมยังฝืนตัวเองทนให้ฉันแกล้งอีก ดูสิป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาลเลย คุณนี่มันบ้าจริงๆ”
“ครับพี่มันบ้า.... แต่ที่พี่ทำแบบนั้นก็เพราะว่าพี่แค่ต้องการเอาใจน้องพลอยและต้องการอยู่ใกล้ๆน้องพลอยก็เท่านั้น พี่ขอโทษครับ”
ชัยวัฒมองว่าสถานการณ์ตรงหน้าไม่ควรจะมีเขาอยู่เป็นก้างขวางคออีกต่อไปเขาจึงได้ค่อยๆเดินเลี่ยงออกไปอย่างเงียบๆ ปล่อยให้ทั้งสองคนได้คุยกันตามลำพังและหวังว่าเจ้านายซาตานจะทำคะแนนในใจหญิงสาวได้บ้าง เพราะโอกาสมาถึงแล้วขนาดนี้จะปล่อยให้เสียไปก็คงจะใช่เรื่อง
และเมื่อซาตานหนุ่มเห็นว่าชัยวัฒเดินเลี่ยงออกไปเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนสนิทหนุ่มต้องการจะเปิดโอกาสอันเป็นส่วนตัวให้กับเขาได้ออดอ้อนเมียเขาจึงจัดมารยาจริตชายเต็มที่เท่าที่จะทำได้อย่างไม่ลังเล โอกาสทองอยู่ตรงหน้าแบบนี้ไม่คว้าเอาไว้ก็โง่ล่ะสิใช่ไหม
“ไม่ต้องมาขอโทษฉันหรอก ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษคุณ..... แล้วนี่คุณเป็นยังไงบ้าง ใกล้หายรึยัง”
“พี่ยังไม่รู้สึกดีขึ้นเลยครับ ยังมึนหัวอยู่บ้าง มองเห็นห้องโครงไปเครงมาตลอด กินอะไรเข้าไปนิดหน่อยก็อ้วกออกมาหมด พี่หมดสภาพเลยครับงานนี้พี่ยอมรับ ถ้าไม่ได้ไอชัยค่อยอยู่เป็นเพื่อนด้วยตอนกลางคืนก็คงจะลำบากไม่น้อยเพราะไม่มีใครค่อยดูแล สงสัยพี่คงต้องเพิ่มเงินเดือนให้ไอชัยก็คราวนี้แหละครับ หึหึ”
“แล้วทำไมคุณไม่จ้างพยาบาลพิเศษล่ะเงินทองก็มีตั้งมากมายจนขนาดใช้ไปจนถึงรุ่นเหลนรุ่นโหลนก็ไม่หมดขนาดนี้ กับแค่จ้างพยาบาลมาดูแลไม่กี่คนคงไม่ทำให้ข้นอ่อนที่หน้าแข้งของคุณหลุดล่วงหรอกมั่ง”
“ครับมันก็จริง แต่เพราะพี่ไม่ชอบให้พยาบาลพวกนั้นดูแลพี่ก็เลยต้องให้ชัยมันอยู่เฝ้าน่ะครับ อาจจะดูว่าแปลกแต่พี่ไม่ค่อยถูกกับนางพยาบาลนิดหน่อยน่ะครับ”
“คุณให้พี่ชัยเขาไปทำงานแทนแล้วก็ยังให้เขามาเฝ้าคุณที่นี่อีกคุณคิดว่ามันไม่เอาเปรียบพี่ชัยเขาไปหน่อยหรอ คนเราเขาก็เหนื่อยเป็นนะคุณ”
“ก็พี่ไม่มีทางเลือกนี่นา เพราะคนที่พี่ไว้ใจให้มานอนข้างๆ คือพี่หมายถึงนอนเฝ้าพี่น่ะครับ... มันมีไม่กี่คนเท่านั้น มีชัย แล้วก็มี.....”
สายตาของซานตานหนุ่มบอกได้ดีว่าคนที่เขาไว้ใจอีกคนนั้นก็คือเธอ พลอยสวยหลบสายตาที่เขาส่งมาเล็กน้อยก่อนที่จะเสมองไปทางอื่น เธออยากจะตบหัวตัวเองสักครั้งที่มันตื้อไปหมดเวลาที่เขามองเธอมาแบบเมื่อกี้ หัวใจเธอก็ด้วยสั่นไม่เป็นจังหวะ ช่างไม่รักดีเลยจริงๆสมองกับหัวใจของเธอ บ้าจริงๆ
“บอสครับ...”
“ว่าไงชัย...”
