เกมแค้นไฟเสน่หา

ลำดับตอนที่ #33 : ตอนที่ 30

เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากที่แก้วมณีส่งอเล็กไปทำงานแต่เช้าเธอก็เก็บข้าวของเตรียมกลับไปอยู่ที่บ้านของเธอสักระยะอย่างที่บอกกับเขาเอาไว้ว่าต้องการเวลาทำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมากมายทั้งหมดนี้สักระยะ แต่ความจริงแล้วที่เธอขอกลับไปอยู่บ้านในช่วงนี้ก็เพราะว่าเธอจะต้องเดินทางไปงานเปิดรีสอร์ทส่วนตัวของเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวอย่างทรงเกียรติ ซึ่งเรื่องนี้เธอไม่ต้องการให้เขารู้ หากเธอยังอยู่ที่บ้านของเขาในช่วงนี้การที่เธอจะเดินทางไปไหนมาไหนหลายๆวันดดยไม่มีสาเหตุที่ดีก็อาจจะทำให้อเล็กนั้นสงสัยได้ เธอจึงออกอุบายว่าเธอนั้นขอเวลาทำใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดเพียงคนเดียวสักระยะ นอกจากจะทำให้อเล็กยิ่งรู้สึกผิดกับเรื่องราวทั้งหมดแล้วเธอก็ยังได้ไปทำธุระอย่างที่เธอต้องการอีกด้วยเหมือนยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวไม่มีผิด

“คุณหนูครับ.... ทำไมคุณหนูถึงต้องให้คนไปช่วยลดาวรรณเอาไว้ด้วยครับเมื่อคืน ความจริงปล่อยให้เรื่องทุกอย่างถูกเปิดเผยมันจะไม่ดีกว่าหรอครับ”

 ลุงสนเอ่ยถามขึ้นขณะขับรถพาคุณหนูของตัวเองกลับบ้าน และเมื่อได้ยินคนสนิทถามแบบนี้ริมฝีปากอิ่มของแก้วมณีก็หยักยิ้มขึ้นพลางมองออกไปนอกหน้าต่างรถแล้วเอ่ยตอบแบบไม่ใส่ใจอะไรเท่าไรนัก

"ก็เพราะว่าผู้หญิงคนนั้นยังไม่ได้ริ้มรสความเจ็บปวดที่แท้จริงหนะสิคะ เธอถึงยังต้องอยู่ที่นี่”

“แล้วคุณหนุจะทำยังไงต่อไปครับเพราะอีกไม่นานความจริงเรื่องที่เธอไม่ได้ท้องก็คงจะถูกเปิดเผยเพราะร่างกายที่ยังคงปกติของเธอ”

“แก้วไม่ปล่อยให้นานแบบนั้นหรอกคะลุงสน อีกไม่นานทุกอย่างมันก็จะจบแล้ว...... แก้วจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นได้ริ้มรสความรู้สึกเจ็บปวดของคนที่ถูกทิ้งขว้างอย่างไม่ใยดี ความรู้สึกของคนที่ผิดหวังและสิ้นหวัง ความรู้สึกของคนที่ถูกทรยศ ทุกอย่างที่พี่กรเคยโดนมันจะต้องได้รับคืนไปเป็นหลายเท่าตัว ยิ่งมันเจ็บปวดมากเท่าไรแก้วก็มีความสุขมากเท่านั้น”

“แล้วกับคุณอเล็กล่ะครับคุณหนูจะทำอย่างไร ความจริงแล้วเรื่องนี้มันก็ไม่ใช่ความผิดของคุณอเล็กเธอเลยนะครับ สาเหตุทั้งหมดเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นต่างหากที่ไม่รู้จักพอและทะเยอทะยานจนไม่สนใจว่าใครจะเป็นยังไง ผมว่า....”

“นี่อย่าบอกว่าลุงกำลังสงสารคนที่เป็นฆ่าตกรร่วมกันฆ่าพี่กรอยู่นะคะ”

“ผมไม่ได้สงสารครับเพียงแค่ผมเป็นห่วงคุณหนูเท่านั้น คุณหนูแน่ใจแล้วหรอครับว่าต้องการแบบนี้จริงๆ”

แก้วมณีเบนสายตากลับมามองลุงสนผ่านกระจกส่องหลังด้วยสายตาแข็งกร่าว

“คะ.... แก้วมั่นใจว่าแก้วต้องการแบบนี้ ลุงสนอย่างห่วงไปเลยคะทุอย่างจะต้องเรียบร้อย”

ชายแกได้แต่ถอนหายใจด้ยความเป็นห่วงคุณหนูของเขา แต่ถึงจะเป็นหวงมากแค่ไหนก็ทำได้แค่เพียงเฝ้าดูเธออยู่ห่างๆเท่านั้น เพราะเขารู้ดีว่าคนอย่างแก้วมณีมีความตั้งใจมากแค่ไหน และก็ยากที่ใครจะสามารถเปลี่ยนความคิดของเธอได้ ลุงสนถึงกับหนักใจจนเผลอถอนหายใจออกมาหลายครั้ง ในใจก็ขอให้ทุดอย่างอย่าเป็นไปตามที่เขานั้นกลัวเลย...