ไตรภูมิ

ลำดับตอนที่ #7 : ทาง ๔ แพร่งสู่โลกันตนรก และสำนักพระยายม3

              

พอเข้าไปถึงตรงนั้นจะพบบริเวณกว้าง เป็นผืนแผ่นดินที่ราบเรียบ มองไปข้างหน้าบริเวณกว้างนั้น มองดูให้ดีๆ นะ บรรดาพระคุณเจ้าที่เคารพและบรรดาญาติโยมพุทธบริษัทเห็นไหม ข้างหน้าที่มองไป ก่อนที่จะถึงอาคาร ๓ หลัง มีคนยืนกันอยู่สะพรั่งนับหมื่นหรือนับแสนก็ได้ แต่ว่าไม่เคยนับ ถ้าถามว่าเท่าไรแน่ก็ตอบไม่ถูก เยอะเหลือเกิน คนธรรมดาๆ หน้าตาซีดเซียว แสดงถึงความเป็นทุกข์ยืนอยู่สะพรั่งคล้ายกับกองทัพใหญ่ แต่ในจำนวนนั้นก็มีคนรูปร่างใหญ่ๆ สูงกว่าคนพวกนั้น พวกที่ยืนอยู่ก่อนอย่างสูงสุดก็เลยเอวนิดหนึ่ง คนตัวใหญ่ๆ ถือหอก ถือง้าว ถืออาวุธเดินอยู่เกลื่อนกลาดเยอะแยะ ควบคุมคนพวกนั้น พวกที่ถือสรรพาวุธพวกนี้ เป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชคือเป็นผู้ควบคุมกรรม ตอนนี้ยังไม่ถึงแดนนรก อย่าลืมว่าแดนที่พระยายมอยู่นั้นไม่ใช่แดนนรกจริงๆ คือว่าอยู่ใกล้กับแดนนรก เป็นเขตของเทวดา เรียกว่าเป็นเขตของชั้นจาตุมหาราช ทีนี้มองไปอีกทีหนึ่งอยู่ในกลุ่มคนทั่วไป เห็นอาคารใหญ่สามหลัง หลังกลางใหญ่มาก ในที่นั้นเป็นบัลลังก์คือเป็นสถานที่ชำระความ ที่ตัดสินของพระยายม แล้วก็มองเลยนั่นออกไป ออกไปทางด้านทิศตะวันออกก็ดี ตะวันออกเฉียงเหนือก็ดี จะเห็นทะเลเพลิง มีเปลวไฟ มีกระแสไฟพวยพุ่งขึ้นจับท้องฟ้า กว้างใหญ่ไพศาลมาก หาที่สุดมิได้นั่นคือแดนนรกขุมใหญ่ นรกแต่ละขุมเราจะไม่พูดกันถึงไฟก็จงรู้ว่ามีไฟเป็นปกติ นรกขุมใหญ่ที่ไม่มีไฟไม่มี นี่เป็นตัวยืนนะ หรือเรียกว่าเป็นไก่รองบ่อน นรกแต่ละขุมน่ะมีไฟเป็นไก่รองบ่อน พอเข้าไปแล้วก็ถูกไฟไหม้ ไฟนี้มีความร้อนแรงมาก แรงกว่าไฟในเมืองมนุษย์หลายแสนเท่า เรียกว่าไฟนี้แรงกว่าในเมืองมนุษย์หลายแสน นับเป็นแสนๆ เท่า มีความร้อนมาก เห็นแล้วหรือยัง นี่เราพากันทัศนาจรนะ เที่ยวดูกัน เห็นแล้วละก็ย่องๆ เข้าไปดูซิว่าเวลานี้พระยายมท่านทำอะไร แล้วท่านทั้งหลายจะได้รู้จริยาของพระยายม ว่าความจริงพระยายมราชที่เรากล่าวว่าท่านดุร้ายนัก จับคนลงนรก จริงหรือไม่จริงเวลานี้ยังไม่พูด ไปดูกันก่อน เอ้า ค่อยๆ เดินมา ตามอาตมามา มีกลุ่มคนกลุ่มใหญ่ไปทางด้านทิศใต้ เดินตามขอบเฉียดชายเขา เขายาวเหยียดไม่รู้ว่ายาวถึงไหน เดินมานอกบริเวณแล้วเข้าไปในลาน