ปาฏิหาริย์รักแห่งกาลเวลา

ลำดับตอนที่ #48 : ตอนที่ 24.2 หน้าที่ผู้ช่วย

“นี่เป็นแผนการประชุมของวันพรุ่งนี้ครับ และพอประชุมเสร็จเราก็มีนัดทานข้าวกับกลุ่มซัพพลายเออร์ที่โรงแรม...แล้วก็ต่อจากนั้นเราก็มี....”

ชัยวัฒรายงานตารางงานต่างๆให้เจ้านายที่ตอนนี้กำลังใจลอยไปถึงไหนต่อไหนได้ฟัง แต่แล้วเขาก็หยุดรายงานทุกอย่างและวางแท็บเล็ตของตัวเองลง จ้องมองหน้าเจ้าหน้าหนุ่มนิ่งอย่างเหนื่อยใจ

“บอสจะเป็นแบบนี้อีกนานไหมครับ.... บอส!”

เพราะอีกคนไม่สนใจในคำถามที่ถามออกไปคนสนิทหนุ่มจึงต้องขึ้นเสียงเพื่อเรียกสติของใครกลับมา และมันก็ได้ผลเมื่ออีกฝ่ายหันกลับมาสนใจเขาอีกครั้ง

“จะตะโกนหาอะไรว่ะไอชัย.... อยู่ใกล้กันแค่นี้พูดเบาๆก็ได้”

“แล้วบอสได้ยินที่ผมพูดด้วยรึเปล่าล่ะครับ”

“ได้ยินสิว่ะ.... ทำฉันจะได้ยินฉันไม่ได้หูหนวกนะ”

“งั้นเรื่องที่ผมรายงานบอสไปเมื่อกี้กับที่ผมถามบอส มันเรื่องอะไรบ้างครับ”

เจอลูกน้องสวนเข้าแบบนี้ซาตานร้ายอย่างทินภัทรถึงกับไปไม่เป็น นี่มันเป็นลูกน้องหรือพ่อของเขากันแน่เขาเริ่มไม่แน่ใจ เพราะรู้ทันเขาไปซะทุกเรื่องไล่ต้อนจนเขาหลังชนฝาทุกครั้งที่มีโอกาส คิดแล้วมันก็อดแค้นใจไม่ได้ที่ไม่เคยปิดความลับไอคนสนิทหน้าหล่อคนนี้ได้สักครั้ง

“เอ่อๆ ฉันไม่ได้ฟังแกพอใจรึยัง”

“ครับพอใจแล้ว...”

ชัยวัฒยิ้มอย่างผู้มีชัยทำเอาอีกคนถึงกับหัวเสีย กับรอยยิ้มเยาะนั้น

“บอสไม่ค่อยมีสมาธิทำงานเลยนะครับ แถมเมื่อวันก่อนยังใจลอยในที่ประชุมปล่อยๆด้วย... เมื่อไรบอสจะเลิกเป็นแบบนี้สักทีกันครับ”

“ฉันไม่ได้ตามไปดูเมียฉันมาเกือบอาทิตย์แล้ว จะให้ฉันนั่งสบายใจทำทุกอย่างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้อย่างนั้นหรอ... ไม่รู้ว่าตอนนี้ไอหมอหน้าปลาน้ำจืดนั้นจะทำคะแนนไปถึงไหนแล้ว นี่ถ้าเกิดมีอะไรเกิดขึ้นฉันจะโทษแกคนเดียวเลยนะไอชัยที่เป็นคนแนะนำให้ฉันอยู่ห่างจากเมียสักพักแบบนี้”

ชัยวัฒยิ้มๆและหัวเราะเบาๆอย่างคนอารมณ์ดีทั้งๆที่เจ้านายตัวเองทำหน้าเหมือนกำลังจะเป็นจะตายให้ได้ เพราะเขาไม่ได้กังวลเรื่องที่เจ้านายพูดเลยสักนิด...

