คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ clear! clear! clear!
บทนำ
“ เสร็จรึยังเนี่ยยยยัย ลีออน!!!!”
"จะเสร็จแล้ววว แปปเดียว เดี๋ยวรีบลงไป ป้านี่ก็ขี้บ่น"
"ยัยนี่นิ อุตส่าห์รอ"
"จ้าแม่ ปอร์เชรรร่"
"ชื่อชั้นไม่มี ร เยอะขนาดนั้นเว้ย"
"บาย"
"เห้ยๆ"
สีหน้าเกรียนๆที่เกิดขึ้นเวลาคุยโทรศัพท์กับยัยปอร์เช่ของฉันหายไปทันทีที่วางสาย มาดที่นิ่งขณะที่อยู่ท่ามกลางผู้คนเป็นหน้ากากอย่างดีที่สามารถทำให้คนคิดว่า ฉันเป็นพวกไร้ความรู้สึก ตาคมโตสีน้ำตาลเหลืองเป็นประกายเย็นชาฉายชัดขึ้น ใบหน้าเล็กเรียวประกอบด้วยจมูกโด่งบาง ปากสีแดง ผมหยักศกสีเทาเงินที่ถูกเกล้าแบบเซอร์ เข้ากับชุดคอลเลคชั่นพิเศษที่ฉัน ลีออนออกแบบเอง ประกอบด้วยกระโปรง skinny สีดำปิดเข่า ทับในกับเชิร์ทสีน้ำเงินคราม คลุมด้วยเสื้อสูทสีขาว และรองเท้าส้นเข็มหนังสีน้ำตาล สวยช่ายอ่ะป่าวววว
ทุกท่านค่ะที่ดิชั้ลลล มิได้อยากกระทำการแบบที่กล่าวมาข้างต้นเลยนะ ก็แค่วางตัวไม่เป็นเวลาคนเยอะๆ - -... อีกอย่างนะถ้ารู้จักนางสาวพีรกานต์จริงๆท่านผู้นั้น เอ่อเห้อฮ์….จะรู้สึกได้เลยว่ามันเยี่ยมมากเลย sara
เมื่อธุระของดิชั้ลลลฮ์เสร็จสิ้นแล้ล ก็ได้ย่างก้าวอย่างกับ เฮอร์ริเคน ที่กำลังกระโดดข้ามแปซิฟิกมาอาร์กติก(เว่อร์นิดๆ><!!)เพราะถ้าช้ากว่านี้ป้าจรัญและน้องติ๋มเชอรีนที่กำลังนั่งรอนางฟร้า(กล้าคิด)ที่กำลังขจัดปัญหาที่กำลังรุมลากกระชากชีวี!! ซึ่งปัญหานั้นก็คือเรื่องอาจารย์^^?
"มาแล้วจร้า คนน่อลร๊อคมาแล้ล ห้าๆๆ"
"นึกว่าแม่จะม่องซะและ"
"ป้าจรัญอย่าบ่นๆเดี๋ยวหน้าป้าจะเลยหนูไป"
"ก็นานจริงๆนิหน่า" เสียงน้องติ๋มเด้งโดดขึ้นมา
"นี่ก็อีกคน บ่นๆๆๆ คือเรามีปัญหากับอาจารย์นิดหน่อย"
"พึ่งเข้ามาแปบเดียวเนี่ยนะ"
"แน่นอลล ป้าอย่าบ่น"
"จริงๆเล้ยเพื่อนตู"
"ก็มาเอ็ดเรื่องแต่งตัวเองช่วยไม่ได้"
"เต็มขนาดนี้ไม่โดนติก็บ้าแล่ว"
"เออใช่ แกเต็มจริงๆเว่ย"
"พวกเจ้นี่ก็เรียกไม่เต็มเนอะ"
"แต่ก็น้อยกว่านะ ห้าๆๆๆ"
"งั้นพาไปเลี้ยงขนมเลย"
"และอีกครั้งที่ยับเณอรีนก็ไม่พ้นเรื่องนี้จริงๆ"
"ขอนิดนึงน้า อาทิตย์นี้กินเค้กไป4ชิ้นเอง"
"อ่ะจ้าเดี๋ยวเจ้หาที่ให้เอง"
"ถามกันซักคำไหมเนี่ยว่ าเจ้าภาพสมยอมไหม"
"ค่ารอ หิๆ"
"อย่าบ่น เดี๋ยวหน้าแก่นะ"
"ย้อนนะ เออๆเดี๋ยวไปเลี้ยงขับนำทางไปเลยปอร์ "
"ขับตามมาให้ทันลูกรักของชั้นละกัน"
"จ้า เชิญเธอขับพอร์ช รุ่นพานาโซนิก ไอ้มดแดงวีหนึ่งเธอไปเหอะ ชั้นจะขับลูกชั้นไป"
"ลูกคุณเธอเป็นเต่านะคงตามไม่ทัน"
"อย่าลืมสิพ่อป้าแต่งเครื่องยนต์ให้หนูใหม่แล้ว"
ลืมไปบ้านยัยนปอร์ส่งออกรถ super car ทุกแบรนด์ รวยเกินดูจากรถที่ขับก็น่าจะรู้ไปทั้งตำบล(รวยแสรด)
"จ้าๆ"
"ตอนนี้เป็นเต่าไหลใส่สเก็ตติดเจ็ตแพคเบยย"
"ห้าๆๆๆๆ"
"ขำใหญ่เลยนะน้องติ๋ม"
"ช่างเหอะๆรีบๆหิวๆ"
ต่างคนก็ต่างขับตามๆกันไป ลืมเอ่ยถึงลูกรักของยัยเชอรีนเลย ยัยนี่เขาไม่ได้เอาลูกรักมาด้วย จำไม่ได้ว่ารุ่นอะไร(แก่แล้วลูกเอ้ย) เลยติดลูกเจ้ปอร์มา ทั้งคู่สวยกันคนละแบบ ปอร์จะสวยแบบหวานอมเปรี้ยวเล็กๆ ยัยเชอรีนจะสวยหวาน เหมาะสำหรับเด็กน้อย แต่ก็มีมุมที่คนนอกเค้าไม่รู้กันทุกคนอะนะ ออๆ ที่บอกว่าทุกคนอ่ะ ไม่ได้มีแค่เราสามคนนะยังมีเพื่อนที่น่ารัก(โอ้ จิงป่ะเนี่ย)อีก 7 คน มี คอทตอน โมเนส โมลิน เจนัส วาเลน มินิท แลเบอร์นอน สาวในกลุ่มนี้ทุกคนขอรับประกัน ว่าไม่มีใครจะนิสัยคล้ายกันเลยแม้แต่น้อย แต่ก็เข้ามาคบกันเป็นเพื่อนสนิทที่ดีต่อกันต่างคนก็เคยมีเรื่องราวที่ร้ายๆมาด้วยกันทั้งหมดและอีกอย่างที่สำคัญ ทุกคนมี หน้ากากเป็นของตัวเอง ในนาม Black Mask หรือ หน้ากากสีดำ
ความคิดเห็น