ประเดี๋ยวเขาจะรู้ว่าคนนี้กินเหล้า คนนี้ฆ่าสัตว์ คนนี้ลักทรัพย์ คนนี้ประพฤติผิดในกาม คนนี้เคยโกหกมดเท็จในเขารู้ ดีไม่ดีเขาจะจับให้อยู่เสียเลยนะ ระวังเถอะ อ้าวเวลาที่มาเที่ยวเมืองนรกนี่ โยมจ่าพัว ชระเอมมาด้วยหรือเปล่า ถ้ามาละก็มองดูให้ดีนะ เจ้าของตำรา มองดูให้ดี เดินหลีกเขา ประเดี๋ยวเขาจะจำเรื่องเก่าๆ ได้ เขาจะเอาไว้เสียเลยจะลำบาก เอ้า มาด้วยกัน เดินหลีกเขามาแล้ว เป็นเวลาพอสมควร ตรงนี้เป็นที่ว่างมีกลุ่มคนมาก ทางตรงด้านขวามือเป็นเขา ด้านซ้ายมือเป็นที่โล่ง มีทางใหญ่มีอาคาร ๓ หลัง เอ้า ทุกคนซ้ายหัน หันหน้าไปทางซ้ายมือ มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ แล้วก็เดินตามทาง ตามอาตมามา พอเดินเข้ามาแล้วนะค่อยๆ ย่องนะ อย่าเดินดังนักประเดี๋ยวผีจะตกใจ เดินเข้ามาๆ นี่ใกล้จะถึงแล้ว อาคาร ๒ หลังทางซ้าย ทางขวาเป็นอาคารขนาดย่อม เป็นที่พักของพระยายมหลังหนึ่ง ทางด้านซ้ายมือมีความสวยสดงดงามมาก แพรวพราววิจิตรตระการตา เป็นวิมานทองคำ มีเครื่องเพชรประดับแพรวพราวแล้วมีดงหญ้าเป็นที่ราบรื่น แล้วมีต้นไม้ดอก มีดงหญ้าเป็นแก้วประกายแพรวพราวสวยงามจริงๆ ดูคนในขอบเขตของวิมานของพระยายม ไม่เห็นแต่งตัวเป็นสัตว์นรก แต่งตัวเป็นเทวดาเป็นพรหมกันทั้งนั้น ผู้หญิงก็สวย ผู้ชายก็สวย หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส มองไปด้านทางขวามือก็เป็นวิมานสวย ลดหย่อนลงไปหน่อยหนึ่งเป็นที่อยู่ของ เรียกว่าเจ้านายชั้นผู้ใหญ่รองพระยายมลงไป ที่เราเรียกว่านายบัญชีนี่เขาก็มีวิมานสวยเหมือนกัน ตรงไปข้างหน้าที่เราเดินมานี้ เป็นสำนักของพระยายม เป็นอาคารที่มีความสวยสดงดงามมากใหญ่ตระการตา แต่ทว่าคนที่มีบาป ลงมามองไม่เห็นความสวยสดงดงาม เพราะกรรมชั่วมันปิดตา คนดีเท่านั้น คนที่มีบุญเท่านั้นที่จะมองเห็นสวย เอาละ เดินเข้าไปอีกนิดใกล้จะถึงแล้วมีบันไดข้างหน้าระวังให้ดี ขึ้นให้ดีประเดี๋ยวจะหล่นบันไดพลัดตกหกคะเมนไปนายนิริยบาลจะเชิญลงนรกไปเสียเลย ลำบาก พวกเราทุกคนที่มานี่น่ะมีทุนอยู่แล้วนะบารมีสำหรับที่จะลงนรกมีอยู่ด้วยกันทุกคน ระวังๆ ตัวไว้ จะเผลอ ขึ้นบันไดมาแล้วเป็นชานใหญ่ มองเข้าไปมีม่าน ข้างนอกเป็นม่านสีดำ ผ่านม่านสีดำเข้าไป มีเจ้าหน้าที่รูดม่านให้ เขายืนอยู่ทางด้านซ้ายมือ แล้วก็ขวามือ ๒ คน ผ่านม่านสีดำเข้าไป