ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แถลงความในใจ ... ก่อนจะเป็นพิสูจน์รักเหนือกาลเวลา
จำได้ว่า เมื่อวันที่ 7 ต.ค. 2549 ได้รับแรงบันดาลใจจาก เซวีน่า ของน้องกุลธิดา ให้เข้ามาสมัครเป็นสมาชิกเด็กดี
แต่กว่าจะเริ่มลงมือแต่งนิยาย ก็กล้า..กลัว..อยู่หลายยก จนถูกน้องที่ออฟฟิศบังคับ เลยตัดสินใจเอานิยายมาโพสต์
เรื่องแรกที่โพสต์ ชื่อ "ลุ้นรักข้ามภพ" หรือ ก็คือเรื่อง "พิสูจน์รักเหนือกาลเวลา" ในรูปเล่มสวยงาม ณ ปัจจุบัน
ทำไม? ที่เปลี่ยนชื่อ ก็เพราะยังแต่งไม่จบ มีหนังสือเรื่อง มิติรักข้ามภพ ออกมา เรื่องนี้อ่านแล้วสนุก และชอบคนแต่งด้วย
ใช้เวลาในการเขียนวันละประมาณ 30 นาที ถึง 1 ชั่วโมงบ้าง เป็นเวลาเกือบ 1 ปีครึ่งกว่าจะเขียนเสร็จ
..ส่งไปสำนักพิมพ์ที่ชื่นชอบ.. ปัจจุบันก็ยังชื่นชอบผลงานอยู่
..ถูกปฎิเสธ .. แต่มีคำแนะนำดี ๆ กลับมาให้ปรับปรุง .. และได้รับกำลังแรงใจจาก น้องมุกเรียง หรือ ท่านขุนกระบี่เจ้าน้ำตา ..
พร้อมกันหาตำรับตำราเกี่ยวกับการเขียน มานั่งอ่าน
!! แทบจะขำกลิ้ง ... นิยายเรามันไม่ได้เข้าแก็บหลักการเขียนนิยายเอาเสียเลย แต่ด้วยความไม่แตกฉาน .. เลยหาทางออกไม่เจอ
** จนมารู้จัก น้องนักเขียนรุ่นพี่ (อายุอ่อนกว่า แต่ประสบการณ์เพียบ) น้องหนอนไหมและนายราหู ชี้แนะแนวทางสว่างให้ จึงสำเร็จ
** บวกแรงใจอีกนับไม่ถ้วน จากทุกสารทิศ ที่ส่งผ่านตัวอักษรมาให้
++ ความสำเร็จในวันนี้ เกิดจากตัวอย่างความอดทน ของพ่อกับแม่ที่ทำให้เห็นมากว่า 40 ปี และยังมีความรัก และความอบอุ่นจากน้องพี่ในวงการมากมายที่เอื้อเฟื้อกำลังใจ และความรู้มาให้ รวมถึงน้องภาติกะ (คนนี้รักที่สุดในชีวิตเลย) บวกสองพระหน่อที่แสนจะแก่นแก้ว แต่ไม่ดื้อรั้น และคุณสามี ที่ชอบแอบแซว และมอบรอยยิ้มให้เสมอเวลาที่ท้อแท้ ++
++ อีกหนึ่งคำขอบคุณที่จะไม่กล่าวไม่ได้เลย คือ ขอบคุณบก. น้องปริม และบก. สมภพ รวมทั้งทีมงานทุกคนของ สำนักพิมพ์ภัทร์โญธิน ในเครืออักษรศาสตร์ และน้องจิมมี่ ผู้วาดปกอันสวยงาม ++
แต่กว่าจะเริ่มลงมือแต่งนิยาย ก็กล้า..กลัว..อยู่หลายยก จนถูกน้องที่ออฟฟิศบังคับ เลยตัดสินใจเอานิยายมาโพสต์
เรื่องแรกที่โพสต์ ชื่อ "ลุ้นรักข้ามภพ" หรือ ก็คือเรื่อง "พิสูจน์รักเหนือกาลเวลา" ในรูปเล่มสวยงาม ณ ปัจจุบัน
ทำไม? ที่เปลี่ยนชื่อ ก็เพราะยังแต่งไม่จบ มีหนังสือเรื่อง มิติรักข้ามภพ ออกมา เรื่องนี้อ่านแล้วสนุก และชอบคนแต่งด้วย
ใช้เวลาในการเขียนวันละประมาณ 30 นาที ถึง 1 ชั่วโมงบ้าง เป็นเวลาเกือบ 1 ปีครึ่งกว่าจะเขียนเสร็จ
..ส่งไปสำนักพิมพ์ที่ชื่นชอบ.. ปัจจุบันก็ยังชื่นชอบผลงานอยู่
..ถูกปฎิเสธ .. แต่มีคำแนะนำดี ๆ กลับมาให้ปรับปรุง .. และได้รับกำลังแรงใจจาก น้องมุกเรียง หรือ ท่านขุนกระบี่เจ้าน้ำตา ..
พร้อมกันหาตำรับตำราเกี่ยวกับการเขียน มานั่งอ่าน
!! แทบจะขำกลิ้ง ... นิยายเรามันไม่ได้เข้าแก็บหลักการเขียนนิยายเอาเสียเลย แต่ด้วยความไม่แตกฉาน .. เลยหาทางออกไม่เจอ
** จนมารู้จัก น้องนักเขียนรุ่นพี่ (อายุอ่อนกว่า แต่ประสบการณ์เพียบ) น้องหนอนไหมและนายราหู ชี้แนะแนวทางสว่างให้ จึงสำเร็จ
** บวกแรงใจอีกนับไม่ถ้วน จากทุกสารทิศ ที่ส่งผ่านตัวอักษรมาให้
++ ความสำเร็จในวันนี้ เกิดจากตัวอย่างความอดทน ของพ่อกับแม่ที่ทำให้เห็นมากว่า 40 ปี และยังมีความรัก และความอบอุ่นจากน้องพี่ในวงการมากมายที่เอื้อเฟื้อกำลังใจ และความรู้มาให้ รวมถึงน้องภาติกะ (คนนี้รักที่สุดในชีวิตเลย) บวกสองพระหน่อที่แสนจะแก่นแก้ว แต่ไม่ดื้อรั้น และคุณสามี ที่ชอบแอบแซว และมอบรอยยิ้มให้เสมอเวลาที่ท้อแท้ ++
++ อีกหนึ่งคำขอบคุณที่จะไม่กล่าวไม่ได้เลย คือ ขอบคุณบก. น้องปริม และบก. สมภพ รวมทั้งทีมงานทุกคนของ สำนักพิมพ์ภัทร์โญธิน ในเครืออักษรศาสตร์ และน้องจิมมี่ ผู้วาดปกอันสวยงาม ++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น