เกมแค้นไฟเสน่หา

ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 10

ฉากนี้มีการตัดตอนที่ติดเรท 18+ เพื่อให้เหมาะสมกับเว็บคะ 

เริ่มต้นเช้าวันใหม่อเล็กรีบลุกขึ้นมาเตรียมอาหารให้กับเมียรักของเขาแต่เช้า เขาอยากจะทำอะไรเพื่อเธอมากกว่านี้ เขาตั้งใจว่าหลังจากกลับจากการพักผ่อนครั้งนี้ไปเขาจะปรับปรุงตัวเองซะใหม่ เขาไม่อยากให้ใครสามารถพูดได้อีกว่าเขานั้นไม่คู่ควรกับเธอ เขาจะพยายามตั้งใจทำงานและเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ให้เธอนั้นต้องอายที่ต้องมีเขาอยู่เคียงข้าง พอกันสักทีกับชีวิตที่เรื่อยเปื่อยไปวันๆโดยไร้แกร่นสาร พอกันทีกับชีวิตที่ไม่มีจุดหมาย จากวันนี้สิ่งเดียวที่เขามุ่งหวังไว้คือการสร้างครอบครัวที่อบอุ่นและมีความสุขกับเธอคนนี้ แก้วมณี เมียสุดที่รักของเขา....

แต่แล้วเช้าที่แสนสงบสุขของเขาก็ถูกทำลายลงเมื่อเสียงมือถือเครื่องหรูของเขานั้นดังขึ้นและปรากฏชื่อของลดาวรรณอยู่บนหน้าจอ

“มีอะไรดาถึงได้โทรมาเช้าแบบนี้”

“ถ้าดาไม่อะไรดาไม่ได้หรอคะ ทำไมคุณใจดำกับเมียขนาดนี้ ดาเสียมากรู้ไหมคะที่คุณทำแบบนี้กับดา คุณทิ้งดาแล้วพายัยเมียง้อยของไปเที่ยว คุณทำแบบนี้กับดาได้ยังไงกันคะ ดามีอะไรที่ด้อยกว่ามัน มันทั้งพิการทั้งไม่สามารถให้ความสุขคุณได้ทำไมคุณถึงยังอยู่กับมัน เอาอกเอาใจมัน ทำไมคะเป็นเพราะว่ามันให้เงินคุณได้งั้นเหรอ แค่เรื่องนี้ใช่ไหมที่ดาแพ้มัน.... ดาจะให้เวลาคุณนะคะทิ้งมันซะก่อนที่ความอดทนของดาไม่เหลือ แล้วนั้นคุณจะได้รู้ว่าคนอย่างทำได้ทุกอย่างเพื่อคุณ....”

ลดาวรรณวางสายไปเธอแทบคลั่งเมื่อรู้ข่าวว่าอเล็กพาแก้วมณีไปเที่ยว ทั้งๆที่บอกกับเธอว่าเขานั้นติดธุระเพราะต้องเฝ้าไข้คุณตาอยู่ที่โรงพยาบาล ลดาทั้งโกรธและแค้นที่ตัวเองถูกอเล็กทิ้งขวางอย่างไม่ใยดียินได้ยินเสียงตอนที่เขารับโทรศัพท์เธอก็ยิ่งตอกย้ำให้เธอรู้ว่าเขานั้นกำลังตีตัวออกห่างเธอ เขากำลังจะทิ้งเธอ แต่มีหรือที่คนอย่างลดาวรรณจะยอมให้เป็นแบบนั้นง่ายๆ เธออุสายอมทิ้งผู้ชายที่คบหากันมาเป็นสิบปีเพื่อเขา ทำทุกอย่างเพื่อกำจัดผู้ชายคนนั้นออกไป มีหรือที่เธอจะยอมให้เขานั้นทิ้งเธอไปง่ายๆแบบนี้ ไม่มีทาง

“ดาจะไม่มีวันยอมให้คุณทิ้งดาไปเพื่ออีง้อยนั้นเป็นอันขาด ดาเสียสละอะไรไปมากมายกว่าจะได้คุณมา ไม่มันวันซะหรอกที่ดาปล่อยคุณไปง่ายๆคุณอเล็ก ไม่มีวัน!!!!!”