“ผมว่าพรุ่งนี้ผมคงอยู่เฝ้าบอสไม่ได้แล้วล่ะครับ เพราะผมคงต้องบินไปดูงานที่ฮ่องกงแทน
บอสด่วนครับ มิสเตอร์เจียงเขาเลื่อนนัดกับเรามาเป็นวันเสาร์อาทิตย์นี้แทนครับเพราะว่าภรรยาของเขาไม่ค่อยสบายเขาเลยอยากจะจัดการทุกอย่างให้เสร็จเร็วน่ะครับ”
ชัยวัฒเดินเข้ามาทำหน้าตาตื่นก่อนจะบอกรายงานให้เจ้านายของตัวเองฟัง คนป่วยได้แต่มองหน้าลูกน้องคนสนิทอย่างงๆสักครู่แล้วก็นึกอะไรได้บ้างอย่างเขาอมยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะปรับสีหน้ามาเป็นเคร่งเครียด เพื่อไม่ให้ใครบ้างคนสังเกตได้
“หรอแย่จริงๆ ตอนแรกฉันคิดว่าจะค่อยคุยกับมิสเตอร์เจียงตอนออกจากโรงพยาบาล แต่ฉันก็เข้าใจนะเมียใครใครก็รักเขาก็คงจะลำบากใจอยู่ไม่น้อยที่เลื่อนนัดเราแบบนี้..... งั้นฉันฝากนายด้วยละกันนะชัย ฉันให้อำนาจนายตัดสินใจแทนฉันเต็มที่เลย”
“ครับ... แต่แบบนี้แล้วใครจะอยู่เฝ้าบอสละครับ งานนี้คงต้องกินเวลาเสาร์อาทิตย์นี้ซะด้วย”
“ก็จ้างพยาบาลพิเศษสิคะพี่ชัย แค่สองวันเองพรุ่งนี้กับมะรืนคงไม่เป็นอะไรมั่งคะ”
“นี่บอสไม่ได้บอกน้องพลอยหรอกครับ...”
ชัยวัฒทำเป็นมองหน้าเจ้านายหนุ่ม และดูเหมือนว่าซาตานร้ายจะรู้งานจึงเล่นละครต่อทันที
“อย่าเล่านะไอชัย มันไร้สาระฉันไม่อยากให้น้องพลอยรู้ แกไปทำงานเถอะฉันอยู่คนเดียวได้ ถ้าไม่ไหวยังไงเดี๋ยวฉันตะโกนเรียกพวกลูกน้องหน้าห้องมาช่วยก็ได้”
“ไอพวกนั้นมันจะทำให้บอสอารมณ์เสียเปล่าๆสิครับ ผมไม่ไว้ใจพวกมันหรอก”
ชัยวัฒทำหน้าหนักใจอีกครั้ง เอาสิว่ะงานนี้ได้ตุ๊กตาทองแน่ทั้งเจ้านายลูกน้องนี่แหละ ทุ่มสุดตัวไปเลย
“ทำไมคะ ทำไมถึงจ้างพยาบาลพิเศษไม่ได้ พลอยไม่เข้าใจ”
“ก็เพราะบอสเขากลัวพยาบาลหน่ะสิครับ ขนาดมีพยาบาลเวณเข้ามาตรวจวัดไข้วัดความดันยังต้องมีผมค่อยอยู่ด้วยเลย ถึงขนาดกับที่เวลาผมไม่อยู่เราต้องสั่งไม่ให้มีพยาบาลเข้ามายุ้มย้ามในห้องเลยนะครับ”
“กลัวพยาบาล.... มีแบบนี้ด้วยหรอ นี่พวกคุณอำฉันเล่นอยู่รึเปล่าเนี่ย”
“เปล่าครับ บอสเขากลัวจริงๆ เพราะว่าเมื่อตอนเด็กๆบอสเขา....”
“ไอชัยไม่นะอย่าเล่านะ... ไม่งั้นละก็ฉันเอาแกตายแน่”
“เล่าเลยคะพี่ชัยไม่มีใครกล้าทำอะไรพี่หรอกพลอยอยากรู้”
“ครับ... คือบอสเขาเคยป่วยหนักจนต้องเข้าโรงพยาบาล แล้วก็มีพยาบาลคนหนึ่งดูมากและมาเป็นพยาบาลพิเศษให้บอส เธอมือหนักอย่าบอกใครถึงขนาดที่เวลาฉีดยาเข้าสายน้ำเกลือบอสเขาเจ็บมาถึงกับดิ้นเลยนะครับ เพราะเหตุนี้บอสเขาก็เลยฝังใจแล้วก็ไม่ชอบพยาบาลน่ะครับน้องพลอย”
“ไอชัย...”
ซาตานหนุ่มเข่นเขี้ยวเล็กน้อยแต่ก็ขยิบตาให้ลูกน้องคนสนิท ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้ามาเป็นโกรธและไม่พอใจแทน
“น้องพลอยคงจะหาว่าพี่บ้าละสินะครับที่กลัวอะไรแบบนี้ แต่ไม่เป็นไรหรอกครับพี่อยู่ได้ ไม่แน่พรุ่งนี้หมออาจจะอนุญาตให้พี่กลับแล้วก็ได้พี่จะได้ไม่ต้องอยู่เป็นภาระใครที่นี่”
“เมื่อกี้ผมเจอกับคุณหมอเจ้าของไข้ของบอสครับ คุณหมอบอกว่าจะให้บอสอยู่ดูอาการจนแข็งแรงกว่านี้ก่อน วันจันทร์ครับคุณหมอถึงจะให้กลับได้”
“แต่ฉันไม่อยู่หรอกนะถ้าไม่มีแกฉันก็ขอกลับไปนอนเดี้ยงอยู่ที่บ้านดีกว่าฉันไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นไม่เอา”
“แต่บอสครับบอสยังไม่แข็งแรงนี่ก็ยังมึนๆอยู่ไม่ใช่หรอครับ”
“แต่ฉันไม่...”
