คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : หนิงเหอ
บทที่ 3
ภายในห้ออันหรูหราายหนุ่มผูุ้มอำนาหนิรุ๊ปึ่เป็นบริษัทนาให่มีมูล่าทาารลามาว่าหมื่นล้าน ำลันั่หน้าเรียมอูภรรยาที่หลั่น้ำาอลูน้อยไว้แนบอ
"ุ..เราำเป็น้อทำแบบนี้ริๆหรอะ?" วาหวานึ้แ่ำาารร้อไห้มาเป็นเวลานาน เยหน้าถามสามีอีรั้
หนิเหอมอูแม่ เาผละออาอ้อมออมารา มือเล็อันาวใสยิ่ว่าหยเนื้อามยึ้นเ็น้ำาให้มารา
ไม่ใ่ว่าหนิอันอยาะทำแบบนี้ แ่้วยสถานาร์หลายๆอย่า ทำให้พวเาไม่มีัวเลือมานั เป้าหมายอพวมันือลูน้อยอพวเา หนิอันึำใส่ลูให้ไปอยู่ในที่ปลอภัยที่สุ
วาสีเทามอูลูายที่มีรูปลัษ์เปรียบเสมือนทูสวรร์ลมาุิบนโลมนุษย์อันโสมมนี้
หนิเหอเป็นลูายเพียนเียวอเาึเป็นเป้าหมายารโมีรั้นี้ ถ้าเาไม่สามารถถอนราถอนโนพวนั้นไ้ีวิอหนิเหออยู่ในวามเสี่ยลอเวลา
เ็น้อยผู้มีผมสีน้ำาลอ่อนหยัศ วาสีเทาเหมือนบิา ผิวาวใสอมมพูเหมือนมารา วาอท้อั้นเียวประับ้วยนายาวอนเป็นแพ มูโ่ปาระับสีแเ้มอย่านสุภาพี
ารัสินใรั้นี้ไม่ใ่แ่ารเือนหัวใอภรรยาเพียนเียว แ่เป็นาร่าหนิอันทั้เป็นอี้วย
สอาแร่ลุาเ้าอี้เินมาอทัู้่้วยวามรั หนิฮวาพึ่น้ำาหยุไหลไ้ไม่นาน พอไ้อ้อมออบอุ่นาสามีทำให้เธอหลั่น้ำาออมาอีรอบ
เสียร้อปานะาใอภรรยาทำให้วาหนิอันแ่ำ หนิอันะไม่มีทาลืมวันนี้ วันที่รอบรัวอพวเา้อหลั่น้ำา ้อแยาัน เพียเพราะวามเห็นแ่ัวและวามอยาไ้อย่ามีอนบาลุ่ม
แม้ว่าหนิเหอะมีอายุเพียแ่ห้าวบแ่้วยไอิวบวับารไ้รับารารศึษาที่หลาหลายรูปแบบทำให้เาลาและสามารถเ้าใสถานาร์อะไรไ้รวเร็วว่าเ็ทั่วๆไป
ไผทมอูรอบรัวบอส้วยวามสสารเพราะเาเอ็เ้าใหัวอนเป็นพ่อเป็นแม่ี เนื่อาไผท็มีลูายเหมือนัน ่อให้นอื่นะว่าลูายเาอ้วนลมนเหมือนลิยัไสำหรับไผทลับมอว่าลูเาน่ารัน่าเอ็นูที่สุ...
-_-
่อนหน้านี้ไผทไ้โทรไปบอภรรยา ถึสาเหุและวามำเป็นที่ลูบอส้อไปอาศัยอยู่ร่วมับพวเาที่บ้าน่อน แน่นอนว่านาวอนไม่มีทาเื่ออยู่แล้ว ว่านี่ือลูบอส เธอสสัยว่านี่อาะเป็นลูอไผทับผู้หินอื่นหรือเปล่า?เพราะว่า้วยวามที่ทั้สอไม่ไ้อยู่้วยันลอเวลา
หนิฮวาเ้าใว่านาวอนิยัไเธอเลยอาสาุยเอ หนิฮวานั้นเป็นลูรึ่ไทย-ีนารสื่อสารภาษาไทยอเธอนั้นไม่มีปัหา เธอึสามารถอธิบายทุอย่าให้นาวอนเ้าใไ้รวมถึฝาฝัูแลลูายเธอ้วย...
