ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกมแค้นไฟเสน่หา

    ลำดับตอนที่ #57 : ตอนที่ 45.2

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.57K
      4
      13 ก.ย. 57

    “คุณหนูครับคุณอเล็กเป็นอย่างไรบ้างครับ ผมว่าพาเขาไปหาหมอดีกว่าไหมครับคุณหนู”

    ลุงสนที่นั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกด้านนอกรีบลุกขึ้นถามเมื่อเห็นว่าคุณหนูของตัวเองออกมาจากห้องนอนด้านในด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก

    “เขาไม่ยอมไปคะลุง... ไม่รู้ว่าจะต้องรอให้ล้มก่อนรึเปล่าถึงจะยอมให้แบกให้หามกันไป...”

    ลุงสนยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นว่าคุณหนูของตนมีที่ท่าเป็นห่วงเป็นใยคนตัวโตที่นอนอยู่ในห้องด้านใน ทำเอาแก้วมณีต้องส่งสายตาดุๆกลับไปเพราะรู้ว่าคนเก่าคนแก่ของบ้านคิดอะไร

    “แก้วไม่ได้เป็นห่วงอะไรเขาหรอกนะคะเพียงแค่ไม่อยากให้เขามาตายทั้งๆที่ยังไม่ทันได้หย่ากับแก้วก็เท่านั้น แก้วไม่อยากถูกเขาพันธนาการเอาไว้ตลอดชีวิตด้วยกระดาษเพียงแผ่นเดียว.... แก้วคิดว่าไม่มีอะไรแล้วล่ะคะลุงส่งกลับบ้านไปพักผ่อนเถอะนะคะนี่ก็ดึกมากแล้ว”

    “ครับๆผมรู้ว่าคุณหนูรู้สึกอย่างไร งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ เอ่อแล้วพรุ่งนี้คุณหนูจะให้ผมมารับคุณหนูไปบริษัทไหมครับ”

    แก้วมณีสงสัยในคำถามของลุงสน พรุ่งนี้เป็นวันธรรมดาไม่ได้เป็นวันหยุดพิเศษอะไรทำไมเธอถึงจะไม่เข้าบริษัทล่ะลุงสนนี่ถามแปลก

    “ลุงสนถามแปลกนะคะ พรุ่งนี้ไม่ได้เป็นวันหยุดแก้วก็ต้องเข้าบริษัทสิคะลุง”

    “ผมก็คิดว่าหากพรุ่งนี้คุณอเล็กแกยังไม่สบายอยู่บ้างทีคุณหนูอาจจะหยุดอยู่บ้านเป็นเพื่อนแกหน่ะครับ... แต่ถ้าพรุ่งนี้คุณหนูจะเข้าไปทำงานเดี๋ยวผมก็จะมารับเวลาเดิมครับ”

    เมื่อชายแก่กำลังจะเดินออกจากห้องไปแก้วมณีก็เอ่ยขึ้นมาก่อน

    “เอ่อ..ลุงสนคะแก้วไม่เข้าบริษัทพรุ่งนี้ดีกว่าพอดีรู้สึกเหนื่อยแล้วพรุ่งนี้ก็ไม่มีอะไรสำคัญด้วย ลุงไม่ต้องมารับแก้วดีกว่าคะ”

    ลุงสนหันมาโค้งให้กับแก้วมณีก่อนจะส่งยิ้มให้เธอ ชายแก่รู้ดีว่าที่คุณหนูของตนไม่ยอมไปทำงานนั้นเพราะอะไร ถึงปากจะแข็งแต่สายตาของเธอและการกระทำมันกลับตรงกันข้าม นี่ก็คงจะรักคนที่นอนป่วยอยู่ในห้องจริงๆ ถึงได้ลงทุนหยุดงานมาเฝ้ากันแบบนี้ทั้งๆที่แก้วมณีไม่เคยเห็นอะไรสำคัญไปกว่างานของตัวเองเลย

    เมื่อลุงสนกลับไปแก้วมณีก็กลับเข้ามาในห้อง เธอเห็นว่าอเล็กนอนอยู่จึงไม่ส่งเสียงดังอะไรเพราะรู้ว่าเขาคงเพลียมากจากอาการอาเจียนและปวดหัวที่มีอยู่ทั้งวัน เธอจึงเลี่ยงไปอาบน้ำ แต่พอเธอออกมาจากห้องน้ำก็ต้องตกใจเมื่อคนที่นอนป่วยอยู่บนเตียงตอนนี้กลับมายืนรอเธออยู่ที่หน้าห้องน้ำด้วยร่างกายกำยำและเปลือยเปล่า.... แถมยังเข้ามาอุ้มตัวเธอขึ้นจากรถเข็นพากลับไปยังเตียงของเขาและเธอพร้อมทั้งทาบทับลงมาก่อนจะซุกไซ้ที่ซอกคอของเธอโดยไม่พูดไม่จาอะไรแม้แต่น้อยเหมือนคนที่กำลังจะขากอากาศหายใจแล้วกำลังพยายามสูดเอาอากาศที่ตนเองต้องการเข้าปอด มือของเขาก็ค่อยลูบไล้ไปทั่วร่างกายของเธอทำเอาเจ้าของร่างบางถึงกับหนาวๆร้อนๆเพราะการกระทำของเขา

    “อืมมมมม.... พี่อเล็ก อย่าคะพี่ไม่สบายอยู่นะ”

                ต่อจากตรงนี้เป็นฉาก NC หากต้องการอ่านสามารถเข้าไปอ่านได้ที่ เซ็บห้องสมุด หรือ เว็บนิยาย นะคะ อิอิ

    ................................................................................................................................................

               มาแล้วจร้า ต้องขอโทษด้วยน้าคร้าที่เมื่อวานหายไป เพราะว่าไม่ไหวจริงๆคะพอกลับลมาจากออฟฟิตหัวถึงหมอนก็สลบไปเลยตื่นมาอีกที แม่เจ้า ตี 4 คิดในใจถูกเพื่อนโกรธแน่เลย ช่วงนี้งานที่ออฟฟิตหนูเนสเยอะมากคร้า ช่วงใกล้ปิดงบ งานมาแบบถาโทมใกล้แย้วหนูเนสใกล้หมดแรงแย้ว เหนื่อยมากเลยคร้า ไม่รุ้จะพูดยังไงมานเหนื่อยยยยยจริงงงงงงๆ
                 โอเคคร้าเรามาเริ่มคำถามข้อที่ 3 เลยเนาะ

                 ข้อที่ 3 ในเรื่อง "เกมแค้นไฟเสน่หา" พี่ชายของนางเอกชื่อว่าอะไร (ง่ายไปเปล่าเนี่ย อิอิ) 

                 Fighting กานน้าคร้าทุกคน

                 P.s...... หนูเนสรักทุกคนน้าคร้า คิดถึงทุกคนน้าใครที่ไม่ได้เล่นเกมก็เข้ามาคุยกันได้นะคร้าเขาคิดถึง จุ๊บๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×