“หยุด! ฉันจะอยู่เฝ้าคุณแทนพี่ชัยก็ได้คราวนี้เลิกเถียงกันได้รึยังล่ะ”
“น้องพลอยพูดจริงหรอครับ โอ้ย!”
คนป่วยแทบจะลุกขึ้นมาเต้นอยู่ตรงนั้นแต่ติดอยู่ที่ร่างกายมันไม่ให้นี่สิเพราะแค่เขาพยายามจะขยับตัวลุกขึ้นนั่งโลกก็หมุนแล้ว
“บอสเป็นอะไรไหมครับ”
“ไม่เป็นไรฉันแค่ลุกเร็วก็เลยมึนหัวมากก็เท่านั้น นอนนิ่งๆคงหาย.... แต่น้องพลอยจะมาเฝ้าพี่ที่นี่จริงๆหรอครับพี่ไม่ได้หูฝาดใช่ไหมครับ...”
“ก็จริงน่ะสิ แต่ที่ฉันมาเฝ้าเนี่ยก็เพราะว่าฉันต้องการจะไถ่โทษที่ทำให้คุณเข้ามานอนเดี้ยงอยู่ที่โรงพยาบาลนี่เท่านั้น ไม่ได้มีอะไรอย่างอื่นหรอกนะอย่าดีใจไป”
“แล้วเสาร์อาทิตย์นี้น้องพลอยไม่มีธุระหรอครับ”
“ไม่มีหรอกคะพี่ชัย พลอยอยู่คนเดียวเสาร์อาทิตย์ถ้าไม่ได้ไปไหนก็คงจะทำงานอยู่กับห้องนั้นแหละคะ เพราะฉะนั้นพลอยมาเฝ้าเขาได้คะสบายมาก พี่ชัยไปทำงานแทนใครบ้างคนให้สบายใจเถอะนะคะไม่ต้องห่วง”
“หรอครับ งั้นพี่ฝากด้วยนะครับ”
“คะ ถ้างั้นพลอยขอกลับก่อนนะคะแล้วพรุ่งนี้เช้าพลอยจะมาเปลี่ยนเวณแต่เช้า”
“ไอชัยไปส่งน้องพลอยสิ ยืนบื่ออยู่ทำไม”
“หันพูดกับพี่ชัยเขาดีๆหน่อยได้ไหมเขาเป็นเลขาคุณนะไม่ใช่ขี้ข้า.... พลอยกลับเองได้คะพี่ชัยไม่ต้องไปส่งพลอยหรอก พลอยไปก่อนนะคะแล้วเจอกัน”
“ครับ”
พูดเสร็จพลอยสวยก็เดินออกไปทันที โดยไม่รู้เลยว่าตัวเองได้หลงกลซาตานร้ายกับผู้ช่วยเข้าให้แล้ว
เมื่อเห็นว่าสาวน้อยจอมแก่นกลับไปแน่แล้วชัยวัฒก็ระเบิดหัวเราะออกมาน้อยๆ ก่อนจะตบมือเหมือนเป็นการชมเชยเจ้านายหนุ่มที่เล่นละครได้เก่งขั้นเทพทำเอาสาวเจ้ายอมตกลงมาดูแลจนได้
“เก่งจริงๆนะครับไอเรื่องรับมุกเนี่ย บอสนี่สุดยอดไปเลยตอนแรกผมคิดว่าบอสจะรับมุกผมไม่ทันเพราะป่วยอยู่ซะอีก”
“ฉันมันระดับไหนแล้วว่ะไอชัย เรื่องแค่นี้สบายมากแต่ก็ขอบคุณนะที่แกช่วยให้ฉันได้มีโอกาสอยู่กับพลอยสองต่อสอง หวังว่าฉันจะได้คะแนนสงสารบ้างนะคราวนี้”
“นั้นมันก็ต้องขึ้นอยู่กับบอสเองแล้วละครับว่าจะทำคะแนนได้มากแค่ไหน ตอนนี้พระรองอย่างผมคงได้แค่มองอยู่ห่างๆเท่านั้น หวังว่าบอสจะไม่ทำให้เวลาสองวันเสียเปล่านะครับ”
“ไม่แน่นอน.... ฉันเสียเวลามากมายแล้วฉันจะไม่ยอมเสียเวลาไปมากกว่านี้อีก”
“ครับบอส....”
ความคิดเห็น