“ยังมายิ้มอีก ฉันล่ะเชื่อแกจริงๆ”

“พลอยเธอน่ารักดีนะครับ เป็นคนอัธยาศัยดีมากเลยที่เดียว”

อยู่ดีๆคนสนิทหนุ่มก็เอ่ยขึ้นมาลอยๆจนเขาเองเริ่มเกรงกับไอท่าทีที่คนสนิทแสดงออก มานี่ไอนี่ไปทำอะไรมากันถึงได้พูดแบบนี้

“แกไปทำอะไรมาไอชัย นี่แกคงไม่ได้ไปจีบเมียฉันอีกคนใช่ไหม”

“ถึงแต่ก่อน.... เอ่อผมหมายถึงในอดีตที่บอสเล่าให้ฟังหน่ะครับ ผมจะเคยหลงรักเธอแต่ตอนนี้มันไม่ได้เป็นแบบนั้นเพราะผมเห็นเธอเป็นว่าที่นายหญิงของของยุทรไพรศารเท่านั้น แต่ในอนาคตก็ไม่แน่นะครับผมอาจจะหลงรักเธออีกก็ได้หากนั้นเป็นโชคชะตาของผมละก็”

“แก.... ไม่มีสิทธิ.... หลงรักเมียฉันจำไอชัย...”

ทินภัทรพูดลอดไรฟันออกมาด้วยความหึงหวงถึงชัยวัฒจะเป็นคนสนิทที่เรียกได้ว่าสนิทสนมกันจนเหมือนพี่น้องก็ตามที แต่เขาก็ไม่วันแบ่งหัวใจของเขาไปให้ใครหรอก เพราะเขาไม่ใจกว้างพอขนาดนั้น เขารักพลอยสวยและเธอจะต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้นและตลอดไป

“ใจเย็นครับบอสอย่าเครียดสิครับเดี๋ยวหน้าแก่นะ เท่านี้หน้าก็แก่เกินพลอยเขาแล้ว”

“ไอ...”

“โอเคครับเลิกล้อเล่นแล้วก็ได้.... ผมรับประกันได้เลยว่าความสัมพันธ์ของหมอคุณกับพลอยหน่ะเท่าเดิมไม่มีทางก้าวหน้าไปกว่าที่บอสเห็นแน่นอนครับรับรอง”

“แล้วแกมั่นใจได้ยังไงว่ามันจะเท่าเดิม แต่ถึงจะเท่าเดิมฉันก็ไม่สนเพราะฉันต้องการให้ความสัมพันธ์ระหว่างไอหมอหน้าปลาน้ำจืดกับเมียฉันเป็นศูนย์ไปเลยหรือไม่ก็ติดลบได้ยิ่งดี เห็นหน้ามันทีไรฉันล่ะอยากเบาเท้าไปละเลงบนหน้ามันทุกที กล้าดียังไงมาจีบเมียฉัน หึ!”

“ก็เขาไม่รู้หนิครับว่าพลอยเธอเป็นเมียบอสในอดีตเอ่อเรียกว่าในอีกเวลาหนึ่งดีกว่า แต่ไม่ว่าจะยังไงนั้นก็แปลว่าหมอคุณไม่รู้อยู่ดี เพราะฉะนั้นคนไม่รู้ย่อมไม่ผิดบอสเข้าใจไหมครับ”

“ผิดเว้ย ผิดที่มันสะเออะมายุ่งกับเมียฉัน”

“บอสก็ยังคงไม่มีเหตุผลเหมือนเดิมนะครับ เป็นซะแบบนี้สินะพลอยเธอเลยเลกียดขี้หน้าเอา”

“ไอชัยนี่แกเป็นผู้ช่วยของฉันหรือของไอหมอหน้าปลาน้ำจืดนั้นกันแน่ว่ะห๊า!”

“ก็ของบอสไงล่ะครับ... ถ้าไม่ใช่ผมจะเข้ามายุ่งทำไมละครับจริงไหม เฮ้ออุสาทำไปซะหลายอย่าง แบบนี้เลิกๆไม่ทำแล้ว...”