คราวนี้พบม่านสีแดงแล้วมีประกายเป็นทองและเงินแน่ะ เส้นด้ายเป็นทองและเงินแต่พื้นแดง พอเจ้าหน้าที่สองคนทางซ้ายและขวารูดม่านให้ ผ่านม่านเข้าไปอีก อันนี้เป็นม่านทองคำล้วนๆ เข้าไปม่านที่ ๓ แล้ว ผ่านม่านเข้าไปอีก อันนี้เป็นม่านแก้วมณี ผ่านเข้าไปอีกอีคราวนี้ไม่มีม่านแล้ว ตรงนี้ไม่มีม่าน เป็นเก้าอี้แก้วมณีแพรวพราวไปหมด ตั้งเข้าไว้ตั้งอยู่ทางด้านขวามือ เห็นไหม นี่เป็นที่สำหรับนั่งคุยกัน นั่งชมพระยายมตัดสินความ แต่พวกสัตว์นรกหรือคนที่เชิญมายืนเกลื่อนๆ น่ะ เขาเข้าไปอีกทางหนึ่งเป็นทางต่ำราบ ไม่ผ่านม่านสีสวยๆ ไม่ผ่านพื้น มีแต่ม่านสีดำ เวลาเข้าไปก็มีคนคุมเข้าไป ประเดี๋ยวก่อนพวกเราทุกคนตามอาตมามา ไปนั่งเก้าอี้กัน ไม่ต้องเกรงใจ ในนั้นมีเทวดาสำหรับรับแขกอยู่ห้องหนึ่ง (ความจริงหลายห้อง) แต่งตัวสวยมาก มีเครื่องประดับมีพื้นสีทอง และมีเครื่องประดับเป็นสีขาว ยิ้มแย้มแจ่มใส ยกมือไหว้พระและคนทุกคน ถือว่าคนที่จะไปนั่นมีความดี เอ ที่เล่าให้ฟังนี้ไปจริงๆ หรือเปล่า? เปล่าหรอกนะไม่ได้ไปเอง ดูหนังสือมาเล่าให้ฟัง แล้วก็เอามาจากไหนเล่า มีเทวดา เทวดาน่ะ ก็บอกว่าอ่านหนังสือซิ หนังสือเขาเขียนไว้ยังงั้นนี่ ถ้าถามว่าเชื่อหรือไม่เชื่อ ก็บอกแล้วบอกว่าเวลาฟังแล้วอย่าเพิ่งเชื่อแล้วก็อย่าเพิ่งปฏิเสธ ไม่ว่าอะไรก็ตาม เมื่อฟังแล้วเชื่อเลยก็ไม่ดี เราไม่ใช้ปัญญาเป็นเครื่องพิจารณา หรือว่ายังไม่เห็น ยังไม่ถึง เราปฏิเสธเลยมันก็ไม่ดีเหมือนกัน เป็นอันว่าไม่ดีทั้งสองอย่าง ในตอนนี้ก็ขอให้ท่านทั้งหลายรับฟังไว้ก่อน แล้วก็อย่าเพิ่งเชื่อ อย่าเพิ่งปฏิเสธ เป็นอันว่าวันนี้เรามาเห็นเทวดาสวยกัน วันนี้เราได้นั่งเก้าอี้แก้วมณี หันหลังไปทางด้านทิศตะวันออก หันหน้าไปทางด้านทิศตะวันตก มองไปอีกทีทางขวามือ โต๊ะกลางคือ พระยายมราช โต๊ะด้านหน้าของเรา พระยายมนี่หันหน้าไปทางทิศไต้ ซ้ายมือของพระยายมราชเป็นนายบัญชีใหญ่ โต๊ะขวามือของพระยายมราชเป็นหัวหน้าเทวดาที่มารับคน

เอาละ บรรดาญาติโยมพุทธศาสนิกชน จะมองดูอะไรต่อไป จะฟังพระยายมท่านพูดอะไรก็ฟังไม่ได้เสียแล้ว เดี๋ยวพันจ่าอากาศเอกกฤษณ์ บำรุงพงศ์ แกจะนั่งค้อนเอา เพราะเขาว่าแกเป็นหัวหน้าสถานี เวลานี้ก็หมดเวลาเสียแล้วนี่ ไว้วันพุธหน้าฟังกันใหม่ สำหรับวันนี้ขอความสุขสวัสดิ์พิพัฒนมงคลสมบูรณ์พูนผล จงมีแด่บรรดาท่านศาสนิกชนผู้รับฟังทุกท่าน สวัสดี.