คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : .: Chapter 6 (100%)
Chapter 6
Home35 … รักของฉันเรียกว่าเธอ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
CD Part”
ฮึก ๆ ๆ ไม่มีทางผมไม่มีทางให้อภัยคนใจร้ายเด็ดขาด คนใจร้ายไม่ยอมฟังกันเลย ทำผมร้องไห้ขนาดเนี่ย คิดว่ามาขอโทษแบบนั้นแล้วจะหายงอนหร้อ ? -^- ฮึก ๆ ตั้งแต่ผมไล่พี่เค้าออกไปจนถึงวินาทีนี้ โทรศัพท์ที่ค้างอยู่ที่ปลั๊กไฟกำลังชาร์ตแบตอยู่ก็มีเสียงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องเรื่อย ๆ เสียงไลน์ของผมเอง พี่กั้งส่งมาขอโทษผมตั้งแต่ผมไล่เค้าออกไป ตอนนี้มันก็ยังไม่หยุด ผมไม่มีอารมณ์ไปนั่งกดมันส่งไปคนใจร้ายหรอก
ผมพยายามข่มตานอนให้หลับ แต่ทำอย่างไรมันก็ไม่หลับเสียที ภาพเหตุการณ์ตอนนั้น คำพูดทุก ๆ คำที่ออกมาจากปากของเค้ายังวนเวียนอยู่ในหัวผมโดยตลอด ไม่ได้บอกแล้ว บอกไม่ได้แล้ว บอกว่า “ชอบ” เค้าไม่ได้แล้ว ผมผิดเองที่เผลอใจไปรักคนแบบนี้ คนไม่มีหัวใจ !!!
.
.
.
.
.
.
.
.
K Part”
เช้าแล้วครับทุกคน ถามว่าผมนอนเต็มอิ่มไหม ตอบได้เลยว่าไม่ ไม่ได้นอนเลยด้วยซ้ำ ไม่ใช่ว่าเรื่องสถานที่ใหม่ที่ไม่คุ้นชินนะครับ แต่ผมเป็นห่วงซีดีมากน้ะครับ ผมผิดเองที่ทำน้องเสียใจขนาดนี้ ผมรู้ว่าตอนนี้น้องก็ยังไม่มีทางที่จะยกโทษให้ผม ไม่มีทางที่จะฟังผมอธิบาย มันก็สมควรแล้วหนิกับคนอย่างผม
ผมเดินลงจากเตียงนอนของไอ่เต้เปิดประตูห้องออกไปแล้วหยุดยืนอยู่ห้องตรงข้าม ห้องของผมกับซีดีที่พักอาศัยอยู่ ผมไม่ได้ยินเสียงร้องไห้ดังค่ำคืนราตรีที่ผ่านมาแล้ว ไม่ได้ยินอะไรเลย ผมเคาะประตูห้องนั้น 2 ถึง 3 ครั้ง เพื่อส่งเสียงเป็นสัญญาณให้คนข้างในรู้ว่าผมมาแล้ว ใช่ผมสามารถเดินเข้าไปได้เลยโดยไม่ต้องเคาะประตู แต่ผมคิดที่จะทำมันยังไงหล้ะ ถ้าผมทำอย่างนั้น น้องต้องโกรธผมเป็น 2 เท่าแน่ ๆ
“ซีดี พี่เข้าไปได้ไหมครับ ?” ผมตะโกนถามเพื่อยั่งเชิง
“....” อีกแล้วครับเงียบอีกแล้ว ผมตัดสินใจเดินเข้าไปข้างใน ก็ผมกับร่างบางนอนอยู่บนเตียงสีขาว ดูเหมาะสมกันอย่างไรแบบนี้ ผมเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ เตียงที่ร่างบางนอนอยู่
วินาทีแรกที่ผมเห็นหน้าของซีดี คนที่ผมรัก ผมสะเทือนใจมากครับ แก้มเนียน ๆ ของน้องเปรอะไปด้วยคราบน้ำตา ที่ผมเป็นคนทำด้วยน้ำมือของผมเอง ! ผมเอามือไปเช็ดคราบน้ำตาบนแก้มเนียน ๆ ของน้อง ลูปไล้ไปตามเส้นผมด้วยความเอ็นดูและห่วงใย
ผ่านไปครู่ใหญ่ ดูเหมือนว่าร่างบางจะตื่นแล้ว
“มอนิ่งครับ ซีดี ^^” ผมกล่าวทักทายร่างบางที่พึ่งตื่นด้วยความงังเงีย
