ปาฏิหาริย์รักแห่งกาลเวลา

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 5.2 ก็แค่ตัวแทน

เมื่อเครื่องบินลำหรูของทินภัทรแตะรันเวย์ของสนามบินที่เกาะส่วนตัวของเขาก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปเคาะเรียกมาเฟียหนุ่มเลยสักคนเพราะคำสั่งก่อนหน้านั้นที่เขานั้นได้สั่งเอาไว้ ทุกคนทำได้แค่เพียงเฝ้าอยู่บริเวณรอบๆเครื่องบินเท่านั้นเพื่อคุ้มกันเจ้านาย... แต่เพียงไม่นานชัยวัฒคนสนิทของทินภัทรก็เดินเข้ามายังเครื่องที่จอดนิ่งสนิทอยู่บนรันเวย์เพราะความสงสัย สงสัยว่าทำไมเจ้านายของเขาถึงไม่ลงมาจากเครื่องสักทีทั้งๆที่เครื่องบินลงจอดนานแล้ว....

“ทำไมบอสยังไม่ลงมาอีก....”

ชัยวัฒหันไปถามบอดี้การ์ดคนหนึ่งที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าบันไดสำหรับขึ้นไปข้างบนตัวเครื่อง แต่บอดี้การ์ดคนนั้นกับหลบสายตาของเขาและทำท่าทีอ่ำอึ่งจนคนถามเริ่มหงุดหงิดขึ้นมาเมื่อไม่ได้คำตอบ

“ฉันถามไม่ได้ยินหรือไงว่าทำไมบอสยังไม่ลงมาจากเครื่อง...”

“เอ่อ....คือว่า...คือ”

“เอ่อถ้ามันตอบยากมากนักล่ะก็ฉันไปดูเองก็ได้....”

“แต่คุณชัยครับบอสสั่งเอาไว้ว่าไม่ให้ใครเข้าไปรบกวนท่านครับไม่ว่าเครื่องจะจอดแล้วหรือไม่ก็ตาม”

“หมายความว่ายังไง.... บอสไปตามหาพลอยสวยไม่ใช่หรอแล้วทำไม....”

ชัยวัฒนิ่งคิดไปสักพักเขารู้สึกสังหรณ์ใจอย่างประหลาดรีบวิ่งขึ้นมาบนเครื่องบินด้วยความร้อนใจ ก่อนจะเปิดประตูห้องนอนบนตัวเครื่องอย่างถือวิสาสะและสิ่งที่เขาเห็นนั้นก็ทำให้เขาแทบจะพูดอะไรไม่ออก เสื้อผ้าของหญิงสาวถูกฉีกกระจัดกระจายอยู่ทั่วพื้นเต็มไปหมด แต่ละชิ้นแทบจะไม่เหลือชิ้นดี ชัยวัฒค่อยๆปรายตามองไปบนเตียงนอนก็พบกับร่างของหญิงที่แม้จะถูกปกคลุมด้วยผ้าห่มผืนหนาขาวสะอาดแต่ก็ยังเห็นร่องรอยรักที่ดุร้ายได้อย่างชัดเจน เนื้อตัวของเธอที่โผล่พ้นผ้าห่มออกมามีแต่รอยฟกซ้ำและรอยแดงเป็นจ้ำๆเต็มไปหมด ยิ่งเห็นก็ยิ่งสงสารนี่เจ้านายเขาทำกับผู้หญิงตัวเล็กๆได้ถึงขนาดนี้เลยหรือเนี่ย ชัยวัฒตั้งใจจะเดินเข้าไปใกล้กับเธอมากขึ้นเพื่อที่จะได้ช่วยเหลือแต่แล้วร่างสูงที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำและใส่เพียงผ้าขนหนูตัวเดียวเท่านั้นก็เข้ามากระชากตัวของเขาให้ออกห่างจากหญิงสาวอย่างแรง ก่อนจะมายืนขวางเขาเอาไว้ สายตาเจ้านายหนุ่มของเขาในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับซาตานร้ายที่พร้อมจะพังทำลายทุกอย่างที่เข้ามาขวางหน้าให้ย่อยยับ.....

“พวกนั้นไม่ได้บอกแกหรอชัยว่าฉันไม่ให้ใครเข้ามากวน...”

ทินภัทรถามเสียงเย็นตอนนี้เขาแทบจะกินเลือดกินเนื้อคนที่อยู่ตรงหน้าได้เลย ถึงแม้ว่าจะเป็นคนสนิทที่รู้ใจก็ตามเถอะ

“บอกครับ.... แต่ผมขึ้นมาเอง... บอสต้องทำกันถึงขนาดนี้เลยหรือครับ แบบนี้มันไม่มากไปหน่อยหรือครับบอส บอสไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย แล้วทำไมบอสถึงกล้าทำเรื่องแบบนี้ได้...”

ชัววัฒมองไปยังหญิงสาวที่หลับใหลไม่ได้สติอีกครั้งเพราะความสงสาร เธอคงเจ็บไปน้อยเมื่อประเมินจากร่องรอยตามร่างกายแล้ว.... และเมื่อทินภัทรเห็นว่าชัยวัฒกำลังจับจองไปที่ร่างบางเขาก็รีบกระโดดขึ้นไปบนเตียงและโอบกอดหญิงสาวเอาไว้ด้วยความหวง.... เขาไม่ชอบเลยจริงๆที่มีผู้ชายคนอื่นมาจองมองผู้หญิงของเขาแบบนี้.... ใช่ผู้หญิงของเขาเธอคือสมบัติของเขาคนเดียวเท่านั้น

“แกไม่ต้องมาพูดมาก... รู้ไหมว่าเสียมารยาทมากแค่ไหนที่มายืนจ้องมะ...”

