ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกมแค้นไฟเสน่หา

    ลำดับตอนที่ #46 : ตอนที่ 41.2

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.36K
      4
      3 ก.ย. 57

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก

    แก้วมณีหันไปมองที่ประตูห้องทำงานของตนก่อนที่จะส่งยิ้มให้กับคนที่เดินเข้ามาพร้อมกับดอกไม้ช่อโต แต่ใบหน้าของชายหนุ่มนั้นไม่ได้ชดชื่นเหมือนกับดอกไม้ที่เขานั้นถือมาด้วย ทำเอาคนที่ส่งยิ้มมาให้ก่อนสงสัย

    “แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวเอาไว้เราค่อยคุยกันต่อวันหลัง แล้วอย่าหายไปแบบนี้อีกล่ะฉันเป็นห่วง”

    แก้วมณีตัดบทวางสายโทรศัพท์จากเพื่อนสนิทก่อนที่จะเคลื่อนรถเข็นของตัวเองมาหาอเล็กที่ตอนนี้นั่งเงียบอยู่ที่ชุดโซฟารับแขกในห้องของเธอ

    “ทำไมวันนี้มาเร็วจังเลยคะพี่อเล็ก แล้วดอกไม้นี่เอามาให้แก้วรึเปล่าเอ่ย...”

    แก้วมณีถามด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดีเมื่อเคลื่อนรถเข้ามาใกล้กับดอกไม้ช่อโต

    “ครับพี่เอามาฝากแก้ว พี่คิดว่าจะมาเซอร์ไพรส์แก้วแต่กลับ...”

    แก้วมณีถึงกับตกใจนี่เขามาถึงที่หน้าห้องทำงานของเธอตั้งแต่เมื่อไรแล้วจะได้ยินที่เธอคุยโทรศัพท์กับทรงเกียรติเมื่อกี้หรือไหม แต่หากเธอต้องทำใจดีสู้เสือไปและคิดในใจว่าหากเขาเกิดได้ยินเรื่องที่เธอพูดเมื่อครู่นี้จริงเธอก็ไม่สนใจ เพราะอย่างไรตอนนี้เธอก็ถือไพ่เหนือกว่าเขา เขาต่างหากที่จะต้องกลัวเธอไม่ใช่เธอที่จะต้องกลัวเขา

    “แก้วครับ....”

    “คะ...”

    “พี่ขอร้องอะไรแก้วอย่างหนึ่งได้ไหมครับ... แก้วอาจจะคิดว่าพี่ไร้สาระและไม่มีเหตุผล  แต่ผู้ชายทุกคนล้วนแล้วแต่มีความหึงหวงในสิ่งที่ตัวเองรัก และยิ่งสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่เทียบได้กับชีวิตของพี่..... แก้วเลิกคุยกับทรงเกียรติได้ไหมครับ พี่รู้สึกไม่ดีเลยเวลาเห็นแก้วไปไหนมาไหนกับเขาหรือคุยโทรศัพท์กับเขา.... พี่กลัวครับแก้ว พี่กลัว กลัวว่าแก้วจะทิ้งพี่ไป ยิ่งทรงเกียรติเขาดูสนิทกับแก้วมากรู้ใจแก้วไปซะทุกอย่างพี่ก็ยิ่งกลัว เมื่อเทียบกับพี่แล้วพี่แทบจะไม่รู้อะไรที่เกี่ยวกับแก้วเลยทั้งๆที่พี่เป็นสามีของแก้ว อยู่กับแก้วทุกวันทุกคืน พี่กลับรู้สึกว่าพี่ไม่เคยเข้าถึงหัวใจของแก้วเลย บ้างครั้งแก้วก็เย็นชากับพี่เหลือเกิน พี่.... พี่รักแก้วมากนะครับ พี่รักแก้วมากจริงๆ เลิกยุ่งกับเขาได้ไหม พี่ขอร้อง....”