ร่างบางเมื่อเห็นผมก็หันหน้าหนีทันที
“ซีดี พี่ขอโทษนะคร้าบบบ พี่ผิดไปแล้วพี่ขอโทษ” ผมใช้น้ำเสียงออดอ้อนน้อง เพื่อน้องจะเห็นใจ
“.....” เงียบอีกแล้วครับ เงียบอีกแล้ว ผมไม่ชอบให้น้องเงียบแบบนี้เลยยยยยยยยย มันเจ็บกว่าคำด่าไหน ๆ เสียอีก -0-
“โอ้ ! ไม่เงียบอย่างนี้สิคร้าบบบบ น้ะ ๆ ๆ พี่ขอโทษ ด่าพี่ก็ได้ ตบพี่ก็ได้ พี่ยอมทุกอย่างแล้ว นะคร้าบบบ นะคร้าบบบ”
“ออกไป” ผมได้ยินเสียงซีดีพูดแล้วครับ แต่ว่ายังไม่ชัดเจนเท่าไร
“อะไรน้ะครับ”
“ออกไป !” ชัดเต็ม 2 รูหูผมเลยครับ น้องไล่ผมอีกแล้ว T^T
“ซีดีคร้าบบบ คุยกันก่อนน้า พี่ขอโทษ”
“ใครกันแน่ที่ไม่ยอมคุยกันตั้งแต่แรก..” โห้ยยยย! TT จุกเลยครับเจอคำนี้ไป
“ซีดีคร้าบบบ TT”
“ออกไป ! ผมบอกว่าให้พี่ออกไปไง”
“ไม่! พี่ไม่ออก” ผมเริ่มสู้น้องแล้วครับ เอาหว้ะเป็นไงเป็นกัน
“เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องก่อน”
“ผมไม่มีอะไรจะคุยกับพี่ ออกไป!” น้องหันหน้ามาตะคอกใส่ผมแล้วครับ ผมกลัวน้องเจ็บคอ ผมไปเองก็ได้ TT
“โห้ยยย ! ซีดีคร้าบบบบ พี่ขอโทษ TT”
“ผมไม่ยกโทษให้พี่ ออกไป!” ทำม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย T0T
“พี่ไปก็ได้ครับ ซีดีอาบน้ำแต่งตัวน้ะ เดี๋ยวพี่มารับไปกินข้าวเช้าด้วยกันน้ะ”
“ผมไม่กิน ! ออกไป !” ซีดีโหดอ่า TT0TT
“งั้นพี่ไปก่อนน้ะคร้าบ TT” ผมจะทำไงดี อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก -0-
.
.
.
CD Part”
ตอนนี้ผมอยู่ที่ห้องรับรองแขกของโรงแรมครับ นั่งเปื่อยไปเป็นวัน ๆ นั่งรอพี่กะ ... เอ้ย ! ไม่ใช่ครับ ผมไม่ได้รอใคร ไม่ได้รอใครทั้งนั้น ผมจะไปรอทำเค้าทำไม คนที่ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกของผมเลย นี่ที่ผมยอมลงมากินข้าว แล้วก็มานั่งอยู่ตรงเนี่ย เพราะพี่เต้ต่างหาก พี่เต้เค้าขอร้องให้ผมมากินข้าว และนั่งรอเค้าอยู่ตรงนี้ จนกว่าเค้าจะทำกิจกรรมเสร็จก็แค่นั่น -3-
“สวัสดีครับ น้องซีดี ^^” เสียงทักทายแบบนี้มันคุ้น ๆ นะครับ -.-
นั่นไงผมว่าแหละ “ไอ่พี่ตั้ม” ไอ่คนชั่ว ท่ำให้ผมกับพี่กั้งทะเลาะกันนี่เอง ยังกล้ามาเจอหน้าผมอีกเรอะ -0- ร้ายกาจมากก
“มาทำอะไร ?”
“มาหาน้องซีดี ไงครับ ^^ เห็นว่านั่งอยู่คนเดียว เลยอยากมานั่งเป็นเพื่อน”
“ขอบคุณครับ แต่ผมไม่ต้องการ ! เชิญพี่กลับไปในที่ที่พี่ควรอยู่เถอะครับ” ผมตอกกลับไปใส่พี่ตั้ม ผมต้องไล่เค้าไปให้ได้ ถึงผมจะทะเลาะกับพี่กั้งอยู่ แต่ผมไม่อยากให้พี่กั้งมาเห็นผมอยู่กับมันเด็ดขาด
“แหมมม ! ปากคอ ร้ายนักนะครับ ไม่เป็นไรครับแบบเนี่ย พี่ชอบบบ !”