ทินภัทรจะเอ่ยคำว่าเมียแต่ก็ต้องหยุดคำพูดนั้นเอาไว้.... ทำไมเขาต้องเรียกเธอว่าเมียด้วยในเมื่อเขาไม่ได้พิศวาสอะไรผู้หญิงคนนี้เลยด้วยซ้ำ แค่ติดใจในรสสวาทก็เท่านั้น แล้วทำไมเข้าต้องยกย่องให้ตำแหน่งนี้กับเธอด้วย ตำแหน่ง “เมีย” ของเขามีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เขาคิดจะมอบให้นั้นก็คือแก้วมณีเพื่อนสนิทที่เขาไม่ต้องการเป็นแค่เพื่อนของเธอ แต่ไม่ว่าจะยังไงมันก็คงไม่มีทางเป็นไปได้อีกเพราะเธอได้กลายไปเป็นของคนอื่นไปแล้ว เพราะฉะนั้นตำแหน่ง “เมีย” ของเขาจึงถูกยกเอาไว้ขึ้นหิ้งไม่ให้ใครแตะต้องได้ เขาไม่คิดจะรักใครได้อีกแล้วนอกจากแก้วมณีผู้หญิงซึ่งเป็นรักแรกและรักเดียวของเขา.....

“อืม... จ้องคนอื่นแบบนี้....”

“บอสครับผมคิดว่าถ้าบอสไม่ได้จริงจังกับเด็กคนนี้จริงๆบอสก็ปล่อยเธอไปเถอะนะครับ
อย่าทำแบบนี้กับเธอเลยเท่าที่ผมสืบประวัติเธอมาเธอเป็นคนน่าสงสารมากนะครับบอส เธอเป็นกำพร้าและต้องหาเลี้ยงตัวเอง.... ผมคิดว่าบอสไม่ควรจะไปทำลายอนาคตของเธอนะครับ”

“ฉันทำลายอนาคตผู้หญิงคนนี้ตรงไหนตรงกันข้ามฉันให้อนาคตเธอต่างหาก ไม่ว่าผู้หญิงคนนี้จะต้องการอะไรฉันก็จะให้ เธออยากได้บ้านได้รถได้เครื่องประดับเงินทองฉันก็จะให้ จะเรียนสูงเท่าไรฉันก็จะส่งเสีย นี่หรอที่ว่าฉันทำลายอนาคตเธอแกเข้าใจอะไรผิดรึเปล่าชัย...”

“ไม่หรอกครับ.... สิ่งที่บอสกำลังทำอยู่ในตอนนี้มันคือเรื่องที่ไม่ถูกต้อง ที่ผมช่วยบอสตามหาเธอเพราะผมคิดว่าบอสจะตามตัวเธอมาขอโทษหรือรับผิดชอบ แต่ตรงกันข้ามบอสกลับเอาตัวเธอมาทำแบบนี้..... และผมก็จะไม่ยืนมองดูบอสทำเรื่องผิดๆ ลูกน้องที่ดีย่อมพูดและแนะนำในสิ่งที่ดี.... บอสปล่อยเธอไปเถอะนะครับหากบอสไม่มีวันรักเธอได้และเพียงต้องการให้เธอมาเป็นตัวแทนของใครเท่านั้น”

ทินภัทรเหยียดยิ้มออกมาอย่างเลือดเย็นก่อนจะเอ่ยความต้องการของเขาออกมาให้คนสนิทรู้

“ใช่...ฉันเอาเธอมาเป็นตัวแทนของแก้ว ตัวแทนที่ฉันจะมีความสุขทางกายร่วมด้วยแต่หัวใจของฉันจะไม่มีวันมอบให้เธอ เธอมันก็เป็นได้แค่ตัวแทนของแก้วเท่านั้น.... หึหึและแกอย่าได้เข้ามายุ่งเรื่องส่วนตัวของฉันอีกยัยนี้เป็นสิทธิของฉัน ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้แกไม่เกี่ยว และคราวหลังอย่าเข้ามาแบบนี้อีก.... คนสนิมก็คนสนิทเถอะถ้านายล้ำเส้นคิดจะเข้ามาแตะต้องของๆฉันเมื่อไรละก็ฉันไม่เอาแกไว้แน่.... แล้วก็ออกไปได้แล้วฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ยัยนี่...”

“แต่นายสิ่งที่นายทำอยู่....”

“อย่ายุ่งชัย! ฉันจะเตือนนายอีกครั้งเดียวเท่านั้นนะ... มีอะไรไปทำก็ไปๆ ต้องเตรียมงานเปิดตัวรีสอร์ทไม่ใช่หรอ ไปทำสิ! ถ้างานออกมาไม่ดีฉันเอาแกตายแน่เข้าใจไหม!!!”

ชัยวัฒไม่ยอมตอบคำถามอะไรทั้งนั้น ตอนนี้เขาเป็นห่วงหญิงสาวและเจ้านายหนุ่มของเขาจริงๆ แต่ก็ได้แค่ก้มหน้ารับคำสั่งอย่างยากเย็นแล้วออกไปปล่อยให้ซาตานร้ายอยู่ตามลำพังกับเหยื่อของเขาเอง ในใจก็ภาวนาให้สวรรค์ช่วยนำแสดงสว่างมาสู้ใจทั้งสองดวงด้วยเทอญ
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
      มาดึกมาน้อยแต่ก็มาน้าจร้าาาาา ยิ่งดึกยิ่งมึนหัวมากเลยขอตัวไปนอนก่อนน้าคร้าทุกคนฝันดีคร้าาาาา