เกมแค้นไฟเสน่หา

ลำดับตอนที่ #69 : ตอนที่ 50.1.2

“แก้ว...แก้ว...เดี๋ยวก่อนนั้นแก้วจะไปไหน”

อเล็กวิ่งไล่ตามเมียรักตั้งแต่เธอเดินออกมาจากห้องประชุม เขาต้องการคุยกับเธอให้รู้เรื่อง ไม่ใช่เพราะต้องการจะตำหนิเธอหรือโกรธในสิ่งที่เธอทำในวันนี้ เขาเพียงแค่ต้องการพูดคุยและปรับความเข้าใจกับเธอเท่านั้น

มือหนาคว้าแขนบางของเธอเอาไว้เพื่อรั้งไม่ให้หญิงสาวเดินหนีไปไหน แก้วมณีเองเมื่อถูกดึงรั้งเอาไว้ก็หันหน้ามาหาคนที่รั้งเธอสายตาของเธอมีแต่ความว่างเปล่า

“แก้วขอร้องล่ะที่รักเรามาคุยกันก่อนได้ไหม อย่าทำกับพี่แบบนี้เลยนะครับคนดี นะคุยกันก่อนนะครับ”

แก้วมณียังคงนิ่งเงียบเธอไม่ตอบอะไรจนเขานั้นใจหาย มือที่เย็นเฉียบของเขากุมมือของเธอแน่นก่อนจะอ้อนวอนด้วยประโยคเดิมอีกครั้ง

“นะครับแก้ว....คุยกันก่อนนะพี่ขอร้อง”

แก้วสะบัดหน้าไปทางอื่นตอนนี้เรื่องทุกอย่างที่เธอทำมาก็เป็นไปตามแผนเรียบร้อยแล้ว เธอไม่ความจำเป็นอะไรที่จะคุยเสแสร้งแสดงละครกับผู้ชายคนนี้อีกต่อไป แต่เวลานี้สมองและหัวใจเธอกับไม่ตรงกัน สมองของเธอบอกว่าให้ต่อต้านและตัดขาดกับเขาแต่หัวใจกลับเรียงร้องหาเขา.... และสุดท้ายหัวใจของเธอก็ชนะสมองของเธอ แก้วมณีค่อยหันกลับมาหาคนที่แทบจะเปลี่ยนจากขอร้องเป็นอ้อนวอนเธอ

“ฉันให้เวลาคุณแค่สิบนาทีเท่า สิบนาที....”

“แก้ว......”

ภายในห้องทำงานของอเล็กเหลือเพียงแค่เขาและเธอเท่านั้นที่อยู่ภายในห้องเพราะอเล็กขอคุยกับเธอแค่ตามลำพังเท่านั้น

“มีอะไรก็ว่ามา.... ฉันมีธุระจะต้องไปทำต่อ”

คำพูดที่ดูเย็นชาและห่างเหินทำให้อเล็กเจ็บปวดหัวใจมากเหลือเกิน ..... เขาไม่เคยคิดมากก่อนเลยว่าเพียงแค่ชั่วข้ามคืนเมียรักของเขาจะเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ ถึงจะรู้อยู่ว่าต้องมีสักวันที่เธอจะเผยความจริงออกมาแต่เพราะเชื่อว่าความรักของเขานั้นอาจจะช่วยให้เธอให้อภัยและเปลี่ยนใจได้บ้างจึงยังคิดหวัดอยู่เสมอ

“แก้วพี่ไม่ต้องการให้เรื่องมันเป็นแบบนี้เลยนะครับ..... ถ้าพี่ย้อนเวลากลับไปได้พี่จะไม่มีวันทำแบบนั้นเป็นอันขาดพี่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น... แต่ก่อนพี่มันเห็นแก่ตัวไม่สนใจอะไรใครทั้งนั้นว่าการกระทำของพี่จะทำให้ใครต้องเจ็บปวดบ้างรึเปล่า พี่ขอโทษนะครับแก้ว”

“หึ....คุณพูดแบบนี้ก็แสดงว่าคุณรู้เรื่องทั้งหมดแล้วสินะว่าทำไมฉันถึงได้ทำกับคุณแบบนี้ ดีเหมือนกันฉันจะได้ไม่ต้องเสียเวลาอธิบายให้มากความ..... เก็บคำขอโทษของคุณเอาไว้เถอะเพราะฉันไม่ต้องการมันอีกแล้ว คำขอโทษของคุณมันไม่ได้ทำให้พี่ชายของฉันกลับคืนมาได้ เพราะฉะนั้นฉันไม่ต้องการ......สิ่งที่ฉันต้องการก็คือฉันต้องการให้คุณกับนางผู้หญิงคนนั้นเจ็บปวดเหมือนอย่างที่พี่ชายของฉันเคยเจ็บ ฉันอยากให้พวกคุณรับรู้ความทรมานของพี่ชายของฉันว่าเขารู้สึกยังไงที่ถูกแย้งคนรัก ถูกทรยศจากคนที่ไว้ใจ.... และความรู้สึกของฉันที่ต้องสูญเสียคนที่ฉันรักมากที่สุดในชีวิต ฉันมีเพียงพี่ชายคนเดียวเท่านั้น ฉันมีแค่เขา... แต่ทุกอย่างมันก็มาพังพินาศก็เพราะว่าความเห็นแก่ตัวและมักมากของคนเลวๆสองคนอย่างพวกคุณ...... เป็นไงล่ะตอนนี้คุณรู้สึกยังไงบ้างที่ฉันแย้งบริษัทที่คุณรักมา แต่ก็ต้องขอบคุณแม่ของคุณนะที่ทำให้แผนการของฉันสำเร็จได้..... เมื่อหลายปีก่อนตอนที่ฉันเดินทางไปฮ่องกงฉันบังเอิญไปเจอกับผู้หญิงคนหนึ่งในคาสิโนของทรงเกรียติเข้า ในตอนแรกฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะเธอก็คงเหมือนคนทั่วไปที่เข้ามาเล่นพนันในคาสิโน แต่แล้วสิ่งที่ทำให้ฉันสนใจเธอขึ้นมานั้นก็คือ.... คุณผู้ชายที่ฉันจำหน้าได้ไม่มีวันลืม ผู้ชายที่ฉันเฝ้าตามหาผู้ชายในคลิปอุบาทนั้น...... นั้นก็คือคุณ ตั้งแต่วันนั้นฉันก็สืบเรื่องราวทุกอย่างและทวงสัญญาที่ฉันเคยให้ไว้กับตัวเองว่าฉันจะไม่มีวันปล่อยคนที่ทำร้ายพี่ฉันไปได้ ทุกคนที่ทำให้พี่ฉันเจ็บต้องชดใช้ให้ฉันและพี่เป็นร้อยเท่าพันเท่า..... ฉันเจ็บปวดมากแค่รู้ไหมที่เห็นคนที่ทำให้พี่ชายของฉันต้องตายยังอยู่ดีมีความสุข ไม่รู้ทุกข์รู้ร้อนอะไรเลยทั้งๆที่ฉันและพี่ชายต้องมาเจอเรื่องร้ายๆแบบนี้... รู้ไหมว่ามันเจ็บทรมารมากแค่ไหน”