“.........” ผมไม่ได้ตอบโต้อะไรคนตรงหน้าผมไป ผมคิดว่าคนตรงหน้าผมไม่สามารถทำอะไรผมได้ในตอนนี้แน่นอน กลางวันแสก ๆ ผู้คนเดินเผ่นผ้านขนาดนี้
เวลาผ่านไปรวม ๆ 2 ชั่วโมงแล้ว ครับ แต่ยังไม่เห็นวี่แววว่าจะมีใครกลับมาสักที บางทีผมก็แอบสงสัยว่าเค้ามาทำกิจกรรมจิตอาสาอะไรกันแน่ -.- แต่ว่าไอ่คนตรงหน้าผมนี่มันไม่คิดจะปรับเปลี่ยนอิริยาบถบ้างเลยรึไงครับ ผมเห็นนั่งจ้องผมทางเดิน ท้าวคางกับโต๊ะมา 2 ชั่วโมงแล้ว ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีแล้วครับ ผู้คนเริ่มน้อยลง โอ้ยยยย !
“ซีดีหิวไหมครับ เดี๋ยวพี่ไปหาอะไรมาให้กินเอาไหมครับ ? ^^”
“ไม่หิวครับ ขะ ขอบ .. ” ผมยังพูดไม่จบเลยครับ ไอ่พี่ตั้มก็หายไปแล้ว นี้พี่เค้ามีเวทมนตร์หายตัวได้รึไง -.-
.
.
.
“มาแล้วคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ^^” ไอ่พี่ตั้มกลับมาพร้อมของกินเต็มมือเลยครับ ......ความจริงผมก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน ตั้งแต่กลางวันผมยังไม่ได้กินอะไรเลยจริง ๆ
ชิมสักชิ้น สองชิ้น น้ำสักอึก สองอึก คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ...
“กินสิครับน้องซีดี พี่อุตส่าห์ซื้อมาให้น้ะครับ”
ผมไม่ได้พูดอะไรตอบกลับไปครับ แล้วก็ลงมือจิ้มลูกชิ้นทอดร้อน ๆ ในถุงใส่ปากสักชิ้น แล้วก็ซัดน้ำแดงหวาน ๆ ไปอึกใหญ่ ๆ นี่ถ้าผมไม่หิวน้ะ ผมไม่กินของจากคน ๆ นี้หรอกครับ
.
.
.
ผ่านไป 20 นาที
ทุกคนครับ ทำไมผมรู้สึกเวียนหัวอย่างนี้ รู้สึกมึน ๆ โลกหมุนขนาดนี้ ผมรู้สึกง่วงอย่างบอกไม่ถูก ทั้ง ๆ ก็ยังไม่ค่ำสักเท่าไร ผมพยายามครองสติตัวเองให้ได้มากที่สุด ผมสัมผัสได้ถึงลางไม่ดีที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า ผมสัมผัสได้จริง ๆ ผมลุกจากเก้าอี้เพื่อที่จะเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าให้รุ้สึกสดชื่นขึ้นครับ
“จะไปไหนครับ ? ^^” ไอ่พี่ตั้มกล่าวทักผม
“ห้องน้ำ !”
“ไปไหวหร้อครับ เดี๋ยวพี่พาไปส่ง ^^”
“....” เดี๋ยว ๆ น้ะ ผมยังไม่ได้บอกเลยน้ะว่าผมเป็นอะไร แล้วทำไม ไอ่พี่ตั้มถึงพูดอย่างนั้น หรือว่า
“นี่พี่ใส่อะไรลงไปในอาหารน้ะ !”
“ก็ไม่ได้มีอะไรนิครับ ยานอนหลับเฉย ๆ” นั่นไงผมว่าแล้ว ผมหลงกลคนชั่วอีกแล้วครับ ผมจะทำอย่างไรให้รอดพ้นจากเงื้อมือมันดี
“เลวที่สุด !” ผมพูดคำที่คิดว่าเหมาะสมกับมันที่สุดตอนนี้ใส่หน้ามันไป
“มีแรงตอนนี้อยากทำอะไรทำไปครับ เดี๋ยวต่อจากนี้ ซีดีก็หนีพี่ไปไหน ไม่-รอด แล้ว”
ผมพยายามเดินหนีออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด รวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีตอนนี้ อย่างน้อยให้เจอคนที่จะช่วยผมได้ก็ยังดี
.
.
.
ขาเจ้ากรรม ทำไมมาหมดแรงตอนนี้ ผมไม่ไหวแล้วครับ ผมล้มลงกองตรงหายทรายสีขาว คนที่เดินตามผมมามันก็ช้อนตัวผมขึ้นอุ้ม เหมือนจะมุ่งหน้าไปยังที่ใดที่หนึ่ง
“ปล่อย ปล่อยเดี๋ยวนี้” ผมดิ้นสุดแรงที่มีครับ
“อย่าดิ้นสิครับแหมมม คนดี ^^”
“ปล่อยยยย ! ช่วยด้วยยยย !” ไม่ไหวแล้วครับ ผมหมดแรงแล้วจริง ๆ ...
“เป็นของพี่นะครับ ซีดี ^^”
.
.
.