ชัยวัฒท่างอนเดินกลับไปนั่งที่โซฟาตัวใหญ่ในห้องทำงานของเจ้านาย ก่อนจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ จนซาตานหนุ่มต้องเดินมาง้อถึงที่เพราะอยากรู้ว่าเขานั้นทำอะไรลงไปบ้าง แต่เพราะเป็นคนง้อใครไม่เป็นเลยทำให้ซาตานหนุ่มได้แต่นั่งนิ่งอยู่ข้างๆเท่านั้น

“โอเคฉันไม่มีเหตุผล... แต่ตอนนี้ฉันกำลังจะบ้าตายอยู่แล้วเพราะฉะนั้นได้โปรดเถอะครับคุณชัยได้โปรดบอกฉันหน่อยว่าคุณชัยไปทำอะไรมาบ้างครับ”

ซาตานหนุ่มพูดอ้อนวอนแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน ซึ่งนั้นก็เป็นเพราะพลอยสวย ถ้าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเมียรักเขาพร้อมจะทำทุกอย่างโดยไม่ต้องคิดแม้แต่น้อย แม้มันจะผิดจากนิสัยของเขาก็ตามที

“ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ก็แค่เข้าไปทำความรู้จักกับพลอยเรียนรู้เธอมากให้มากขึ้นเพื่อหาวิธีเชียร์ใครบ้างคน แล้วก็จัดการพาเธอมาอยู่ให้ใกล้หูใกล้ตามากขึ้น และส่งใครบ้างคนไปให้ไกลหูไกลตาซะก็เท่านั้น........”

“แกต้องการจะบอกอะไรฉันกันแน่อย่าอ้อมค้อมได้ไหม ฉันชักจะปวดหัวแล้วนะไอชัย”

“หึหึ... สรุปก็คือผมจัดการให้พลอยสวยได้เข้ามาทำงานในบริษัทสถาปนิกที่อยู่ในเครือของบริษัทเรา จากนั้นก็ส่งหมอคุณไปเมืองนอกซะโดยการให้ทุนเล็กๆน้อยผ่านทางโรงพยาบาลที่เรามีหุ้นอยู่ด้วยอีกเช่นกัน ก็เท่านั้นครับที่ผมทำไม่มีอะไรมากเลย...”

ทินภัทรแทบอยากจะกระโดดกอดคนสนิทที่ช่างรู้งานและรู้ใจ เขาคิดไม่ผิดจริงๆที่เล่าเรื่องราวทุกอย่างให้ชัยวัฒฟัง เพราะแบบนี้สินะเขาถึงเรียกว่าสองหัวดีกว่าหัวเดียว

“จริงหรอ... ขอบใจมากเลยนะไอชัย แกนี่มันสุดยอดจริงๆ ฉันพูดไม่ออกเลยคิดอะไรไม่ออกนอกจากคำว่าขอบคุณเท่านั้น”

“อย่าพึ่งขอบคุณผมตอนนี้เลยครับ ตอนนี้หมอคุณยังไม่ตอบตกลงกับเราเรื่องทุนวิจัยเขาบอกว่าจะลองไปคิดดูก่อนเพราะฉะนั้นเรื่องนี้ผมยังไงไม่แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ซะเท่าไร แต่นี่เป็นทุนวิจัยที่หมอคุณเขาทำเรื่องขอมานานเพราะฉะนั้นผมคิดว่าเขาคงไม่ปล่อยมือจากมันไปง่ายๆแน่ๆ ตอนนี้ก็เลยต้องรอดูกันต่อไปก่อนครับว่าจะเป็นยังไง ส่วนพลอยก็ทำงานเป็นสถาปนิกได้ดีมาก เธอทำงานค่อนข้างยุ่งเลยไม่มีเวลาไปไหนมาไหนกับหมอคุณมากนักเพราะฉะนั้นตอนนี้บอสก็เสมอตัวครับเพราะไม่มีใครทำคะแนนได้มากกว่าใคร หลังจากนี้เราก็ต้องมาดูกันว่าบอสจะสานต่อเรื่องนี้ได้ดีรึเปล่าก็เท่านั้น”

“ฉันไม่มีทางพลาดอีกแล้วแน่นอน ฉันต้องเอาครอบครัวของฉัน เมียฉันและลูกฉันกลับมาให้ได้ค่อยดูสิไอชัย เอาเกียรติฉันเป็นประกันเลย”