    เขาพูดความรู้สึกทุกอย่างที่อยู่ในใจออกมาจนหมด ตลอดเวลาที่เขานั้นแต่งงานอยู่กินกับแก้วมณีมาร่วมๆเกือบหนึ่งปีเขามีความสุขมากเหลือเกินที่ได้มีเธอมาเติมเต็มในชีวิตของเขา แต่สิ่งหนึ่งที่เขานั้นรู้สึกข้องใจเสมอมานั้นก็คือ ถึงเธอจะบอกรักเขามากมายเพียงใด ถึงเธอจะทำดีกับเขามากแค่ไหน แต่หลายครั้งที่เขาก็รู้สึกว่าเธอนั้นเย็นชาและไม่ได้รักเขา สายตาของเธอที่มองเขาในบ้างครั้งก็ดูเหมือนกับเย็นชาและไร้ความรู้สึก จนเขาอดที่จะน้อยใจไม่ได้ และยิ่งเห็นท่าทีที่เธอมีต่อทรงเกียรติเขาก็ยิ่งกลัว เพราะทั้งสองคนนั้นคุยโทรศัพท์กันแทบทุกวัน มาหากันบ่อยทั้งๆที่ทั้งบ้านและบริษัทนั้นอยู่ไกลกันจนเรียกได้ว่าคนฝั่ง แต่ทรงเกียรติก็ยังเฝ้ามาหาเธอไม่ได้ขาด และทุกครั้งที่เขามาเจอทั้งสองคนอยู่ด้วยกันมันก็ทำให้เขานั้นเหมือนเป็นคนนอกทันที และถึงแม้ว่าเขานั้นจะรู้สึกน้อยใจมากแค่ไหนก็ไม่สามารถบอกออกไปได้เพราะกลัวว่าเธอจะไม่พอใจ แต่วันนี้เมื่อได้ยินเธอพูดกับเพื่อนสนิทของเธอว่ารักและเป็นห่วง หรือคนปลายสายมีความสำคัญกับเธอมาก มันทำให้ความอดทนของเขาหมดลงจนต้องพูดมันออกมา เขาไม่อาจจะทนได้อีกต่อไป เขาไม่อยากเสียเธอไป....

                 .............................................................................................................................................................
                 หวาดดีคร้าทุกคน วานนี้มาเสริฟก่อนเวลา (ปกติตี1 ตี2 อิอิ) เพราะว่าม่าม้ากับปะป๊ามาหาจากต่างจังหวัดจร้า หนูเนสเลยต้องออกนอกสถานที่ไปนอนกับป๊ากับม๊าที่โรงแรม ซึ่งเขาไม่ได้เอาโน๊ตบุ๊คไปด้วยอ่า อาจจะอัพน้อยไปนิดด้วยน้าตะเองเพราะว่าช่วงนี้งานเยอะมากเลยจร้าที่ออฟฟิต แต่หนูเนสจะชดเชยให้วานเสาร์อาทิตย์แบบจัดเต็มน้า

                  ปล. หนูเนสจะมีกิจกรรมมาให้ร่วมสนุกกันนะจร้า ชิงรางวัล หนังสือนิยายเล่มแรกของหนูเนส เรื่อง "เสน่หาไฟรักซาตาน" เป็นจำนวน 3 เล่มนะคร้า เรื่องเกมและกติกาหนูเนสจะบอกวันเสาร์นี้น้าคร้า มาร่วมสนุกกันเยอะๆเนาะ อิอิ และสุดท้ายฝากผลงานในแบบรูปเล่มเล่มแรกของหนูเนสด้วยน้าคร้า
    เรื่อง "เสน่หาไฟรักซาตาน" สามารถหาซื้อหาอ่านกันได้แล้วน้าคร้า ตามร้านนายอินทร์ ซีเอ็ด และร้านหนังสือทั่วไปคร้า ฝากเอาไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยน้าคร้า..... รักทุกคนน้าคร้า คิดถึงทุกคนจังเลย จุ๊บๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×