.
.
.
.
K Part”
วันนี้กิจกรรมจบลงไม่ดึกมากครับ เกือบทุ่มก็จบลงแล้ว ถึงผมจะเหนื่อย แต่ผมก็รีบบกลับมาหา “ซีดี” ผมเป็นห่วงเค้ามากครับ ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง กินข้าวรึยัง หรืออะไรสารพัด ผมวิ่งไปที่ห้องรับรองแขกของโรงแรมครับ ที่ที่ผมสั่งให้ไอ่เต้พาซีดีมารอที่นี้ เพราะผมคิดว่าม้านั่งตัวนั้นไม่ปลอดภัยซะแล้ว
ผ่างงงงงงงงงง ! ผมเปิดประตูเข้ามา ก็ไม่พบอะไรเลย ซีดีหล้ะ ซีดีหายไปไหน !!!???
“ไอ่เต้ !!!” ผมตะโกนเรียกไอ่เต้สุดเสียง
“แหะ ๆ อะไรหว้ะมึง จะรีบเดินมาทำไมเนี่ย กูเหนื่อยน้ะเห้ยยย !”
“ซีดีอยู่ไหน !?”
“ก็กูบอกให้น้องรออยู่ในห้องนี้นิ อ้าวว ! ไม่อยู่เรอะ -0-” ไอ่เต้ก็ตกใจเหมือนกันที่ไม่พบซีดี
“ไอ่สัส เอ้ยยยยยย !!!! เอาไงดีหว้ะเนี่ย”
“โทรตามดิมึง โทรเลย” ไอ่เต้เสนอแนวทางแก้ไขปัญหาที่พอจะทำได้ในตอนนี้
ตึดดดดดดดดดดด
ติดแล้วครับทุกคน
“ฮัลโหลซีดีครับ ซีดีอยู่ไหน ?” ผมรีบถามน้องทันทีด้วยความเป็นห่วง
“ไม่ต้องห่วงซีดีน้ะ เดี๋ยวฉันจะดูแลให้เป็นอย่างดี หึหึ!” นี่มันไม่ใช่เสียงซีดีนิ แล้วเสียงใคร !!!!
“แกเป็นใคร ! ทำไมโทรศัพท์ซีดีถึงไปอยู่กับแก !!!” ผมเดือดมากครับตอนนี้ ผมเดือดมาก
“จำกันไม่ได้หร้อจ้ะ กั้งน้องรัก”
“ไอ่ตั้ม ! ซีดีอยู่ไหน ?!!!”
“…..พี่กั้งช่วยผมด้วย ฮือๆ ๆ พี่กั้ง เพี๊ยะ !!! “
“เงียบ ๆ หน่อยสิครับน้องซีดี”
“แกทำอะไรซีดี แกไม่มีสิทธิ์ หยุดเดี๋ยวนี้น้ะ”
“ซีดีพี่ขอหล้ะกันน้ะจ้ะ น้องรัก” ตึด ตึด ดด
“ไอ่ตั้ม !!!”
“อะไรหว้ะมึง ?”
“ไอ่ตั้ม มันลักพาตัวซีดีไป กูจะไปช่วยซีดี!”
“มึงรู้หร้อที่ไหน ?”
“กูไม่รู้ กูจะไปช่วยซีดี”
“ตั้งสติก่อนมึง รีบเช็ค GPS ก็เลยมึงว่าซีดีอยู่ไหน ก่อนที่มันจะปิดเครื่อง”
“เออ จริงด้วย!” ผมรีบเช็คทันที ไอ่เพื่อนผมคนนี้มันก็ฉลาดเหมือนกันนะเนี่ยยยย เวลาเพื่อนผองลำบาก 555 ไม่ ๆ ผมต้องไปช่วยซีดีก่อนน
“กูเจอแหละ ไปมึงไปกับกู”
“กูตลอดแหละ สัส!”
“เร็ว ๆ มึง” ผมรีบวิ่งไปขอยืนรถของพนักงานโรงแรมทันที
... ซีดีรอพี่ก่อนน้ะครับ พี่จะไปช่วยซีดีแล้ว พี่รักซีดีน้ะ <3 ....
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
#จบแล้วจ้า
#โอ้ย ปาดเหงื่อ -.- เป็นกำลังใจให้พี่กั้งด้วยน้ะ จะช่วยซีดีสำเร็จหรือไม่คอยดูกัน !
#อย่าลืมโหวต 2 พี่น้องด้วยน้า *49303 *49305 โทรออก
#อยากเห็นโมเม้น 2 พี่น้องเยอะ ช่วยโหวตให้ 2 พี่น้องได้เข้ารอบลึก ๆ ^^
#อย่าพึ่งทิ้งพี่น้องขาแดนซ์ไปน้า ^^
ความคิดเห็น