หลัาเลียร์ทุอย่าเสร็ไ้เวลาทำามแผนที่วาเอาไว้
"ฝาลูอัน้วยนะ"หนิอันบบ่าไผทเป็นารฝาฝั
"ไม่้อห่วรับท่าน ผมะูแลนายน้อยให้ีที่สุ"
"รบวน้วยนะะุไผท แม่ไป่อนนะลู"
ทั้สออลาลูน้อยอีรั้พร้อมับปรับอารม์แล้วทำัวให้เป็นปิ เินเิหน้าออาโรแรมพร้อมับบอี้าร์อียี่สิบว่าน
ไผทที่อยู่ในสภาพบาเ็บสาหัสแบบปลอมๆมอูนายน้อยที่สบนิ่ไม่ว่าะเอสถานาร์แบบไหน่าเป็นเ็ที่มีวามอทนสมับเป็นบุลิอลูหลานระูลให่ึ่แ่าาลิทะโมนที่บ้านเาลิบลับ
"นายน้อย เิเ้าไปหลบอยู่ในระเป๋าเินทา่อนรับ" หนิเหอพยัหน้าเ้าใร่าเล็ๆเ้าไปแอบในระเป๋าเินทาใบให่
"ลำบาหน่อยนะรับ"ไผทลาระเป๋าเินทาออาโรแรม้วยสภาพสะบัสะบอม เารับรู้ไ้ถึสายาหลายู่ที่มอมา
หลัาับรถออมาไ้สัพัไผทเรียให้นายน้อยออมาาระเป๋า
"นายน้อยออมาไ้แล้วรับ"หนิอันรูิประเป๋าา้าใน ระเป๋าเินทาใบนี้สั่ทำพิเศษเพื่อให้เาสามารถอยู่้าในไ้โยไม่ลำบา หนิอันปีนมานั่เบาะ้านับ ะโหน้ามอระ้าเพื่อวามปลอภัยอีรอบเผื่อมีรถแอบิามมา
"นายน้อย้อารอะไรบอผมไ้เลยนะรับ"
"่อไปนีุ้ลุเรียผมว่าหนิเหอ็พอ ไม่้อเรียนายน้อยเพราะ่อานี้ไปผม็เป็นแ่เ็ธรรมานนึ" เสียอ่อนโยนล่าววาม้อารอัวเอออมา ่อให้หนิเหอะทำัวเป็นนธรรมายัไแ่ออร่าเ้าัวหาใ่นธรรมาะมีไ้
"รับทราบรับ"ไผทรับำพร้อมับให้หนิเหอนอนพัผ่อน เพราะอีนานว่าะถึปลายทา
รั้นี้ไผทับรถลับบ้าน่อน้าเร็วและไม่อพัเาไม่รู้ว่าแผนาร นทรยศนายให่ ะทำให้พวนั้นเื่อไ้มาน้อยแ่ไหน
แ่ยัไไผท็ไม่อเสียเพราะารเสี่ยรั้นี้ือารเิมพันทั้ีวิอนายน้อยและรอบรัวอเา
ไผทับรถววนไปมา เามอูนายน้อยที่นอนหลับอย่าสบอยู่้าน้า ในะที่รถิไฟแไผท้นหาผ้าห่ม มาห่มให้หนิเหอ รถันนี้มีอใ้อหนิเหอ่อนไว้แทบทุมุม
"เฮ้อ..."เ็ัวแ่นี้้อมาระำลำบาเพราะพวผู้ให่เห็นแ่ัว เารู้สึว่าเ็อ้วนที่บ้านเาโีริๆที่เาไม่มีสมบัิอะไรให้เลย
นํ้าเหนือ "..."
ความคิดเห็น