เพล้ง!!!!!!

ลดาวรรณปาแก้วที่อยู่ในมือลงพื้นจนแก้วนั้นแตกกระจายเต็มไปหมดด้วยความโกรธ คิดไปว่าคนอย่างเธอนั้นจะไม่มีวันยอมแพ้ผู้หญิงพิการอย่างแก้วมณีเป็นอันขาด

..............................................................................................................................

“แก้วครับ..... แก้ว....”

เมื่อทำอาหารเสร็จอเล็กก็เข้ามาปลุกแก้วมณีที่ยังคงหลับอยู่ในห้อง แต่ดูเหมือนกับว่าเธอนั้นจะหลับลึกเพราะความเหนื่อยอ่อนจากเมื่อคืน เธอจึงไม่ได้ยินเสียงปลุกของเขา อเล็กมองใบหน้าที่งดงามดุจเจ้าหญิงของเธอที่ยังคงหลับใหลอยู่ด้วยความรัก มือหนาค่อยลูบไล้ปัดป่ายไรผมที่ละลงมาปกหน้าอย่างเบามือก่อนจะกดจูบลงบนหน้าผากมนของเธออย่างแผ่วเบา แต่แล้ว...

“พี่กร..... อย่าทิ้งแก้วไป....พี่กรคะ....ทำไมทำแบบนี้ทำไมแก้วไป.... แก้วคิดถึงพี่กร... พี่กรกลับหาแก้วนะคะ แก้วไม่เหลือใครแล้ว.... พี่กร....”

แก้วมณีละเมอออกมาทั้งน้ำตา ทำพูดที่เผลอออกมาของเธอทำให้อเล็กรู้สึกสงสารเธอยิ่งนัก เธอคงรักพี่ชายมากถึงขนาดละเมอหาขนาดนี้และเธอคงรู้สึกโดดเดียวไม่น้อยหลังจากที่พี่ชายของเธอจากไป อเล็กล้มตัวลงนอนเคียงข้างหญิงสาวก่อนจะโอบกอดเธอเอาไว้เหมือนต้องการจะให้เธอรับรู้ได้ถึงความห่วงใยที่เขานั้นมีให้กับเธอ

“แก้วจะไม่อยู่คนเดียวอีกต่อไปแล้วนะครับ เพราะพี่จะไม่มีวันทิ้งแก้วไปไหนทั้งนั้น เราสองคนอยู่ด้วยกันนะครับแก้ว เราจะสร้างครอบครัวที่น่ารักและอบอุ่นด้วยกันนะครับ....”

“ฮือ....พี่กร....พี่กร....”

ดูเหมือนแก้วมณีจะไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นเธอยังคงละเมอเรียกหาพี่ชายอยู่ไม่หยุด เพราะหัวใจที่ปวดราวมาเนิ่นนานของเธอนั้นเรียกร้องหาแต่พี่ชายที่เป็นเหมือนกับทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ ดดยไม่รู้เลยว่าเกมแค้นที่เธอเริ่มต้นขึ้นเอาไว้จะนำพาความรักครั้งใหม่มาให้กับเธอ หัวใจของได้ปิดกันทุกสิ่งมีเพียงความแค้นเท่านั้นที่มีอยู่เต็มอก.....

 .........................................................................................................................................................
             มาแย้วจร้า คิดถึงทุกคนจังเลย เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปน้ามาลุ้นกันนะคะ เข้ามาพูดคุยกันเยอะนะคร้า

                   หากต้องการอ่านแบบเต็มๆโดยไม่ตัดตอนสามารถอ่านได้ในเว็บ นิยาย นะคะ