แก้วมณีพูดทั้งน้ำตาสองมือของเธอกำแน่นเพื่อระบายความแค้นในหัวใจให้บรรเทาลง สายตาของเธอมองเขาด้วยความเจ็บปวด

เขารู้ว่าเธอเจ็บปวดมากแค่ไหนไม่ใช่เขาไม่รู้ แต่จะให้เขาทำอย่างไรเขาไม่สามารถย้อนเวลากลับไปเพื่อเปลี่ยนแปลงอะไรได้อีกแล้ว ตอนนี้เขาก็รู้สึกเจ็บปวดไปไม่น้อยกว่าเธอ เจ็บปวดที่เคยทำร้ายเธอเจ็บปวดที่กำลังจะเสียเธอไป....

“แก้วพี่ขอโทษ.... ขอโทษนะที่รัก พี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ พี่เสียใจ... ขอร้องอย่าทิ้งไปอย่าทำแบบนี้ พี่อยู่ไม่ได้ถ้าขาดแก้ว นะครับที่รักอย่าทิ้งพี่พี่รักแก้วมากนะครับ แก้วคือทุกสิ่งทุกอย่างของพี่ ได้โปรด....”

อเล็กเข้ามากอดแก้วมณีเอาไว้แนบอกเขาไม่สามารถปล่อยเธอไปได้ เขาทำไม่ได้จริงๆ

“ปล่อยฉัน..... ปล่อย”

แก้วมณีพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา เธอไม่ต้องการให้ความอบอุ่นของเขามาทำให้เธอไขว้เขว เธอไม่ต้องการพ่ายแพ้ทั้งๆที่ชัยชนะกำลังเข้าใจเข้ามาทุกที

“ไม่ปล่อยพี่ไม่มีวันปล่อยแก้วไปไหนทั้งนั้น พี่รักแก้วนะครับ”

“หยุดพูดคำว่ารักสักที.... เพราะมันไม่มีความหมายอะไรกับฉัน คนอย่างคุณหรอจะรักใครเป็นฉันไม่มีวันเชื่อ อีกอย่างฉันต้องหย่ากับคุณเพราะกำลังจะแต่งงานกับทรงเกียรติ คุณมันหมดประโยชน์กับฉันแล้ว ฉันไม่ต้องการอะไรจากอีกแล้ว....”

อเล็กอึ่งจนแทบพูดไม่ออกนี่เธอกำลังจะทิ้งเขาไปหาคนอื่นหรือนี่ ไม่ต่างอะไรกับที่ลดาวรรณเคยทำกับกัณกรเลยแม้แต่น้อย.... นี่เธอจะฆ่าเขาให้ตายคามือของเธอเลยใช่ไหม....แต่ไม่มีทางเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอ เธอเป็นเมียเขาเป็นแม่ของลูกเขา เขาจะไม่ยอมให้ใครเอาครอบครัวของเขาไป

“ไม่ พี่ไม่ยอมแก้วจะต้องอยู่กับพี่ แก้วเป็นเมียพี่เป็นเมียพี่คนเดียวเท่านั้น.... ขอร้องเถอะที่รักถ้าไม่เห็นแก่พี่ก็เห็นแก่ลูกในท้องบ้างเถอะนะ.....”

“ลูก......”
...........................................................................................................................................................
มารายงานตัวครับผม หลังจากที่หายไปฟิตร่างกายและปรับปรุงตัวเอง หนูเนสก็กลับมา วันนี้เตรียมพร้อมกันนะคะทุกคน กับนิยายเรื่องใหม่ของหนูเนส ที่จะมาปลุกความเร้าร้อนในตัวของทุกคนให้ตื่นขึ้น (เอ๋จะใช่รึเปล่า) อิอิ โปรดติดตามกันนะคะกับเรื่อง "ปฎิหารรักแห่งกาลเวลา" เรื่องนี้จะฉีกภาพเดิมๆที่หนูเนสเคยแต่งมา หนูเนสขอฝากไว้ด้วยนะคะ ขอบคุณคะ